01:12.1
Nisa hinuha ko, ay hinding-hindi ko na nanaisin pang maulit-ulit
01:22.6
Nga pala, maisingit ko lang
01:25.5
Bunsong anak si mama ni Lolo Andres
01:28.8
At paboritong anak
01:30.6
Kaya naman simula nang magkasakit si Lolo ay palaging hinahanap-hanap nito ang aking ina
01:36.9
Tatlo silang magkapatid at tanging si mama lamang ang nagkaroon ng anak nun
01:41.9
Ang dalawa niyang kapatid ay may kanya-kanya ng asawa pero
01:46.3
Hindi biniyayaan ng anak
01:51.8
Isang beses, kasalukuyang nakatanaw sa labas ng bintana ng bahay ni Lolo Andres
01:57.4
Na makita ko ang isang binatang naglalakad papalapit sa bahay
02:02.2
Masasabi kong gwapo ang binatang iyon
02:06.1
Matipuno ang pangangatawan at matangkad
02:09.3
Lahat ng ayata ng katangian ang isang lalaking pinapangarap kong makasama sa panghabang buhay
02:15.7
Nasa binatang iyon na
02:20.5
Pero may isang problema
02:22.0
Sa kadahilan ng napakasungit ng binatang iyon
02:25.8
Palaging nakabusangot ang pagmumuka
02:30.0
Yun bang parang pinagbagsak ka ng langit at parang lahat na yata ng problema sa buhay
02:37.7
Simula nang dumating ako sa bahay ni Lolo Andres
02:42.4
Ay hindi ko pa nakikitang umiti ang binatang kapitbahay ni Lolo
02:46.9
Kapag pumupunta ito sa bahay ni Lolo ay parang palagi na lamang siyang may pasan-pasang problema
02:56.5
Hoy Turo, bakit nakabusangot ka na naman?
03:00.3
Parang pinagbagsakan ka ng sandamakmak na problema.
03:04.1
Bungad na tanong ko sa binata nang makapasok na siya sa loob ng bahay.
03:10.0
Arthur, hindi Turo.
03:12.8
Pangalan ng tatay ko yung binabanggit mo eh.
03:16.1
Seryosong sabi niya.
03:18.1
At mas lalo lamang akong sinimangutan.
03:22.2
Si Lolo Andres, kamusta yung kalagayan niya?
03:28.8
Sinabihan ko siyang hindi pa rin bumubuti ang pakiramdam ni Lolo.
03:33.2
Kagabi nga ay hindi kami masyadong nakatulog ni Mama.
03:37.7
Mayat maya kasing sinusumpong ng hika si Lolo.
03:41.9
Kaya todo bantay si Mama dito.
03:45.4
Habang ako naman ay panayang paghimas sa likuran ni Lolo para maibsa ng pananakit.
03:51.5
Nalasing kasi si Papa kagabi kaya napakahimbing ng tulog nito.
03:55.8
Niindingan nito na malaya ng baboy na nagpapabalik-balik sa silong ng bahay.
04:04.2
Sigurado ka bang baboy yung narinig mo kagabi?
04:10.0
Tumangu ako at sinabi kong may narinig akong baboy sa silong ng bahay.
04:14.9
Sigurado akong baboy yun.
04:17.3
Dahil paulit-ulit kong naririnig ang paghagok noon.
04:21.4
At paminsan-minsan ay binabangga pa ang poste ng bahay.
04:25.8
Nga pala, nakaangat sa lupa ang saig ng bahay ni Lolo Andres.
04:32.2
Gawa sa kawayang pinagdikit-dikit ang dingding.
04:35.7
At tabla naman ang saig noon.
04:38.9
As in literal na bahay pang probinsya lamang ang tahanan nito, mga kagiliw.
04:46.2
Matagal-tagal din na natili sa silong ng bahay ang baboy na yun.
04:52.6
Kahit anong bugaw nga ni Mama at pinapaalistahan,
04:55.8
at niya yun ay hindi man lamang natinag ang hayop.
05:00.3
Lalabasin ko nga sana kagabi para batuin sa silong yung baboy na yun eh.
05:04.3
Pero pinigilan ako ni Mama.
05:06.8
Ang sabi niya, hayaan na lamang daw namin dahil aalis din naman yun.
05:13.8
Nagulat naman ako nang sabihin sa akin ni Arthur
05:16.3
na sa susunod, kapag naulit muling bumalik ang baboy kagabi,
05:21.7
o kaya naman ay may ibang hayop ang aali-aligid sa bahay.
05:27.6
Huwag raw akong magdalawang isip na tawagin siya.
05:31.6
Sumigaw lamang umano ako sa may bintana gawa ng maririnig niya naman ako noon.
05:38.8
Naku huwag na, makakaistorbo lang ako.
05:42.6
Isa pa nakakahiya.
05:44.2
Mamaya niyan makakabulabog pa ako ng mga kapitbahay kapag magsisisigaw ako sa kalagitnaan ng gabi.
05:50.2
Tsaka baboy lang yun.
05:51.7
Di naman siguro kami lalapain noon.
05:56.5
Kumunot ang kanyang noo sa sinabi ko.
05:59.9
Tinipigan niya ako bago nagsalita.
06:03.3
Aniya, wala umano akong alam sa mga bagay-bagay na nangyayari sa kanilang baryo
06:08.9
dahil lumaki ako sa mataong lugar.
06:13.6
Kaya sundin ko na lamang ang utos niya dahil para din naman yun sa kapakanan ni Lolo Andres at sa amin na rin.
06:21.7
Sumunod ka na lang para walang magiging problema.
06:25.9
Ang ano naman ang taong to?
06:28.3
Ano naman ngayon kung lumaki ako sa syudad at siya lumaki sa liblib?
06:33.1
Wala namang pinagkaiba.
06:35.4
Wika ako sa isipan ko.
06:38.3
Muli na namang sinabi sa akin ang binatang huwag akong magdalawang isip na tawagin siya
06:42.5
sa oras na may maramdaman akong kakaiba sa labas ng bahay.
06:48.3
Sinabi ko sa kanyang bigyan niya ako ng rason para gawin ko yun.
06:52.6
Nakakaya naman kasi kung makakabulabog ako ng mga kalapit bahay kapag tatawagin ko siya ng 10 oras ng gabi, di ba?
07:01.6
Naniniwala ka ba sa aswang?
07:06.5
Umiling-iling ako at sinabing hindi nun.
07:10.0
Hindi ako naniniwala dahil ni Minsan ay hindi pa naman ako nakaranas o nakakita ng gano'n.
07:16.6
Tanging sa mga palabas ko lang napapanood ang tungkol sa mga aswang
07:19.7
at iba pang mga elemento.
07:21.7
Pwes ngayon maniwala ka na dahil ang baboy na umaaligid sa bahay kagabi.
07:30.4
Hindi yun pang karaniwang baboy lang.
07:34.1
Aswang ang nilalang na yun.
07:37.1
Nagpapanggap lamang bilang baboy.
07:40.5
Maring wika niya.
07:43.8
Nang marinig ko ang sinabi ni Arthur ay hindi ko alam kung dapat ba akong maniwala o hindi.
07:50.6
Dahil sa wala naman akong naririnig na huninang wakwak at mga pag-angil nun.
07:56.7
Gaya ng mga naririnig at napapanood ko sa mga kwentong aswang.
08:01.6
Ang tanging naririnig ko lang kagabi ay ang mayatmayang paghagok ng baboy.
08:08.7
Maliban doon, ay nakalanghap rin ako ng malansang amoy na sumasabay sa simoy ng hangin.
08:16.5
Pero ni sa hinuha ay hindi sumagi sa isipan ko.
08:20.6
Ang tungkol sa kababalagan o yung sinasabi ni Arthur na aswang.
08:30.1
Lisa, nakikinig ka ba?
08:33.6
Naiintindihan mo ba yung mga sinasabi ko?
08:36.6
Untag na tanong ng binata nun.
08:40.4
Hindi na ako tumugon pa sa binata dahil lumapit na si papa at masayang tinanong niya si Arthur kung ano ang ginagawa nito sa bahay.
09:19.9
magpahangin na muna ako. Nakaramdam kasi ako ng pagkainip sa loob. Wala naman na akong
09:26.4
gagawin doon. Tapos na ako maglinis sa kabuan ng bahay at si Tita Malo naman ay tapos na
09:32.3
rin mamalengke bago umuwi sa bahay nito. Ay nako, nakakaburyo naman dito. Wala na akong
09:40.7
ibang ginawa kundi magmukmuk nang magmukmuk lang sa loob ng bahay kapag wala na akong
09:44.4
ginagawa. Nakakainis na. Sandaling ipinilig ko ang ulo para maibsa ng buryong nararamdaman.
09:54.1
Sa totoo lang, gustong gusto ko nang bumalik sa bahay namin at gusto ko nang makita at
09:59.8
makasama ang mga kaibigan ko. Habang naglalakad-lakad ako ay inabala ko ang sarili kong
10:06.6
tumingin-tingin sa paligid para naman kahit papano ay mapawi ang lungkot ko noon.
10:12.1
Panay rin ang pagbuntong hininga ko gawa nang magdadalawang linggo pa lamang kaming nagbabakasyon sa
10:19.7
bahay ni Lolo Andres pero pakiramdam ko parang napakatagal ko nang nanatili doon.
10:29.1
Sana gumaling na si Lolo para makauwi na kami. Sambit ko sa sarili. Sandaling yung moko para
10:36.7
tingnan ang matulis na bagay na natapakan ko.
10:42.1
Paglit lang, nagulat ako at napaitad nang biglang may tumapik sa braso ko ng tatlong beses noon.
10:54.0
Nang tingnan ko kung sino ang tumapik ay nakita ko ang isang babae na sa tingin ko ay kaidaran ko lang.
11:04.1
Kulot ang buhok nito na umabot hanggang sapitan. Maganda ang hugis na muka.
11:11.1
Malapar sila na at makakita.
11:12.1
Napakinis ang balat.
11:15.1
Sandali pa akong natulala dahil sa para akong nakakita ng isang berhen.
11:20.7
Napakaamon ang kanyang mukha habang nakangiti noon.
11:25.2
Bago ka lang dito sa baryo ano?
11:28.4
Maluwana eh at nakangiting tanong ng babae.
11:32.6
Pero hindi makatingin ng diretsyo.
11:36.5
Ha, ha, oo. Bago lang ako dito.
11:40.7
Tugon ko ng may pagtuloy.
11:44.2
Sa kadahilan ng saan galing ang babae niyon.
11:48.0
Hindi ko siya nakita kaninang pasalubong sa akin.
11:51.5
At hindi ko rin naman siya napansing nakasunod sa akin noon.
11:56.7
Yumukulang ako saglit.
11:59.1
Bigla na lamang siyang sumulpot sa harapan ko.
12:03.6
Sinasabi ko na nga ba?
12:05.8
Kanina pa kasi kita pinagmamasdan eh.
12:08.6
Hindi ka pamilyar sa akin kaya duda ko bagong salta ka lang dito.
12:12.1
Huwena, huwena ang pangalan ko.
12:17.5
Maluwana eh na nagpakilalang dalaga.
12:21.3
Dahil sa ayokong maging bastos ay maayos na nagpakilala ako sa dalaga.
12:26.1
Sinabi ko sa kanyang nagbakasyon lamang kami ng mga magulang ko sa bahay ni Lolo.
12:31.5
May sakit ito at palaging hinahanap si mama.
12:36.7
Sa pagdaan ng ilang minuto,
12:40.0
napasarap na ako sa pakikipagkwentuan.
12:42.1
Magaan ang loob ko at masarap kasi pakinggan sa pandinig ang boses ng dalaga.
12:48.5
Kaya naman hindi ko na napapansin na masyado na pala akong naging madaldal rito.
12:56.6
saan ka nga pala nakatira?
12:58.7
Tagalito ka lang rin ba?
13:00.9
Kanina pa kasi tayo naguusap pero hindi ko na itanong sayo kung saan ang bahay mo.
13:06.8
Sandaling tumigil sa pagsasalita ang dalaga at sinipat ako.
13:12.1
Nakatira siya sa katabing puroka.
13:16.2
Nagawi lamang siya sa lugar namin dahil meron siyang dinalaw na kaibigan nun.
13:23.5
Mukhang palagi na ako magagawi dito sa bariwa.
13:27.0
Alam mo kasi gusto kita maging kaibigan.
13:30.1
Palagay ko mabait ka.
13:32.2
Ang gaan ang pakiramdam ko habang kinakausap kita.
13:36.4
Wika pa sa akin ni Wena.
13:40.4
Nakaramdam ako ng saya matapos sa pagsasalita.
13:42.1
Sabihin niyo ni Wena.
13:44.4
Naisip kong sa wakas ay may makakausap na rin akong kaidaran ko.
13:50.0
Wala kasing anak ang kapatid ni mama kaya wala akong kakuntuan.
13:56.6
hindi naman talaga ako palalabas ng bahay.
13:59.5
Kaya wala akong ibang kakilala bukod sa masungit na binatang palaging dumadalaw kay Lolo Andres nun.
14:07.1
Ganun na lamang ang pagkagalako ng malaman kung gusto akong maging kaibigan ni Wena nun.
14:12.1
Sa pagdaan ng ilang sandali habang naguusap kami ni Wena ay may napupuna akong kakaiba.
14:23.8
Napapansin kong parang hindi maganda ang amoy na nalalanghap ko galing sa kanya.
14:30.8
Dahil sa amoy malansa ito, yun bang parang naburong dugo?
14:38.4
Sa pagkakala kong may buwanang dalaw si Wena na mga araw na ito,
14:42.1
wala akong ibang kakilala bukod sa masungit na binatang palaging dumadalaw kay Lolo Andres nun.
14:43.8
Binaliwala ako na lamang ang malansang nalalanghap.
14:48.4
Sa katagalan ng pag-uusap namin,
14:52.3
dahan-dahang sumama ang pakiramdam ko.
14:57.2
Wena, magpapaalam na ako sa iyo ah.
15:01.2
Kailangan ko ng umuwi dahil baka hinahanap na ako ng mga magulang ko.
15:06.0
Sisinungaling kong sabi sa dalaga,
15:08.8
pero ang totoo niyan ay pasamanan ng pasamaang nararamdaman.
15:12.1
Pakiwari ko ay parang lalagnatin ako.
15:17.2
Mainit na ang bawat paghinga ko at sa bawat paglunok ko ng laway ay napakapait nun.
15:24.1
Hindi ko alam kung bakit biglang sumama ang pakiramdam ko.
15:28.4
Samantalang kanina ay maayos naman ako at wala akong napansing sintomas na magkakasakit ako nun.
15:35.7
Nakita kong pila nag-aalala ang dalagang nagtanong kung ayos lamang ba umano ako.
15:40.4
Kung gusto ko raw ay sasama ako.
15:42.1
Pagkakasama niya ako pa uwi ng bahay dahil tila hindi raw maganda ang pakiramdam ko.
15:50.1
Salamat na lang pero ayos lang ako.
15:53.1
Sige alis na ako.
15:55.1
Pilit ang ngiting tugon ko.
15:57.5
Agad nang naglakad papalik sa bahay.
16:01.0
Dire diretsyo na akong naglakad at hindi na muling nilingon pa ang dalaga.
16:06.0
Saktong pagkarating ko sa pintuan ng bahay,
16:09.3
bumagsak na ako sa sahig nun.
16:12.1
Walan na ako ng lakas at umiikot na rin ang paningin ko.
16:17.0
Ilang saglit pa ay narinig ko ang yabag na mga paang patakbong lumapit sa akin.
16:22.7
Kahit na hinang-hina ako ay pinilit ko pa rin tumayo mula sa pagkakabagsak.
16:27.1
Nang sa ganun ay makapasok na ako sa loob ng bahay.
16:36.4
Nang makalapit ito sa akin at agaran niya akong binuhat papasok sa loob.
16:42.1
matapos niya akong ilapag sa upuan ay nag-aalala lang tinanong niya ako kung ano ang nangyari.
16:47.5
Bakit bigla na lamang akong bumagsak sa pintuan ng bahay nun?
16:53.4
May masakit ba sa'yo ha?
16:56.1
Alalang saad nito.
16:58.6
Sinabi ko sa kanyang masama ang pakiramdam ko.
17:02.0
Buti na lamang at nakarating pa ako sa pintuan ng bahay bago nawalan ng lakas nun.
17:08.8
Kagad na kinapa ng binata ang noo ko
17:10.6
at inalam kong may lakas.
17:12.1
Nung nilalagnat ba ako?
17:14.0
Nung mapagtanto niyang nilalagnat ako ay humingi siya ng gamot sa aking ina.
17:19.5
Matapos akong makainom ng gamot ay sinabihan niya akong magpahinga na muna at huwag nang lumabas ng bahay.
17:27.3
Ang lakas-lakas mo pa kanina bago lumabas ng bahay ha?
17:30.8
Nagsungit ka pa nga?
17:32.5
Tapos ngayon uuwi ka ng susuray-suray?
17:35.3
Daig mo pa yung lasing ha?
17:37.9
Pabirungwi ka pa sa akin ng binata at bagay ang natawa.
17:43.0
Kahit na napakasama na ng pakiramdam ko ay hindi ko pa rin napigilan ang sariling magsungit sa kanya.
17:49.9
Sinabihan ko siya na kung wala siyang magawang tama ay umuwi na siya sa kanila.
17:55.3
Sinaway naman ako ni mama at sinabihang pakitunguhan ko ng maayos si Arthur.
18:00.2
Nal sa oras na nalaman ni Lolo Andres ang ginawa kong pagsusungit sa binata.
18:05.0
Tiyak mapapagalitan ako nito.
18:08.6
Hindi naman naman hulingid sa akin na simulang pagkabata ni Arthur.
18:12.1
Kaya palagi na itong kasakasama ni Lolo Andres.
18:15.2
Kaya nararapat lamang naayusin ko ang pagtrato sa binata.
18:20.8
Sa tuwing may sakit si tatay, si Arthur ang nag-aalaga sa kanya kapag may trabaho ang kapatid ko.
18:27.5
Kaya sana naman anak pakitunguhan mo ng maayos si Arthur.
18:31.5
Ano pa ng aking ina?
18:34.4
Ipinikit ko na lamang ang mga mata ko at hindi na tumugon pa sa sinabi niya.
18:40.0
Wala rin naman kasing saisay kung sasagot pa ako.
18:42.1
O kukontra sa mga sinasabi niya noon.
18:47.1
Lumipas sa mga araw ay mas lalong lumala ang sakit ko.
18:52.5
Nakahiga na lamang ako palagi.
18:55.7
Konting kibot ko lang ay nakakaramdam ako ng pagkahilo.
19:00.4
Hanggang sa umabot na sa puntong hindi na ako makakain ng maayos noon.
19:06.1
May nalalasa pa kong maliliit na buhangin sa bibig.
19:09.7
At ang iba pa nga ay nakaharang sa lalamunan ko.
19:12.1
Hindi rin maalis-alis ang pait ng panlasa ko.
19:17.6
Halos lahat na yata ng mga pinapakain sa akin ni Mama.
19:22.1
Isinusuka ko lang rin.
19:24.7
Maski tubig ay ayaw na tanggapin ang sikmura ko noon.
19:29.2
May mga butlig-butlig na rin ang tumutubo sa katawan ko.
19:33.8
Labis-labis ang aking pangangati sa tuwing sumasapit ang takip silim.
19:39.1
May kakaiba na rin akong nararamdaman tuwing sumasapit.
19:42.0
At may kakaiba na rin akong nararamdaman tuwing sumasapit ang takip silim.
19:42.1
At may kakaiba na rin akong nararamdaman tuwing sumasapit ang takip silim.
20:12.1
At may kakaiba na rin akong nararamdaman tuwing sumasapit ang takip silim.
20:42.1
At may kakaiba na rin akong nararamdaman tuwing sumasapit ang takip silim.
21:12.1
At may kakaiba na rin akong nararamdaman tuwing sumasapit ang takip silim.
21:12.1
At may kakaiba na rin akong nararamdaman tuwing sumasapit ang takip silim.
21:42.1
At may kakaiba na rin akong nararamdaman tuwing sumasapit ang takip silim.
22:12.0
At may kakaiba na rin akong nararamdaman tuwing sumasapit ang takip silim.
22:42.0
At may kakaiba na rin akong nararamdaman tuwing sumasapit ang takip silim.
23:12.0
At may kakaiba na rin akong nararamdaman tuwing sumasapit ang takip silim.
23:42.0
At may kakaiba na rin akong nararamdaman tuwing sumasapit ang takip silim.
24:12.0
At may kakaiba na rin akong nararamdaman tuwing sumasapit ang takip silim.
24:42.0
At may kakaiba na rin akong nararamdaman tuwing sumasapit ang takip silim.
25:12.0
At may kakaiba na rin akong nararamdaman tuwing sumasapit ang takip silim.
25:15.0
At may kakaiba na rin akong nararamdaman tuwing sumasapit ang takip silim.
25:16.5
At may kakaiba na rin akong nararamdaman tuwing sumasapit ang takip silim.
25:16.9
At may kakaiba na rin akong nararamdaman tuwing sumasapit ang takip silim.
25:40.7
At may kakaiba na rin akong nararamdaman tuwing sumasapit ang takip silim.
25:41.8
At may kakaiba na rin akong nararamdaman tuwing sumasapit ang takip silim.
25:41.9
At may kakaiba na rin akong nararamdaman tuwing sumasapit ang takip silim.
25:44.3
Huwag ko na raw patagalin pa ang sakit ko
25:46.2
dahil baka mamaya eh
25:48.4
mapano na ako nun.
25:52.2
Habang nagsasalita si Wena
25:54.0
natanaw ko si Arthur.
25:58.2
Madilim ang mukha nito
25:59.2
na parabang nagingit-ngit sa galit
26:01.4
habang mabilis na naglalakad
26:03.6
papalapit sa gawi ko.
26:06.3
Nang makalapit siya
26:07.7
ay walang anu-anong
26:08.6
hinawakan niya ang kamay ko
26:10.6
at sinabihang pumasok na sa loob ng bahay.
26:14.1
Huwag daw akong makikipag-usap
26:15.8
kung kani-kanino.
26:20.1
Teka lang sandali.
26:22.9
at inalis ang kamay niya.
26:28.2
Alalaya na kitang pumasok sa loob.
26:30.9
Hindi ka dapat lumabas ng bahay
26:33.9
Alam mo namang may sakit ka.
26:38.6
Sinabi ko sa kanyang kasama ko
26:42.4
Pumasok lamang ito
26:43.4
dahil may gagawin pa lang
26:44.5
sandali sa kusina nun.
26:48.0
Madilim pa rin ang kanyang itsura
26:49.5
ang sinabihan akong pumasok na
26:51.9
at huwag nang lalabas pa.
26:56.8
Magsasalita na sana ako
26:58.0
para ipakilala sa kanya si Wena.
27:01.1
Pero gayon na lamang
27:03.3
nang banggitin ni Arthur
27:05.4
ang pangalan ng dalaga
27:06.8
at pinagbawalan itong makipaglapit sa akin.
27:13.4
at alam na alam ko
27:15.2
kung ano mga ginagawa mo.
27:17.8
Lubayan mo si Lisa
27:18.6
kung ayaw mong ipagkalit ko dito sa baryo
27:21.7
kung anong klaseng tao ka.
27:24.5
Pagbabantang wika
27:25.3
ng binata kay Wena nun.
27:29.3
Tinignan ko si Arthur
27:30.4
nang may pagtataka
27:32.6
at tinanong ko bakit
27:34.9
pinagsasalitaan niya
27:36.0
ng ganun si Wena.
27:38.8
Nakakabastos ang ginawa niya
27:40.3
Hindi mo kilala yung taong to
27:44.5
kaya dapat hindi ka
27:49.0
at inalalayan na ako
27:51.0
papasok sa loob ng bahay.
27:53.9
Nang tingnan ko si Wena
27:55.7
ay napansin kong matalima
27:57.1
mga titig na ipinukol niya
28:00.6
Hindi ko na nagawa
28:01.6
pang magsalita sa dalaga
28:03.0
dahil sa mabilis na akong
28:05.1
iginawi ng binata
28:06.3
papasok sa loob ng bahay.
28:10.7
emuli niya akong sinabihang
28:12.2
iwasan ko si Wena
28:16.2
ay huwag na huwag na akong
28:17.5
makikipag-usap dito.
28:22.2
pinagbabawalang makipag-usap
28:25.3
Wala namang ginagawa
28:26.1
ang taong yun ha.
28:27.7
Pero kung pagbawalan mo ako
28:28.8
daigpang may ginawa siyang
28:34.1
at hindi ko na napigilan
28:41.8
na wari ba'y may alam ito
28:43.9
tungkol sa dalaga
28:45.0
at ayaw niya lang
28:49.5
Sinabihan ko pa siyang
28:51.2
nang ipinakita niya
28:56.5
nasa kalagitnaan na yun
28:59.1
nang magising ako
29:02.1
ng panlalamig sa katawan.
29:08.7
ang pagdaing ko nun.
29:10.3
Dahil hindi lamang
29:13.4
ang nararamdaman ko
29:14.5
kundi napakasakit na rin
29:18.0
na parabang may insektong
29:20.9
ang laman loob ko nun.
29:24.9
Makalipas ang ilang sandali
29:26.3
ay hindi ko na napigilan
29:33.7
ang silid ng aking ina.
29:36.9
Nang makita ako ni mama
29:40.1
nilapitan niya ako
29:44.8
Napakainit mo anak!
29:47.0
Bulalas ng aking ina
29:48.4
at mabilis na iginawi ako
29:50.1
papasok sa higaan.
29:52.5
Pero bago pa man ako
30:00.7
mga magulang ko nun.
30:03.6
Hinutusan ni mama
30:05.3
tawagin na si Arthur
30:10.1
Gagad namang tumalima
30:16.9
ng pintuan ni papa
30:21.4
na huninang wakwak.
30:26.8
ng mga pakpak nito.
30:36.7
na isa na rang pintuan.
30:40.1
Napatanong si mama
30:41.0
kung anong nangyayari.
30:44.9
papunta sa salanon.
30:49.8
tigil na pagsusuka.
30:53.4
Ano ka mang sabi mo Erning?
30:59.2
May aswang sa labas
31:05.9
ang takot at gulat
31:10.1
Rinig na rinig ko
31:11.2
ang huninang wakwak
31:15.7
sa labas ng bahay.
31:18.3
Kahit na napakasama
31:19.6
ng pakiramdam ko,
31:26.8
Kagad na pinaupo ako
31:28.3
at inutusan ni papa
31:30.2
ang langis sa altar.
31:33.5
sumunod ang aking ama.
31:39.4
namang hinaplosan
31:42.7
Habang nilalagyan ako
31:44.0
ni mama ng langis
31:50.8
na nararamdaman ko
31:51.8
ng mga oras na yon.
31:54.3
Natigil lamang ako
32:03.0
hindi talaga titigil
32:04.0
yung nilalang na yon.
32:07.4
yung animal na yon.
32:11.6
Kinuha ang itakatbuntot
32:13.0
ng paging pagmamay-ari
32:18.0
ang aking inang puntahan
32:20.3
dahil narinig niya
32:22.6
yung walang tigil
32:29.2
yung hinahanap niya.
32:32.1
loob niyang sumugod
32:37.9
napigilan ni mama
32:38.8
ay mabilis na siyang
32:39.7
nakalabas ng bahay.
32:43.5
yung lalaking yon.
32:50.3
napinuntahan si Lolo.
32:54.0
niyang tinawag si papa
33:00.3
lamang ang nakalipas
33:01.4
ay sumisigaw na si papa
33:15.3
ang labas ng bahay nun.
33:18.2
Nang makasilip na ako
33:19.7
ay ilang segundo pang
33:45.6
ay nakahanda na niya
33:50.1
Sa hindi kalayuan
33:51.8
may nasipat akong
33:57.4
Nung matitigan ko
33:59.1
ay gayon na lamang
34:02.3
na nararamdaman ko
34:19.1
ng kinaprepestuan niya.
34:30.8
asong nakahandang
34:34.5
Kahit na buhaghag
34:35.6
at nakakapanghilakpot
34:36.8
ang kanyang itsura,
34:38.4
hindi ako maaaring magkamali nun.
34:43.5
Ilang saglit pa ay may natanaw pa akong matandang babaeng
34:46.6
marahang naglalakad papalapit kay Wena.
34:51.1
Gaya ng dalaga ay katakot-takot rin ang wangis nito.
34:55.8
Sige, lumapit kayo sa akin mga animal.
34:59.9
Makikita nyo talagang hinahanap nyo.
35:02.8
Sigaw ni Papa at muling iwinasiwas ang itaknon.
35:06.6
Akala nyo natatakot ako sa inyo?
35:10.6
Pwes, kahit nasabay pa kayong sumugod sa akin,
35:14.7
hindi ko kayo aatrasan.
35:19.9
Paghahamong wika ni Papa sa dalawang aswang.
35:24.0
Ilang sandali pa, napasingap na lamang ako nang makita kung
35:28.5
mabilis pa sa alas kwatrong dinambahan ng katakot-takot na nilalang
35:35.1
Lupa, nagpandumog ang mga ito sa lupa.
35:39.8
Nagsisisigaw naman ang aking ina at humihingi ng tulong sa mga kapitbahay.
35:45.6
Pilit na nakikipagtagisan ng lakas ang aking ama sa mga nilalang na dumadamba sa kanya.
35:52.7
Nakita kong pinagtutulungan siyang dumugin ng dalawang iyon.
35:56.8
Walang tigil sa pagkalmot ang mga ito.
36:00.7
Kahit nahingal-nahingal si Papa,
36:02.5
ay wala pa rin siyang tigil sa pagdumugan.
36:06.9
Malutong na pinagmumura niya ang mga aswang at pilit na nakikipagtagisan.
36:13.5
Makaraan lamang ang ilang saglit.
36:16.5
Natanaw ko si Arthur.
36:18.8
Tumatakbo ito papalapit sa aking ama at may hawak-hawak na bagakay.
36:24.2
Nang medyo makalapit na ito,
36:26.6
ay walang tigil na pinaghahambalos niya ng bitbit na bagakay ang mga nilalang.
36:32.7
Napansin kong tila na sugata ng isa,
36:37.0
Dahil sa umatungal yun ng nakakapanghilakbot.
36:41.7
Nang makabwelo naman ang aking ama,
36:44.5
ay sunod-sunod na pinagtataga niya mga aswang.
36:50.6
Pero mabilis pa sa kidlat na nakatakas.
36:54.6
Sakto namang lumabas ang tatlong kalalakihang kalapit bahay na nakarinig ng kaguluhan sa labas kaya't
37:00.4
bitbit ang kanya-kanyang itak.
37:03.6
Sinundan nila ang dati.
37:04.9
Ang dalawang nilalang na kumaripas ng takbo papasok sa talahiban.
37:11.6
Ayos lang po ba kayo?
37:13.8
Pag-aalalang tanong ni Arthur.
37:16.4
Nilapitan si Papa.
37:18.5
Habang si Papa ay sigaw ng sigaw pa rin.
37:21.9
Napaubo pa ito ng ilang beses habang kinakapaka pa ang leeg niya.
37:27.7
Inalalayan niya itong makapasok sa loob ng bahay.
37:30.9
Nang makapasok na sila,
37:33.5
ginamot ni Mama ang isa.
37:34.8
Iilang kalmot at sugat ni Papa noon.
37:38.5
Habang ginagamot,
37:40.9
sinabi ko sa kanila ang tungkol sa dalagang si Wena.
37:46.7
klarong-klaro kong nakikita si Wena
37:48.7
bago ito magpalit ng anyo bilang aswang.
37:53.9
May nakita rin akong matanda at sa palagay ko,
37:57.9
kasama yun ni Wena pero hindi ko kilala kung sino yun.
38:03.1
Napabuntong hininga naman si Arthur.
38:04.8
At sinabi niya sa amin na kung hindi siya nagkakamali.
38:09.7
Tiyahin niyo ni Wena.
38:12.0
Tiyahin ito ang matandang nakita ko.
38:15.8
Sinabi rin ang binatang matagal nang haka-haka sa karatig lugar
38:19.5
ang tungkol sa magtiyahin yun
38:21.9
na nangbibiktima ng mga dayuhan.
38:26.8
Aswang yung magtiyahin yun.
38:29.0
Sa pagkakaalam ko, hindi lamang sila basta aswang.
38:32.6
May alam din sila sa kulam.
38:34.8
Sumagi sa isipan kong bago ako nagsakit
38:40.0
ay tinapik pala ako ng tatlong beses ni Wena.
38:44.7
Yun yung araw na una kaming nagkausap.
38:49.1
Hindi kaya yun yung dahilan kaya hindi gumagaling-galing yung sakit
38:51.6
kahit anong gawin kong pagpapagamot.
38:59.7
hindi talaga tumigil si Papa at si Arthur sa pag-iikot sa mga karatig lugar.
39:04.8
Hanggat hindi nakakahanap na manggagamot.
39:09.2
Mabuti na lamang at bago pa sumapit ang hapon ay nakahanap na siya.
39:14.1
Kagad na pinagamot niya ako sa albularyo.
39:18.1
Habang ginagamot ako ng albularyo ay sinabi nitong napag-interesa naman ako ng aswang.
39:24.8
Idinadaan naman ako sa pamamagitan ng pagtapik ang ginawa ng aswang
39:28.7
para malagyan ako ng marka sa katawan
39:31.4
at mabaunan ng barang.
39:34.8
Umiiling-iling pa ito habang napapalataknon.
39:41.9
hindi lamang ako ang gustong biktimahin ng nilalanga
39:44.7
dahil maging si Lolo Andres ay nalagyan na rin pala ng marka
39:48.8
at binabalik-balikan ng aswang tuwing sasapit ang gabi.
39:54.8
Kaya hindi rin gumaling-galing si Lolo Andres dahil sa mga aswang na iyon.
40:00.1
Mabango-umanoo sa mga aswang ang taong may sakit
40:02.8
at ang mga bagong salatang.
40:06.9
yun ang pinakagustong biktimahin ng mga ito.
40:12.7
marahil ay naalarma ang magtsahing yon sa binabalak nilang pambibiktima
40:16.8
dahil sa alam ni Arthur ang tungkol sa mga karakas nila.
40:21.8
Kaya't naglakas na ng loob ang dalawang sugurin kami sa bahay.
40:27.3
Ang akala siguro nila ay malalaman ko at ng mga magulang ko ang tungkol sa kanilang lihim.
40:33.2
Kaya ganun na lamang kaagrisipto.
40:34.8
Ang magtiyahing aswang.
40:40.0
At ako na ang bahala sa magtiyahing yan.
40:43.4
Hindi ako titigil lang at hindi ko sila mapapalayas sa tinitirahan nila.
40:48.1
Seryosong saad ng albularyo.
40:52.2
Matapos akong gamutin ang albularyo ay si Lolo Andres naman ang hinarap nito para gamutin.
40:59.3
Ilang araw din nagpabalik-balik ang albularyo sa bahay ni Lolo Andres.
41:03.0
Dahil nilagyan niya ng mga pangontra ng aswang ang kabuuan ng bahay at binigyan niya rin ako ng pangontra.
41:12.9
Ganun rin si Lolo.
41:15.6
Nalaman ko rin taga-summer pala ang albularyong gumamot sa amin ni Lolo.
41:20.7
Tulad namin, nagbakasyon lang rin pala ito sa bahay ng kaanak.
41:26.9
Matapos ang pangyayaring yun, ay tagumpay na napalayas ng albularyo ang magtiyahing aswang.
41:33.0
Pinagbantaan niya ang dalawa na kung hindi pa titigil sa mga ginagawang pambibiktima ng mga dayuhan at may sakit,
41:43.4
hindi siya magdadalawang isip na kitilan ang buhay ang mga ito.
41:49.1
Sa pagdaan ng araw, hindi ako iniwan ni Arthur.
41:54.8
Inaalagaan niya ako at nakaalalay siya palagi hanggang sa tuluyan ng gumaling ang mga sugat ko at bumalik na ang dating lakas ko.
42:03.0
Masasabi kong ang karanasan kong iyon, ang isa sa mga nagbigay sakin ng leksyon,
42:11.4
na huwag basta-bastang magtiwala sa mga taong kakakilala mo pa lang.
42:17.1
Huwag rin magpalinlang sa panlabas na kaanyuan ng isang tao.
42:33.0
Thank you for watching!
