01:19.5
Hindi ko nga inaasahang may ganitong karanasang itinatago pala ang aking ina.
01:25.0
Hindi na nga ako magpapaligoy-ligoy pa mga kagiliw.
01:28.7
Ang kwentong ibaba.
01:30.0
Ang mga kabahagi ko sa inyo ngayon, ay hango sa tunay at sariling karanasan ng aking inang itago na lamang natin sa pangalang Lani.
01:40.2
Nang minsang magbakasyon sila ng mga kaibigan niya sa isang lugar sa lalawigan ng Leyte.
01:50.7
Dito sa lugar na ito, madalas magdaos ng sinakulo na hindi ko na lamang papangalanan pa kung saan ang eksaktong lokasyon na ito.
02:00.0
na pinangyarihan ito.
02:02.7
Bilang respeto na lamang din sa mga naninirahan roon
02:05.6
at mga walang kinalaman sa kwentong ito.
02:10.9
Taong isang libut siyam na daan at siyam naputlima
02:14.4
nang mangyari ang karanasan nilang ito.
02:19.4
Nang mga panahon yon ay nagkaroon ng isang linggong bakasyon
02:22.5
sa paaralang pinapasukan nila sa siyudad ng Maynila.
02:26.8
Saktong magsisimahan na santa na
02:30.5
kaya naman napagpa siya nilang magkakaibigan na magbakasyon sa probinsya
02:35.0
nang sa gayon ay malayo naman sila sa pulusyon
02:38.3
at ingay ng mga sasakyan sa siyudad.
02:42.7
Masasabi ko kasing may kaya sa buhay ang pamilyang pinanggalingan ng aking ina
02:46.6
at sunod sa layaw ito
02:49.5
sa kadahilan ng paborito siya ng aking abuelo.
02:53.7
Kahit anong nais gawin ang aking ina noon
02:55.9
ay nagagawa niya ito
02:58.2
lalo na't ipinagmamalaki siya ng kanyang ama
03:01.3
dahil sa angking ganda at pagiging matalino.
03:06.5
Kaya naman isang paalam niya lang sa kanyang ama
03:08.8
kapag may gala siya
03:11.4
ay pinapayagan kaagad siya.
03:14.7
Kahit na minsan ay tutulang kanyang inang
03:18.3
ay wala itong nagagawa kapag ang kanilang padre de familia na ang nagsasalita.
03:25.9
hindi isang paaralan lamang din naman ang pinapasokan ng aking ina
03:29.1
at ng kanyang mga kaibigan.
03:32.2
Tuwing may galaang nagaganap
03:33.9
ay sama-sama pa rin sila kahit na magkakaiba sila ng kursong kinukuha.
03:41.8
May dagdag ko nga palang nasa kolehyo na sila ng mga panahon yun.
03:45.8
Apat silang magkakaibigan na tawagin na lamang natin sa pangalang
03:50.4
ang pinakamapera sa kanila
03:52.8
sa kadahilan ng maimpluwensyang tao.
03:55.9
Ang mga magulang niya sa lugar
03:57.6
na kinatitira nila.
04:00.7
Kaya naman hindi na nakakapagtakang laki sa layaw ito.
04:06.0
Si Estrella ang naanak ng isang manggagamot na albularyo.
04:10.3
Subalit taliwas sa pinaniniwalaan ng kanyang ama
04:13.0
ang paniniwala ng dalaga.
04:16.2
Lalo na't nag-aaral si Estrella sa kursong nursing
04:18.9
at nasa syudad na sila nakatira.
04:22.4
Si Marco na ayon kainaya ay simpleng tao lang
04:24.9
at alas hindi makabasagpinggan sa pagiging kime at mahiyain.
04:31.4
ay sumasabay naman itong si Marco sa trip nila
04:34.6
ni inay sa buhay.
04:37.9
Isa ito sa pinagkakatiwalaang lubos ni inay dahil
04:40.8
bata pa lamang sila
04:42.9
ay magkakapitbahay na sila at kilalang kilala na mga magulang ni inay ang binata.
04:49.6
Habang si inay Lani naman
04:50.9
ay kilala sa pagiging eskolar sa eskwelahang pinapasukan nila.
04:54.7
Dahil sa taglay niyang talino.
04:58.3
Pero hindi naman sa paninirang puri, Sir Seth.
05:02.3
Kahit gaano katalino ang aking ina
05:04.1
ay kilala din ito sa pagkakaroon ng magaspang na pag-uugali.
05:09.3
Mataray at palaban na madalas ay wala na sa lugar.
05:15.9
Sekundarya pa lamang ay naging magkakaibigan na silang apat maliban kay Marco.
05:21.8
Nabata pa lamang ay sanggang dikit na ni inay
05:24.2
at naging magkakaibigan na silang apat maliban kay Marco.
05:24.7
At hindi niya ipagkakailang may lihim siyang pagtingin sa lalaki.
05:29.9
Pero dahil kimi at mayain si Marco,
05:33.2
kakibat na rin ito ang pagiging torpe.
05:36.4
Kaya't nananatiling lihim na lamang ang pagtingin ni inay sa lalaki.
05:41.9
Kapag nga may lugar silang mapagtripan na puntahan,
05:44.9
ay hindi nila ito pinapalampas lalo na kapag bago sa kanilang mga mata ang tanawin.
05:50.4
Kapag may pagkakataon ay pinapasyalan nila ito.
05:54.7
tuwing hindi naman natutuloy ang lakad nila,
05:57.3
ay bakas na bakas sa mga muka ang pangihinayang at minsan ay nagkakasisian pa.
06:03.8
Pero dahil solido ang pagkakaibigan nilang apat,
06:07.6
ay hindi naman ito nauuwi sa malalim tampuhan.
06:12.5
Bago pa nga sumapit ang araw ng Simana Santa,
06:16.0
ay nag-usap-usap na silang magkakaibigan kung saan na naman ang tungo nila.
06:21.9
Isang linggo din kasi yun,
06:23.0
at ayaw ni Damian na masayang lamang ang linggo nilang walang nagagawa sa buhay.
06:29.6
Saan ang probinsya niyo ba balak magpunta?
06:32.7
Tanong ni Estrella habang nasa kantin sila noon.
06:37.1
Oo nga, saan nga ba? Wala akong idea eh.
06:41.6
Hindi pa kasi ako nakakapunta ng probinsya.
06:45.6
Dagdag pa ni Damian, at pagkuhay napapaisip noon.
06:49.4
Dahil ayon pa rito ay paparating na sa labas ng bansa ang pinagbabakasyonan nila ng kanyang mga manggulang magmula pa ng bata.
06:59.9
Sa sudad na rin siya kasi lumaki, kaya naman wala na siyang idea patungkol sa probinsya.
07:06.9
Ikaw Marco, may alam ka bang pwedeng pagbakasyonan na probinsya?
07:11.8
Baka naman may alam ka. Sabihin mo naman sa amin.
07:16.0
Hindi naman kaagad nakasagot si Marco noon.
07:19.4
Ay Marco, tinatanong ka.
07:23.5
Nakataas ang kilay na sinita na tanong ni Estrella kay Marco.
07:31.0
Baling na tanong na binata kay inay at kakamot-kamot sa ulo.
07:35.4
May alam ka bang kakong probinsya na pwede nating pagbakasyonan?
07:39.9
Ikaw talaga, kanina pa kami dito naguusap.
07:43.2
May sariling mundo ka na naman.
07:45.7
Hulit ng aking ina.
07:49.4
Wala eh, pero si Estrella, di ba taga-probinsya ka?
07:54.8
Saan nga ba ulit yun?
07:56.7
Alam ko nasabi mo sa akin yun dati eh.
07:59.1
Yung probinsya ng magulang mo.
08:02.2
Sagot ni Marco kay inay at saka binalingan ng tingin si Estrella.
08:07.3
Kaya naman lahat sila napatingin sa dalaga.
08:12.5
Ako, tagal-aiti si Papa.
08:16.1
Pero matagal na akong hindi nakakapagbakasyon doon.
08:19.4
Tsaka malayo yun, no?
08:21.5
Kaya hindi ko nakabisado yung daan pa uwi doon.
08:24.7
Tsaka lolo at lola ko na lang yung tanging nininirahan doon eh.
08:28.7
Lahat kami halos nandito na sa syudad.
08:31.4
Huwag na tayo doon.
08:33.2
Mahabang paliwanan ni Estrella.
08:36.3
Ano naman kung malayo?
08:38.4
Akong bahala sa atin.
08:40.3
Sa ibang badsangan nakakapunta ako.
08:42.8
Dito pa kaya sa Pinas.
08:45.1
Maagap na wika ni Damian ng may pagyayabang.
08:51.5
Balita ko marami din yung magagandang tanawin doon ah.
08:54.8
Tsaka di ba may lugar doon na ginaganap yung sinakulo?
09:00.3
Nakangising sambit ni inay nang maalala niyang magsisimana santa na pala.
09:05.6
At niisang beses nga ay hindi pa sila nakakapanood ng sinakulo.
09:11.3
Nasa liblib na baryo yung bahay namin.
09:14.1
At baka mahirapan lamang tayong pumunta doon.
09:17.0
Sa iba na lang tayo pumunta.
09:19.4
Pwede naman sa Tagaytay.
09:20.8
O di kaya sa kahit saan ninyo gusto.
09:23.1
Huwag lang doon sa amin.
09:25.0
Mapapagod lang tayo sa layo ng biyahe.
09:27.9
Agarang angal ni Estrella.
09:31.1
O di ba lolo at lola mo na lang yung nandun at matagal ka nang hindi nakaka-uwi?
09:35.9
Sigurado akong matutuwa sila kapag binisita natin sila.
09:39.6
Tsaka lugar naman ang papa mo yun kaya tiyak akong magiging sulit yung pagbakasyon natin doon.
09:46.4
O nga para maiba din naman yung gagalaan natin.
09:49.4
Puro dito lang sa syudad.
09:52.2
Pangungulit pa ng magkakaibigan.
09:55.4
Dahil nga sa hindi tinigilan ni Damian si Estrella hanggat hindi ito pumayag.
10:00.3
Ay napilitan siyang umuo.
10:03.0
Kahit na mababakas sa muka ng dalaga.
10:06.1
Ang pagdadalawang isip sa kagustuhan ng mga kaibigan niya.
10:11.6
Wala nang atrasan ah.
10:13.7
Tuloy na itong bakasyon natin okay?
10:16.3
Excited na sambit ni Damian.
10:19.4
May pagsangayunan naman ang lahat.
10:23.1
Matapos ang pag-uusap nilang yun ay sa kasamaang palad.
10:27.2
Pagka-uwi ng aking ina sa bahay nila.
10:30.1
At noong nagpaalam niya siya sa kanyang ina ay hindi siya pinayagan.
10:34.9
Layo-layo ng lehite.
10:38.1
Baka nakakalimutan mong pagninilay yung ginagawa natin sa tuwing sasapit ang Semana Santa.
10:45.4
Masama ang bumiyahin ng malayo at magliwaliw sa araw ng pagkamatay ng Diyos.
10:49.4
Sermon ng kanyang inang reliyosa.
10:54.6
Pinandidilatan pa siya nito ng mga mata.
10:57.3
Dahil sa sumimangot siya nang marinig niyang hindi pumayag ang kanyang ina.
11:03.7
Minsan na nga lang akong magbakasyon kasama yung mga kaibigan ko.
11:07.7
Tsaka hindi kami sa mismong araw ng Semana Santa babiyahe.
11:11.6
Sige na po. Payagan niyo na ako.
11:17.3
Pumermi ka din sa bahay.
11:19.4
Hindi mo ba alam na maraming aswang sa lugar na pupuntahan nyo?
11:24.0
Hindi lang mga aswang naroon sa lugar na yon.
11:27.6
May mga manlalason din at mambabarang.
11:32.7
Sa dami ng lugar na pwedeng puntahan.
11:38.6
Anong aswang naman yung pinagsasabi mo ma?
11:41.8
Sa tingin mo matatakot pa ako sa ganyan eh.
11:44.5
Ang laki ko na kaya.
11:46.5
Hindi na ako bata no.
11:49.4
Hindi liblib yung pupuntahan natin.
11:52.2
Hindi naman porket sa leite ang punta namin liblib na kaagad yon.
11:56.7
Natatawat na't iiritap ang wika ni Mama na mas lalong ikinagalit ng kanyang ina.
12:04.9
Ayos ayusin mo yung pagsagot-sagot mo sa akin at parang nawawalan ka na ng respeto.
12:10.1
Aba talagang malilintikan ka sa akin?
12:17.0
Humingi ng pasensya si Inay Non.
12:19.4
Napabuntong hininga na lamang ang aking ina at hindi na nakipagtalo pa nang hindi talaga siya payagan ng kanyang ina.
12:27.8
Kaya naman naisip niya na lamang na huwag nang tumuloy dahil nakagawian na rin ang kanilang pamilya ang magsama-sama sa loob ng bahay kapag mahal na araw.
12:39.3
Kinabukasan, pagpasok niya sa paaralan ay agad niya na ding sinabi sa mga kaibigan niya na hindi siya makakasama dahil nga hindi siya pinayaganon.
12:49.4
Nawalan na rin siya ng gana dahil alam niyang hindi niya mapipilit ang kanyang ina kapag wala ang kanyang ama.
12:58.3
Paano yan? Hindi tuloy ang lakad namin kasi hindi pwedeng hindi tayo kompleto eh.
13:03.9
Nakabusangot na wika ni Damian habang kumakain at nakatambay sila sa kantin.
13:10.3
Napansin pa ni Inay na bagyang napangiti sa Estrella na parabang ikinatuwa nitong hindi sila matutuloy sa pinaplanong pagbabakasyon.
13:19.4
Ayos lang yan, sa susunod na lang tayo magbakasyon. Nakakatakot din kasi doon.
13:26.8
Balita ko may mga aswang na daw sa lugar nila lolo at lola kaya nagdadalawang isip si Itay na pumayag magbakasyon ako doon.
13:34.3
Wika ni Estrella.
13:37.0
Aswang? Kailan ka pa naniniwala sa mga ganyan?
13:41.5
Natatawang sambit ni Damian nun.
13:44.3
Kahit naman sa syudad ako lumaki, hindi ko may pagkakailang may dugong probinsyana pa rin.
13:49.4
Nakatakot din ako no.
13:51.4
Naniniwala at natatakot pa rin ako sa mga ganyang klaseng nila lang.
13:56.0
Nakaismid na saan ni Estrella.
13:59.8
Nagasara na nga ang dalawa at nagkatakutan pa.
14:03.6
Pabuntong hininga na lamang si Inay sa inasta ng mga kaibigan.
14:07.9
Dahil kahit anong gawin o kahit na magpalusot pa siya sa kanyang ina.
14:12.2
Tiyak niya namang hindi siya nito papayagan.
14:15.7
Baka ang labas niyan, mapapagalitan lamang lalo siya.
14:19.4
O teka, saan ka napupunta?
14:24.2
Tanong ni Damian sa aking ina.
14:27.1
Diyan lang, maglalakad-lakad lang.
14:30.3
Iinis pa rin kasi talaga ako.
14:32.7
Kung kailan nakaplano ng lahat, saka naman ako hindi pinayagan ni Mama.
14:38.0
Busahangot niya tugon kay Damian.
14:40.9
Malagkit na tinignan ni Damian ang aking ina at sa malambing na boses ay nagwika ito ng
14:47.0
Sama na kita maglakad-lakad para naman.
14:49.4
May aalalay sa iyo.
14:51.7
O sasalo kapag natalisod ka sa daan.
14:54.7
Alam mo na, lampa ka pa naman.
14:58.3
Siraulo ka talaga, Damian.
15:00.6
Kita mo nang wala ako sa hulog makikipagkwentuan sa samaan mo pa ako at talagang nagbibiro ka pa.
15:06.5
Eh kung tadyakan kaya kita dyan.
15:09.2
Mataray na tugon ng aking ina.
15:12.2
Ito naman, napaka mainiti ng ulo.
15:15.1
Sige na, pumayag ka na, sasamaan na kita.
15:19.4
Pagpapakyot na pakiusap ni Damian sa aking ina at tumayo na rin ito't sumunod sa kanya.
15:29.2
Kinahaponan, naka uwi si inay sa bahay.
15:33.4
Narinig niya ang boses ng mga kaibigan niya.
15:37.1
Tumatawa pa ang mga ito habang naririnig niya rin ang boses ng kanyang ama.
15:43.7
Kunot noong nagmadali pumasok si inay sa loob at hinanap agad kung saan banda nagmula.
15:49.4
Ang mga boses na naririnig niya nun.
15:53.1
Pagkarating niya sa kusina.
15:55.7
Naroroon nga ang mga kaibigan niya.
15:58.5
Masayang nakikipag-usap ang mga ito sa kanyang ama na mukhang kakarating lamang din galing trabaho.
16:05.1
Oh, nandyan ka na pala anak.
16:08.3
Halika at saluhan mong magmerienda itong mga kaibigan mo.
16:12.2
Pag-aaya ng kanyang ama nang makita siya nitong paparating at bumaling ito sa mga kaibigan niya.
16:19.4
Kaya naman nang magkatinginan sa kanya ang tatlo, ay pinanlakihan niya ang mga ito ng mata.
16:27.6
Tanda na nagtatanong at nagtataka siya kung ano ang ginagawa ng mga iyon sa bahay nila.
16:34.5
Bakit hindi nila sinabi sa kanyang pupunta pala sila sa bahay niya?
16:39.1
Hindi sana inagsabay na lamang sila nun.
16:43.6
Pinagpaalam ka na namin.
16:45.6
Kanina kasi ang lungkot na mukha mo nung sabihin mo sa aming hindi ka matutuloy eh.
16:50.3
Huwi ka ni Estrella.
16:53.2
Napakunot noo ang aking ina at akmang magsasalita pa sana pero bigla siyang pinigilan ni Damian.
17:00.6
Oh, oh. Huwag ka nang umangal pa.
17:04.1
Pumayag naman na si Tito eh.
17:08.8
Pagmamalaki pa ni Damian habang hindi matanggal-tanggal ang malapad na mga ngiti sa labi nito.
17:14.8
Oo naman. Walang problema.
17:16.7
Tito? Basta ba mag-iingat kayo sa pupunta ninyo?
17:21.0
Alam nyo namang probinsya at malayo-layo ang pupunta ninyo eh.
17:25.1
Tugon ng kanyang ama at saglit na nagpaalam para magtungo sa lutuan.
17:31.1
Dahil naroroon naman oo ang kanyang ina at nagluluto ng makakain nila nun.
17:37.4
Dito na kayo maghapuna na.
17:39.5
Nagluto ng masarap si Tito Lorenyo.
17:42.1
Sabit pa ng ama ni Mama Lani.
17:46.7
Namang tama't matagal-tagal na rin kaming hindi nakakakain ng luto ni Tita.
17:51.7
Eh teka. Tulungan ko na po kayo sa kusina.
17:55.7
Masayang tugon ni Damian at tumayo na rin at sumunod sa ama ni Mama Lani nun.
18:01.3
Umupo naman ang aking ina sa tabi ni Estrella.
18:05.3
Napahilamos pa sa mukha ng akalaing mayayari siya sa kanyang ina.
18:10.5
Kahit na kasi may kagaspangan ng pag-uugali niya ay
18:13.2
haminado naman siyang may takot at malaki pa rin ang respeto niya sa ina.
18:16.6
Sa kanyang mga magulang.
18:19.9
Natatakot siyang mapapagalitan ng kanyang ina.
18:23.2
Dahil alam niya namang tutol na tutol itong magbakasyon siya sa malayo.
18:28.8
Kulit ka si Damian.
18:31.2
Siya yung namimilit pumunta dito eh.
18:33.7
Ipagpaalam ka daw.
18:35.7
Mahinang sambit ni Estrella.
18:38.7
Dahil nga sa pinagpaalam si inay ng kaibigan niya at sa kanyang ama pa
18:42.1
ay wala nang nagawa ang kanyang ina kundi ang hayaan siyang sumama sa ina.
18:46.6
Sa mga ito sa pagbabakasyon.
18:50.2
Kapag ang kanyang ama na kasi ang nagdi-desisyon
18:52.8
ay nire-respeto na ito at sinasangayunan ng kanyang ina.
18:59.0
Pero bago pa sila makaalis
19:00.9
maigpit siyang binilinan ng kanyang ina
19:04.8
na ayusin ang kanyang pag-uugali.
19:08.4
Dahil ibang lugar ang pupunta niya
19:10.6
at hindi niya alam kung anong klase mga tao
19:13.8
makakasalamuha nila
19:16.6
sa lugar na iyon.
19:19.2
Isa pa ay magdobli ingat sila dahil magsisimana santa siya nang wala sa bahay nila.
19:24.9
Patay umano ang Panginoon.
19:27.6
Mas malalakas umano ang kampon ng kadiliman
19:30.2
sa tuwing patay ang Diyos at hindi pinapalampas na mga ito
19:34.0
ang pagkakataon para gumawa ng kasamaan.
19:38.8
Hindi man naniniwala si inay sa mga binilin ng kanyang ina.
19:44.0
Sinasangayunan niya na lamang ito nang sa ganon.
19:46.6
Hindi na humaba pa ang diskosyo nila.
19:51.4
Maliban sa maraming bilin at pagpapaalalang ginawa ng kanyang ina,
19:56.0
pinabaunan pa siya nito ng kwintas ng San Benito
19:58.7
at sinabihang itago niya lang iyon sa loob ng kanyang damit
20:02.6
at huwag ipapahawa kahit na kanino.
20:07.6
O nama, alam ko at tatandaan kong mabuti yung mga bilin mo.
20:12.8
Sige na, haalis na po kami.
20:16.6
Bago bidbitin ang mga kagamitan niyang dadalhin sa pagbabakasyon.
20:22.4
Alas tres na madaling araw noong bumiyahe silang magkakaibigan.
20:26.8
Lulan ng sasakyan ni Damian,
20:28.9
ay binaybay na nga nila ang daan patungo sa lugar ng Leyte
20:32.1
kung saan sinabi ni Estrella ang kinatitiran ng kanyang ama
20:36.3
noong kabataan pa lamang nito.
20:41.5
Makalipas sa mahabang biyahe,
20:43.8
mapatubig man at kalsada na tinawiran nila,
20:46.6
na umabot ng mahigit isang araw at kalahati,
20:51.4
ay narating na rin nila
20:52.6
ang probinsya ng kaibigang sa Estrella.
20:57.4
Malayo pa ba tayo?
20:59.3
Tanong ni inay na mababakas sa muka ang pagkabagot
21:01.8
habang nakatanaw sa labas ng bintana ng sasakyan.
21:06.7
Nahihinuan niyang malayo na talaga sa kabiasna ng lugar na kinaroroonan nila
21:10.7
sa kadahilan ng mahaba-haba na ang daang binabaybay nila na
21:15.0
walang kabahayan.
21:16.6
At napapaligiran na rin sila ng mga nagtataasang kakahuyan at tamuhan.
21:22.9
Habang nagmamasid sa labas ng bintana ang aking ina,
21:27.1
ay bigla na lamang siyang may nakitang babaeng
21:29.7
nakabistidang itim na naglalakad sa gilid ng daan.
21:34.8
Dalsa hindi naman ganun kabilis ang pagmamaneho ni Damian,
21:38.5
nalingon pa ito ni inay,
21:40.3
at nakita niyang may sunog ang kabilang muka ng babaeng
21:44.8
may katandaan na.
21:47.3
Nasa tingin ni inay ay nasa edad 50 anos mahigit nayon.
21:52.6
Nagtama pa ang mga paningin nila
21:54.7
hanggang sa tuluyan na nilang malampasan ang babae.
22:00.2
Dahil sa nakitang yon ni inay ay biglang sumagi sa isip niya
22:03.8
ang sinabi ng kanyang ina
22:06.3
na maraming aswang sa probinsya
22:08.7
at mag-iingat sila na mabuti.
22:12.6
Kaya naman bahagyang may namuong takot at kabasa librib niya
22:22.4
dadating na tayo doon.
22:24.6
Tugon ni Estrella
22:25.7
habang tinuturo kay Damian
22:27.8
ang daang tatahaki nila
22:29.1
patungo sa mismong
22:30.7
kinatitirhang bahay
22:34.7
Ngunit ang sinabi nitong
22:36.9
inaabot na lamang sila
22:39.0
ng takip silim sa daan
22:40.2
ay hindi pa rin sila
22:44.2
Nakaramdam na lamang
22:45.1
ng antok at pagkabagot
22:46.7
kaya naman naisip niyang
22:48.9
umidlip na lamang muna.
22:52.7
Habang nakapikita
22:54.4
at nagpapalamon ng antok
22:55.8
ay bigla niya na lamang
22:58.0
naramdamang umuga
22:59.1
ng malakas ang sinasakyan.
23:02.8
ang mabilis na pagkapreno
23:04.7
nakamuntikang magpatalsik
23:10.2
kaagad ang balansin
23:13.4
masubsob sa harapan
23:16.0
nagtanong kung ano
23:18.8
Bakit bigla na lamang
23:20.0
tumigil sa pagmamaneho
23:35.4
na bakas sa boses
23:39.9
ng sasakyan noon.
23:44.5
at ang dalawa pa nilang
23:48.4
hindi ka tumitingin
23:51.6
magdidilim na eh.
23:53.8
Iritang wika ni inay
23:56.9
sa pagkababa niya.
23:59.7
Hindi ko napansin,
24:04.6
Mukha namang walang tao
24:05.4
sa ganitong lugar
24:06.9
hindi tao yung nasagasaan mo,
24:10.5
Nasa gitna pa tayo
24:13.9
Mahinawang sambit ni Marco.
24:17.7
at tingnan kung may nasagasaan
24:19.3
ba talaga ang kaibigan.
24:22.9
Napabuntong hininga
24:23.9
na lamang si inay
24:27.1
dahil naiinis na siya noon.
24:31.0
Idagdag pang pagod na siya
24:33.8
sa napakahabang biyahe.
24:37.2
Halos sakupin na rin
24:38.1
ang dilimang buong paligid
24:41.1
nakakarating sa paroroonan nila.
24:46.0
ay nakita ni Marco
24:47.5
hindi kalayuan sa sasakyan
24:49.2
ang isang bangkay
24:51.0
na hindi niya may paliwanag
24:53.6
Kaya tinawag pa sila inay
24:59.8
sa gilid ng daan.
25:04.5
Takang tanong ni Damian.
25:06.9
Dahil sa tanambuhay niya
25:08.9
ang unang beses na
25:11.7
ng ganun na animoy.
25:13.9
Kawangis ng asot,
25:15.2
butot balat na lang
25:18.7
ang buhok sa katawan.
25:21.4
May kalakihan din ito
25:22.6
na parang kasing laki
25:23.6
ng batang kalabaw.
25:26.3
Nang makita ni Estrella
25:28.1
ang tinutukoy ni Marco,
25:30.6
agad niyang nasapo
25:33.3
Kamuntikan na siyang masuka
25:34.7
dahil bumungad sa kanya
25:37.4
ang butok nitong ulo
25:43.1
Aso ba yan o tao?
25:45.2
Paano hindi mo nakita
25:46.4
yung presa laki niyan?
25:48.4
Takang tanong ni Marco.
25:50.6
Kumuha pa ng patpat
25:52.5
ng nilalang nang sagayon.
25:54.6
Ay mapatunayan nilang
25:55.8
wala na nga itong buhay.
25:58.8
Eh, siraulo ka talaga.
26:01.2
Kita mong naliligo
26:02.1
na sa dugo yan eh.
26:03.7
Basag na yung ulo.
26:05.7
Malamang patay na yan.
26:09.2
Baka abutin pa tayo
26:10.0
ng ating gabi dito.
26:12.4
Inis na wika ni Inay
26:13.6
at hinila na si Marco.
26:14.6
Hinila na si Marco
26:15.5
pabalik ng sasakyan.
26:18.3
Dahil sa unang kita niya
26:19.8
palang sa nilalang
26:20.6
ay nilukuban na kagad siya
26:25.6
ay hindi niya maipaliwanag
26:29.5
Nakakatakot talaga yun.
26:32.7
ay parang pinaghalong
26:35.0
at katawan ng unggoy.
26:40.5
Baka nagmamayari sa aso
26:43.6
Baka may nakakita
26:44.4
sa atin na nasagasaan yun.
26:46.5
Mayayari pa tayo niyan.
26:49.2
ng wika ni Estrella.
26:54.0
Tsaka hindi ko kasalanan na
26:55.1
nasagasaan ko yun.
26:57.3
Kasalanan na nang mayari yun.
26:59.6
Hinayaan niyang alaga
27:00.6
niyang pag-alagala
27:01.4
ng ganitong oras.
27:03.6
Paghuhugas kamay ni Damian
27:04.9
at mabilis nang pumasok
27:06.8
sa loob ng sasakyan.
27:11.7
ang huling nakabalik
27:12.5
sa loob ng sasakyan nun.
27:18.4
ng kaluskot sa paligid
27:20.3
may hayop na tumatakbo
27:24.8
Kaya naman saglit siyang
27:27.7
tingnan kung may tao
27:30.0
bang nakakita sa kanila.
27:37.6
Tawag ni Estrella
27:38.6
na nagbigay ng bagyang
27:43.9
ang sumakay niya.
27:44.3
Nagbigay si Inay Lani
27:45.2
at pinaandar na ulit
27:46.2
ni Damian ang sasakyan.
27:48.7
Habang papalayo na sila,
27:51.1
ay muli pang sinipat
27:52.3
ng tingin ni Inay
27:53.1
ang bangkay ng nilalang
27:54.5
na nasagasaan nila nun.
27:58.1
nagpalakas ng takot
27:59.2
at kabang nararamdaman niya.
28:03.0
Paano ba naman kasi?
28:06.4
ang babaeng kanina lang
28:10.2
na naglalakad nun.
28:12.9
Yung may sunog yung muka,
28:16.6
sa tabi ng bangkay
28:22.2
Kahit na hindi makita
28:23.5
ng maayos ni Inay
28:26.5
tiyak niyang matalim
28:30.0
ng babae na iyon.
28:33.8
Namutawi ang katahimikan
28:35.1
sa loob ng sasakyan
28:36.1
at ni isa sa kanila
28:38.2
ay walang may balak
28:42.1
nagpapakirapdaman sila
28:46.5
na gustong-gustong sabihin
28:49.9
ay mas pinili niya
28:54.9
Ramdam niya pa rin kasi
28:55.9
ang kaba at takot
29:00.1
sa oras na magsalita siya
29:02.6
at walang maniwala
29:04.2
ay mabubulyawan niya
29:08.8
Sa palagay rin ni Inay
29:10.8
siya lang ang nakakita
29:12.0
sa babaeng nakatayo
29:13.1
sa tabi ng bangkay
29:17.4
sa mahigit talaating oras
29:19.8
nakarating na rin sila
29:25.4
nagsalita si Estrella
29:29.0
ni Damian ang sasakyan
29:30.1
dahil malapit na sila
29:31.7
sa bahay ng kanyang
29:35.3
Lalakarin na lamang
29:36.2
umano nila papasok
29:37.1
dahil hindi kayang
29:38.1
ipasok ang sasakyan
29:39.3
dahil makitid lamang
29:42.1
sa bahay ng kanyang lola.
29:44.0
Wala namang sabi-sabing
29:46.2
sinunod ni Damian
29:52.6
yung bahay ni lola.
30:02.2
kaya nagsibaba na rin
30:03.3
si Inay at Marco.
30:06.9
makuha ang mga kagamitan
30:08.2
sa likurang bahagi
30:09.2
ng sasakyan na yon
30:16.1
at dalawa pa nilang
30:16.9
kaibigang lalaki.
30:19.3
ang mga bag nilang
30:20.8
ng pang ilang araw
30:34.7
Sinabing na nga kasing
30:35.6
ako na yung magdadala
30:42.6
na lang yung dalhin mo.
30:45.2
na ikinaismid naman
30:52.0
Ako na yung magbibit-bit.
30:54.7
Pangungulit ni Damian
30:56.2
pinasagot ang aking ina.
30:58.9
Kinuha niya na kagad
31:02.3
Ay naman sa aking ina.
31:04.5
Nang lingunin niya
31:05.8
matapos kunin ni Damian
31:09.9
sumimangot si Marco.
31:13.2
ang paningin nila
31:16.7
nang umiti si Marco
31:20.0
Naramdaman niya naman
31:20.8
ang biglang paghawak
31:21.9
ni Damian sa kanya.
31:29.5
ang ilang sandali
31:32.7
ng abuela ni Estrella.
31:35.7
Magiliw at maayos
31:36.6
naman ang pagtanggap
31:44.0
Dahil ginabi na silang
31:55.3
ang pagkikwentuhan
31:59.0
ng dalawang matanda
32:03.3
Magkasama si inay
32:15.8
ang katawan ni inay
32:24.4
ang mga mata niya
32:27.7
ang kanyang diwa.
32:30.0
Nagpabaling-baling
32:32.4
ay ganun pa rin talaga.
32:38.8
Hanggang sa hindi na nga
32:42.5
ang katabing si Estrella.
32:44.0
Na nasa kasarapan
32:47.0
at humihilit pa ito
32:48.5
ng mga sandaling yon.
32:54.8
at nagtaklukbong pa
33:00.2
May sasabihin ako.
33:17.1
Tanging pagungot lang
33:18.9
ng dalaga sa kanya
33:19.9
at tuluyan na lamang
33:22.0
nagpalaman sa antok nun.
33:25.6
hininga na nga lang
33:29.3
ang kanyang isipan
33:31.6
hindi normal na hayop
33:42.4
kung hayop pa talaga yon.
33:44.0
Pagkalabas ni inay
33:49.1
Sakto ang paglabas
33:50.2
ng silid ni Marco.
33:52.8
Nagkatinginan pa sila
33:57.4
bakit gising ka ba?
34:01.6
Hindi na nagdahilan pa
34:03.3
at sinabi kay Marco
34:06.9
sa kanyang isipan.
34:09.9
Gusto mong puntahan
34:11.0
ulit yung bangkay?
34:14.0
na tanong ulit ni Marco.
34:18.8
Gusto ko lang makasiguradong
34:19.9
hindi tao yung nasagasaan natin.
34:22.9
Samaan mo naman ako.
34:27.2
Paano naman pumasok
34:28.0
sa isip mo na tao yun?
34:32.1
sasamaan mo ba ako
34:35.5
Dis oras na ng gabi.
34:38.4
ipagpabukas na lang
34:41.1
Pag-aalang natin.
34:41.7
Hindi na sinagot pa
34:44.8
ni inay si Marco.
34:46.9
Mabilis niya nalang
34:47.7
kinuha sa bag ni Damian
34:48.9
ang susi ng sasakyan ito.
34:52.6
Matapos niya makuha
34:54.1
ay mabilis na rin
34:57.7
ibang nagawa si Marco
34:58.9
kundi ang sumunod
34:59.8
na lamang kay inay.
35:03.0
Sila nalang dalawa
35:04.2
ang tanging gising
35:05.2
sa buong kabahayan.
35:16.0
lamang ang naririnig
35:17.8
habang naglalakad siya
35:20.1
patungo sa kinapaparadahan
35:24.3
Habang lulan na sila
35:29.4
kung saan nakasagasa
35:36.7
sa babaeng nakita niya
35:42.6
dahil wala naman siyang
35:48.6
nilingon ng bangkay
35:55.0
Sigurado ka ba talagang
35:56.1
may nakita kang babae?
35:58.6
Paniniguradong tanong
35:59.5
ni Marco sa aking ina.
36:02.8
Sinimungutan naman siya
36:05.0
ng aking ina noon
36:07.8
naniniwala sa kanya.
36:11.7
ng pagmamaneho ni inay
36:13.0
mabilis silang nakarating
36:15.2
sa lugar ng pinangyarihan.
36:18.4
Dahil sa madilim na ata
36:20.2
ni isang sasakyan nga
36:23.1
nakasalubong sa daan noon.
36:26.0
Tanging katahimikan
36:28.7
sa buong kapaligiran.
36:31.4
Kaya naman nagpa siya
36:33.5
bababa pa ng sasakyan.
36:38.9
at ligaw na hayop
36:40.3
at bigla na lamang
36:42.0
silang dambahan noon.
36:45.0
Pero sa katigasan
36:53.2
at mabilis na siyang bumaba.
36:56.4
Bitbit ang flashlight
37:05.4
si inay sa bangkay
37:06.4
nang inaakalan nila
37:08.9
Ay nawindang siya
37:15.8
at napaupo pa nga
37:20.2
ang kanyang bibig noon.
37:29.6
ang inakala nilang
37:32.2
hayop na nasagasaan
37:37.1
batang babae yon.
37:38.9
Wala itong saplot
37:53.6
Anong gagawin natin
37:57.6
Anong gagawin natin?
38:02.6
Lalapitan na sana
38:04.2
nang bigla siyang
38:05.0
pinigilan ni Marco
38:07.6
pabalik ng sasakyan.
38:13.4
namamalikmatalan tayo.
38:15.9
Pagpapahinaon ni Marco
38:17.5
dahil nanginginig na
38:19.9
at wala nang mapagsidlan
38:22.0
na nararamdaman niya.
38:25.3
Saglit pang binalikan
38:28.3
nakailang balik na siya
38:30.9
dahil sa pagkataranta.
38:35.3
ang nakikita niya noon.
38:38.9
Napahilamos na lamang
38:43.1
na sa bunuta ng buhok
38:45.5
dahil maging siya ma
38:49.4
ang gagawin nila.
38:54.0
kung nasaan si inay
38:57.1
namumutla na si inay
39:00.2
Kaya naman si Marco
39:10.3
Hihintay na lang natin
39:11.2
kung may mabalita
39:15.0
Hindi ba sinabi mong
39:16.1
may babaeng nakakita
39:21.1
magsusuplong sa kapulisan
39:22.2
o sa barangay yun.
39:25.4
sa mahinahon pa rin
39:29.9
Nang marinig ni inay
39:30.8
ang sinabi ng kaibigan,
39:33.3
mas lalo siyang natakot.
39:35.4
Nang naisip niyang
39:36.7
pwede silang makulong.
39:38.9
Hindi na napigilan
39:40.6
ni inay ang maiyak
39:41.6
dahil sa kaba niya.
39:43.6
Habang pabalik sila,
39:45.7
pinapakalma pa rin
39:49.1
Pero hindi pa man sila
39:54.4
Ay bigla na lamang
39:57.5
nang may makita silang
40:01.2
sa gitna ng kalsada.
40:05.1
Sinalubong sila nito.
40:08.4
ay hindi maaninag
40:11.1
ng taong naglalakad.
40:13.8
Pero nang malapit
40:15.2
na itong makalapit
40:16.3
ay nakita ni inay
40:20.0
ng itim na bistida
40:23.3
ang kalahating mukha
40:39.0
nang pigilan siya
40:42.4
Ilang sandali din naman
40:45.7
Pero hindi pa rin
40:47.0
naaalis sa kanila
40:51.6
ay papatayin sila.
40:54.7
Nakita pa ni inay
40:56.7
ang bibig ng babae
41:03.8
sa kalamnan ni inay
41:05.7
at kabang nararamdaman.
41:10.7
ang paningin nila
41:37.5
sa kaibigan dahil
41:38.5
maging si Marco man
41:40.1
ay natulala na rin
41:44.5
nagsalita ang aking ina
41:47.0
makakabalik sa ulirat
41:48.2
ang kaibigan niya.
41:51.0
Mabilis na nga din
41:52.8
na halos pali pa rin
41:56.7
Nang makabalik na sila
41:58.6
at lolo ni Estrella
42:00.5
ay nadatna nilang
42:02.7
nakatayo si Tatang Julio
42:04.1
sa pinto na para bang
42:05.1
inaabangan sila nun.
42:13.5
May hawak din kasi
42:15.0
na hindi mawari ni inay
42:16.3
kung gawa sa ano.
42:20.2
kayong nakabalik.
42:22.1
Wika ni Tatang Julio
42:26.0
na pumasok sa loob
42:29.3
Bakit gising pa po
42:32.7
May bumisita kasi
42:39.1
galing at dis oras
42:40.6
ay nasa labas pa kayo?
42:45.7
May bumibisita ho
42:46.8
ng ganitong oras dito?
42:51.2
Marami ang bumibisita dito.
42:59.1
Minsan mga nila lang
42:59.9
na hindi natin nakikita.
43:03.2
pinagbabawal ang paglabas
43:04.5
sa gabi ng mga tao dito.
43:06.8
Mabuti at buhay pa
43:07.9
kayong nakabalik.
43:13.5
Matapos yung sabihin
43:15.2
ay sinabi na nito
43:16.2
magpapahinga na sila
43:17.6
at huwag na mag-isip
43:25.2
ng gising si inay
43:26.1
dahil umaga na siya
43:28.4
kakaisip sa nakita
43:32.7
Pinilit niya namang
43:33.6
iwaglit sa isipan niya
43:35.6
at agam-agam niya.
43:39.9
ang pinuntan nila doon
43:40.8
at ayaw niyang masira
43:42.6
ang pagbabakasyon nila.
43:44.8
Pero kahit anong pilit
43:47.0
ay hindi mawala-wala
43:50.6
ng batang nasagasaan nila
43:52.2
at ang babaeng sunog
43:54.3
ang kalahating mukha.
43:57.4
Ng mga sumunod na araw,
43:59.8
hinintay ni inay at Marco
44:01.2
kung may balitang
44:04.5
na may nasagasaang
44:06.8
o na disigrasya man lamang.
44:09.8
Inaasaan na kasi nilang
44:11.0
masasagap nila ito
44:12.1
kung may nakakita man
44:13.3
sa nasagasaan nila.
44:16.0
Pero sumapit na lamang
44:17.5
ang Huwebe Santo.
44:21.7
Kaya naman bagyang
44:22.7
nakahiga ng maluwag
44:24.3
at mga kaibigan niya noon.
44:28.0
Sinabi ko na sayo
44:29.1
na mamalit matakalang eh.
44:31.1
Sambit ni Esterelya
44:32.2
habang kumakain sila
44:34.8
at nagpapahangin.
44:36.8
Pero sigurado ako,
44:39.3
hindi naman ako gagawa
44:40.7
kung hindi ko talaga nakita yun eh.
44:48.9
Imposibling walang
44:50.5
kung bangkay talaga
44:51.3
ng tao yung nakita mo.
44:53.7
Tiyak ibabalita yan dito.
44:56.2
Masyado mong pinagtutunan
44:57.8
ng mga walang kwentang bagay.
45:00.1
Sira na yung bakasyon natin.
45:03.8
ni Damyan kay inay.
45:05.7
Huwag ka naman ganyan pa.
45:07.8
Nag-aalala lang yung tao
45:08.8
sa kalagayan natin.
45:10.5
Huwag na tayo magsisihan.
45:16.2
Maligo na lang tayo sa ilog.
45:19.0
at bawal maligo bukas
45:20.1
kaya ngayon na tayo maligo.
45:22.0
May malapit na ilog dito.
45:24.9
Pag-aaya ni Estrelya nun.
45:27.6
Agad nang nagpaalam
45:29.3
sa lolo at lola niyang
45:30.4
maliligo sila sa ilog.
45:32.9
Pumayag naman ang mga ito
45:34.3
dahil hindi naman
45:36.8
Ang nasabing ilog
45:39.3
ang naliligo doon.
45:44.0
nakatira sa lugar.
45:46.8
sila inay sa ilog
45:53.1
ay naliligo na nga
45:54.1
silang magkakaibigan
45:57.1
Saglit na nawaglit
45:58.1
sa isipan ni inay
45:59.2
ang nangyari sa kanila
46:05.6
ang paligid ng ilog.
46:06.8
Malinis at malinaw
46:09.0
ang tubig na animoy
46:10.2
na sa hot spring sila
46:12.3
dahil mainit-init
46:15.8
Ipinaghanda pa sila
46:16.8
ng masarap na makakain
46:21.4
sa pagbabad si inay
46:26.8
sa hindi kalayuan.
46:30.8
May nakita siyang babaeng
46:32.1
nakasuot ng bestidang
46:46.9
Nang sasabihin na
46:49.1
sa mga kaibigan niya
46:53.6
sa kinatatayuan nito.
46:59.1
na naman siya noon.
47:01.8
Hindi niya na yon
47:05.0
Pinagpatuloy na lamang
47:11.1
ay ramdam na ramdam
47:13.1
niyang may mga matang
47:14.1
nakatingin sa kanya.
47:17.0
Hindi na nga nila
47:18.0
na malaya ng oras
47:20.1
ng umahon sila noon.
47:23.3
Habang nagliligpit
47:26.3
ay bigla na lamang
47:29.9
pag-angil sa paligid.
47:32.5
May kasukalan din
47:35.9
hindi nila agad nakita
47:40.4
na naririnig nila.
47:43.6
ay ang may hinang
47:44.5
paghunay ng wakwak
47:46.2
bumubulong na lamang
47:47.3
ito sa kanila noon.
47:50.2
Nagmadali na nga sila
47:52.4
ng mga gamit nila.
48:01.9
ang kalahating muka.
48:07.6
at makakapal na buhok
48:09.4
ang babae na iyon.
48:27.0
nitong mga ngipin
48:44.8
at nagpagulong-gulong
48:52.2
ang kaibigan niya.
49:01.7
pisingin ni Damian.
49:07.9
nakadagan sa binata
49:10.8
masyadong napuruhan
49:14.1
ang nakipagbunusan
49:15.1
nila lang na iyon.
49:30.5
Nakatitig na lang
49:42.7
itong nakikipagbunusan
49:44.0
nila lang na iyon.
49:46.1
Pinagtulungan nilang
49:52.3
ay hindi nila ito
49:54.9
ni hawakan man lang.
49:58.7
Dumudulas lang kasi
49:59.7
ang mga kamay nila
50:10.4
Nang mapuruhan na
50:12.0
si Damian at Marco
50:15.6
ang dalawa na iyon.
50:21.5
Nakita pa ni inay
50:23.1
umisi ang nila lang
50:27.0
ang malalapot na dugong
50:37.3
Sigaw ni Estrella.
50:39.6
Pero dahil sa takot
50:41.0
ay hindi na nakagalaw pa
50:43.8
Kahit nahilahin siya
50:52.7
na pagiyak na lamang
50:53.8
ang nagawa ni inay
50:56.7
at nararamdaman pa nga niyang
51:04.6
naihiang aking ina.
51:10.8
Pero hindi naman yun
51:12.3
halata dahil basa
51:14.9
Kakaahon lamang nila
51:19.3
nagawa si Estrella
51:31.5
baliw na nakikipagtagisa
51:33.1
ng titig sa nilalang
51:36.7
papalapit sa kanya.
51:44.9
nasa sinapupunan mo.
51:53.5
Pumipitik-pitik pa
51:57.7
May sakit na epilepsy.
52:00.6
Nang makalapit na
52:05.1
Naramdaman ni inay
52:11.3
sa kanyang puson.
52:26.2
patungong impyerno.
52:36.3
Habang binibitawan
52:41.0
ang nasagasaan nyo.
52:43.9
ang kabayaran nito.
52:47.3
ang kanyang mga mata.
52:49.9
Napapikit na lamang
52:51.2
ng maramdaman niyang
52:55.3
ang mahabang kuko
53:00.2
ay narinig niyang
53:00.9
biglang umatungal
53:03.2
ang nilalang na iyon
53:09.9
ang mga mata niya
53:13.8
na may bitpit na latigo.
53:20.7
nitong pinagmumura
53:25.7
nang maabutan niya iyon.
53:36.8
at hindi na hinabol pa
53:44.7
ang kaibigan niyang
53:47.5
Kasama si Nanay Lorna
53:49.4
nitong mga kapitbahay.
53:53.8
ng tulong si Estrella
53:59.5
kung mabubuhay pa ba siya noon.
54:02.9
nga silang tinulungan
54:03.9
ng mga kasama ni Estrella
54:05.3
at inakay si Damian at Marco
54:08.8
nila Tatang Julio.
54:11.5
Nang makabalik sila
54:18.4
Ano bang ginawa nyo
54:19.6
at ganoon na lang
54:20.6
ng nilalang na iyon?
54:22.7
Tanong ni Tatang Julio.
54:25.8
isiniwalat ni inay
54:29.3
Napalatak na lamang
54:36.5
ang anak ng aswang.
54:39.7
Dahil sa sima na Santa
54:42.5
sa ganitong lugar.
54:45.8
Mas lalakas pa sila
54:47.1
dahil patay ng Diyos.
54:50.1
makaalis dito ngayon din
54:53.7
ang aswang na iyon
54:54.4
at hindi mabigyan
54:58.9
Dahil sa sinabi niya
55:02.5
ang kukunin niya.
55:11.7
ang paningin kay inay.
55:14.4
Ang dinadala mong sanggol
55:16.1
yun ang gusto niyang kunin.
55:19.6
Hindi ang buhay mo.
55:22.9
ang napasukan nyo.
55:25.0
Panandali ang proteksyon
55:26.8
kong ibigay sa inyo
55:33.3
kung saan kayo nanggaling.
55:37.7
at binigyan silang
55:39.6
apat ng tig-iisang habak
55:41.2
na magiging proteksyon
55:52.7
ni Tatang Julio noon.
55:59.4
nababanggit sa amin.
56:01.8
Takang tanong ni Marco
56:03.0
na halata ang gulat
56:08.7
Napabuntong hininga na lamang
56:10.4
at sinipat ng tingin si Damian
56:15.9
Mahabang istorya.
56:18.0
Umalis lang tayo dito
56:18.7
bago mahuli ang lahat.
56:22.4
Pero magagabi na.
56:27.7
sambit ni Estrella noon.
56:31.8
delikado ang buhay niyo
56:32.9
kapag inabot kayo
56:37.2
Dahil sa sinabing yun
56:38.5
ng Lolo ni Estrella
56:39.6
ay hindi na nagdalawang isip
56:41.6
at mga kaibigan nito
56:42.6
na umalis ka agad
56:46.9
Matapos malapatan
56:48.8
si Damian at Marco
56:49.8
dahil sa natamon nilang sugat
56:51.9
ay agad na silang bumiyahi
56:54.0
pabalik ng syudad.
56:56.9
Kahit ginabi na sila
56:58.5
sa awa ng Panginoon
57:01.8
Naging maayos naman
57:03.3
hanggang sa nakarating sila
57:05.2
sa kanya-kanya nilang bahay.
57:08.4
Grabing pag-aalala nga
57:09.8
ng mga magulang niya
57:10.9
nang malaman na mga ito
57:12.9
ang dahilan kung bakit
57:13.9
biglaan ang pag-uwi nila.
57:17.3
Nagdahilan na lamang sila
57:19.1
si Damian at Marco
57:20.1
kaya't napauwi sila
57:26.9
na magiging maayos
57:27.9
ng pamumuhay nila
57:31.8
Pinagpaplanuan na rin
57:34.9
ni Inay at Damian
57:36.4
ang relasyon nila
57:37.1
at sabihin sa lahat
57:39.7
ng dinadala nito.
57:42.5
Matagal na kasi silang
57:45.4
Itinago lamang nila ito
57:47.3
ay hindi maapektuan
57:48.6
ang pagkakaibigan
57:49.8
at pag-aaral nila.
57:53.3
Hanggang sa bago pa nga
57:55.0
nalaman na ni Inay
57:57.1
na nagdadalang tao siya
57:58.3
at doon niya sinabi
58:01.8
Magtatatlong buwan
58:04.5
na ang tiyan ni Inay
58:05.4
at kapag tinititigang
58:07.5
maigi ang tiyan nito
58:08.5
ay halata ng umbok.
58:12.5
dumating ang araw
58:13.4
na binabalak nila
58:14.4
nagising na lamang
58:17.0
si Inay isang gabi
58:18.1
dahil sa sobrang sakit
58:21.7
may kung anong malaking
58:23.5
bagay ang pumasok ron
58:24.9
at naramdaman niya
58:29.9
Pagmulat na pagmulat
58:32.4
ay bumungad sa kanya
58:34.8
ang muka ng babaeng
58:36.1
sunog ang kalahati.
58:40.5
ng dugoang kamay nito
58:46.2
Dagli-dagling na pasigaw
58:48.4
lalo na nang ipakita
58:55.6
ang hawak na laman
59:02.4
dahil sa nakita niya
59:04.3
habang ang babae naman
59:11.7
impaktang nagwagi
59:17.0
Nagmakarinig si Inay
59:26.8
nananaginip lamang
59:30.4
Ilang sandali lang
59:32.2
ng ama at inani-inay
59:33.6
sa may silid niya noon.
59:37.2
Dahil sa nangyari
59:39.9
kung masamang panaginip
59:43.5
ng bakas ng babae.
59:46.3
Nawalan siya ng malay.
59:53.4
wala na ang sanggol
59:54.7
sa sinapupunan niya
59:55.8
at hindi maipaliwanag
59:58.7
kung papano nangyari yon.
60:02.2
ng wala namang bakas
60:04.2
sa puwerta ni inay.
60:06.5
Pero pinagpipilitan
60:08.2
ni inay sa doktor
60:14.5
ang pangyayaring yon
60:17.0
ng mabaliw si inay.
60:22.0
at hindi tuluyang
60:28.7
ang pangyayaring yon
60:32.7
sa kanilang magkakaibigan.
60:36.6
ang bansa si Damian
60:42.8
Tanging si inay lang
60:43.8
ang labis na naapektuan
60:45.1
sa pagbabakasyon nila
60:49.3
Kaya magmula noon
60:50.7
ay isinumpa ni inay
60:51.9
na sa tuwing dadating
60:52.9
ang Simana Santa noon.
60:55.4
Hinding-hindi na siya
60:56.6
magbabakasyon pa.
60:59.1
Baggos ay ilalaan niya
61:00.7
ang linggong yon.
61:01.3
Para sa pagninilay-nilay
61:03.8
dahil sa pagkawala
