01:33.1
Ang totoo niyan ay tuwang-tuwa ako noong mabalitaan kong may YouTube channel ka na.
01:38.8
Madalas din kasi kitang subaybayan sa programa mo sa radyo simula noong bata pa lamang ako.
01:45.1
Sa katunayan, maging ang Papagdudud Family YouTube channel at ka-istorya na inyong pinuproduce ay sinusuportahan ko din.
01:54.4
Pero dahil sa naging busy na ako sa buhay ay nawala na ako ng oras at kung minsan ay nakaharap na lamang ako sa laptop o kaya ay sa cellphone ko.
02:03.9
Tulad ng pag-unlad ng technology natin sa mundo.
02:08.0
Umuunlad din ang buhay na meron ako.
02:11.9
Pero sa kwento ko ngayong araw na ito mukhang kahit ang teknolohiya ay hindi may papaliwanag ang mga naging karanasan ko.
02:22.0
Hindi ko rin alam.
02:24.0
May maniniwala sa kwento ko pero bahala na.
02:27.4
Ang mahalaga sa akin ay nailabas ko ang mga bagay na kinakatakutan kong i-share sa iba.
02:33.8
Hindi dahil baka pagtawanan ako kundi dahil baka bumalik na naman ang takot na naranasan ko ilang taon ng nakakaraat.
02:44.6
Papagdudud itago muna lamang ako sa pangalang Jess, currently working as a public school teacher and part-time writer.
02:54.0
20 years old na ako at panganay sa limang magkakapatid.
02:57.6
May family business naman kami at isa ako sa mga nag-ahandle ng negosyo.
03:02.7
Kaya masasabi ko na nakakaraos kami sa buhay kahit napapaano.
03:07.6
Iwalay na ang mga magulang ko at may kanya-kanya ng pamilya.
03:12.1
Pero kahit na ganun, mayos naman ang naging pakikitungo ng nanay at tatay ko sa isa't isa.
03:18.5
Hindi man naging maganda ang kanilang paghiwalay ay nakatulong naman kaming mga anak nila.
03:22.5
Para magkaroon sila ng closure.
03:26.1
Pero kahit maayos na ang lahat para sa amin ay masakit pa rin sa akin na hindi na buo ang pamilya ko.
03:34.7
Inamin ko na nakakaramdam pa rin po ako ng lungkot every time na may makikita akong ikinakasal sa mga kaibigan ko na buo pa rin ang pamilya nila.
03:47.2
Madalas kasi ay best man ako sa kasal ng mga kaibigan ko.
03:50.6
Kaya nasasaksihan ko kung paano ihatid ang groom sa altar ng kanilang ina at ama.
03:58.2
Single pa naman ako at wala pang balak magpakasal.
04:00.9
Pero minsan ay naiisip ko na paano ko kaya makukumbinse ang mga magulang ko na magkasabay silang ihatid ako sa altar ng magkasama.
04:11.9
In good terms naman sila pero kung sakaling magkaharap sila ay baka magtalo lamang sila tulad ng dati.
04:20.6
Ayaw ko na rin kasing masaksihan ulit kung paano sila magkasakitan dahil kapag nakikita ko yun ay parang nadudurog ang puso ko.
04:29.9
At anggap ko na naman ang lahat pero minsan hindi ko mapigilang mapaiyak sa tuwing maiisip ko ang mga bagay na nangyari sa pamilya ko noon.
04:41.0
Dahil sa mga pangyayaring yun, idinaan ko na lamang sa pagsusulat ang mabibigat na nararamdaman ko.
04:48.5
Bihira kasi akong mag-share ng problema sa mga tao lalo na sa pamilya ko.
04:55.7
Ewan ko ba, sa tuwing may matatapos akong kwento pakiramdam ko ay may mga problema akong nailalabas.
05:04.2
Doon ko na-discovery na may talent pala ako sa pagsusulat at romance ang una kong naisulat na kwento.
05:11.2
Noon ay isa papel lamang ako nagsusulat pero nang malaman ko sa mga kaklasiko noong high school,
05:16.7
na pwede rin pala magsulat online ay kaagad ko naman yung sinubukan.
05:21.6
Natutuwa ako kapag may mga nagko-comment at nagbabasa ng kwento ko.
05:26.0
Kaya simula noon ay pinagpatuloy ko na ang pagbuo ng isang nobela.
05:31.0
Marami rin akong nakilalang mga kaimigan dahil sa pagsusulat ko.
05:35.1
Akala ko ay magiging maayos na ang lahat.
05:38.4
Pero dumating ang panibagong dagok sa buhay ko.
05:43.2
Namatay ang aking lolo.
05:44.8
Sobrang nanlumo ako at nawala ng ganang magsulat dahil sa masakit na pangyayari.
05:52.5
Ang lolo ko kasi ang nagpalaki at nag-alaga sa akin noong mga panahong magulo ang pamilya namin.
05:58.5
Nadurog ako ng husto ng mga panahong yon.
06:02.1
Dahil sa totoo lang ay dumating na ang araw na pinakatakatakutan ko.
06:08.1
Ang iwan ako ng taong pinakaiingatan ko.
06:12.3
Naggalit ako sa sarili ko ng panahon na yon.
06:14.8
Dahil wala ako sa tabi niya.
06:17.3
Noong nawala siya.
06:19.2
Dahil nga sa pangyayaring yon ay nagbakasyon muna ako sa probinsya ng tito ko sa Batangas.
06:25.3
Para lang makawala sa depresyong nararamdaman ko sa pagkawala ng lolo ko.
06:30.4
Hindi ko naman inakalang sa bakasyon na yon.
06:32.6
Ay maranasan ko ang mga kababalaghan na mangyayari sa akin.
06:38.9
Isang gabi nga papadudot ay hindi ako makatulog.
06:42.5
Kaya nag-decide akong lumabas muna.
06:46.3
Sa second floor ng bahay ng tito ko ako nakatutulog.
06:49.2
Kaya tanaw ko mula roon ang mga nangyayari sa ibaba.
06:53.7
Kung hindi ako nagkakamali, madaling araw na noong lumabas ako para sana mag-anwain.
06:59.6
Habang nakatitig ako sa kawalan ay hindi naman nakaligtas sa paningin ko.
07:04.2
Ang katapat na bahay kung saan ako naroon.
07:07.9
Nasa balkonahe ako noong mga oras na yon at nakatingin sa balkonahe din ang katapat na bahay.
07:13.5
Ang akala ko ay ako lang ang taong gising pero bigna akong may natanaw sa kabinang bahay.
07:22.5
Puti ang suot niya at nakatayo lang habang nakatitig sa akin.
07:26.7
Hindi ko masyadong maaninag ang mukha ng bata dahil medyo madilim ang paligid at halos ilang metro din ang layo niya sa akin.
07:34.2
Pero isa lang ang nasigurado ko noong nakita ko siya.
07:38.2
Sa akin siya nakatingin.
07:40.0
Nagtaka ko at napaisip bakit naman may batang gising pa.
07:43.5
Sa mga oras na yon.
07:45.6
Hindi ako nakatiis ng mga oras na yon at tinawag ko siya.
07:49.4
Psst! Bata! Bakit gising ka pa?
07:53.1
Tanong ko sa kanya.
07:54.9
Pero hindi ako sinagot nito papadudod.
07:57.7
Nakatitig pa rin ang bata sa akin at napakibit balikat na lamang ako.
08:03.3
At hindi na lamang siya pinansin.
08:05.8
Naisip ko na lamang na baka nagtatantrums lamang kaya ayaw akong kausapin.
08:10.9
May ganong ugali kasi ang mga bata.
08:13.5
Saka pa lamang ako nakaramdam ng antok pagkaraan ng ilang oras kaya nag-decide na akong matulog kahit na late na.
08:20.2
Tanghali na nang magising ako.
08:22.8
Magtatanghalian na yata noon kaya ginising na ako ng tito ko.
08:26.5
Nang mawaba ako para sano kumain ay sumagi pa rin sa isipan ko ang nakita ko sa kabilang bahay.
08:32.5
At dahil curious ako ay tinanong ko ang tito ko.
08:37.0
Sino pa lang nakatira dyan sa kabilang bahay?
08:40.3
Bakit mo natanong?
08:41.9
Tanong din niya sa akin at tila ba?
08:43.4
May nakita po kasi akong bata kagabi sa kabilang bahay.
08:49.0
Tinatawag ko nga kagabi para pagsabihan gabing-gabi na nagpupuyad pa.
08:55.0
Sigurado ka ba sa nakita mo?
08:57.0
Tanong ulit niya.
08:59.2
Nang mga oras na yon ay parabang nagbagwang ekspresyon ang kanyang muka.
09:03.9
Parang natatakot.
09:08.7
Pero matagal nang walang nakatira sa bahay na yan.
09:11.6
Sagot ng tito ko.
09:13.4
Matagal na raw umalis ang may-ari ng bahay sa kabila kaya imposible raw na may bata akong nakita.
09:21.0
Pero sigurado ako sa nakita ko.
09:23.8
Malinaw na malinaw sa memorya ko ang itsura ng batang nakatayo sa kabilang balkonahe.
09:29.8
Sinabi naman ng tito na kung totoo man ang nakita ko ay baka anak ng caretaker ng kabilang bahay ang batang nakita ko kagabi.
09:38.3
Yun na lamang ang iniisip ko kesa takutin ang sarili ko.
09:41.1
Hindi ako matahimik ng mga oras na yon kaya minabuti kong lumabas at pumunta sa kabilang bahay para kumpirmahin kung tama nga ang hinala ko.
09:51.0
Kumatok ako sa gate ng kabilang bahay at isang lalaking may edad na ang nagbukas ng gate para sa akin.
09:58.3
Nagpakilala ko sa kanya at tinanong kong siyang may-ari ng bahay na yon.
10:02.7
Pero sinabi niya na caretaker lang daw doon at pumupunta lang siya sa umaga kasama ang anak niyang babae.
10:09.4
Doon ko napagtanto na baka nga tama ang sinabi ng tito ko.
10:15.2
Dahil nga doon ay hindi ko na rin maiwasang magtanong sa caretaker tungkol sa anak niya.
10:22.1
Manong, nasa ilang taon na po ba ang anak ninyo? Tanong ko sa kanya.
10:28.3
Bakit mo natanong oto eh? Tanong naman ito sa akin.
10:32.9
May nakita po kasi ako kagabi sa balkonin ng bahay na batang babae.
10:36.3
Eh, baka lang po yung anak ninyo ang nakita ko? Sagot ko.
10:42.8
Imposible yang sinasabi mo oto eh? Sabi ng matanda sa akin.
10:48.6
Bakit naman po? Nagtatak akong tanong.
10:52.9
Matagal nang walang tao sa bahay na ito.
10:55.8
Tuwing umaga lang din kami nang anak ko nagpupunta dito kaya napaka imposibleng ang anak ko ang nakita mo.
11:02.6
Sagot ng matanda.
11:03.8
Tinawag pa nito ang kanyang anak para tanungin kung bumunta ba ito sa balkonin ng bahay kagabi.
11:09.8
Pero nang makita ko ang anak niya ay tila binuhusan ako ng napakalamig na tubig sa aking mga nakita.
11:16.6
Nasa 12 anos ang batang yon at sigurado kong hindi ang batang yon ang nakita ko.
11:22.0
Sa pagkakaalala ko ay nasa 5 o 6 na taon pa lamang ang batang nakita ko kagabi.
11:27.3
Kaya imposible talagang ang anak ng batang caretaker ang nakita ko.
11:33.8
Sinalamang ang naging tanong ko.
11:35.8
Sa sarili ko ng mapagtantong hindi normal na bata ang nakita ko kagabi, Papa Dudot.
11:41.4
Matapos ang isang linggo, Papa Dudot ay bumalik na ako sa amin.
11:46.5
Magpapasokan na kasi at kailangan ko ng maghanda noon para sa susunod na semester.
11:52.1
Ang nakakatakot na karanasan na yon ay kinalimutan ko na.
11:57.4
Inisip ko na lamang nadala siguro ng malikot kong imahinasyon bilang writer.
12:03.8
Kung ano na nga ang nakikita ko.
12:05.6
Naging abala naman ako sa mga gawain ko sa kolehyo.
12:09.6
Internship na rin kaya mas madalas ay nakafocus na lamang ako sa pag-aaral ko.
12:14.9
Bilang isang graduating student ay hindi ko pwedeng gawin na magpabaya.
12:20.0
Kailangan kong makagraduate dahil ayaw kong masayang ang ipinangako ko noon sa lolo ko.
12:25.9
Na kahit nawala na siya ay pipiniting kong magtagumpay para sa kanya.
12:30.6
Kasama na roon ang magtagumpay bilang writer.
12:33.8
At may pabasa sa iba ang mga kwentong naisulat ko.
12:39.4
Hindi naman ako nabigo sa aspeto ng buhay na yon bilang manunulat.
12:44.1
Isang publishing company ang tumawag sa akin at nag-offer kung pwede raw nilang ipublish ang horror story na naisulat ko.
12:50.6
At ibenta ito sa bookstore sa buong bansa.
12:54.0
Tuwang-tuwa ako papadudod at hindi ko akalain na halos sa ilang taong kong pagsusulat sa mga online platforms
13:01.1
ay may papansin na rin sa akin tulad ng ibang writers na kilala ko.
13:06.4
Agad naman akong umuos sa kanila nang mabasa ko ang kontrata.
13:10.3
Nagkaroon kami ng contract signing sa isang restaurant dito lang din sa Batangas.
13:14.9
Pinayaran din naman nila ako kaagad nang napirmahan ko ang kontrata.
13:19.1
At ang perang ibinayad nila sa akin ang ginamit kong pambayad sa tuition fee ko sa kolehyo.
13:24.9
Naging magaan para sa nanay ko ang pagpapaaral sa akin.
13:28.1
Sumasideline din kasi ako noon bilang tutor.
13:31.1
At buwan-buwan ay binabayaran ako.
13:34.7
Ginagamit ko yun sa mga gastusin sa school tulad ng allowance at projects.
13:39.7
Ilang araw matapos ang contract signing namin ay tinawagan ulit ako ng head writer ng publishing house
13:45.7
na si Ms. Lynn na siyang kumuha sa akin para maging published author nila.
13:50.8
Kailangan daw nila akong makita at makausap kaya nakipagkita ako sa kanila noong araw din yun papadudod.
14:00.1
May konti lang sa akin.
14:01.1
Sana kaming request sa manuscript mo.
14:03.6
Bungad sa akin ni Ms. Lynn.
14:07.0
Tanong ko sa kanya.
14:09.1
Masyado raw kasing may click kaya naisip ng editor-in-chief na isama na lamang ito sa isa pang libro.
14:15.2
Parang collaboration.
14:19.2
Napakunot ako ng noo dahil hindi ko nagustuhan ang suggestion ni Ms. Lynn sa akin.
14:25.0
Pwede po bang pahabayin ko na lamang ang kwento at lagyan ko ng mga special chapters?
14:29.4
Tanong ko sa kanya.
14:34.3
Opo, sigurado po ako sa kakayahan ko bilang isang writer at gusto ko sana solong libro ko lang ang lalabas.
14:41.2
Lakas loob kong sabi sa kanya.
14:43.8
Prosigido ako ng mga panahon na yon dahil yon ang unang pagkakataon na maisa sa publiko.
14:49.7
Ang isa sa mga naisulat ko kaya hindi ako pumayag sa gusto nila.
14:54.7
Sige, kaya mo bang matapos ang manuscript sa loob ng isang linggo?
14:59.5
Nung una ay nagdalawang isip.
15:01.1
Pero dahil prosigido ako, ang tangay ko na lamang nasabi ay opo, give me one week to finish the manuscript.
15:09.5
Papadudot alam kong mahirap gawin ang bagay na pinapagawa ni Ms. Lynn sa akin.
15:14.7
Pero dahil nga sa kagustuhan ko, papadudot, na magkaroon ng sariling libro na nakalimbag ang pangalan ko ay hindi ako sumuko.
15:23.7
Kahit suntok sa buwan na matapos ko yon sa loob ng isang linggo ay ginawa ko ang lahat.
15:29.1
Para lamang matupad ang matagal.
15:31.1
At hindi ako nang pinapangarap.
15:32.8
Halos dalawang oras lang ang tulog ko nung ginawa ko ang manuscript ko.
15:37.4
Sinabi ko na lamang sa sarili ko na ibabawi ko na lamang sa pahinga kapag naipasa ko na ang manuscript.
15:44.4
Naging mahirap para sa akin dahil medyo luma ng laptop na ginagamit ko noon.
15:49.3
Tapos ay kailangan kong gumising ng maaga para pumasok sa school at pumunta sa internship.
15:55.0
Sa makatuwid ay alis ako ng bahay na wala pang araw at uuwi na wala na ring araw.
16:01.7
Hinati ko ang oras ko sa pag-aaral at pag-i-edit na rin ang manuscript ko.
16:06.7
Pero ang akala kong normal na takbo ng buhay ko noon ay tila ba naging kahindik-hindik ulit dahil sa mga nadeskubre ko.
16:16.3
Isang umaga, nawala akong paso kahit tinanong ako ng lola ko.
16:21.4
Hindi ka pa ba tapos sa manuscript mo?
16:24.3
Nagtaka ko kung bakit.
16:26.3
Hindi naman niya madalas tanongin ang bagay tungkol sa pagsusulat ko.
16:30.0
Pero sa pagkakataong yon,
16:31.1
ay para bang naging interesado siya bigla, papadudot.
16:36.6
Sagot ko bago umupo sa harap ng mesa para sana kumain.
16:40.7
Alam mo bang para kang baliw kagabi habang nagsusulat?
16:45.4
Nagtaka ko kung bakit niya nasabi ang bagay na yon.
16:49.0
Po, yun lang ang naisagot ko sa kanya.
16:52.0
Nakita kita kaninang madaling araw.
16:54.0
Nakapikit ang mata mo at nakaub-ub sa mesa pero nagtatype ka pa rin sa laptop mo.
17:01.1
Halos malaglag ang pangako at nanlamig ang buong katawaan sa mga narinig ko.
17:07.1
Paano po nangyari yon?
17:08.3
Nakatulog na nga po ko kagabi habang nagsusulat.
17:11.3
Hindi makapaniwala kong sabi.
17:15.6
Sakakalang tumigil nung tinawag na kita.
17:18.3
Hindi ko na tinapos ang pagkain ko, papadudot.
17:21.4
Sa halip ay nagmamadali akong bumalik sa aking laptop
17:24.1
na noong mga panahon yon ay nakabukas pa ang manuscript.
17:28.6
Papadudot hindi ako makapaniwala sa mga nakita ko.
17:30.9
Nang tignan ko ang buong manuscript ko ay tapos ko na ito at may karagdagang pang chapters.
17:38.1
Napatanong na lamang ako sa sarili ko ng mga oras na yon.
17:41.9
Ako ba talagang nagsulat nito?
17:44.1
Hindi ko lubos maisip na nagawa kong matapos ang manuscript.
17:47.8
Sa loob lamang ng ilang araw at ang nakakatuwa pa ay pulidong pulido ang pagkakasulat nito.
17:55.6
Sa halip na matakot ay namangha ako sa mga nakita ko.
17:58.3
Doon ko naisip na kaya ko palang magsulat.
18:02.4
Para kong nabunutan ng tinik sa dibdib ng mga oras na yon.
18:06.5
Napagtagumpayan ko ang hamon ni Miss Lynn sa akin at sigurado kong matutuwa sila
18:10.9
oras na mabasa nila ang manuscript ko.
18:14.5
Agad ko namang silang tinawagan para isubmit ng revision ng libro.
18:19.1
Tulad ng inaasahan ay natuwa naman sila dahil natapos ko raw
18:22.0
sa isang linggo ang revision ko ng pulido at maganda.
18:26.5
Matapos nga ang ilang buwan ay napublish ang librong isinulat ko.
18:29.7
Naging available yon sa lahat ng bookstores sa buong bansa.
18:34.1
At dahil nga likas sa ating mga Pilipino na mahilig magbasa ng horror
18:37.8
ay mabilis na nasold out ang libro ko sa loob lamang ng ilang buwan.
18:44.0
Hindi ko inaasahan ang naging epekto sa akin ng nakakatuwang pangyayari na yon.
18:49.1
Marami ako nakilala at nakasalamuhang iba pang writers.
18:53.2
Naging kaibigan ko pa nga ang iba pero
18:55.5
isa sa mga manunulat ang nagpatibok ng pulido.
19:01.5
Tulad ko ay mahilig din siyang magsulat ng horror stories.
19:06.0
Marami na rin siyang naisulat at halos lahat yon ay katatakutan.
19:10.5
Paminsan-minsan ay nagsusulat din siya ng romance kaya lalo ko siyang hinangaan.
19:16.0
Parehas kami ng interes kaya madalas kaming nagkakausap.
19:19.9
Habang tumatagal ay mas lalo ko siyang nakikilala.
19:25.1
Dahilan para mas lalong mahulog ang loob ko sa kanya.
19:27.8
Alam kong panibagong suntok sa buwan ang gagawin ko.
19:32.8
Pero kung hindi ko aaminin ang nararamdaman ko para sa kanya ay baka mawala ang pagkakataon para sa akin.
19:40.3
Kaya isang gabi na magkausap kami ay doon na ako umamin sa kanya.
19:45.4
Anna, hindi ba ang tawag mo sa mga readers mo ay Milabs?
19:49.7
Tapos ang tawag naman nila sa iyo ay Ati Labs?
19:52.7
Panimula ko sa kanya.
19:54.7
Oo, ikaw ba anong tawag mo sa readers mo?
19:57.8
Tanong naman niya.
19:59.3
Wala, hindi naman kasi ako sikat katulad mo.
20:03.3
Naku, dapat meron din.
20:04.9
Dumarami na rin ang mga readers mo eh.
20:08.5
Wala naman talaga para sa akin yun dahil ang gusto ko lang naman ay magsulat at kung may magbasamaan ay bonus na lang sa akin yun papadudot.
20:17.4
Saka na lang siguro, para kasing hindi ko pa deserve eh.
20:22.2
Teka, bakit mo nga pala na itanong yun?
20:26.1
Kaya, kinakabahan man ako pero itinuloy ko talaga ang banat na yun sa kanya.
20:31.8
Baka lang sakaling kiligin siya kapag inamin ko na ang nararamdaman ko.
20:36.4
Kasi kung ang tawag nila sa iyo ay Ati Labs, pwede bang ang tawag ko na lang sa iyo ay Baby Labs?
20:43.1
Nasamid siya sa mga narinig at napatanong.
20:46.4
Ha? Eh bakit naman Baby Labs?
20:49.5
Kasi mas matanda ako sa iyo kaya hindi kita pwedeng tawaging Ati Labs.
20:54.2
Hindi rin naman kita kapatid.
20:56.1
At isa pa, ang cute mo kasi. Para kang baby.
20:59.9
Baby ko. Dagdag ko pa.
21:02.8
Nang mga oras na yun ay tinignan niya ako sa mga mata ng seryoso.
21:07.4
Jess, umamin ka nga. May gusto ka ba sa akin?
21:12.6
Kumabog ang dibdib ko sa kaba.
21:15.3
Paano kung oo? Papayag ka bang ligawan kita?
21:18.8
Hindi niya magawang makaimik ng mga oras na yon.
21:23.0
Nagkatitigan lamang kami sa mga mata at hinintay ang sagot.
21:26.1
Pero ang tangi lamang niyang sagot ay pag-iisipan daw niya.
21:31.7
Hindi ko naman siya minamadali dahil alam kong kagagaling lamang niya sa breakup ng mga panahon na yon.
21:37.3
Kaya bilang lalaki, nire-respeto ko na lamang ang desisyon niya.
21:40.9
Pero sinabi ko na kahit na anong isagot niya, ay hindi ako mawawala sa tabi niya, Papa Dudut.
21:47.9
Papa Dudut, kahit alam kong mahirap umasa sa oo na pinakahihintay ko kay Ana, ay hindi ako sumuko.
21:55.2
Naging mag-iisipan.
21:56.1
Mga kaibigan pa rin naman kami pagkatapos ng pag-uusap naming yon.
22:00.0
Ipinakilala pa niya ako sa iba pa niyang mga kaibigan at isa na roon si Ati Maya,
22:04.6
ang editor niya sa publishing company kung saan naman siya nagsusulat.
22:09.6
Mabait si Ati Maya at madali kong nakapalagaya ng loob.
22:13.3
Nabasa nga raw niya ang ilang chapters ng libro ko at hindi na siya nagulat
22:17.3
kung bakit na sold out yon sa loob lamang ng ilang buwan.
22:21.0
Sobrang saya ko sa mga narinig ko dahil iba palang pakaramdam kapag editor na ang
22:26.1
sabi sa iyo na may angking galing ka sa pagsusulat.
22:30.5
Marami rin akong natutunan sa kanya sa pagsusulat.
22:33.6
May mga writing workshop siya na umaattend ako kasama si Ana.
22:37.8
Pero hindi rin nagtagal ay kinailangan ko na rin pasukin ang pagtuturo.
22:42.4
Dahil sa napili kong bukasyon ay napinitan akong itigil muna pansamantala ang pagsusulat.
22:47.7
Nang makagraduate ako ay kumuha ako ng licensure exam at nag-apply muna sa mga private school sa amin.
22:53.9
Fortunately ay natanggap naman ako.
22:56.1
Sa isa sa mga school na in-applyan ko.
22:59.0
Ang akala ko nga ay magiging normal ang takbo ng buhay ko nang magturo ako.
23:04.0
Pero ibang klase pala ang mararanasan ko habang nasa trabaho.
23:09.6
Bilang isang teacher ay kinakailangan kong pumasok ng maaga.
23:14.2
Paminsan-minsan pa nga ay dumarating na ako sa classroom ko ng madaling araw.
23:19.2
Yung wala pang mga bata at ako pa lamang ang tao sa loob ng school campus.
23:24.5
Dahil nga elementary ang magtuturo.
23:26.1
Yung mga tinuturuan ko ay nasanay akong makarinig ng mga batang nagtatakbuhan o nagsisigawan sa may koridor ng school building.
23:34.4
Pero ibang naramdaman ko ng mga oras na yon.
23:37.7
Sa pagkakaalam ko kasi papadudot.
23:40.5
Ay ako pa lamang ang tao sa loob ng school building at hindi naman pumapasok ang mga bata ng ganon kaaga.
23:47.1
Kaya laking pagtatak ako ng may marinig akong yabag sa koridor sa labas ng classroom ko.
23:53.5
Nung una ay hindi ko pinapansin.
23:56.1
Makapusa lamang na naglalaro o kaya ay nanguhuli ng daga.
24:01.2
Pero iba na ang nangyari nung sumunod na oras.
24:04.8
Nakarinig na ako ng tumatawang bata sa labas.
24:08.1
Kasunod noon ay ang mga yabag ng paa na parabang tumatakbo.
24:12.6
Naisip kong baka may bata nang pumasok.
24:15.3
Kaya sandali ko munang itinigil ang paglilinis sa classroom ko at saglit na lumabas para kumpirmahin kung may bata nga pumasok noong mga oras na yon.
24:23.6
Ngunit nang buksan kong pinto ay wala akong nakitang bata.
24:29.7
Paulit-ulit kong tanong habang nakadungaw ako sa labas ng classroom ko.
24:33.8
Pero wala ni isang sumagot.
24:36.0
Naisip kong baka guni-guni ko lamang ang narinig ko at bumalik na ulit sa aking ginagawa.
24:41.9
Ganon yata talaga kapag medyo stress na sa trabaho.
24:45.4
Paminsan-minsan pa nga ay napapanaginipan ko na nananaway ako ng bata sa classroom.
24:52.0
Sinyalis daw yun na stress na.
24:53.6
Kaya naman binaliwala ko na lamang ang narinig ko dahil ilang araw na rin naman talaga akong stress.
25:02.2
Malapit na kasi ang exam na mga bata kaya kailangan ko rin maghabol ng lesson sa kanila papadudot.
25:08.9
Flag ceremony na nang makalabas ako ng classroom ko.
25:13.0
Kailangan ko kasing salubungin ang mga bata pagpasok sa loob para masiguradong kompleto sila bago kami umatend ng flag ceremony.
25:21.2
Sa paglabas ko pa lamang ng classroom,
25:23.6
sumagi ulit sa isipan ko ang nangyari.
25:27.2
Tinanong ko ang mga co-teacher ko kung may mga estudyanteng na una sa kanila sa pagpasok.
25:32.6
Pero lahat sila ay sinabing mas maaga raw silang dumating sa mga bata at kasunod ko lang.
25:38.2
Ikinuwento ko rin na may narinig ako kaninang bata na naglalaro sa koridor na inakala kong estudyante nila.
25:45.3
Ang sabi lang nila ay baka pusa lang daw yun na naglalaro.
25:49.9
Imposible rin daw na may mga batang na una pa sa aming mga estudyante.
25:53.6
At mga mga teachers na pumasok dahil lahat kami siguradong wala pang estudyante sa mga kanya-kanyang classroom bago kami dumating.
26:02.3
Pinagsawalang bahala ko na lamang ang bagay na yun papadudod at inabala ko na lamang ulit ang sarili ko sa pagtatrabaho.
26:10.5
Wala rin naman akong mapapala kung lalo ko pang iisipin ang mga nangyari.
26:16.1
Alas tres na ng hapo natapos ang klase ko.
26:19.5
Nakapagpaalam na rin ako sa mga bata at nang masiguradong wala nang nangyari.
26:23.6
At nangyari ang mga estudyante sa loob ng classroom.
26:26.9
Ay saka pa lamang ako nagayos ng gamit ko para sana umuwi na.
26:31.9
Pero bago ako makatayo sa teacher's table ko ay isang hindi inaasahang tawag ang natanggap ko mula kay Ana.
26:38.8
Hindi ko alam kung bakit biglang tumibok ng mabilis ang puso ko nang mabasa ko ang pangalan niya sa caller ID.
26:45.8
Sigurado ay may mahalaga siyang sasabihin sakin kaya siya napatawag.
26:50.4
Agad ko naman yung sinagot papadudod.
26:53.6
Hello Ana? Napatawag ka? Bungad ko.
26:58.2
Jess, pwede mang mag video call tayo? May gusto lang kong mausap sa'yo.
27:03.3
Sabi niya sa kabilang linya.
27:05.6
Inayos ko muna ang sarili ko at agad naman akong nag-on ang video.
27:09.8
Masyado mo naman yata kung na miss baby loves. Ang biro ko pa sa kanya.
27:14.6
Mamaya ka na bumanat ng ganyan. Kasama ko si Ati Maya. May importante raw siyang sasabihin sa'yo.
27:20.5
Kitang kita ko sa mukha niya ang pag-aalala habang kausap.
27:23.6
Maya-maya lang ay ibinigay na niya ang phone sa katabi na si Ati Maya.
27:29.4
Hello ate, may problema ba? Tanong ko.
27:33.2
Jess, wala bang kakaibang nangyari sa'yo habang sinusulat mo ang libro mo?
27:39.6
Naguluhan ako kung bakit niya tinanong ang bagay na yon.
27:43.9
Ah, ano pong ibig niyong sabihin? Naguguluhan kong tanong.
27:48.8
Tinapos ko kasi ang libro mo at may napansin ako sa last chapter nito.
27:51.9
Ikaw bang nagsulat nun?
27:56.7
Opo, walang kasiguraduhan kong tugon.
28:00.4
Saka ako naalala ang sinabi sa akin ng lola ko noong panahong nire-revise ko ang kwento.
28:05.4
Nagkatayp daw ako sa laptop ko pero pikit ang aking mga mata.
28:11.7
Nung natapos ko kasi ang libro mo may nakita kong pangitain.
28:17.0
Sabay-sabay na nagtayuan ang balahibo ko sa katawan.
28:20.4
Nang may banggitin siyang pamintay.
28:21.9
Nakita raw niya sa pangitain na may bata raw na nakatingin sa kanya na nakatayo sa balkonahe at nakasuot ng puti.
28:31.7
Ilang taon ng nakaraan ay naalala ko rin ang batang nakita ko noong nagbakasyon ako sa bahay ng tito ko.
28:38.6
Wala akong pinagsabihan ng bagay na yon na kahit na sino kahit na si Anna.
28:43.0
Kasi baka pagtawanan niya lamang ako.
28:45.3
Kaya imposibleng may nagkwento lang ng bagay na yon kay Ati Maya.
28:49.1
Ati Maya, kailangan nating magkita.
28:51.9
May kailangan akong sabihin sa iyo.
28:54.3
Ang sabi ko sa kanya matapos marinig ang mga sinabi niya.
28:58.1
Sige, bibigay ko na kay Anna ang phone.
29:00.5
Magkita na lang tayo.
29:02.4
Tumangon na lamang ako bago niya ibinalik ang cellphone kay Anna.
29:06.3
Anna, salamat ha.
29:08.1
Sabi ko pero hindi siya nagsalita.
29:11.1
Nakatingin siya sa may bandang likuran ko.
29:14.0
Sino yung kasama mong bata?
29:15.8
Tanong niya nang kami na ulit ang magkausap.
29:20.3
Nagtataka kong tanong.
29:21.3
Dahil sa pagkakaalam ko ay ako na lamang ang tao sa classroom.
29:24.9
Nang lingunin ko naman, ang bandang likod ko ay wala naman akong nakita.
29:29.6
Imposible rin namang may bata sa likod ko dahil ilang metro lang ang lapit ng bookshelf sa likod ko at ng teacher's table na kinakaupuan ko.
29:39.6
Kung may pumunta man sa likuran ko ay mararamdaman ko kaagad yon, Papa Dudut.
29:44.7
May kasama ka pa ba dyan?
29:46.4
Tanong pa ni Anna.
29:48.3
Wala na. Ako na lang ang nandito.
29:50.1
Oh, paninigurado ko.
29:52.8
Inisip na lamang namin na baka guni-guni lamang yon.
29:57.2
Nagpaalam na ako kay Anna at umuwi na lamang muna.
30:00.8
Papa Dudut, hindi ko akalaing ang araw na yon ay sunod-sunod ang kababalaghang nangyari sa akin.
30:08.0
Akala ko yung makakalimutan ko na ang mga nangyari sa akin noon pero hindi pala.
30:12.6
Para bang may gustong ipahihwating sa akin ng tadhana kaya naganap ang kababalaghang yon sa buhay ko.
30:18.2
Kahit na sino naman yata.
30:20.1
Ay matatakot kapag ang mga bagay na nais niyang ibaon sa limot dahil sa takot ay bigla na lamang bumalik sa ala-ala niya.
30:28.9
Sa naging sitwasyon ko ay hindi ko alam kung paano ko nalusutan ang mga yon.
30:34.7
Nang magkita naman kami ni Ati Maya kasama si Anna ay sinabi ko ang mga nangyari sa akin noong sinusulat ko ang libro ko.
30:41.6
Maging ang mga bagay na nakita ko noong magbakasyon ako sa bahay ng tito ko.
30:46.4
Doon ko nalaman na may kakayahan si Ati Maya na makita ang makakalimutan.
30:50.1
Mga pangitain kapag may nahahawakan siya.
30:53.3
Noong una ay hindi ako naniniwala dahil alam ko.
30:57.2
Ay sa mga pelikula lamang yon nangyayari.
31:00.3
Pero mas naging malinaw sa akin na totoo ang sinasabi ni Ati Maya
31:03.7
nang sabihin itong ang batang nakita ko ay ginamit akong instrumento
31:08.5
para maisulat niya ang hinihingi niyang hustisya sa pamamagitan ko at ng aking libro.
31:15.5
Nang binasa ko ulit ang aking kwento ay doon ko nakita ang ilang chapters
31:21.3
Isinulat ko siguro yon para malaman kung paano siya namatay.
31:26.6
Dahil sa aking nalaman ay humingi ako ng tulong kay Ati Maya
31:29.5
kung paano ako makakawala sa sitwasyong yon.
31:33.3
Sinabi kasi niya na sinusundan pa rin ako ng kaluluwa ng batang nakita ko.
31:37.7
At mukhang ang batang yon ang nakita niya na noong magka video call kami.
31:42.6
Kahit na binabagabag ako ng takot,
31:45.8
inarap ko pa rin ang bagay na maaaring mangyari.
31:48.3
Doon ko nalaman na halos 15 years na rin pala akong sinusundan
31:52.6
ng kaluluwa sa pagasang maitatawid ko siya sa kabilang buhay,
31:59.9
Inaamin ko na marami akong nakikita at nararamdaman na hindi normal sa paligid ko
32:03.9
pero lahat ng yon ay binabaliwala ko lamang.
32:07.2
Ayaw ko kasing mabuhay ng ganito.
32:09.7
Ayaw ko na may nangugulo sa aking katahimikan.
32:13.1
Doon ko napagtanto na pareho kaming naging ghost writer ng batang multo.
32:18.3
Ginamit niya ako para may sulat ang hustisyang hinihingi niya gamit ang kwento ko
32:21.9
habang siya naman ay literal na ghost writer.
32:26.4
Sinabi ni Ate May na kailangan ko raw humanap ng portal sa bahay namin na maaaring
32:32.0
niyang maging way papunta sa kabilang buhay.
32:36.3
Tinanong niya kung may malaking puno ng mangga sa tapat ng bahay namin
32:39.7
at sinabi ni Ate May na maglagay daw ako ng kandila sa tapat ng puno ng mangga
32:44.4
at maglagay din ang isang basong tubig katabi ng kandila.
32:48.3
Paulit-ulit daw akong magdasal hanggang sa makita kong umitim ang tubig sa baso.
32:55.0
Imposibleng maging itim yun na walang tao naglalagay ng kulay pero nagulat ako
33:00.0
nang bigla nga itong mangitim papadudot.
33:04.2
Ang ibig sabihin daw noon ay nakadaan na ang batang multo sa kabilang buhay.
33:08.9
Napakahira paniwalaan ng lahat at hindi ko inakalang mangyayari sakin ang kababalaghan na yun.
33:15.1
Halos maubos ang lakas ko habang ginagawa ang sinabi.
33:18.3
Sinabi sakin ni Ate Maya.
33:20.6
Nang matapos naming may tawid ang kaluluwa ng batang multo,
33:24.2
sa kabilang buhay ay isa ka pa lamang niya sinabi ang isang bagay na dapat ay noon ko pa nalaman.
33:31.6
Aksidente na itulak ang batang multo sa balkonahe kung saan ko siya nakita.
33:37.9
Kapatid pala nito ang may sanhinang aksidente at pinagtakpan ang mga magulang nilang nangyari.
33:44.4
Ayon din daw kay Ate Maya na patawad na raw ng bata ang kapatid.
33:48.3
Kapatid nito at ang mga magulang pero hindi niya alam kung paano makatawid sa kabilang buhay.
33:54.4
Kaya nung gabing makita ko siya ay sinundan niya ko.
33:57.8
Ginamit niya rin ako para maisulat ang kwento noong dinagdagan ko ito ng additional chapters.
34:04.3
Magkahalong tua at takot ang naramdaman ko ng mga oras na yon.
34:09.2
Tua dahil nagtagumpay ako sa misyon na dapat pala ay noon ko pa ginawa
34:14.4
at takot na baka may mga kababalaghan pang mangyari sa akin.
34:18.3
Ngayong nalaman ko na pwede pala akong maging medium ng mga kaluluwa kung nanaisin nila
34:23.5
at magagawa nila yon ang wala akong kamalay-malay.
34:27.9
Sinabi lang ni Ate Maya na kaya ko raw naranasan ang nakakatakot na bagay na yon
34:32.4
ay dahil siguro sa sobrang down at down ako ng panahon na yon.
34:36.7
Tama siya dahil noong mga panahon yon ay naghiwalay ang mga magulang ko at namatay ang lolo ko.
34:42.3
Kaya naman doble ang naging dagok sa akin kaya siguro ay nagkaroon ang pagkakataon ng batang multo.
34:48.5
Naggamitin ako dahil alam niyang maaari akong maging instrumento.
34:52.9
Simula ng maranasan ko yon ay hindi na muna ako nagsulat ng mga horror stories
34:57.8
dahil baka habang nagsusulat ako ay hindi ko na namamalaya na may kakaiba na palang nila lang
35:03.4
ang kumokontrol sa akin.
35:07.4
Sa ngayon papadudod ay nagfocus muna ako sa pagtuturo at sa ibang mga romance novel na isinusulat ko.
35:15.7
Alam kong mahirap paniwalaan ang mga nangyari sa akin
35:17.9
pero kahit ako ay hindi rin makapaniwala.
35:21.4
Kaya maraming salamat sa pagpayag mo papadudod na mabasa ang kwento ko.
35:26.4
Gusto ko lang talagang maishare ito sa iba hindi para pilitin silang maniwala
35:30.4
kundi para na rin malaman kung kaya ko na bang harapin ang takot
35:35.0
kapag naikwento ko na ang mga karanasan ko.
35:39.6
Hanggang dito na lamang po and more power sa inyong YouTube channel
35:42.9
sana'y marami pang magshare ng mga kakaibang kwento nila sa inyo.
35:47.9
Lubos na nagpapasalamat, Jess.
36:06.8
Ang buhay ay mahihwaga
36:10.2
Laging may lungkot at saya
36:16.8
Sa papadudod stories
36:21.5
Laging may karamay ka
36:26.7
Mga problemang kaibigan
36:35.8
Dito ay pakikinggan ka
36:42.2
Sa papadudod stories
36:44.2
Sa papadudod stories
36:46.8
Kami ay iyong kasama
36:52.2
Dito sa papadudod stories
36:59.8
Ikaw ay hindi nag-iisa
37:04.2
Dito sa papadudod stories
37:15.7
Sa'yo ay hindi nag-iisa
37:16.7
Ako po ang inyong apel
37:41.6
Ako ang inyong kasama
37:43.6
Papapapapapapapapapapapapapapa
37:44.0
papadudod stories
37:44.7
Papapapapapapapapapapapapapapapapapapapapapapapapapapapapapapapapapapapapapapapapapapapapapapapapapapapapapapapapapapapapapapapat
37:45.0
Papadudod Stories
37:45.5
Papadudod Stories
37:45.8
Papadudod Stories
37:46.0
Papadudud Stories
37:46.0
Papadudud Stories
37:46.3
Papadudud Stories
37:46.6
Papadudud Stories
37:46.6
Share at mag-subscribe. Pindutin ang notification bell para mas maraming video ang mapanoodin nyo.
37:53.3
Maraming maraming salamat po sa inyong walang sawang pagtitiwala.
