01:04.6
Sana po ay lahat sila ay maayos ang kalagayan.
01:09.8
May ikli lamang po ang ibabahagi ko sa inyong kwento, Papagdudud,
01:13.0
at sana kahit na ganoon ay magustuhan pa rin po ito ng inyong mga listeners.
01:19.2
Ako nga pala si Maureen, 18 years old po lang,
01:22.2
at isang first-year college student na kumukuha ng kursong Business Administration major in Marketing Management.
01:32.8
Masasabi ko, Papagdudud, na nanggaling ako sa may kayang pamilya dahil si Papa ay isang public school teacher
01:39.8
at si Mama naman ay nagtatrabaho sa munisipyo ng aming lugar.
01:45.1
Parehas pong government employee ang mga magulang ko at dalawa lang kaming magkapatid.
01:50.6
Ako bilang panganaan,
01:52.2
kaya't si Maura na 16 years old.
01:55.4
Siya naman ay grade 11 senior high school student.
01:59.0
Everything turns out to be okay naman po, Papagdudud,
02:02.1
not until dumating si Lola Lerma dito sa bahay namin.
02:06.3
Actually, hindi naman po ako matatakot din na tao.
02:11.9
Nang maranasan ko ang mga pangyayaring isasalaysay ko sa liham kong ito,
02:16.2
ay masasabi kong mula noon ay naniwala na ako sa mga pangyayaring hindi kayang ipaliwanag.
02:23.2
Lola Lerma is the mother of my Papa so she's basically my grandmother.
02:29.0
Mabait si Lola Lerma dahil noong bata pa lamang ako.
02:32.4
Ay may interaction na ako sa kanya lalo na kapag bakasyon at umuwi kami ng probinsya.
02:39.9
Ngunit dumating ang mga taon na madalang na lamang kaming makabisita dahil na rin
02:45.0
sa sobrang pagkabisin ng mga magulang ko sa kanilang mga trabaho.
02:49.9
At kaming magkakapatid ay abalarin.
02:52.2
Sa aming pag-aaral.
02:54.5
Muling uwi namin ay nang mamayapa si Lolo Herman na asawa ni Lola Lerma.
03:01.4
Sobrang lungkot ni Lola noon.
03:04.7
Kahit ano yatang pang-chit-cheer na gawin ko sa kanya at pagkapalakas ng loob.
03:11.9
Nang mga tito at tita ko.
03:14.0
Pati na ni Papa at Mama ay hindi niya magagawang maging masaya ni ngumitiman lang.
03:19.7
Sobrang gloomy ng ora ni Lola.
03:22.2
Lalo na nang ilibing si Lolo.
03:25.7
Kaya naman nag-decide si Tito Nathaniel, kapatid ni Papa, na sa amin muna patirahin si Lola.
03:33.3
Dahil laging sinasabi nito na habang tumatakbo ang araw, lalong nalulungkot si Lola.
03:40.4
Kaya naisipan ang mga kapatid ni Papa na mabuti pa na may iba ang environment ni Lola.
03:47.6
Wala rin kasi itong nakakausap sa bahay nila.
03:52.2
That's why they decided na sa amin muna manirahan si Lola Lerma for a while.
03:58.4
Ang sabi ni Tito Nathaniel at Tita Nita na kapag naging okay at lumakas-lakas na rin si Lola,
04:06.1
ay isa ka na lamang nila ito ibabalik sa bahay nila.
04:10.1
Baka raw kasi isa sa mga dahilan kung bakit sobra ang pagkalungkot ni Lola,
04:14.9
ay dahil na rin sa bawat sulok ng bahay na yon ay naaalala niya ang memories nila ni Lolo.
04:22.2
O Maureen, okay na ba kayo?
04:27.0
Paparating na ang Lola ninyo.
04:29.4
Bilisan ninyo na at kailangang salubungin natin siya ng kumpleto.
04:33.8
Sigaw ni Mama sa amin mula sa ibaba,
04:36.7
habang kaming magkakapatid ay abala pa rin sa pag-aayos ng sarili.
04:42.9
Pababa na po kami Ma, sagot ko naman at agad na nag last look sa salamin.
04:48.9
Dali-dali ako muha ba sa kitchen kasama sila Mama?
04:52.2
Para salubungin si Lola sa pag-ating niya.
04:56.6
Makailang minuto pa ang lumipas ay nag-text na si Tito kay Papa.
05:01.6
At nagsabing nasa labas na sila Papa Dudut.
05:06.3
Agad na pinatay ni Mama ang ilaw bilang parte ng pag-welcome at pag-surpresa namin kay Lola.
05:13.6
Bago nito ay sinabihan na rin pala ni Papa si Tito Nathaniel,
05:17.8
nabukas na ang aming main door ng aming bahay,
05:21.6
kaya hindi na sila mahihirapang pumasok pa sa loob.
05:25.7
Ilang sandali pa ay nakarinig na kami na nagbubukas ng pinto.
05:31.0
At narinig namin ang boses ni Tito Nathaniel.
05:34.4
Naging go-signal namin yon para buksan ang ilaw.
05:38.5
Ngunit imbis na si Lola ang masurpresa,
05:41.9
ay mas nasurpresa kami sa sinabi ni Lola.
05:45.8
Herman, mahal ko.
05:47.9
Dinig naming tawag ni Lola kay Lolo.
05:49.9
Yung paraan pa ng pagsasalita niya noon Papa Dudut ay parang kaharap niya lamang si Lolo.
05:57.0
Agad namang binuksan ang kapatid ko ang switch ng ilaw at sabay-sabay kaming sumigaw ng welcome home.
06:03.4
Gayon man ay sobra akong pinagtaka.
06:06.3
Ang sinambit ni Lola ng sandaling yon,
06:08.7
bago pa man mabuksan ang ilaw,
06:11.1
kung saan ay tinatawag niya ang pangalan ni Lolo.
06:15.5
Ngunit hindi ko na lamang masyadong pinagtuunan ang pansin yon.
06:19.9
Ang goal kasi namin noon ay ma-entertain si Lola para bumalik siya sa dati niyang sigla.
06:26.7
At magagawa lang namin yon kung madadivert namin ang atensyon niya sa ibang bagay para hindi na siya laging nag-iisip kay Lolo.
06:36.6
Hi Lola, miss ko na po kayo.
06:41.2
Ito po, may simple gift po ako para sa inyo.
06:45.2
Sa ad ng kapatid ko, sabay-abot kay Lola ng kanyang regalo dito.
06:49.9
Wait, ako rin pala may regalo kay Lola?
06:54.6
Agad ko rin kinuha yon at iniabot dito,
06:57.6
sabay-halik sa pisngi nito.
06:59.7
Nasinundan din naman ang halik ng aking kapatid sa kabila pa nitong pisngi.
07:05.9
Ang swerte ko talaga sa mga apo kong ito.
07:09.5
Napaka-maalalahanin at napaka-sweet.
07:13.4
Maraming salamat sa inyo ha mga apo.
07:16.4
Natutuwang sabi pa ni Lola.
07:19.7
Mahalina ho kayo rito at lumalabig na itong inihanda ni Marily na pagkain.
07:24.3
Anyayan ni Papa kay Lola.
07:27.5
Kuya, kain muna bago ka umalis, segunda pa nito.
07:32.9
Agad na inakay ni Tito Nataniel si Lola papalapit sa lamesa at inupo ito sa bakanting silya.
07:40.7
Matapos noon ay nagkanya-kanya na rin kaming pwesto sa lamesa
07:44.3
para sabay-sabay na kumain sa mga inihanda ni Mama sa pagdating ni Lola sa lamesa.
07:49.7
Ma, nakahandaan na po ang kwarto ninyo sa ibaba, katabi ng kwarto naming mag-asawa.
07:58.0
Ako na ho mag-aayos ng gamit ninyo mamaya, ang sabi pa ni Papa.
08:02.9
Salamat anak Nolan, tugon naman ni Lola kay Papa.
08:07.9
Ma, kain lang ho kayo ng kain ha.
08:10.8
Maraming pa ho kayong pwedeng pagpilian dyan at saka lahat po ng niluto ko
08:15.2
ay yung mga paborito ninyong niluluto ko.
08:18.3
Ma, kain lang ho kayo ng kain ha.
08:18.6
Nakangiting wika.
08:19.7
Naku salamat Marilyn, napakaswerte talaga itong sinolan sayo.
08:26.6
Maganda na ay magaling at masarapang magluto.
08:30.6
Agad namang nagkatinginan sina Mama at Papa nang sabihin nyo ni Lola pagkatapos ay natawang.
08:37.9
Kuya Nathan, kain lang ng kain ha.
08:41.2
Alok pa ni Mama kay Tito.
08:44.1
Nabusog na nga ako, Mari.
08:46.8
Tukoy ni Tito kay Mama, short for Marilyn.
08:49.7
Habang hinihimas ang tiyan niyang malaki dahil na rin sa labis na kabusugan.
08:56.6
Nagdaan ng ilang mga oras at natapos ang masasayang halakhakan at kwentuhan nila Mama, Papa, Lola at Tito Nathaniel.
09:05.4
Hanggang sa nagpaalam na si Tito naaalis na siya dahil bukas ay maaga pa itong papasok sa kanilang trabaho
09:11.6
at may importanteng meeting na kailangang puntahan.
09:16.5
Maiba lang pala ako, Papa Dudut.
09:18.1
Galante itong si Tito Nathaniel.
09:21.2
Kaya naman gustong gusto ko na minsan nasa bahay siya dahil automatic na meron siyang iaabot sa aming magkapatid.
09:28.9
Matandang binata din kasi itong si Tito at laging sinasabi ni Papa sa tuwing nagtatanong kaming magkakapatid
09:35.6
kung bakit wala pang asawa si Tito ay bisaraw itong nagpapayaman.
09:42.1
Anak Nathaniel, mag-iingat ka sa pag-uwi ha.
09:46.9
Magdahan-dahan ka sa pag-uwi ha.
09:48.1
Magdahan ka sa pagmamaneho ng sasakyan mo para iwas disgrasya.
09:52.5
Paalala pa ni Lola kay Tito.
09:55.0
Agad na hinalikan ni Tito Nathaniel ang noon ni Lola at saka tumugon sa sinabi nito.
10:01.4
Kayo rin hunay, mag-iingat kayo.
10:04.9
Magsabi lang po kayo sakin o kay Nolan kapag may mga gusto kayong ipabili o may kailangan po kayo.
10:12.2
Mabilis pa kay Batman ay ibibigay ko yan.
10:15.2
Natawa naman si Lola sa sinabi nyo ni Tito.
10:18.1
Yan ang gusto ko ma, yung umingiti kayo.
10:21.9
Lalo po kayong gumaganda.
10:24.2
Ang biro pa nito.
10:26.5
Ay naku anak, basta mag-iingat ka sa pagmamaneho at dalaw-dalawin mo ko dito ha.
10:35.5
Kuya, salamat sa paghatid kay mama.
10:39.2
Ingat ka sa biyahe mo at i-text mo kami kapag naka-uwi ka na sa adbani papa.
10:45.1
Oo tol, basta si mama.
10:46.7
Ipagkakatiwala ko muna siya sa inyo.
10:49.6
Saad ni Tito sa bayakap ng mahigpit kay papa.
10:53.1
Ingat kuya, paalam pa ni mama.
10:59.1
O kids, bantenin nyo ang Lola ha.
11:02.2
Bili nito sa amin.
11:04.1
Pagkatapos noon ay bumunot ito sa kanyang bulsa at kinuha ang kanyang wallet.
11:09.5
Mula sa kanyang wallet ay bumunot ito ng dalawang 500 at ibinigay sa aming magkapatid.
11:15.4
O eto, pambili na mga gusto ninyo.
11:18.7
Sabay halik sa aming mga noo.
11:21.2
Maraming salamat po Tito.
11:26.3
Thank you po Tito.
11:27.7
Segunda naman ang aking kapatid.
11:30.5
O siya, mauna na ako at baka abutin pa ako ng dilim sa daanan.
11:35.1
Tol, kayo na munang bahala kay mama.
11:39.6
Huwag mong kalimutang magpalakas ha.
11:42.1
Dapat pagbalik ko ay mas maganda at mas maganda.
11:45.4
Matapos magpaalaman na na isumakay na rin si Tito sa kanyang kotse at nagsimulang paanda rin ito.
11:54.5
Nang makalis ito ay nagsimula na kaming magtulong-tulong nila mama na magligpit sa mesa ng pinagkainan.
12:02.5
At nang matapos doon ay tinulungan namin si Lola na isalansa ng mga damit niya sa kabinet ng kanyang magiging kwarto.
12:10.7
Mga apo, maraming salamat sa pagtulong kay Lola ninyo ha.
12:15.4
Malambing nasaad nito.
12:18.6
Lola naman, syempre naman po.
12:21.2
Anything for you, Lola.
12:24.6
Abala kami noon sa ginagawang pagsalansan ng mga damit ni Lola nang biglang umingit ang pinto na parabang mayroong nagbukas nito ng bahagya papadudot.
12:40.4
Dinig naming sabi ni Lola na naging dahilan upang magtinginan kaming magkakapatid.
12:45.4
Papadudot hindi namin alam na magkakapatid kung ano ang mararamdama ng mga oras na yon.
12:52.7
At kung ako ang tatanungin bukod sa takot at kaba ay pagkalito ang namayani sa akin.
12:59.7
Lola? May pagtatakang sabi ng bunsukong kapatid.
13:04.5
Matapos noon ay napalingon kami sa pinto ng kwarto at nakita namin na bahagyang nakabukas nga ito.
13:10.9
Tuluyang pa kaming nagulat ng bigla ay mayroong pumasok mula roon.
13:15.4
Ma, okay lang ho ba kayo dito?
13:19.9
Agad kaming napahawak na magkakapatid sa dibdib sa labis na takot at kaba.
13:25.8
Pagkatapos noon ay nagpakawala kami ng isang malalim na paghinga.
13:31.2
O, napano kayo at para kayo nakakita ng multo dyan?
13:34.7
Tanong pa ni Mama sa aming magkakapatid.
13:38.3
Nakakagulat ka naman kasi, May.
13:40.4
Tila natatawang sabi ng kapatid ko.
13:43.3
Ayan kasi panayang banding ninyo.
13:45.4
Nang magkakapatid sa panonood ng mga horror movies, kaya kaunting kaluskos, eh takot na takot kayo.
13:53.0
Nang sabihin nyo ni Mama ay tinapunan niya naman ang tingin si Lola at napansin niya na para bang nakasilip ito sa pinto ng kwarto at may hinihintay.
14:03.0
Ma, sino ho ang sinisilip ninyo sa pintuan?
14:06.2
Nagtatakang tanong ni Mama kay Lola Lerma.
14:09.5
Si Herman, matipid na sagot pa ni Lola.
14:14.3
Napansin ko, Papa.
14:15.4
Dudot na nagulat si Mama sa sagot na yon ni Lola.
14:18.7
Pero wala na ho ang Papa, Ma.
14:21.6
Nang tapunan namin ang tingin si Lola ay pare-parehas, namin napansin na rumihistro ang kalungkutan sa mukha nito.
14:30.1
Naisip ko tuloy na iba talaga ang sakit at bigad sa dibdib.
14:35.3
Kapag ang isang taong pinakamamahal mo ng lubos, ay nawala.
14:41.4
Ilipas lang ang panahon pero ang kalimutan ang pangyayaring yon.
14:45.4
Ay hindi kailanman mabubura.
14:49.0
Upang mabaling naman ang kalungkutan ni Lola, ay agad na tinabihan nito ni Mama habang nakaupo sa kanyang kaba at inihimas ito sa balikat.
14:58.9
Nagustuhan nyo po ba ang kwarto na ito, Ma?
15:02.4
Tanong ni Mama ngunit hindi tumugon si Lola sa tanong na yon.
15:07.0
Kaya naman pinagpatuloy na lamang ni Mama ang pagsasalita upang malibang si Lola.
15:12.3
Habang kaming magkapatid ay patuloy pa rin sa pagsasalansan na mga damit ni Lola sa kabinet at tahimik na nakikinig sa pag-uusap nila.
15:23.2
Alam mo ma, buti na lang at nandito ka na sa amin dahil sa wakas ay nagamit na itong kwarto na ito.
15:31.4
Nang pinatayo namin itong bahay ni Nolan, naglaan talaga kami ng pwesto para sa inyo dahil balak niya na nga po na kapag bumisita kayo dito,
15:40.3
ay merong kayo mapupwesto.
15:42.3
Para kumportable kayo at may privacy na rin.
15:47.6
Patuloy lang sa pagkukwento si Mama kay Lola.
15:51.2
Habang ito naman ay hindi ko alam kung nakikinig ba o mas sa may malalim pang iniisip.
15:58.6
Matapos naming maglipit na mga damit ni Lola, ay nagpaalam na kami dito para matulog at ganoon din si Mama.
16:05.8
O ma, magpahinga na po kayo ha?
16:08.8
Bukas ay maaga tayong gigising para maglakad-lakad sa parke.
16:13.1
Good night po, ang sabi nito sabay haplo sa ulo ni Lola.
16:17.8
Maging kami din ay nagpaalam na rin para magpahinga at matulog ng mga oras na yon.
16:24.2
Ate, natakot ako kay Lola kanina.
16:28.3
Sa gitna ng katahimikan ay bigla na lamang nagsalita ang aking nakababatang kapatid.
16:34.5
Kapwa na kaming nakahiga sa kanya-kanya naming kama ng mga sandaling yon papadudot.
16:39.8
Magkasama kami sa isang may sapat na lakid.
16:42.3
Ang aking kwarto para sa aming dalawa.
16:45.8
Kahit na nasa tamang edad na ako ay gusto ko pa rin nakasama siya dahil hindi ako sanay na mag-isang natutulog.
16:53.9
Hindi naman ako natatakot sadyang hindi lamang ako sanay.
16:59.3
Akala ko ako lang eh.
17:03.1
Tugon ko sa aking kapatid.
17:06.1
Nakakatakot kasi bigla niya na lamang binanggit yung pangalan ni Lolo.
17:12.3
nating niya kanina,
17:13.7
nabanggit na rin niya ang pangalan ni Lolo nung hindi pa natin binubuksan yung ilaw.
17:18.2
Bago natin siya ay surprise.
17:23.3
Hala, narinig mo rin pala yun, te.
17:25.8
Akala ko ako lang eh.
17:27.6
Hindi ko nalang pinansin kasi mas nakafocus ako kanina sa pagbukas ng ilaw para sa surprise.
17:33.3
At dahil sa napagkwentuhan namin ng kapatid ko papadudot ay mas lalo kaming natakot.
17:38.8
At nanggaming yon ay ipinagdasal namin na sana ay yun ah.
17:42.3
Ang huling pagkakataon na mainkwentro namin ang mga ganong klase ng bagay papadudot.
17:49.3
Ngunit nagkamali ako dahil tila simula pa lamang yon.
17:53.9
Minsan isang madaling araw ay nakaramdam ako ng pagkaihi kaya naman nag-decide akong bumangon mula sa pagkakahiga kahit na antok na antok na ako.
18:04.8
Hindi ko rin kasi maaaring pigilan yon dahil hindi na kinakaya ng aking pantog.
18:10.7
Dahil wala pang CR,
18:12.3
ang kwarto naming magkapatid ay kinailangan kong mag-CR sa ibaba.
18:17.0
Kahit na medyo madilim dahil nakapatay ang ilaw sa sala ay nilakasan ko pa rin ang loob ko.
18:23.7
Ngunit bago pa man ako nakababa ay narinig ko ang isang pamilyar na boses.
18:29.3
Miss na miss na kita, isama mo na lamang kasi ako, ang sabi ng pamilyar na tinig.
18:36.3
Nang sinipin ko mula sa hagdan ang nagsasalita at naka-adjust na rin ang aking paningin.
18:42.3
Mula sa dilim ay naaninag ko si Lola na nakaupo sa sofa habang nakaharap sa kaliwang bahagi ng kinakaupuan niya na parabang may kaharap siya.
18:53.6
Kailan mo ba kasi ako isasama?
18:56.4
Nalulungkot ako mag-isa muli pang saad nito.
19:00.9
Papadudod sa mga sandaling yon ay talaga namang nagtaasa ng mga balahibo ko.
19:06.5
Paano ba namang hindi?
19:08.1
Mag-isang nagsasalita si Lola at parabang meron siyang kinakausa.
19:12.3
Pag-isap na hindi ko naman nakikita.
19:15.4
Nagdalawang isip pa nga ako ng mga oras na yon kung tutuloy pa ba ako sa pag-CR o hindi na.
19:22.4
Ngunit dahil nananakit na rin ang puson ko, sa pagpipigil ng ihi ay tiniis ko ang takot ko at pinuntahan ang switch ng ilaw para buksan yon.
19:34.1
O apo, bakit hindi ka pa natutulog?
19:38.6
Bigla ay tanong ni Lola.
19:42.3
Nagising lang po ako dahil ingihina ako.
19:45.7
Eh kayo po, bakit nasa labas pa kayo ng kwarto ninyo?
19:50.1
Hindi pa po ba kayo inaantok?
19:52.5
Anong oras na po ah? Magalauna na po ng madaling araw.
19:57.3
Nakatulog na ako ah po.
19:59.5
Nagising lang ako dahil kinausap ako ng Lolo Herman mo.
20:03.9
Kakalis niya nga lang eh.
20:06.6
Yun na naman ang kilabot ko, Papadudod.
20:10.0
Pakaramdam ko ay pati ang buho ko sa bato.
20:12.3
Ay nagsipagtayuan nang sabihin ni Lola na kausap niya si Lolo.
20:17.2
Kahit na wala naman talagang ibang tao doon bukod sa kanya.
20:21.4
Sa kabila ng takot ay pilit kong ikanalma ang aking sarili.
20:25.6
Kaya't bumuntong hininga na lamang ako.
20:28.3
Nang sa gayon ay mabawasan ang kamang nararamdaman ko.
20:33.3
Si Lola talaga ang hiling magbiro.
20:36.2
Wait lang po ala ha, siyer lang po ako, babalikan ko po kayo.
20:40.7
Papadudod ng mga oras na yon.
20:42.3
Ay parang ayaw ko nang lumabas ng CR at kausapin pa si Lola.
20:47.1
Takot na takot po talaga ako.
20:49.8
Eh sino ba namang hindi matatakot?
20:52.4
Kung sasabihin ni Lola na kausap niya si Lolo gayong matagal na itong patay.
20:58.1
Bago lumabas ng CR ay kinalma ko muna ang sarili ko.
21:02.6
Huminga ko ng malalim at naghilamos dahil nawala na rin naman ang antok na nararamdaman ko kanina dahil sa mga sinabi ni Lola.
21:10.6
Pagkalabas ko ng CR ay wala na si Lola kung nasaan siya nakapwesto kanina dahilan upang mas lalong kumabog ang aking dibdib.
21:22.9
Gayon man ay naglakas do ba kong sinipin siya sa kanyang kwarto at mula roon ay nakita kong nakaupo na siya sa kama na parabang may kausap na naman.
21:32.1
Doon na ako nag-decide na tumakbo paakyat ng kwarto.
21:35.5
Hindi ko na nga nagawang patayin ng ilaw sa ibaba sa may sala dahil
21:40.6
sa sobrang takot ko ng mga sandaling yon.
21:44.8
Nang makapasok ako sa kwarto ay agad kong kinuha ang kumot at nagtalukbong
21:50.1
at nagdasal na rin Papa Dudot para sa ikapapanatag ng aking kalooban.
21:56.6
Papa Dudot na ikwento ko kina Mama at Papa ang mga pangyayaring ito
22:01.8
at senaryo patungkol kay Lola ngunit ang lagi lang sinasabi sa akin ni Papa
22:06.6
ay ganun talaga kapag matatanda na anak.
22:09.7
Minsan hindi natin naiintindihan kung ano ang ginagawa nila.
22:14.8
Lawakan na lang natin ang pasensya at pag-intindi sa Lola mo anak.
22:20.5
Sa puntong yon ay naunawaan ko naman si Papa Papa Dudot.
22:24.9
Dahil matanda na rin nga si Lola at hindi nabiro ang edad niyang 80 years old.
22:30.3
Ngunit sa totoo lang Papa Dudot.
22:33.3
Hindi lamang ako nakakaranas ng ganung klase ng kababalaghan kay Lola.
22:37.7
Maging ang kapatid kong si Mawa.
22:39.7
Kaya ko ay minsan niya na rin nakitang nagsasalitang mag-isa si Lola
22:44.9
kahit na wala naman itong kausap.
22:48.3
Inamin din ang kapatid ko na dahil sa mga ganung klase ng pangyayari
22:51.7
kinikilabutan siya kay Lola at parang natatakot na siyang lumapit dito.
22:57.6
Hanggang sa dumating ang isang araw,
23:00.3
nanihirapang huminga si Lola kaya naman agad siyang isinugod sa ospital nila Papa.
23:06.3
Napasugo din noon si na Tito Nataniel at Tita Nita
23:09.7
para alamin ang kanyang naging kalagayan.
23:13.2
Okay naman si Lola pero sabi ng doktor ay mas maiging mamalagi muna ito sa ospital
23:19.7
para mamonitor ang kalusugan at maibigay ang pangangailangang medikal.
23:24.5
Sa puntong yon ay naging hati kami sa pag-aalaga sa kanya sa ospital
23:29.6
and since bakasyon yon,
23:31.5
kahit papaano ay naging smooth ang transition ng pagbabantay namin sa kanya.
23:37.4
Minsan ay kami ang nagbabantay
23:39.5
ni Maura sa umaga
23:41.6
at si Mama at Papa naman ang sa gabi.
23:44.3
Minsan ay humahalili rin sa pagbabantay si na Tito Nataniel
23:48.8
at Tita Nita lalo na at kung hindi sila busy o wala silang pasok sa mga trabaho nila.
23:55.5
Sa mga nagdaang araw
23:57.6
ng pagbabantay kay Lola sa ospital ay wala naman akong kakaibang naranasan.
24:03.5
Hanggang sa dumating ang isang araw
24:06.3
na ako ang natasang magbantay sa kanya ng gabing iyon.
24:09.5
May inaasikaso kasi si na Mama at Papa at kinailangan nilang isama si Maura.
24:16.4
Sila Tito Nataniel naman at Tita Nita ay may mga pasok sa kanika nilang mga trabaho.
24:22.4
Kaya nagpresenta akong ako na lamang ang magbabantay kay Lola sa gabing iyon.
24:27.6
Nagsabi rin naman sila Mama na de-direcho rin sila sa ospital.
24:32.2
Oras na matapos nila ang kanilang inaasikaso.
24:38.0
ay normal na gabi lamang
24:41.7
Nakahiga lang ako sa may couch na nasa loob ng kwarto ni Lola
24:46.1
habang nagsiselfone nang bigla na namang siyang nagsalita papadudod.
24:52.1
Ang gaganda at ang gagwapo nila po.
24:55.4
Biglang sabi niya sa kalagitnaan ng pag-e-stroll ko sa aking cellphone.
24:59.9
Nang sabihin niya yon ay agad akong tumayo mula sa pagkakahiga dahil inakala ko
25:05.0
na may kailangan siya.
25:07.3
Lumapit pa nga ako para marinig ko ng
25:09.5
mas malinaw ang gusto niyang sabihin.
25:12.4
At napansin kong nakangiti siya.
25:17.5
ang gaganda at ang guwagwapo nila.
25:21.2
Mga mukha silang anghel
25:24.8
na aking ipinagtaka.
25:30.8
May pagtatakang tanong ko.
25:35.1
Hindi mo ba sila nakikita?
25:37.2
Tanong pa nito sa akin.
25:39.5
Pagkatapos niya pa ang sabihin yon papadudot ay bigla na lamang bumukas ang pinto
25:47.5
Akakala ko nga ay may papasok na nurse o doktor.
25:54.5
Sa pagkakatong ito ay binalot na ako ng kilabot.
25:59.5
Kasabay kasi ng pagbukas ng pinto ay ang pagtawag ni Lola sa pangalan
26:03.5
ng namatay niyang asawa na si Lolo Herman.
26:08.5
Akala ko hindi ka na ulit magpapakita sa akin.
26:12.5
Aba isang ka ba nang galing?
26:16.5
Tanging nasabi ko.
26:18.5
Apo nandito ang Lola mo, magmano ka.
26:21.5
Utos pa nito sa akin.
26:23.5
Sa totoo lang papadudot ay gustong gusto ko nang tumakbo palabas ng kwarto ni Lola
26:28.5
ng mga oras na iyon
26:30.5
dahil sa labis na takot na nararamdaman ko.
26:34.5
Naisip ko lang na walang magbabantay sa kanya at bukod doon ay baka
26:38.5
pag tumakbo ako palabas e baka kung ano ang isipin sa akin ng mga tao sa ospital.
26:43.5
Kahit na takot at takot ay nilapitan ko si Lola para sabihin wala naman si Lolo at kailangan niya nang matulog dahil gabi na.
26:52.5
La? Wala naman po si Lolo. Matagal na po siyang wala hindi ba? Pagtatapat ko dito.
27:00.5
Nandito siya apo. Kasama niya pa nga ang mga anghel na yan o. Masayang sabi nito.
27:07.5
Isasama mo na ba ako Herman? Nainip na ako dito sa ospital. Isama mo na ako sayo. Tila pakiusap pa nito.
27:17.5
Ilang minuto akong nakatayo at nanginginig sa takot sabayan pa ng lamig ng air ko na nanonood sa kalamdan ko.
27:25.5
Gusto ko na sanang pigilan si Lola sa mga sinasabi niya ngunit natatakot akong baka magalit siya.
27:32.5
Aalis ka na? Iiwan mo na naman ako?
27:35.5
Huwi ka nito sa kausap niya na sinasabi niyang si Lolo.
27:41.5
Babalik ka? Isasama mo na ako talaga? O sige hihintayin kita mahal. Saad pa niyang muli ng may malaking ngiti na sa labi niya.
27:52.5
Papadudod hindi ko alam kung paano ko naisurvive ang gabing yon sa kabila ng kilabot na nararam naman ko.
28:00.5
Basta ang alam ko lang ay gusto kong sumigaw ng mga oras na yon
28:02.5
para mailabas ang bigat ng dibdib at takot na nararamdaman ko.
28:08.5
Kinabukasan ay ikinuwento ko kina mama at papa ang naranasan kong yon ngunit sinabi lamang nila sa akin
28:16.5
na baka gawa lamang ng imahinasyon niyo ni Lola dahil matanda na ito at bukod pa doon ay sobra pa rin itong nangungulila sa pagkawala ni Lolo.
28:25.5
Lumipas pa ang ilang araw at naging malakas na si Lola.
28:29.5
Nakalabas pa nga siya ng ospital dahil
28:30.5
makikitang naging maganda na ang progress niya.
28:34.5
Ngunit tumating ang araw na kinakatakutan naming lahat.
28:39.5
Isang umaga ay hindi na lamang ito nagising at tuluyan na itong sumakabilang buhay.
28:45.5
Lahat kami nagluksa sa mga nangyari.
28:48.5
Sino ba namang hindi, sobrang mahal na mahal namin si Lola.
28:53.5
Kita ko ang pagdadalamhatin nila papa, Tito Nataniel at Tita Nita.
28:58.5
Sobra silang apektado sa pagkawala ni Lola dahil parang bumalik ulit ang sakit na naramdaman nila noong nawala si Lolo.
29:07.5
Noon din ay sumagi sa isipan ko na baka tuluyan na ngang sumama si Lola Lerma kay Lolo Herman.
29:14.5
At eto ang nagsilbi niyang sundo.
29:17.5
Naisip ko rin na baka pangitain o pahiwating na rin ang nangyari noon sa amin sa ospital.
29:24.5
Kung saan ay nakausap niya si Lolo at nakakita siya ng mga sinasabi niyang anghel.
29:31.5
Papa Dudot, maraming araw ang lumipas ay nanatiling sariwa sa puso namin ang pagkawala ni Lolo.
29:38.5
Gayunpaman ay iniisip na lamang namin na masaya na siya ngayon sa kung nasaan man siya.
29:44.5
Sana ay masaya na rin si Lolo at kasama na niya si Lola.
29:49.5
Hanggang dito na lamang ang liham kong ito.
29:52.5
At nais ko pong magpasalamat sa inyo dahil naglahang kayo ng oras para basahin ito.
29:58.5
Sana po ay huwag po kayo magsawa sa pagbasa ng liham ng inyong mga letter senders.
30:03.5
At sana'y huwag ding magsawa ang inyong mga tagapakinig na suportahan kayo.
30:08.5
Isa po ako sa walang sawang sumusuporta at nakikinig sa inyo Papa Dudot.
30:14.5
Lubos na gumagalang, Maureen.
30:18.5
Maraming maraming salamat Maureen sa iyong pinadalaman.
30:22.5
At salamat sa inyong lahat.
30:52.5
Ang buhay ay mahihwaga.
30:57.5
Laging may lungkot at saya.
31:03.5
Sa Papa Dudot's job.
31:07.5
Ang buhay ay mahihwaga.
31:12.5
Laging may lungkot at saya.
31:19.5
Sa Papa Dudot's job.
31:22.5
Ang buhay ay mahihwaga.
31:25.5
Laging may lungkot at saya.
31:32.5
Ang buhay ay mahihwaga.
31:35.5
Ang buhay ay mahihwaga.
31:38.5
Ang buhay ay mahihwaga.
31:41.5
Sa Papa Dudot's job.
31:44.5
Ang buhay ay mahihwaga.
31:47.5
Ang buhay ay mahihwaga.
31:49.5
Kami ay iyong kasama
31:53.7
Dito sa Papadudut Stories
32:01.2
Ikaw ay hindi nag-iisa
32:05.7
Dito sa Papadudut Stories
32:14.2
May nagmamahal sa'yo
32:19.5
Papadudut Stories
32:25.3
Papadudut Stories
32:33.2
Papadudut Stories
32:42.7
Hello mga ka-online!
32:44.2
Ako po ang inyong si Papadudut
32:46.0
Huwag kalimutan na mag-like, mag-share at mag-subscribe
32:49.6
Pindutin ang notification bell para mas maraming video ang mapanoodin nyo
32:54.2
Maraming maraming salamat po sa inyong walang sawang pagtitiwala
