01:22.2
Matagal na akong subscriber.
01:24.0
Nag-iisa lang ang inyong YouTube channel pero ngayon lamang ako nag-decide na magpadala ng sulat sa inyo.
01:29.4
Kasi nahihirapan din talaga akong balikan ang parting ito ng nakaraang ko.
01:34.4
Papagdudud, may barkada ako na nabuo noong nasa high school pa lamang ako.
01:39.6
Si Iris na pinakamaganda sa klase namin, si Ace na habulin palagi ng chicks.
01:45.0
Si Jeka na nangunguna sa mga subject namin.
01:48.1
Si Loren na palaging tahimik at ako na pinakagwapo sa lahat.
01:52.6
Nagsimulang mabuo ang grupo.
01:54.0
Nagsimulang mabuo namin noong 2nd year high school kami at nagkasama-sama lamang kaming lima sa isang spot sa loob ng bus na sinakyan namin papunta sa field trip namin.
02:05.1
Hindi ko na maalala kung paano pero nakita ko na lamang ang sarili ko na nakikipagtawanan ng malakas kasama silang apat.
02:13.8
Napapagalitan na nga kami ng mga teacher na kasama namin sa bus pero tuloy lamang ang tawanan ang kwentuhan namin.
02:20.7
Ang banding na yon ay nadala namin hanggang sa buwan.
02:24.0
Pumalik na kami sa mga klase namin.
02:26.8
Madanas na kaming magkasama-sama lalo na kapag hindi oras ng klase.
02:31.6
Kahit may kanya-kanya kaming extracurricular sa school ay hindi pwede na mawalang kami ng banding.
02:38.5
Nasa na si Loren?
02:39.9
Nagtatakang tanong ni Ace nang makalapit sa amin ni na Iris at Jeka sa loob ng kantin.
02:46.7
May practice pa raw ng choir? Tugon ko.
02:50.0
Ang tagal naman yata ng practice nila ang wika pa ni Ace.
02:54.0
Miss mo na kagad? Pangasar pa ni Iris.
02:57.6
Miss kong asa rin, tara puntahan natin sa room kung saan sila nagpa-practice.
03:02.6
Anyaya pa ni Ace.
03:04.4
Baka mapagalitan tayo ang wika ni Jeka.
03:08.6
Hindi yan, behif lang tayo, ang sabi pa ni Ace.
03:12.9
Coming from you Ace ha? Pagtawa pa ni Iris.
03:16.8
Pumunta nga kaming lima sa room kung saan ay nagpa-practice ang grupo ng choir na member si Loren.
03:22.6
Nang makita niya kami sa may pinto ay pinandilatan niya kaagad kami ng maliliit niyang mga mata.
03:30.1
Alam kasi niya na magiging sanhin na naman kami ng ingay sa loob ng classroom na yon.
03:35.0
Open kasi ang rehearsal na ginagawa nila para sa choir. Pwedeng manood basta hindi maiingay.
03:41.7
Wala pang 15 minutes kami na nasa loob ng classroom na yon.
03:45.1
Napalabas na kaagad kami ng head choir dahil sa malakas na pagtawa ni Ace.
03:50.0
Dahil sarado na ang kantin sa may guardhouse na yon.
03:52.6
At doon hinintay ang pagdating ni Loren.
03:58.0
Hindi nagtagal ay dumating na rin noon si Loren.
04:01.0
Ikaw talaga Ace? Kahit kailan ang lakas ng boses mo?
04:05.5
Natatawang sabi pa ni Loren.
04:08.1
Hindi malakas ang boses ko. Malaki lang talaga ang tenga ng leader ninyo sa choir.
04:14.4
Natatawang sabi pa ni Ace.
04:17.1
Uy grabe ka? Pagtawa naman ni Loren.
04:20.5
Member ng choir si Loren.
04:22.6
Member ng cheering squad si Iris.
04:25.2
Nasa basketball team si Ace at student council president naman si Jeka.
04:30.1
Ako ang dakilang audience nilang apat.
04:33.8
Masaya ako na nakikita ang bawat success ng mga kaibigan ko.
04:38.2
Kahit pa nga sabihin na ako ang pinaka kulelat sa aming magkakaibigan.
04:43.6
Ayos lang kasi ang mahalaga ay magkakaibigan pa rin kami.
04:49.1
Pagtawag ko sa atensyon nila.
04:51.1
Kasunod ang pagkakaibigan.
04:52.6
Pagklik ko sa camera, nahawa ko.
04:54.8
Kung saan ay nakatutok sa kanila.
04:57.1
Sabay-sabay silang nagpost.
04:58.7
Kasunod ang pagtatawanan.
05:01.5
Uy choir, kapag naging photographer ka na talaga,
05:04.3
libre lang dapat ang picture mo sa amin ha,
05:06.6
ang wika pa ni Ace.
05:08.9
Aba syempre naman,
05:10.6
at kailangan magiging libre palagi sa studio ko.
05:14.2
Kaagad naman ang wika ko.
05:16.7
At tandaan namin yan ha,
05:18.2
ang wika pa ni Iris.
05:20.2
Kapag hindi ka tumupad sa pangako mo,
05:23.0
mumultuhin ka namin,
05:24.4
ang wika pa ni Loren.
05:26.6
Multuhin ka agad?
05:28.2
Hindi ba pwedeng kukonsensyahin muna?
05:31.1
Pagtawa naman ni Jeka.
05:33.4
May role nga pala ako sa friendship namin, Papa Dudot.
05:37.1
Ang taga-capture ng mga stolen at special moment na mga kaibigan ko.
05:41.6
Film camera pa nga ang gamit ko noon.
05:44.1
Buti na lamang at may sarili akong dark room
05:46.3
sa banghay namin kung saan ay ako mismo ang nagde-develop.
05:50.0
And print ng mga litrato na kinukuha.
05:52.6
Naman akong isip pinakaikulungan ko.
05:55.1
Favorite shot ko talaga ang mga posts nila na hindi sila nakatingin sa akin.
06:00.4
O kaya hindi nila alam na kinukunang ko sila?
06:04.6
Papa Dudot, sa totoo lang ay hindi ako gaanong masaya sa bahay namin
06:09.0
kasi medyo magulo ang pamilya namin.
06:11.3
Separated kasi ang mga magulang ko.
06:13.9
Tapos may mga half siblings ako sa both sides.
06:18.4
Ako lang ang anak din ng mommy at daddy.
06:21.1
ako lang madalas ang mag-isa sa mga magulang ko.
06:22.0
ako lang ang anak din ng mami at daddy. Kaya syempre, ako lang madalas ang mag-isa sa mga magulang ko.
06:22.3
Sa mga kaibigan ko natagpuan ang pag-aalala at pagmamahal na hindi ko naramdaman sa bahay namin.
06:31.8
Mabuti na nga lang at hindi ako nagkamali ng set of friends kasi kung nagkataon ay baka napasama na pati ang pag-aaral ko.
06:41.3
Malakas mga sarang bawat isa sa amin pero pare-pareho kaming naghihilahan pataas.
06:48.0
Paano? Sabay-sabay kaming nagre-review dalawang araw bago ang mga exam namin.
06:55.8
Dahil si Jek ang pinakamatalino siyang palaging nag-i-effort na gumawa ng mga key points to review para sa aming grupo.
07:03.2
Binibigyan niya kami ng tips para hindi kami mahirapan sa mga exam na may computation.
07:09.9
Sa aming limay si Ace talagang pinakamahina pagdating sa academics.
07:14.1
Kaya naman sa kanya rin kami nakatutok pagating sa pagre-review namin.
07:18.6
Never kami nag-cheat o kaya ay nagkopiyahan kasi gusto naming umangat ang bawat isa sa tamang paraan.
07:25.9
Nagawa naman namin ang goal na yun at natapos namin ang third year nang hindi kami napapa-big trouble.
07:33.7
Papadudot fourth year high school ang masasabi ko na pinakamasaya.
07:38.5
Pero pinakamalungkot ring taon para sa amin kasi alam namin na limitado na ang mga oras na magkakasama kaming lima.
07:46.8
Uy grabe ang bilis ng pagre-review.
07:51.5
Magkakasama sila sa may garden ng bahay ni Nadjeka.
07:55.6
Katarating ko lang noon at hindi nila alam na nasa may likuran nila kong apat.
08:01.4
Oo nga eh, parang kenan lang noong magkakasama tayo sa bus tapos nagtatawanan at nag-aasaran pa tayo.
08:08.2
Ang sabi pa ni Iris.
08:10.7
Kapag daw kasi masyadong masaya, masyado rin mabilis ang takbo ng mga oras at araw.
08:17.9
Sa atin, ang wika pa ni Loren.
08:22.0
Alam mo, agree ako dyan.
08:24.3
Kasi hindi ko namalaya na two years na palang friendship nating lima, ang sabi pa ni Djeka.
08:31.3
Nakakatuwa silang pagmasdan at pakinggan.
08:34.5
Lalo na noong maging topic nila mga ugali ng bawat isa.
08:39.3
Yung tipo na kahit magkakaiba kami ng ugali, magkakasundo-sundo pa rin kami.
08:43.8
Hindi ko nabanggit kanina pero may kanya-kanya rin.
08:47.3
Kaming malungkot na hugot sa mga buhay namin.
08:50.8
Hindi na nakilala ni Ace sa mga magulang niya kasi adopted siya ng mga kinilala niyang pamilya.
08:57.5
Si Iris naman ay biktima ng child abuse kaya may trauma talaga siya sa mga nakakatandang lalaki.
09:03.6
Hirap siyang magtiwala sa kahit na sinong lalaki puwera na lamang sa amin ni Ace.
09:08.7
Nagulat nga raw siya kasi mabilis na gumaan ang loob niya sa amin na parabang matagal na niya kaming kakilala.
09:15.7
Pakiramdam niya ay magkakapagalaman.
09:17.3
Kapatid daw kami noong nakaraang buhay namin.
09:20.4
Kaya nga sobrang protective kami sa kanya kasi alam namin ang trauma niya pagdating sa mga lalaki.
09:28.6
Hindi basta pwedeng may ibang makalapit sa kanya nang hindi dumadaan sa amin.
09:33.7
Si Jacka naman ang pinakamatalino sa aming lima.
09:36.8
Palagi niyang sinasabi na siya ang pinakamahina sa kanilang magkakapatid.
09:42.5
Mga academic achiever kasi ang dalawang nakakatanda niyang kapatid.
09:46.4
Parehong na ipatatanda.
09:47.3
Si Jacka ay napadala na sa ibang bansa para doon magpatuloy ng pag-aaral.
09:51.9
Kahit na nangunguna sa klase namin si Jacka ay hindi niya pa rin daw napabantayan ang kataninuhan ng mga kapatid niya papadudot.
10:01.9
Dahilan yun para lagi siyang idaw ng mga magulang niya.
10:06.1
Yung lahat naman ay ginagawa niya pero kulang pa rin sa paningin ng mga magulang niya.
10:11.7
Ang huli ay si Lauren na mag-isa lang sa Maynila dahil ang pamilya niya ay nasa Provincial.
10:17.3
Namamasukan siya na kasambahay sa isang malayong kamag-anak na nakatira malapit sa school namin kaya naman nakakapasok siya sa private school.
10:27.3
Madalas na kinikwento niya na hindi maayos ang pakikitungo niya sa kanya ng mga kamag-anak niya.
10:34.8
Kaya mas gusto niya nakasama kami dahil mas pamilya ang turing namin sa kanya.
10:41.9
Doon ko naisip papadudot.
10:44.3
Kaya siguro kami pinagtagpo ng panahon.
10:47.3
At nagkakilakilala kasi may mga bagay kaming hindi matagpuan sa mga sarili naming bahay.
10:55.0
Yun ay ang pagmamahal mula sa isang pamilya.
10:59.1
At nang makilala namin ang isa't isa at mabuo ang aming pagkakaibigan ay hindi lang friendship ang nabuo kung hindi isang pamilya.
11:07.1
Kasi pinaramdam namin sa bawat isa ang hindi namin maramdaman sa mga bahay namin.
11:15.8
Pag-aalala at pag-aalala.
11:17.3
Ang lalaga na hinahanap-hanap namin.
11:21.3
Habang patuloy sila sa pagkwekwentuhan ay bigla kong napindot ang shutter ng kamera ko.
11:26.8
Nadahilan para mag-flash yun at makuha ko ang atensyon ng mga kaibigan ko.
11:31.6
Kyer, andiyan ka na pala.
11:34.0
Hindi ka man lang nagsasabi.
11:35.8
Bulalas pa ni Iris.
11:37.9
Lumapit na ako sa kanila.
11:40.2
Palagi ka na lang nag-stolen shot sa amin.
11:42.6
Pag-ampas sa akin ni Loren.
11:44.7
Ganon talaga kasi nga.
11:47.3
Eh, pagdawa ko naman.
11:49.9
Uy, pero ilang buwan na lang at gagraduate na tayo.
11:53.4
Ano bang mga plano ninyo?
11:56.1
Medyo seryosong tanong ni Ace.
11:58.3
Sa aming lima siya ang pinaka-kwela kaya medyo nakakapanibago kapag nagiging seryoso ang boses niya.
12:06.0
Nagkanya-kanya kami ng sagot na lahat kami ay tutuloy ng kolehyo.
12:10.5
Pero magkakaibang school.
12:12.6
Magkakalayo at sa aming lima ay si Loren lang talagang walang kasiguraduhan.
12:17.3
Kasi pagkatapos daw ng high school ay uuwi na ulit siya ng probinsya at hindi na niya alam
12:21.4
ang magiging plano sa kanya ng mga magulang niya.
12:25.6
Nakaramdam ng lungkot ang bawat isa sa amin.
12:29.1
Halos walang gustong magsalita pero binasag yon ng boses ni Loren.
12:33.8
Ano ba kayo guys?
12:35.9
Hindi naman ako mamatay.
12:38.4
Hindi lang ako makakapag-college pero ang ibig sabihin
12:41.6
magkikita-kita pa ulit tayo.
12:44.6
Kaya huwag kayong malulungkot dyan.
12:46.2
O ganito lang nga since ako lang ang hindi makakapag-college sa ating lima
12:51.3
promise din nyo na magkikita tayo sa tuwing sasapit ang birthday ko
12:55.8
ang wika pa ni Loren.
12:59.8
Sabay-sabay ng wika naming apat.
13:02.8
Papadudot in-enjoy namin ang nalalabing buwan na magkakasama pa kaming lima sa school.
13:08.7
Halos hindi na kami magkahiwa-hiwalay.
13:11.3
Kahit na nga napapagalitan kami sa sobrang ingay naming lima
13:14.9
ay hindi pa rin kami.
13:16.2
Naghihiwalay ng upuan.
13:18.6
At pangako namin na kahit magkakahiwalay kami ng landas
13:21.7
ay hindi namin puputulin ang komunikasyon namin sa isa't isa.
13:27.1
Sa araw ng graduation namin ay hindi namin napigilan ng maluha at magyakapan.
13:31.9
Para kami magkakapatid na biglang pinaghihwa-hiwalay na mga nagampon sa amin.
13:36.9
Pero pagkatapos ng mahigpit na yakapan,
13:39.6
baon namin ang pangako na muli kaming magkikita-kita.
13:46.2
Hindi pala ganon kadaling to pa rin ang isang pangako.
13:50.5
Lalo na kung studyante ka pa lamang.
13:53.6
Lumawas kasi kami ng Maynila at hindi ka agad nakabalik ng probinsya.
13:58.3
Hindi uso noon ang social media tapos ay hindi rin naman ako
14:04.2
Kaya naman nagfocus talaga ako sa pag-aaral ko.
14:07.7
Kumuha ko ng business administration na kurso.
14:11.3
Pero nang matapos ko yun ay hindi pagdinegosyo ang sinimulan ko.
14:15.0
Kung hindi isang photo sa pag-aaral ko.
14:16.0
Ayaw ng mami at stepdad ko pero gamit ang naipon kong pera ay tinuloy ko pa rin ang gusto ko.
14:23.1
Sila lang din kasi ang may utos na kumuha ako ng business administration na kurso.
14:28.4
Nasunod ko ang gusto nila noon na ayusin at tapusin ang pag-aaral ko.
14:33.2
Nang makagraduate ako ay sinabi ko sa sarili ko na
14:35.7
oras na para yung bagay na gusto kong gawin naman ang ibibigay ko sa sarili ko.
14:42.1
Kaya gamit ang naipon kong pera ay sinimulan ko ang photo studio.
14:46.0
Na matagal ko ng pangarap.
14:48.7
Hindi yung naging madali papadudot kina ilangan kong humingi ng tulong sa iba't ibang kaibigan ko.
14:54.1
Para masoportahan ang studio ko.
14:56.7
May ilang beses na gusto ko nang bitawan kasi walang pumapasok na pera sa akin pero ayoko.
15:02.8
Hindi ako bibitaw.
15:04.3
Hanggang sa unti-unting nakilala na ako at ang photo studio ko.
15:09.0
Nadagdagaan ang mga kliyente ko at mga nagre-recommend sa akin.
15:14.0
At doon ko naramdaman na hindi ako nagbibitaw.
15:16.0
At nagkamali sa pagsugal na ginawa ko sa pangarap ko.
15:20.9
Mas lalo ako naging busy sa trabaho ko.
15:23.8
Na mga panahon na yun ay kinailangan kong gumawa ng Facebook account at page to promote myself as a photographer and my photo studio.
15:32.6
Mas lalong dumami ang mga kliyente ko.
15:35.2
At masasabi ko na malaking tulong din talaga ang social media para mas makilala ko.
15:41.9
Mas lalo ako naging busy dahil sa trabaho.
15:44.2
Ilang taon pa ang lumipas na makatanggap ako ng invitation para sa isang high school reunion sa aming probinsya.
15:53.4
Ayoko sanang pumunta kasi ang dami kong nakaschedule na trabaho pero na heartbroken ako ng mga panahon yun.
16:00.8
May long time girlfriend ako na iniwan at pinagpalit ako sa isang foreigner na kakakilala lamang niya.
16:07.9
Ang sabi ng ex-girlfriend ko,
16:11.1
hindi niya na raw nakikita ang future niya nakasama ko.
16:14.2
Masyado raw mabagal ang takbo ng karir ko para sa kanya at hindi ko na raw siya masabayan.
16:21.0
Masakit yun para sa akin kasi girlfriend ko siya since college pero siyempre hindi ako naghabol.
16:28.0
Hindi lang dahil sa pride kung hindi dahil masyado akong nasaktan sa mga sinabi niya sa akin.
16:34.0
Hindi ko kasi naexpect na ganun na pala kababa ang tingin niya sa akin.
16:39.0
Kaya hinayaan ko na lamang siya natapusin ang lahat sa aming dalawa.
16:44.2
Papadudot pagkatapos ng breakup namin ang ex-girlfriend ko ay nag-decide ako na mag-take muna ng vacation leave.
16:51.2
At pinaubaya ko muna sa team ko ang lahat ng pending project sa photo studio ko.
16:57.2
May tiwala naman ako sa kanila na sigurado ako na hindi nila ako bibiguin.
17:02.2
Excited ako noon na umuwi sa probinsya hindi lang dahil sa bakasyon kung hindi dahil na rin sa mga kaibigan ko na matagal kong hindi nakita.
17:12.2
Kaya naman dinala ko rin ang camera ko sa mismong gabi ng reunion namin.
17:19.2
Grabe ang laki ng pinagbago ng mga kaibigan ko noon.
17:23.2
Kagaya ko mga wala pa rin silang asawa pero successful na sa kanya-kanyang career.
17:29.2
Si Jack ay isang professor sa kilalang college university at si Ace naman ay isang gym instructor at si Iris ay nagtatrabaho bilang make-up artist.
17:40.2
Sabay-sabay namin hinanap si Jack.
17:41.2
Sabay-sabay namin hinanap si Lauren noon sa buong gabi ng reunion pero hindi namin siya nakita dahil hindi siya dumating.
17:48.2
Hindi ko alam pero may parte sa sarili ko na nakukonsensya kasi hindi namin natupad ang pangako namin sa kanya na magkikita-kita sa tuwing sasapit ang birthday niya.
17:59.2
Nang matapos ang reunion ay nag-decide kaming ituloy ang pag-uusap sa isang restaurant na malapit lang sa lugar na yon.
18:07.2
Sa tingin ninyo ay kumusta na kaya si Lauren?
18:09.2
Tanong pa ni Iris.
18:11.2
Sa totoo lang ay wala akong ideya kasi wala rin talaga akong naging balita sa kanya ang sabi pa ni Jeka.
18:18.2
Gusto nyo ba na hanapin natin siya?
18:21.2
Tanong pa ni Ace.
18:23.2
Hanapin? Paano? Tanong ko.
18:26.2
Akong bahala, libre naman kayo sa mga susunod na araw hindi ba?
18:32.2
Nagtingin ang kami pero naging iisa lang ang sagot namin.
18:36.2
Lahat kami ay naka-vacation leave sa trabaho
18:39.2
kaya may oras kami para hanapin at puntahan si Lauren.
18:44.2
Papa dudot na kuha ni Ace ang adres kung saan ay nakatira si Lauren.
18:48.2
Kagad kaming bumiyahin patungo sa probinsya kung saan naroon ang adres na yon.
18:53.2
Pare, pareho kaming excited na pumunta sa bahay ni na Lauren.
18:58.2
Nakita namin ang isang malaki pero lumang bahay na parang napabayaan na.
19:03.2
Nakilala namin ang nanay ni Lauren na siya na lang nakatira doon.
19:08.2
Masaya siyang sinalubong kami kasunod ng isang napakalungkot na balita.
19:13.2
Wala na si Lauren.
19:16.2
Libang taon na rawang nakakalipas mula nang mamatay ito sa sakit na lupus.
19:21.2
Alos maluha kami dahil sa pagkakwento ng nanay niya.
19:25.2
At hindi na namin natanggihan ang sabihin itong doon na kami magpalipas ng gabi.
19:30.2
Papa dudot magkasama sa kwarto sina Jack at Iris. Ganon din kami ni Ace.
19:36.2
Habang nasa sala kami ay kumukuha ako ng mga litrato gamit ng DSLR ko.
19:41.2
Nang i-check ko ang mga litrato na yon ay naggulat ako.
19:44.2
Nang makita ko doon ang isang imahe ng babaeng nakasuot ng itim na bestida.
19:50.2
Kagad ko yung pinakita kay Ace at akala niya ay edited ang litrato na yon.
19:55.2
Pero sabi ko ay hindi ko yon mai-edit dahil nasa DSLR ko mismo.
20:01.2
Nang i-check namin ang iba pang litrato.
20:04.2
May kuha ko na mas malinaw na makikita ang mukha ni Loren na parang duguan.
20:10.2
Pinakita namin yon kina Iris at Jacka pare-pareho kaming kinalabutan na apat.
20:16.2
Hindi ko alam kung anong pumasok sa isipan namin noon Papa Dudot pero ang takotan na yon ay nauwi sa paglalaro namin ng Spirit of the Coin.
20:24.2
Para tawagin ang kaluluwa ni Loren. Gusto namin siyang makausap at gusto namin siyang kumustahin.
20:30.2
Walang daliri ang nakalapad sa baryang nasa ibabaw ng ginagawa.
20:33.2
At nang magsimula yon na gumalaw ay pilit naming nilabana ng mga takot sa katawan namin.
20:42.2
Lalo na nang magpakilala ang kausap naming espirito na siya ay si Loren.
20:47.2
Nung una ay maayos siyang nakikipag-usap sa amin.
20:51.2
Hanggang sa sinabi ng espiritong nasa barya na isa sa amin ang kailangan na sumunod sa kanya sa hukay.
20:58.2
Galit na galit daw si Loren sa amin kasi hindi kami tumupad.
21:03.2
Sa pangako namin sa kanya kaya hindi raw siya makakapayag na walang sumunod sa amin.
21:09.2
Humingi kami ng tawal pero hindi niya kami pinatawad.
21:13.2
At sa takot namin ay sabay-sabay kaming bumitaw sa barya na yon kasunod ng pagsunog sa board na ginamit namin.
21:20.2
Hindi na kami noon nakatulog dahil pakiramdam namin ay kasama lang namin sa apat na sulok ng kwarto na yon ang kaluluwa ni Loren.
21:29.2
Akala namin ay matatapos na doon ang pananakot na ginawa ni Loren.
21:32.2
Pero hindi pa pala.
21:35.2
Nang bumalik ako sa Maynila ay palagi ko siyang nararamdaman.
21:39.2
Nakikita ko si Loren sa loob ng kwarto ko na nakasuot ng itim na bistida at duguan ang kanyang mukha.
21:45.2
Hindi ko maintindihan kung bakit ganon ang itsura niya.
21:49.2
Kahit nababalot ng malapot na dugo ang mukha niya ay sigurado ako na siyang kaibigan ko pero bakit duguan ang mukha niya?
21:56.2
Gayong namatay siya sa sakit na lupus sabi ng nanay niya.
22:01.2
Pilit kong pinagsawalang bahalang lahat ng pagpaparamdam niya sa akin.
22:05.2
Pero hanggang sa trabaho ko ay ginugulo niya ako.
22:09.2
Nakikita ko siya sa tuwing sisilip ako sa camera lens ko.
22:13.2
Mararamdaman ko nakatabi ko siya.
22:16.2
Sa tuwing nasa labas ako ng simbahan kung saan ay ginaganap ang kasal ng kliyente ko.
22:22.2
At madalas na may itim na effects ang lumalabas sa mga litratong kinukunang ko kahit na wala naman yon sa mismong lugar kung ina rin lapales.
22:29.2
Hasta power切te sa akin.
22:30.2
Sa mismong lugar kung saan ako nag-shoot ng mga pictures.
22:34.8
Ilang araw pang lumipas nakatanggap ako ng tawag mula kina Ace at sinabi nila na kailangan naming mag-usap na apat.
22:43.3
Sa Zoom meeting nasabi namin sa bawat isa ang pagpaparamdam na ginagawa sa amin ni Lauren.
22:50.8
May isang beses pa rao na may tumula kay Iris at muntik na itong mahulog sa hagdanan.
22:56.5
Sa Jeka naman ay muntik nang masunog ang bahay pero alam daw niya.
23:00.2
Na may kinalaman si Lauren doon.
23:03.2
At si Ace ay muntik nang mapilayan sa gym dahil sa bumagsak na mabibigat na equipment.
23:09.6
Doon kami nag-decide na muling magkita-kita sa bahay ng nanay ni Lauren.
23:15.4
Papadudot nang makarating kami doon ay kabado kaming tinanong ang nanay ni Lauren kung ano ba talagang naging sanhinang kamatayan ng kaibigan namin.
23:25.0
Nagtatakamaan ay sinabi ni tita na lupos talagang kinamatay ng kaibigan namin.
23:29.2
Nagtingin ang kaming apat at sinabi namin sa kanya na nagpapakita sa amin si Lauren.
23:35.4
Nakasuot ito ng bistid ng itim at duguan ang mukha nito.
23:40.1
Hindi si Lauren ang nakikita ninyo.
23:42.7
Imposibleng si Lauren ang nakita ninyo dahil matagal nang tahimik ang kaluluwa ng anak ko.
23:48.5
Naiinyak na sabi pa ni tita.
23:51.7
Inamin namin sa kanya papadudot ang ginawa naming pagtawag sa kaluluwa ni Lauren gamit ng spirit of the coin.
23:59.2
At sinabi niya na sigurado siyang hindi si Lauren ang natawag namin dahil sigurado rin daw siyang matagal nang nakatawid sa langit ang kaluluwa ng anak niya.
24:10.4
Malamang daw ay isang masamang elemento, diablo ang natawag namin at ginagaya lamang ang anyo ng aming kaibigan para mapaniwala kami na si Lauren ang natawag namin.
24:21.5
Doon namin nasimula na mapagtantong tama ang sinabi ni tita.
24:25.7
Nang makita namin ang death certificate ni Lauren kung saan ay nakasulat na lupos talaga ang kanyang kinamatay.
24:32.8
Nang dahil doon ay mas lalo kaming nanghilabot dahil sigurado kami na isang diablo nga ang natawag namin at sinasadyan itong gayahin lamang ang itsura ng kaibigan namin para linlangin ang aming paniniwala.
24:49.4
Papadudot sa tulong ng nanay ni Lauren ay nagpadasal kami sa simpahan at nagpabasbas na rin.
24:55.7
Sa pari kasunod ang pangungumpisan ng aming mga kasalanan.
25:01.7
Kasama sa kasalanan na yon ang pagtawag namin sa kalalua mula sa kabilang buhay.
25:07.9
Hindi naging madali ang lahat dahil paulit-ulit pa rin na dinadalaw at ginugulo kami ng babaeng nakaitim.
25:14.6
Dugoan ang mukha na nagpapanggap na si Lauren pero paulit-ulit din namin siyang dinadasalan hanggang sa tuluyan na siyang mawala.
25:22.4
Pinakita rin sa amin ang nanay ni Lauren ang diary ng kaibigan namin.
25:25.7
Pinakita rin sa amin kung saan ay nakasulat ang mga pangalan namin at ikinuwento ang masasaya niyang alaalan na kasama kami.
25:34.0
Naiya kami kasi lahat ng yon, bawat oras na magkakasama kami ay pinapahalagahan ng kaibigan namin.
25:41.1
Paulit-ulit niyang sinasabi sa diary niya na proud siya sa mga achievement ng mga kaibigan niya.
25:46.6
Hindi siya nagtanim ng samanang loob kahit na hindi namin natupad ang pangako namin sa kanya.
25:52.1
Kahit na hindi man lang namin siya nadalaw noong mga panahon na may sakit siya,
25:55.7
ang hiling niya lang daw, sana sa susunod na mabuhay siya ay magkaroon siya ng mga kapatid na kagaya namin.
26:04.4
Pakiramdam ko ay hindi ko deserve ang maging kapatid ni Lauren.
26:08.8
Pero kung bibigyan ako ng pagkakataon na makapilin ang magiging parte ng aking pamilya sa susunod na buhay ay hindi ako magdadalawang isip na piliin ang kaibigan ko.
26:19.8
Dito na rin po nagtatapos ang sulat ko at sana ay may aral po itong naiwan sa ating mga kaistorya,
26:25.7
na nakikinig ngayon.
26:27.8
Lubos na gumagalang,
26:30.3
Maraming salamat Kier sa pagsulat mo sa aking YouTube channel.
26:36.9
Sigurado ako na maghalong emosyon ang nararamdaman ngayon ng ating mga kaistorya dahil sa kwentong ibinahagi mo ngayon.
26:45.3
Lungkot dahil sa pagkawalaan ng isa sa mga matalik ninyong kaibigan na si Lauren,
26:49.7
na walang ibang ginawa kung hindi ang suportahan kayo kahit na hindi kayo magkakasama.
26:54.4
At kilabot para sa kailangan.
26:55.7
At kakaibang nila lang na inyong natawag dahil sa paglalaro ng Spirit of the Coin.
27:00.8
Mga ka-online, maging maingat po sana tayo sa paglalaro ng mga bagay kagaya ng Spirit of the Coin or Spirit of the Glass.
27:08.7
O kumaari iwasan natin ang pagtawag sa mga kaluluwa kahit na ito ay mahal natin sa buhay.
27:15.2
Ang masasamang elemento ay sadyang mapagpanggap.
27:18.9
Kaya nilang gayahin ang itsura ng mga taong malapit sa ating puso para makuha nila ang loob natin
27:23.5
at maligaw ang ating pananampanan.
27:25.7
Sa halik na tumawag tayo ng mga kaluluwa, mas mabuti na ipagdasal na lang natin ang kanilang katahimikan sa kabilang buhay.
27:55.7
Sa halik na tumawag tayo ng mga kaluluwa, mas mabuti na ipagdasal na lang natin ang kanilang buhay.
28:25.7
Sa halik na tumawag tayo ng mga kaluluwa, mas mabuti na ipagdasal na lang natin ang kanilang buhay.
28:25.7
Sa Papadudud Stories, kami ay iyong kasama.
28:38.7
Dito sa Papadudud Stories, ikaw ay hindi nag-iisa.
28:50.3
Dito sa Papadudud Stories, ikaw ay hindi nag-iisa.
28:55.7
May nagmamahal sa'yo.
29:03.6
Papadudud Stories
29:06.0
Papadudud Stories
29:13.8
Papadudud Stories
29:20.1
Papadudud Stories
29:22.0
Papadudud Stories
29:25.6
Ito po ang inyong si Papa Dudut. Huwag kalimutan na mag-like, mag-share at mag-subscribe. Pindutin ang notification bell para mas maraming video ang mapanoodin nyo. Maraming maraming salamat po sa inyong walang sawang pagtitiwala.
