01:16.3
Sino ba namang hindi?
01:18.9
Katunayan, ito ang naging dahilan kung bakit nagbago.
01:23.6
Hindi lamang ang buhay ko,
01:25.6
kung hindi maging ang buong pananaw ko sa ganitong larangan.
01:30.0
Nakatira kami noon sa Ubay, Bohol.
01:36.1
Kasama ko ang nanay ko na itago na lamang natin sa pangalang Malu.
01:41.5
Kami lamang dalawa.
01:43.6
Gawa ng iniwan kasi sinanay ng tatay ko.
01:48.5
Ayon sa nalaman ko, nakapag-asawa daw ng iba.
01:53.2
Base naman sa lola ko na itago na lamang nating lola kiray.
01:57.9
Kabit lamang daw sinanay.
02:01.0
Hindi ko alam kung saan ako banda maniniwala.
02:05.2
Basta ang iniisip ko na lamang noon na wala na talaga akong tatay.
02:11.9
Masakit din kasi naman sa akin kung bibigyan ko pa ng atensyon yon, di ba?
02:18.0
Sakitin sinanay Malu.
02:20.6
Madali lamang siya manghina tapos kung minsan pa ay namumutla.
02:25.9
Sumusuka ng sumusuka.
02:28.3
Yun bang habang kumakain kami,
02:30.6
lalabas na lamang ng bahay tapos doon tuduwal.
02:34.7
Hindi naman nagpapatingin sa doktor gawa nang
02:36.7
natatakot din siyang malaman kung ano magiging resulta.
02:42.0
Pero kahit papano,
02:44.0
nagagampan na naman ang nanay ko ang pagpapalaki sa akin noon.
02:47.9
Maging ang pagpapaharal.
02:52.1
Yung bahay namin ay nasa lible banda.
02:55.7
Sa tabi lamang dinoo ng bahay ng lolo at lola ko.
03:00.0
Kagaya ng mga karaniwang kabataan noon,
03:03.1
ay mahilig din ako sa laro.
03:06.2
Maraming kaibigan.
03:08.3
Pero hanggang doon lang sa amin.
03:11.3
Hindi naman kasi ako pinapaliyo ng nanay ko noon.
03:15.3
Hindi ko alam kung bakit lagi niyang sinasabi noon na may mga aswang daw sa lugar.
03:21.1
Ito ang ginagawa niyang panakot sa akin.
03:24.4
Sa kabila ng lahat ay sumusunod na lamang ako sa kanya.
03:28.1
Pero gaya ng iba,
03:30.0
hindi ako naniniwala talaga sa mga aswang na yan.
03:34.8
Oo, matunog sa amin yan.
03:38.1
Ayon pa nga sa naririnig ko,
03:40.5
may namataan daw malapit sa bahay namin.
03:43.7
Pero binaliwala ko yun.
03:46.8
Sinanay lang ang binabantayan ko talaga noon.
03:51.9
saka pa ako nakakagala ng medyo malayo-layo ng konti.
03:57.9
Sa isang bahay kong nasaan nakatira,
04:01.5
Doon na lang ako pumupuslit kapag walang klase.
04:05.5
Lalo na kapag hindi bumibisita mga kaibigan ko.
04:09.6
Ang Lola Kiray ay sobrang tahimik.
04:13.1
Mabait siya pero hindi masyado nagsasalita.
04:17.3
Matapos kong makapagmano,
04:19.8
nakabaling lamang ang atensyon nito sa malayo.
04:24.3
Patay na si Lolo.
04:26.1
Matagal na itong yumao.
04:28.3
Hindi ko na nabutan pa.
04:30.0
Sa madaling salita ay mag-isa lamang si Lola noon.
04:36.1
Nagtataka nga ako sirs at gawa nang
04:37.8
wala silang kibuan ng nanay.
04:41.2
Hindi naman magkakagalit pero kapag sila lang na naroon
04:43.6
ay hindi ko naririnig na naguusap.
04:49.1
Hanggang sa isang hapon noon,
04:51.3
nung wala ang nanay sa bahay,
04:55.9
Malapit lang naman.
04:57.6
Doon lang sa kaibigan kong itago na lamang
04:60.0
natin sa pangalang Nery.
05:04.7
at siyang tagapangasiwa noon ng mga laro.
05:09.2
Bali lahat ng mga kabataan na malapit sa amin,
05:12.6
doon talaga pumupuslit sa bahay nila.
05:15.9
May magandang lugar kasi doon.
05:18.4
Patag at nasa lilim ito ng malaking puno ng makopa at kaymito.
05:24.7
Nang makarating ako sa bahay nila Nery,
05:28.3
nakita ko ang mga kalaro ko noon.
05:30.0
Naguusap lamang ang mga ito.
05:33.9
Pero nang makalapit naman ako ay
05:35.7
bigla na lang natahimik ang mga yun na
05:38.6
para bang ako ang pinag-uusapan nila.
05:42.9
Tapos yung ilan pa,
05:48.5
takang-taka ako noon.
05:50.5
Kung may nagawa ba akong kasalanan, di ba?
05:54.8
Hanggang sa narinig ko si Nery na nagsalita.
05:60.0
may natagpuan umano na patay sa bandang baybayin.
06:04.7
Hinala umano ng mga tao.
06:07.4
Hindi normal na tao ang gumawa.
06:12.0
para umano itong inatake ng mabangis na hayop.
06:19.9
Napakunot ang mukha ko noon.
06:22.4
Aminado akong iyon ang pinag-uusapan nila kanina pero
06:25.4
bakit sila umalis?
06:32.8
At ang sabi naman ni Nery,
06:35.1
na mataan umano ang may kagagawan
06:37.2
na papunta sa nayon namin.
06:40.4
At yung gumawa umano noon,
06:45.9
Madalas umanong nakikita yun sa mismong lupain namin noon.
06:52.0
Siyempre, doon na pumasok sa isip ko na
06:54.0
pinagbibintangan yung pamilya namin ng mga kaibigan ko.
06:57.4
Uminit yung ulo ko noon.
07:01.1
Gusto kong sumabat pero
07:02.2
pinili ko na munang hindi magsalita.
07:07.0
Hanggang sa kami na lang talaga ni Nery ang naiwan.
07:10.7
Palubog na ang araw
07:11.7
at oras na dapat noon na umuwi na ako pero
07:14.7
hindi ako nakampante.
07:19.3
Hanggang sa hindi ko na napigilang magtanong noon
07:21.9
kung pinagbibintangan ba kami.
07:27.4
hindi nga ako naniniwala sa mga bagay na yan.
07:31.1
Tapos kami pa yung pinaghihinalaan, di ba?
07:34.9
Sabi-sabi lang ba ito?
07:36.6
O hindi naman kaya paninira lang?
07:40.1
Bata man ako noon pero malawak akong mag-isip.
07:43.8
Madali akong makaunawan ng mga simpatsya na may nakakubling lihim noon.
07:49.5
Hanggang sa nagsalita itong kaibigan ko,
07:53.0
wala ba daw akong alam patungkol sa pamilya namin?
07:57.9
lumalabas noon na parang inosente ako eh.
08:01.6
Sabi ng mga magulang ni Nery,
08:04.2
aswang daw ang lola kiray.
08:08.4
Sa pagpapatuloy ng pagsasalita ni Nery,
08:12.4
hindi naman daw nila ako kaibigan.
08:15.6
Napapadaan lamang sila sa lugar namin para mag-usisa.
08:20.0
Mula umano nang kumalat ang balitang may aswang
08:22.4
at merong pinaghihinalaan.
08:25.5
Yun ay walang iba kundi si lola.
08:27.4
Para akong sinampal ng isang katutak na kahiyan, Sir Seth.
08:35.5
Nakikipaglaro ako sa kanila pero,
08:38.1
pakitang tao lang pala yun.
08:41.2
Nagmamasid lamang pala mga ito sa bahay namin.
08:46.6
Kaya pala naalala ko na nagtatakbuhan sila kapag lumalabas ang lola sa bahay.
08:52.0
Hindi ko kagad naisip yun.
08:54.3
At iniisip kong baka,
08:55.6
na iistriktuhan lamang sila.
08:58.8
yun palang dahilan.
09:02.2
Hindi ako nakatagal nun.
09:04.4
Umalis na lamang ako.
09:06.8
Habang naglalakad pa uwi ay galit na galit ako, Sir Seth.
09:11.4
Biro niyo, ganun pala yung kabuwan ng sitwasyon.
09:15.4
Sa kabila ng mga abiso ng nanay ko na huwag lalayo dahil nga may aswang,
09:20.2
ang naging kaukulang risulta,
09:22.8
kami ang pinagbibintangan.
09:27.3
ay nagbaliktanaw na ako noon sa bawat sitwasyon.
09:31.1
May duda na ako eh.
09:33.1
Iniisip ko yung mga naririnig ko sa eskwelahan.
09:36.5
Na kaya syo may aswang,
09:41.5
nakita sa isang lugar,
09:44.7
tapos sobrang bagsikuman oh.
09:48.0
Tapos naririnig ko din na
09:49.5
doon daw sa aming banda nakatira ang aswang na yun.
09:54.1
Iniisip kong wala lang.
09:56.2
Natural lang naman ang hakat.
09:57.3
At isa pa, hindi ako naniniwala sa aswang.
10:02.3
Pero masakit isipin na na
10:04.2
na ipagdugtong-dugtong ko ang lahat na
10:06.3
walang ibang pinagbibintangan kundi ang pamilya namin.
10:11.2
Nang makarating ako sa bahay,
10:14.1
wala pa si nanay.
10:16.2
Hindi pa ito umuwi.
10:19.4
Nakita ko ang lola na naroon sa likod ng bahay niya.
10:23.9
May kung anong ginagawa ito na para bang nagkukudkod ng iyog.
10:28.2
Pero madilim na kaya,
10:30.6
binuksan ko ng ilaw sa biranda namin.
10:34.1
Itong bahay kasi namin ay lokal na bungalow.
10:37.7
Karaniwang isang palapag,
10:40.0
apat na sulok at merong biranda.
10:43.8
May isang silid sa loob
10:44.9
at ang umuuko pa sa kabuan,
10:48.1
ang sala at kusina.
10:51.5
Sa biranda lang ang binuksan kong ilaw.
10:54.7
Tapos ay pumasok ako sa loob ng bahay noon.
10:57.3
At tumupo sa gilid ng bintana.
11:00.7
Tinatanaw ko noon ng lola ko.
11:05.3
halo-halong bagay ang naiisip ko noon.
11:09.0
Naroon-roon ang galit sa mga kaibigan,
11:11.8
mga tismosong kapitbahay na
11:13.5
may hahalin tulad sa mga marites dyan.
11:17.0
At mga katang-isip na nila lang.
11:21.6
Habang nakatitig ako kay lola,
11:24.8
napansin kong tumayo siya sa maliit na bangkito.
11:27.3
Nagulat ako noon.
11:32.3
Wala naman pala doong kudkuran.
11:35.1
Walang maliit na batihak.
11:37.5
At wala ding bao ng niyog doon.
11:41.8
Siyempre nagtaka ako,
11:43.9
anong ginagawa ng lola?
11:47.0
Ano yung parang kumukudkud kanina?
11:50.6
Hindi naman siguro ehersisyo yun eh.
11:53.6
Kasi nga, may rayuma si lola.
11:57.3
Sa naaalala ko'y naglilaka dito.
12:01.0
Tapos ay pumuslit doon sa isang puno.
12:05.8
Sa maniwala man kayo o sa hindi,
12:09.3
pagdaan ng lola sa punong yon,
12:12.4
hindi ko na siya nakita pang tumago sa kabila.
12:17.6
Singkit mata akong nakatitig pero,
12:22.8
Aminado akong medyo madilim na.
12:25.3
Pero maliwanag naman doon,
12:27.1
ang banda sa likod gawa ng
12:28.4
nasa kanluran nito
12:30.5
na kung saan doon lumubog ang araw.
12:35.3
Kaya naaaninag ko talaga yon.
12:39.6
Hindi naging sapat noon ang pagkumbinsi ko sa sarili
12:42.5
sa bigla ang pagkawala niya.
12:46.4
Kaya pinuntahan ko ang likod.
12:49.1
Ginala ko ang paningin sa buong paligid.
12:55.0
Medyo kinakabahan na ako noon.
12:57.1
Nabubuo ang hinala kong
12:59.9
baka totoo nga ang sinasabi ng mga marites.
13:06.4
Papauwi na sana ako nang makarinig ako ng mahinang boses na
13:09.7
parabang ungulit to pero
13:12.2
may pagsitsit noon.
13:16.5
Pinakiramdaman ko kung saan ito galing.
13:20.0
Hanggang sa napagtantuko noon
13:21.8
na doon ito banda sa maliit na kubo sa taniman ng mais ni lola.
13:27.1
Wala lang naman sa akin sana yon kaso
13:32.5
nakita ko doon na may gumagalaw sa loob.
13:37.1
Sa loob mismo ng kubo.
13:40.7
Matagal na yung bahay na yon.
13:43.0
Imbakan yun ang mga gamit at mga aning mais.
13:47.3
Sa pagkakaalam ko
13:48.3
pinagbabawalan ako ng nanay ko na magpunta sa kubo gawa ng
13:55.9
nakikita ko sa bintana eh.
13:59.4
Imahin ng tao ang nasisilayan ko noon.
14:04.7
pero lumapit ako para alamin kung ano ito.
14:10.2
Habang nangyayari yon
14:11.9
nakakaamoy ako ng sobrang sangsang.
14:17.6
parabang may tinapon na bulok na isda
14:20.9
pero mas masahol pa doon.
14:25.9
Sa loob galing ang kakaibang amoy sa kubo.
14:30.9
Pagsilip ko sa bintana.
14:33.8
Nakita ko si Lola.
14:36.3
Nakatali ko dito at may kung anong isinusubo sa bibig niya.
14:44.8
Tinanong ko kung ano ang ginagawa niya ron.
14:50.4
Bigla itong umarap sir Seth.
14:54.3
kitang kita kong may dugo ang bibig niya.
14:59.7
Umunguya-nguya pa ito.
15:03.9
ay madugo na parabang
15:05.8
laman ng kung ano.
15:12.1
Sumimangot ang muka ng Lola.
15:15.1
Umangil na parabang tunog malaking pusa noon.
15:19.8
Kinilabutan ako noon.
15:22.3
Pumubuka-buka ang bibig niya.
15:24.3
At ilang saglit lang ay bigla na lamang itong lumabas.
15:30.3
Sobrang bilis noon.
15:32.9
Kaagad itong nawala.
15:36.8
Buo na ang hinala ko noon sir Seth.
15:40.4
Sa nakikita kong tagpo na yon.
15:43.6
Hindi maipagkakaila.
15:46.4
Natutuo ang mga sabi-sabi.
15:49.8
Hindi tao si Lola.
15:51.0
At kung hindi ako nagkakamalaman.
15:54.3
Ito na ang sinasabing aswang.
16:00.3
Dali-dali akong umuwi noon.
16:03.4
Sakto namang naroon-roon ang nanay ko.
16:06.7
Kaagad kong sinabi kung ano ang mga nasilayan ko.
16:11.1
Tinanong ko kaagad sa kanya.
16:13.8
Kung aswang ba si Lola.
16:17.7
Nakita ko nung sumimangot ang muka ni nanay.
16:21.4
Parabang nagulat ito sa mga sinabi ko.
16:24.3
Ayon kay nanay malu.
16:27.9
Baka umanong guni-guni ko lamang yon.
16:31.2
Pero pinagpipilitang kong totoo ang mga nakita ko.
16:35.4
Nasa malapit ako at katunayan ay naamoy ko pa nga ang masangsang na baho.
16:41.5
Pero ayon sa aking ina.
16:44.2
Huwag daw akong masyado mag-isip.
16:47.1
Nakakaepekto daw ito sa paningin.
16:49.8
Parabang pinapalabas ng nanay na nababaliw ako noon.
16:55.0
Sumabat na ako sa kanya ng ganito.
16:60.0
sa'yo galing po yung abiso na huwag akong lalayo dahil may mga aswang.
17:04.1
Tapos ngayong nakita ko na,
17:06.0
hindi naman kayo naniniwala sa'kin.
17:09.7
saan ba banda ako maniniwala, nay?
17:12.8
Maugong na po ang balitang may aswang sa lugar
17:14.8
at ang pinaghihinalangan nila ay iyong Lola po.
17:20.2
Hindi nagsalita si nanay malu.
17:22.7
Sa kabila ng pagbuluhan,
17:24.3
lalas ko ng litanya patungkol sa Lola.
17:28.0
Nakikita ko sa kinikilos niya
17:29.7
na hindi siya naniniwala noon.
17:34.5
Dumerecho lamang ito sa kusina
17:36.2
at inasikaso doon ang pangapuna namin pero
17:38.6
panay siya tingin sa akin noon
17:41.6
at halatang may kinukubli talaga.
17:45.7
Hindi ko nalang kinulit pa.
17:48.6
Naiisip kong may alam si nanay sa kung anong meron kay Lola.
17:51.6
Siguro ay pinoprotektaan niya lamang ito.
17:55.4
Yun naman ang madaling konklusyon, di ba?
17:58.4
Kinabukasan, hindi ako pumasok ng skwela.
18:03.9
Maagang nagising si nanay.
18:06.4
Inasikaso ang baon at mga gamit ko.
18:09.4
Inantay ko lang siyang umalis doon.
18:12.4
Gawa ng wala talaga akong ganang pumasok.
18:16.4
Naiiya kasi ako, Sir Seth.
18:19.4
Lalo na't alam ko si Nanay.
18:21.3
Alam ko na kung bakit laman ng kwento ang lugar namin noon.
18:26.1
Ngayon, itatanong ko kung anong mukhang hiharap ko, di ba?
18:32.1
iyong pananaw ko na walang paniniwala sa aswang.
18:38.1
Ibig sabihin, totoo sila eh.
18:40.1
Totoo din na Lola ko yung aswang na iyon.
18:45.1
Matapos makaalis ng nanay ay para akong mababaliw.
18:49.1
Hindi ko alam ang gagawin ko.
18:51.3
At kung may gagawin ay ano naman kaya iyon?
18:54.3
Sa madaling salita, lutang na lutang ako noon, Sir Seth.
19:00.3
Tinatanaw ko ang bahay ng Lola.
19:03.3
Nakasara ang pinto at bintana.
19:06.3
Dalawang palapag ang bahay niya.
19:09.3
Lahat ng mga bintana doon.
19:14.3
Na siya namang nakapagtataka dahil nga hindi ko naman nakita tupminsan nakasara lahat.
19:20.3
Maliban nalang sa pinto at bintana sa may baba.
19:23.3
Siyempre, natural na yung sarahan yun kapag gabi o hindi naman kaya mailakad.
19:29.3
Pinakiramdaman ko ang paligid nun.
19:33.3
Hindi ko nakikita ang Lola.
19:36.3
Nakabantay lang ako.
19:39.3
Naisip ko nga na baka naiiya ang Lola sakin kasi nga nakita ko siya kagabi.
19:46.3
Ilang saglit pa ay napili kong pagtataka.
19:49.3
Sinubukan kong buksan ang pinto.
19:54.3
Kuusa naman itong nagbukas ng malapat ang kamay ko.
19:58.3
Napakadilim sa loob nun.
20:01.3
Natatakot ako kaya hindi na lamang ako pumasok sa loob.
20:05.3
Doon ako sa likod dumerecho.
20:09.3
At nang hindi ako makontento, nagtungo pa ako doon sa kubo.
20:14.3
Pagsilip ko sa bintana.
20:17.3
May mga nakita ko doong mga talsik ng dugo.
20:22.3
Isang paiwatig na walang kasinungalingan na mga nakita ko kagabi.
20:27.3
Yung amoy ay naroroon pa rin.
20:30.3
Pagsilip ko bandang pintuan.
20:33.3
Doon ay nakita ko sa sulok ng kubo ang mga lagas na balahibo.
20:40.3
Tapos may ulo ng kambing doon na inuubo.
20:46.3
Napapikit ako nun.
20:49.3
Kaya pala napakabaho doon.
20:52.3
Bukod pa dyan ay nakakita ko ng carneser set.
20:56.3
Manilaw-nilaw yun.
20:58.3
At natitiya kong hindi yun galing sa kambing.
21:02.3
Parang sariwa pa eh.
21:04.3
Napapaiyak na lamang ako nun.
21:07.3
Parang gusto kong lumayas sa bahay.
21:10.3
Yun yung mga tumatakbo sa isip ko.
21:13.3
At hindi na lang.
21:14.3
Wala akong mukhang may papakita.
21:19.3
Lalo't aminado ako noon na totoo talaga ang lahat.
21:26.3
Pagkamuhi sa sarili at maraming pangiba ang tumatakbo sa diwa ko nararamdaman nun.
21:34.3
Hanggang sa napag-isip-isip ko magtungo sa gubat.
21:38.3
Gusto kong mapag-isa.
21:41.3
Habang naglalakad ako ay para akong nakalutang sa hangin.
21:45.3
Hindi ko alam kung kailan ako titigil at magpapahinga.
21:49.3
Basta yung tipong lakad lang ako ng lakad nun.
21:54.3
Hanggang sa mapadako ako sa malayo.
21:57.3
Sa pagkakaalala ko ay makahuy doon at sobrang liblib.
22:02.3
Naupo ako sa isang tabi.
22:05.3
Sa lilim ito ng mga maliliit na puno na kinakapitan ng mga damo.
22:09.3
Malayo ang paningin ko ng mga panahon na iyon.
22:13.3
At walang anumang bagay na tinatanaw.
22:16.3
Hindi ko naalintana noon ang sinag ng araw na tumatapat mismo sa mga mata ko.
22:22.3
Sa hindi malamang dahilan, may napadaan doon na isang matandang lalaki.
22:30.3
May bitbit itong baka.
22:33.3
Tapos ay napatingin sa akin na tuminto.
22:36.3
Doon pa lang ako nagkakataon.
22:38.3
Doon pa lang ako nagkaulirat noon.
22:41.3
Tinawag niya ako at tinanong kung anong problema.
22:45.3
Makikita umano sa itsura ko na may mabigat na pasani noon.
22:50.3
Hindi ko alam kung bakit ako lumapit sa kanya.
22:54.3
Itago na lamang natin siya sa pangalang Mamboy.
22:58.3
Wala akong kaibigan.
23:00.3
Walang matinong sagot mula sa nanay.
23:03.3
Sa madaling salita ay wala akong mapagbubuntungan noon ng saloobin na umaapaw.
23:05.3
Sa madaling salita ay wala akong mapagbubuntungan noon ng saloobin na umaapaw.
23:06.3
Sa madaling salita ay wala akong mapagbubuntungan noon ng saloobin na umaapaw.
23:08.3
Kaya walang anong sumabog ito doon sa tahong yon.
23:09.3
Kaya walang anong sumabog ito doon sa tahong yon.
23:10.3
Kaya walang anong sumabog ito doon sa tahong yon.
23:12.3
Kinabi ko sa kanya kung anong problema ko, Sir Seth.
23:14.3
Sinabi ko sa kanya kung anong problema ko, Sir Seth.
23:16.3
Sinabi ko sa kanya kung anong problema ko, Sir Seth.
23:20.3
sa mga sinabi niya.
23:26.3
naiintindihan niyang mano ako.
23:27.3
naiintindihan niyang mano ako.
23:30.3
Kilala niya ang lola ko at totoo ang mga sinasabi ko noon.
23:31.3
Kilala niya ang lola ko at totoo ang mga sinasabi ko noon.
23:36.5
Magkumpariw mano si Mang Boy at ang lolo kong Yumauna.
23:41.5
Mabuti kamot nalaman ko na ang lahat.
23:45.1
Dagdag pa ng matanda.
23:48.4
Kilala ko din ang nanay mo.
23:50.8
Sa natatandaan ko noon ay kinasal siya sa isang lalaki.
23:54.2
At kung hindi ako nagkakamali, itong tatay mo ha.
23:57.6
Nagsama sila pero kalaunan ay umalis ang tatay mo.
24:02.7
Siguro, nalaman niya.
24:05.9
Nalaman niya na aswang yung angka ng nanay mo.
24:11.2
Maging ang nanay mo dong.
24:18.1
Sigurado po ba kayo sa paratang niyo?
24:25.5
Mas lalo akong naguluhan noon.
24:27.6
Ayon kay Mang Boy.
24:31.0
Totoo ang sinasabi niya.
24:33.8
Ang nanay ko daw ang nakakuha sa abilidad ng aking lola.
24:39.1
Ito na rin ay batay sa naging sabi sa kanya noon ng nabubuhay pang lolo.
24:44.4
At ang dahilan din ng pag-alis ng mga tiyo at tiyako
24:47.3
ay ang nakakubling lihim.
24:51.4
Kasi nga, hindi kinakaya ng mga ito ang kahiyan noon.
24:56.6
Pero yung mayroon,
24:57.6
may namatay na tao sa baybayin.
25:00.6
Naniniwala siyang hindi umano si lola ang pumatay doon.
25:05.7
Nakarating din kasi umano sa kanyang balita pero
25:07.8
malakas ang kotob niyang hindi si lola ang may kagagawan.
25:13.4
Dahil ang lola ko umano,
25:15.8
hindi umano nananalo ng kapitbahay yun.
25:21.6
hindi din daw kumakain ang tao.
25:25.0
Baggos ay mga hayop lamang na kung saan
25:27.6
alaga din daw ito ng lola kiray.
25:32.4
Paano niyo naman po nasigurado?
25:35.1
Eh, sa narinig ko,
25:36.3
namataan daw yung aswang na pauwi sa amin eh.
25:39.8
Kaya yun yung pinaghinalaan.
25:44.6
madali lang maikonekta yung isang sitwasyon
25:46.5
kahit sa anong larangan.
25:49.1
Madaling sabihin na may nakitang ganito-ganon
25:51.3
tapos pumunta sa inyo.
25:54.5
Sabihin na nating totoo ang aswang pero
25:56.3
kagayon ang sinabi ko,
25:59.6
walang kinalaman yung lola mo doon.
26:04.6
Kaibigan ko siya.
26:07.2
Kagabi pa nga ay dumulog siya sa akin
26:08.6
dahil nakita mo siya eh.
26:12.2
Marunong ako maggamot nung Anton.
26:15.0
Ako yung albular yung sumubok gumumot sa nanay mo
26:17.8
pero hindi nagtagumpay.
26:23.2
Doon ay hindi ko inaasa na may ugnayan pala siya sa pamilya.
26:26.3
At hindi ko inaasa na may ugnayan pala siya sa pamilya.
26:26.6
At hindi ko inaasa na may ugnayan pala siya sa pamilya.
26:26.7
At hindi ko inaasa na may ugnayan pala siya sa pamilya.
26:26.8
Na matagal na niyang alam ang lahat.
26:31.2
Mababasa naman yan sa mga sinabi niya
26:33.1
lalo pat napakaseryoso na muka
26:35.7
at talagang pulido ang mga punto niya nun.
26:39.5
Kahit pa paano'y kumaan ang loob ko, sir Seth,
26:43.2
hindi pala ang lola ang salarin.
26:46.2
Pero sa opinion ng ibang tao,
26:48.9
hindi ko din sila masisisi nun.
26:51.8
Kung yun lang ang nagiging mabilis nilang kongkosyon
26:54.3
ay wala akong magagawa.
26:56.3
gawa doon. Akala ko ay wala na akong masasandalan. Siguro ay sinadya ng
27:04.0
Panginoon na magtungo ako sa lugar para bigyang liwanag ang kaisipan ko. Maraming
27:10.8
sinabi si Mangboy sa akin. Hanggang sa inalok na nga ako nito na kapag wala akong
27:15.5
makausap, puntahan ko lang umano siya. Naguguluhan pa ako. Naging maliwanag na
27:23.4
sa akin ang lahat pero may mga katanungan pa rin na kailangan ng kasagutan. Isa na
27:30.1
dito ang kung hindi si Lola ang pumatay pero aswang ang pinaghihinalaan. Sino kaya
27:38.9
diba? Doon ay hindi nakapagsalita ka agad si Mangboy. Nakatitig ito sa akin at
27:47.3
talatang may agam-agam nun.
27:51.9
Basta kung wala ka makapagsalita,
27:53.4
mausap iho. Puntahan mo lang ako sa bahay ha. Naiintindihan ko ang sitwasyon mo.
28:01.3
Maging ako kapag nasa kalagayan mo, ganun din na mararamdaman ko eh.
28:06.6
Tumangwa ko nun pero hindi ako umuwi. Baggos doon mismo sa mga sandaling yun.
28:16.2
Sinabi ko sa kanya na hindi ako uuwi ng bahay. Ayoko nang tumiras sa amin.
28:23.4
Oo at hindi masasamang aswang ang nasa paligid ko pero wala akong gano'n na samaan sila.
28:31.0
Sinabi ko kay Mangboy na kung maaari ay doon na lamang muna ako sa kanila nun.
28:37.5
Nagbuntong hininga ang matanda. Lumayo ito ng tingin. Para bang pinag-iisipan niya na maigi bago ito nagdesisyon.
28:48.4
Ayon sa kanya ay pwede na manumano pero baka magalit umano si nanay.
28:53.4
Ang sabi ko naman kahit magalit pa ito ay wala na akong pakid doon. Kaya ayon. Pumayag siya.
29:04.2
Siguro may lakad pa siya noon pero naudlot lamang ito. Nakabiis kasi ang matanda ngayon na para bang pagkatapos magpastol ng baka, didiretso na ito ng alis doon.
29:16.8
Bumalik siya sa dinadaanan niya at dagudyat na sumunod ako. Akala ko malapit lang ang tirahan.
29:23.9
Malayo pala. Nasa isang kilometro yon.
29:29.0
Takang-taka ako gawa ng... Siyempre doon siya nagpapastol bandas sa amin eh.
29:34.3
Samantalang may marami namang talay bat namang makakain ang baka niya.
29:39.4
Kaya lalo akong naguluhan noon. Kaso hindi ko naman masabi.
29:45.7
Maliit lamang ang bahay ni Mang Boy. Karaniwang kubo lamang ito pero nakaangat ang sahig sa lupa.
29:53.4
At mayroong biranda.
29:56.4
Maganda ang pagkakagawa noon.
29:59.2
Kulo bahay ang kasi nakawayan ang ginawang dingding.
30:02.6
Maging ang bubong anoon ay ganun din.
30:06.2
Kulo bahay ang nakawayan din ito na para bang nasa resort.
30:10.5
Maalat ang kahit simpleng tao si Mang Boy pero...
30:16.6
Sabi sa akin ng matanda,
30:19.2
kung hindi ko ba daw naiisip ang kalagayan ng nanay,
30:21.7
baka kasi masyado pang mainit ang ulo ko.
30:27.0
May punto naman din. Masyado pang mainit ang ulo ko sa isyo noon.
30:32.9
Sakitin si nanay pero hindi na ako naawa.
30:37.7
Siyempre nalaman kong aswang ito eh.
30:40.6
Sinabi kong buo na ang loob ko noon.
30:43.4
Kahit nasunduin pa ako ay hindi talaga ako uuwi.
30:48.5
Hindi na nagbigay ng opinion si Mang Boy.
30:51.7
Pinakit niya ako ng bahay.
30:54.4
Wala naman naman ng problema sa masosoot kasi nga,
30:57.6
may mga damit siyang galing sa kanyang mga anak na bumukod na ng bahay.
31:02.9
Dagdag pa ni Mang Boy,
31:04.9
wala ang kanyang asawa.
31:07.1
Naroroon ito sa panig ng kanyang anak dahil
31:09.1
ang isang anak nila,
31:11.7
kakapanganak pa lang.
31:15.2
Sobrang abala ni Mang Boy.
31:17.8
Tinagpa sa matataas na damo sa paligid.
31:20.0
Parang planong gawing umah.
31:24.6
Basta hanggang sa mismong daanan nito.
31:27.5
Ganito kasi ang lugar noon.
31:29.5
May daanan ng maliit na kalsada.
31:32.3
May likuan na sa pagkakatansya ko ay kalahating ektarya bago makarating sa bahay ni Mang Boy.
31:39.6
Isipin niyo kung gaano kalawak ang nilinis ni Mang Boy noon.
31:44.1
Buong maghapon yun.
31:46.0
Tapos nang medyo madilim na.
31:48.0
Bawat kanto ng bahay ay nilagyan.
31:52.3
Yun yung mga naalis lamang din niya ng mga damo
31:54.3
ang sinigaan niya.
31:58.7
Matapos makapagsiga,
32:01.0
may nilagay si Mang Boy sa likod.
32:03.1
Sa may bandang makaho yun.
32:08.5
Pinatulis ng marami yun.
32:11.6
Bukod pa dyan ay may mga sinaboy siya doon.
32:14.9
Kasabay ng mga sandaling ito,
32:17.0
ang mga naririnig kong boses na galing sa kanya.
32:20.0
Na para bang nagdadasal.
32:24.9
Hanggang natapos yun,
32:26.2
saka palang siya umuwi.
32:28.3
Pumuslit sa biranda.
32:30.3
Kung saan ka sa lukuyan akong naroroon.
32:34.1
Tumabi naman ako at nagtanong kung bakit sobrang abala.
32:37.4
At sinabi kong para saan ba yung ginagawa niya.
32:42.3
Ayon naman umano sa kanya ay huwag ko umanong pansinin.
32:46.1
May pinaghahandaan lamang umano ito.
32:50.0
Pagkatapos nun ay nagsabi itong magsasayang na.
32:54.4
Hindi ko po maintindihan mga boy.
32:57.2
May pinaghahandaan.
32:59.2
Ano naman po yun?
33:01.2
Sobrang seryoso po ng mukha niyo eh.
33:03.2
Para bang nag-aalala?
33:05.8
Hindi maitatanggi na yun talagang nasisilayan ko.
33:10.1
Mukhang may problema ang matanda.
33:13.3
Hanggang sa doon Sir Seth.
33:16.7
Bigla na lamang may sinabi si mga boy.
33:20.0
Mabuting aswang umano si Lola.
33:23.7
Pero ang nanay ko.
33:31.5
Ang aswang umano na pumatay doon sa taong natagpuan sa baybayin.
33:36.9
Si nanay malu umano ang salarin.
33:41.6
Nanlamig ako nun.
33:44.0
Hindi ako makagalaw.
33:46.3
Nagtayuan ang lahat ng balahibo ko sa katawan.
33:50.0
Nagpatuloy sa pagsasalita si mga boy.
33:54.5
Madalas umanong namamataan si nanay.
34:01.3
Parang sinabi na rin walang pinagkaiba nun.
34:05.0
Naging magaan ang logo dahil hindi si Lola.
34:08.1
Pero nasa pamilya pa rin namin ang salarin.
34:11.1
At walang iba kundi si nanay yun.
34:15.1
Kaya daw naghahanda si mga boy ng kung ano sa paligid nun.
34:20.0
Depensa umano ito sa nanay ko.
34:22.5
Para hindi ka agad makapasok.
34:26.0
Delikado daw dahil nga nagre-rebelde ako nun.
34:29.5
Pusible umano akong patay ni nanay.
34:34.0
Hindi ako mapakali nun.
34:36.7
Yung ibang mga sinabi ng matanda ay hindi na rumihistro sa isip ko.
34:42.0
Nakatingin lamang ako sa bibig niya habang lutang na lutang ako nun.
34:45.9
Hanggang sa walang ano-ano.
34:51.9
Dong! Dong Anton! Pumasok ka sa loob! Dali!
34:57.5
Bungat sa akin ni mga boy.
35:00.4
Doon pa lang ako natauhan.
35:03.2
Napapapitlag pa nga ako nun.
35:05.8
Walang ano-ano naman akong pumasok sa loob.
35:09.0
Pero nagtanong ako kung anong problema.
35:12.8
Kaso, hindi naman siya nagsasalita.
35:15.9
Kumuha lang siya ng itak at isinukbit yon sa tagiliran ko.
35:21.7
Pumaba ng bahay at nag-ikot-ikot sa paligid.
35:26.3
Ako naman nun, palipat-lipat ng bintana.
35:30.9
May apat na bintana ang bahay at nakaharap ito sa apat na direksyon.
35:37.0
Napaka-seryoso ni mga boy.
35:39.9
Madilim na akong kaya hindi ko nakikita kung anong tinatanong niya sa tuwing napapahinto ito.
35:45.9
Hanggang sa nagmungkahi sa akin ng matanda.
35:50.9
Ayon pa dito, balikta rin ko umano ang mga panggatong.
35:56.2
Lahat ng yon umano.
35:58.9
Kahit wala naman akong idea sa ipinapagawa niya.
36:03.2
Sinunod ko pa rin siya.
36:05.7
Nasa itaas kasi ang abuhan ng bahay na yon.
36:09.3
Hindi ko alam kung bakit ako natataranta.
36:12.6
Na para bang bigla na lang naging piligroso yung lugar na yon.
36:15.9
Maya-maya pa ay narinig kong nagsalita si mga boy.
36:23.0
Ano mang sadya mo, wag mo na lang ituloy.
36:27.5
Siguro naman ay naiintindihan mong sitwasyon.
36:31.0
Hindi natin mapipilit ang anak mong malu.
36:35.6
Hindi uuwi si Anton.
36:38.9
Kinabahan ako bigla noon.
36:41.3
As in, sobrang lakas ng kabog ng dipdip ko.
36:45.9
Nagpalinga-linga ako sa paligid.
36:49.0
Limitado ang nakikita ko pero
36:50.7
naaaninag ko ang lugar kahit papano.
36:55.6
Tinatanaw ko kung may makikita ba ako.
36:59.4
Malinis at makikita ko dapat gawa ng
37:01.7
pinutulan ni mga boy ang mga damoy pero
37:04.8
wala akong nakikita.
37:09.5
Hanggang sa napabaling ang paningin ko sa kakahuyan.
37:13.1
Kung saan nilagyan ni mga boy ng mga patpat na madalas.
37:15.9
Kung saan nilagyan ni mga patatulis.
37:18.1
Hindi ko na maeditali noon.
37:21.1
Gawa ng sobrang dilim eh.
37:24.8
Pero may kutub akong naroon-roon ng nanay ko.
37:29.9
Wala namang ibang malapit kung hindi yung kakahuyan.
37:36.3
ang simpatya naman ito ay nasa bahay.
37:40.9
pero ang likot ng kanyang mga mata
37:43.6
na para bang nasa iyon.
37:45.6
Nasa iba't ibang direksyon ang aswang.
37:51.2
ipagpalagay na lang natin na nanay ko siya.
37:54.2
Medyo nakakaramdam ako ng awa ng konti pero
37:56.5
hindi ko alam kung bakit nagbago ako noon.
38:02.3
dahil siguro sa pagsabog ng loob ko diba?
38:05.8
Mula sa hakahaka,
38:09.1
at mga nakakabinging marites na wala namang ibang ginawa kundi
38:12.3
pag-usapan ng mga kapitbahay.
38:15.6
Maging ang mga nakatagong lihim
38:17.4
at ang pagkamuhi ko sa sarili,
38:20.5
yun ang naging dahilan sa pagbago ng pananaw ko sa buhay noon.
38:26.3
Ilang saglit lang,
38:28.8
para bang naging maalinsangan noon?
38:33.4
Umalingasaw talaga.
38:36.0
Pinagpawisan ako at naaamoy ko
38:38.1
ang masahol pa sa dumi ng tao.
38:44.1
para akong masusuka.
38:48.7
tibayin mo yung loob mo, dung, ha?
38:50.6
Pasyan mo yan at dapat panindigan mo.
38:53.5
Ano mang mangyari dito ay magiging kapalaran mo.
38:57.1
Galit na galit ang nanay mo at nararamdaman ko siya.
39:00.7
Sabi ni Mang Boy,
39:03.1
wala akong naisagot noon.
39:05.4
Nakatingin lamang ako sa kanya na
39:07.5
wari ko pa ay may mangyaring hindi maganda.
39:12.7
Kaya nang sabi ko,
39:14.6
magaling akong kumikita.
39:15.6
Ilatis ng isang simpatya.
39:18.3
Kahit nasa murang edad ako noon.
39:22.1
Sa mga oras din yun,
39:24.5
walang putol ang kabog ng dibdib ko.
39:28.4
Isabay pa dyan ang pagkalam ng sikmura ako noon.
39:32.1
Pero wala naman akong ganang kumain.
39:36.4
Sino bang magkakaroon ng gana?
39:39.0
E sobrang baho na ng lugar.
39:43.3
Umabot na lang yun ng mahigit isang oras.
39:46.2
Hindi ko na kinaya.
39:49.0
Kasabay ng pagkalam ng sikmura ako,
39:51.3
ay naroon na rin ang matinding nerbiyos.
39:57.5
Sumuka ako ng sumuka na parabang
39:59.5
nagka-nervous breakdown ako noon.
40:03.2
Kung tawaging na sa bisaya,
40:05.5
gikabuhi o gnisaka sa utok.
40:08.7
Ganon ang nangyari.
40:11.4
Pagkatapos kong sumuka ng sumuka ay lumabo ang paningin ko.
40:15.6
Para akong nabibingi.
40:20.6
May tunog kuliklig.
40:24.6
Umiiyak na bata at marami pang iba.
40:29.4
Nung hindi ko na kinaya ay tumakbo ako pababa ng bahay.
40:34.2
Napansin siguro ni Mang Boyon.
40:37.0
Basta hinatak niya ako at mabilis na dinala sa may itaas.
40:42.1
Pinahiran niya ako ng lana sa tiyan ko at hinilot.
40:45.6
Sabi nga sa bisaya,
40:50.5
Maraming makakarelate dito sa kab-kab na ito.
40:54.0
Lalo na yung madalas magang over sa alak.
40:58.9
Himala namang matapos mahilot ng matanda ang tiyan ko.
41:02.8
Gumaan ang pakiramdam ko.
41:05.4
Parabang nananaginip lamang ako
41:07.2
at biglang nagising.
41:12.5
Sabi sa akin ni Mang Boy,
41:15.6
Tatagan ang sarili at huwag magpadala masyado sa isip
41:19.3
dahil nga pwedeng masira ang utak ko noon.
41:23.4
Sa kabuang konsepto sa kasalukuyan,
41:27.3
hinatake ako ng matinding anxiety.
41:30.5
Mabuti na lang at marunong humilot si Mang Boy.
41:34.1
Naagapan ka agad dahil kapag hindi,
41:36.9
tiyak magiging palaboy ako ngayon.
41:44.5
mabilis siyang naglugaw.
41:45.6
Napapailing pa dahil nga nabasag daw ang pagbaliktad ng mga panggatong.
41:52.1
Pero habang nangyayari yun ay panaybaba si Mang Boy.
41:55.8
Panaysip pa dito at tawag na huwag nalang umanong ituloy kung anong binabalak ng nanay.
42:02.7
Matapos makapaglugaw,
42:07.0
Tapos ang sabi sa akin ni Mang Boy ay huwag akong sisilip sa bintana.
42:12.0
Takpan ko na lamang umano ang tenga ko
42:13.7
para hindi umano ako man.
42:21.1
Hanggang sa nakatulog na lamang ako noon na yun yung ginawa ko.
42:27.0
At kung hindi ako nagkakamali ay madaling araw na yun.
42:31.6
Paglinga ko sa loob ay wala si Mang Boy.
42:34.7
Kaya naman sumilip ako sa bintana.
42:38.2
Wala din sa likod ng bahay ang matanda pero
42:40.2
narinig kong parang may nagtatalo doon sa bukana.
42:46.3
Lumabas ako at doon sa biranda ko ito sinipat.
42:52.4
Nakakita ako doon ng tao na may napakapangit na muka.
42:57.4
Nakadipa ito ng kamay.
42:59.8
Nakaangat ang balikat.
43:02.1
Nakahubot-hubad yun
43:03.3
at yung buhok ay lumulutang-lutang sa ere.
43:08.9
Napakaitim na mga mata niya.
43:12.1
Pero alam ko kung sino yun.
43:20.4
may isa pa, Sir Seth.
43:23.7
Naroroon ito sa gilid ng daan.
43:28.4
Gumagapang naman yun sa lupa.
43:31.5
Naririnig ko ang tinig mula doon na para bang hilik ng malaking halimaw.
43:37.2
Kinakampay nito ang kamay na parang
43:39.1
tinatawag ang nanay ko.
43:43.2
Mabilis lamang isipin na yun si Lola.
43:45.6
Hindi ko alam ang gagawin nun.
43:49.3
Parang gusto kong lapitan pero natatakot ako.
43:53.6
Patuloy lamang sa pagdibitaw ng mga katagasimang boy.
43:58.0
Ang sabi nito ay pabayaan na lamang umano ako.
44:02.1
Walang magandang dulot kung mananatili ako sa bahay.
44:06.7
Mabuti sana kung matinong aswang ang nanay.
44:09.5
At mabuti kung hindi matunog ang patungkol sa kanila.
44:13.8
Ako na umano ang nagiging sentro.
44:15.6
Ako ang tinatapaan ng lahat.
44:19.0
Samantalang sila,
44:20.9
parang wala lang.
44:22.7
Dahil nga manhid ang mga aswang.
44:26.7
Walang anu-ano ay sumabat ang nanay ko.
44:30.3
Gasgas na gasgas ang boses niya.
44:33.5
Napakalayo sa boses niyang mainin nun.
44:37.2
Hindi daw papayag si nanay maluserset.
44:40.7
Sa ayaw at sa gusto ni Mang Boy,
44:43.9
kukunin niya umano ako.
44:45.6
Tapos may pahabol pang salita habang nakatitig sa akin nun.
44:51.7
Ihanda ako umano ang sarili ko dahil makakatikim umano ako sa kanya.
44:58.6
Doon ko nakitang nagalit lalo si Mang Boy.
45:02.5
Pinaglaban niya ako.
45:04.6
Inambahan ng pagtaga si nanay pero nanlalaban din ito.
45:10.3
Ilang saglit lang,
45:12.4
yung aswang naman na nakadapa sa lupa,
45:15.6
sinunggaban si nanay.
45:19.0
Kitang-kita ko kung paano silang nagpabuno dalawa.
45:23.5
Parang mga asong baliw ang mga ito na nagpapagulong-gulong sa lupa nun.
45:29.8
Umaawat si Mang Boy nun.
45:32.4
Huwag umanong magpatayan ang sariling magkakapamilya.
45:37.3
Narinig ko ang sinabi ni Lola
45:38.7
na kung papatayin daw ako ni nanay,
45:42.5
mas maiging magkamatayan na lamang silang dalawa.
45:46.6
Wala umano akong kinalaman nun.
45:50.1
Kung naging kalmado lamang umano ang nanay,
45:53.3
hindi magkakaalaman patungkol sa lahi nila.
45:59.0
Sinisi naman ni nanay si Lola.
46:01.7
Hindi niya umano kasalanan na maging aswang.
46:05.0
Kasalanan daw ito ni Lola.
46:07.9
Basta, nagsisiyan sila nun.
46:10.9
Pero base sa kanilang dalawa,
46:13.6
ang may malaman na mga kataga ay gagawin.
46:15.6
Ang mga kataga ay gagawin kay Lola.
46:17.8
Hindi daw niya pinilit si nanay Malu.
46:20.9
Kusa itong nagpayanggaw dahil gustong makuha ang gusto niya.
46:25.0
Lalo na umano ang lalaking siyang naging asawa,
46:28.6
na walang iba kundi si tatay.
46:32.6
Nagsiselos daw umano si nanay noon sa isang babae,
46:35.0
kaya pinatay niya ito para mapunta umano ang tatay ko sa kanya.
46:43.3
parang madadagdagan yung pagkabaliw ko nun.
46:46.5
Ang dami kong nalaman sa maiksing panahon.
46:50.5
Parabang hindi ako handa na marinig ang lahat,
46:52.9
dahil napakabata ako pa talaga nun, Sir Seth.
47:01.1
Bigla na lang umungol si Lola.
47:04.5
Pagtingin ko nun,
47:06.5
nakadilat ang mga mata niya.
47:09.4
May sugat ito sa leeg na parabang
47:11.4
wala na yung lalamunan niya.
47:15.6
Nakita ko si nanay na nasa bibig niya ang kung anong laman nun.
47:20.0
At kung hindi ako nagkakamali,
47:23.2
lalamunan yun ang Lola ko na kinagat niya.
47:27.4
Galit na galit ako nun.
47:29.9
Lalo na nang nanginginig na ang katawan ni Lola.
47:34.5
Kasama ng pagsirit ng dugo matapos bumagsak sa lupa.
47:40.6
Lalapit sana ako pero sinita ko ni Mang Boy.
47:44.3
Pinandilatan ako ng mga mata.
47:45.6
Bumalik ka sa taas.
47:49.5
Ang sabi ko ay maging matatag ka, di ba?
47:52.3
Ang makikita at mangyayari,
47:54.2
ito na ang magiging kapalaran mo.
47:58.2
Doon ko palang naintindihan
47:59.9
ang gustong ipahihwating ni Mang Boy.
48:03.9
Na parabang alam na alam niya
48:05.6
na may mangyayaring ganun talaga.
48:12.4
Lalapit na sana ito pero sa maniwala man kayo o sa hindi.
48:16.5
Nang hampasin ito ng itak ni Mang Boy.
48:20.4
Parang tunog silibak na kao yun.
48:24.3
Hindi ko man lang nakitang nasaktan si nanay.
48:28.1
Pero ilang sandali pa ay dumaloy na ang dugo sa bandang tenga niya.
48:33.7
Hanggang sa may leeg nun.
48:37.6
Napakalaking sugat ang nakita ko na
48:39.7
halos maputol na ang ulo ni nanay.
48:44.8
Hindi pa nalang makikita.
48:45.6
Hindi pala kaagad dumudugo ang sugat.
48:51.2
Habang nakalood ang aking ina,
48:53.3
ay paulit-ulit niyang sinasabing papatayin niya umano ako.
48:58.6
Natakot ako pero hindi ako natinag nun.
49:02.4
Nanay ko siya tapos papatayin niya ako.
49:06.2
Anong klase yun diba?
49:08.9
Sabi ko pa kay Mang Boy,
49:17.5
Naalala ko yung pagiging nanay niya.
49:20.3
Pero para saan pa diba kung wala namang maidudulot na mabuti sa kasalukuyan
49:24.2
at sa buong buhay ko.
49:27.7
Walang anuanong hinatak ni Mang Boy ang buhok nito.
49:31.5
Natumba si nanay.
49:34.3
Pinagtataga ito ng matanda.
49:37.0
Walang tigil sa pagluha ang mga mata ko nun.
49:40.5
Tumalikod na lamang ako nagbuntong hininga.
49:42.6
Ilang saglit pa ay umakit ako ng bahay.
49:47.9
Hindi ko na alam ang mga sumunod na nangyari.
49:51.7
Nasa sulok lamang ako nun at patuli sa pag-iyak.
49:56.2
Sumikat na lamang nun ang araw.
49:58.9
Kinalabit ako ni Mang Boy.
50:05.8
Ituturing niya raw akong isang apo.
50:08.8
Kung anong luho ang nais ko ay pagsisikapan niya.
50:12.6
Ipapaliwanag din niya sa kanyang mga anak ang nangyari.
50:16.8
Mga mababait naman umano yun.
50:20.3
Niyakap ako ni Mang Boy pero wala akong pagtugon dun.
50:24.2
Tulala talaga ako.
50:27.4
Maraming sinabi sa akin si Mang Boy.
50:30.2
Nilibing niya umano ang mga labi pero
50:32.0
pinugutan niya ng ulo.
50:35.5
Kung gusto ko umanong malaman kung saan niya inilibing,
50:41.0
Para kahit papano'y mabigyan,
50:42.6
pinagbigyan din ng respeto ang mga labi nun.
50:47.9
Matapos ang lahat ng kaganapan,
50:50.7
dun ko napagtanto ang lahat.
50:53.5
Kaya pala sakitin si nanay
50:55.0
dahil ito sa kinakain niyang
50:57.6
para sa normal na tao.
51:01.4
Nagpapakita lamang siya sa akin para hindi ko isipin may kakaiba sa kanya.
51:06.5
Gaya ng sinabi ko,
51:08.6
yung nasa pagkainan tapos lalabas na lamang bigla at susuka.
51:12.6
Doon palang hanggang sa mga sumunod,
51:17.0
maipagbubuklod mo na lahat ng kabuhang konsepto.
51:26.5
Meron ng pamilya at malaki ang pasasalamat ko kay Mang Boy.
51:30.8
Inalagaan ako hanggang sa huling hininga niya.
51:36.4
Sinalupa ako ng isang anak niyang sumaludin sa kanyang pagiging albularyo.
51:42.6
lahat ng napagdaanan ko noon.
51:45.1
Kung hindi ako gumawa ng paraan,
51:47.2
ay magiging dilubyo ang lahat.
51:50.4
Sutil ang nanay malo sa likod ng pagkataon nito na parang mabait.
51:55.5
Kung hindi ito pumanaw,
51:58.1
siguro ay darating ang araw na yayang gawin niya din ako.
52:03.0
Hindi madaling tanggapin ang bagay na hindi ko naman gusto.
52:07.3
Lalo na't partikular.
52:09.5
Sa pagiging aswang.
52:12.6
Sa pagiging aswang.
52:13.6
Sa pagiging aswang.
52:14.6
Sa pagiging aswang.
