01:29.7
at kasalukuyang nakatira sa Project 6, Quezon City.
01:33.8
I also work as a home-based writer and editor ng isang kilalang publishing house
01:39.0
ng mga pocketbooks dito sa Quezon City.
01:43.1
Papagdudud, marami akong gustong ikwento sa inyo
01:45.6
pero may nag-udyok sa akin na mga kaibigan ko na yung horror experience ko raw
01:51.1
ang ikwento ko sa inyo.
01:54.0
Matagal na kasi silang subscriber ng vlog mo
01:56.8
at gustong gusto nila yung horror stories na tinatampo mo.
02:02.1
Kaya ayun, horror nga ang ikwento ko sa inyo.
02:06.1
Eto papadudud, totoong nangyari talaga ito sa akin.
02:10.5
Walang bawas, walang dagdag.
02:13.9
Maski ako hanggang ngayon ay hindi makapaniwala na nangyari ito sa akin.
02:19.4
Para kasing nasa eksena ako ng isang horror movie noon.
02:24.0
Nagsimula ito noong ginabi ako ng uwi noong college dahil sa isang group activity.
02:30.9
Tumahan muna ako sa isang convenience store.
02:34.2
Natatandaan ko pa nga.
02:35.9
Umorder pa ako noon ng dalawang ready-to-eat na sisig, isang hotdog sandwich
02:40.1
at isang nagyayelong soft drink.
02:43.2
Ganon ako kadaming kumain although hindi ako tumataba.
02:47.0
Kaya daw kasi ganon ay mabilis daw ang metabolism ko.
02:50.9
Anyway, doon ako pumuesto sa mesang
02:54.0
ang katapatay sa labin, kaya habang kumakain ako ay kitang-kita ko ang labas.
02:59.7
May mga tao pa akong nakikita dahil katabi noon ay ang sakayan ng mga tricycle.
03:05.3
Siyempre, kain lang ako ng kain.
03:08.2
Mamayang kaunti ay merong tumabi sa akin na dalawang babaeng kikay.
03:12.9
Natatandaan ko ang lakas ng kwentuhan nila habang kumakain ng ready-to-eat na pasta at iced tea.
03:18.6
Pero dead ma lang din ako sa kanila at nagpatuloy ako sa pagkain.
03:22.2
Hanggang sa bigla akong nakaramdam ng malakas at kakaibang hangin na dumaan sa aking likuran.
03:29.9
Oo, air-conditioned ang buong convenience store at normal lang na manamig.
03:34.8
Pero yung naramdaman kong lamig ay nagbigay ng kakaibang kilabot sa akin.
03:39.8
Muli ako napatingin sa dalawang babae na noon ay paalis na sa kanilang pwesto.
03:44.8
Doon ay natanaw ko sa aking kanan,
03:46.9
sa baddang dulo ng mesang nakaharap sa bintana ay nakaupo ang isang tila babae na nakadalaman.
03:52.2
Nakatingin ito sa bintana at tila ba may tinatanaw ito.
03:58.7
Kaya bumalik na lamang ako sa pagkain ng inoorder ko.
04:03.1
Pero papadudot bigla ulit akong nakaramdam ng pagtaas ng balahibo sa aking buong katawan.
04:09.9
Muli ako napatingin sa aking kanan at sobra talaga akong natakot nang makita kong nakatingin na sa akin ang babaeng nakaitim.
04:17.4
Kahit pa na natatakpa ng belong itim ang kanyang muka,
04:20.7
ay ramdam na ramdam ko sa aking kanan.
04:21.9
At alam kong nandilisik ang kanyang mga mata.
04:28.9
Dahil dito ay binilisan ko na lamang ang pagkain.
04:32.6
Hindi ko na nga nakain yung isang sisig at nagpasya na lamang akong itake home ito.
04:37.6
Tapos ay dali-dali akong lumabas noon ng convenience store dahil sa naramdaman kong takot doon sa babae.
04:45.4
Samatala paglabas ko ay halos wala ng mga tao sa paligid.
04:48.7
Sarado na rin yung mga tindahan at wala rin mga dumadaang sasakyan.
04:55.0
Weird kasi around 10.30 pa lang naman.
04:58.5
Nagdire-diretsyo na ako ng lakad palapit sa isang tricycle na nakapark sa gilid.
05:04.2
Manong, sa barangay Sabangho, sabi ko sa lalaking tingin ko ay driver ng trike dahil nakatayo siya sa may unahan ng tricycle.
05:13.0
Umupo na ako sa loob at napatingin ako kay manong driver kasi hindi siya nagre-response sa akin.
05:18.7
So I just thought na naghihintay pa siya ng makakasabay kong pasahero.
05:23.4
Abang kumakain ay napatingin ako sa kabilang kalya at nakita ko yung babaeng nakaitim at nakasuot ng belo.
05:29.9
Nakatayo na siya ngayon sa likod ng isang poste.
05:32.9
Nakikita ko pa rin siya dahil hindi naman sapatang lapad ng poste na yon para itago ang isang tao.
05:40.2
Kinabahan na ako noon, Papa Dudut, at sinabi ko doon sa driver na handa kong doblehin ang bayad sa pamasahe ko
05:46.2
basta umalis na lamang kami sa lugar na yon.
05:49.5
Pero nanatiling tulala ang driver.
05:53.0
Parang wala siyang naririnig.
05:55.8
Samantali bumalik ako ng tingin sa babaeng nakabelo at nakatayo sa likod ng poste.
06:00.8
Nagulat ako ng bigla siyang kumilos.
06:03.7
Kumapit ito sa poste na parang batang nakikipaglaro ng taguan.
06:08.7
Napagalaw rin ako sa kinakaupuan ko sabay check sa paligid to make sure kung saan ba nakatingin yung babae.
06:16.2
Lumingali nga ako sa paligid ko at walang ang kataw.
06:18.7
Maliban kay Manong Driver na hindi pa rin natitinag sa kinakatayuan niya.
06:23.9
Binalik ko ang tingin ko doon sa babae at halos mabitawan ko ng hawak ko ang take-out sisig
06:27.9
nang makita kong wala na doon sa likod ng poste yung babae.
06:32.6
Naroon na siya at nakadukhang sa likod ng nakaparadang puting van.
06:37.2
Bas malapit na ito sa akin.
06:40.1
Kabang-kaba ako kasi sa direksyon ko siya nakatingin at pasilip-silip na parabang bata.
06:44.9
Manong! Manong tara na ho!
06:49.2
Medyo natataranta na ako the time pero hindi ko inalis yung mata ko doon sa lalaki.
06:55.4
Manong! Nakikita niyo po ba yung babae doon sa likod ng van?
07:00.1
Tanong ko tapos ay hindi ko na mapigilang ilipat yung tingin ko kay Manong Driver.
07:05.1
Ilignan ko siya mula sa sanaming bintana ng tricycle.
07:08.7
Nakatulala si Manong sa isang direksyon tapos ay kitang-kita ko ng pumihit sa akin ang kanyang mga mata.
07:14.9
Hindi lumilingon sa direksyon ko ang kanyang ulo.
07:18.1
Tinignan niya lang ako at dahan-dahang lumipat ang mga titig niya sa isang direksyon.
07:24.3
Sinundan ko yung tinitingnan ni Manong at ramdam kong mas lumakas ang kaba sa dibdib ko.
07:30.1
Parang nanigas ang katawan ko sa aking kinakaupuan nang makita ko ang babaeng nakabelo sa tawid kalsada.
07:37.1
Sinisikap ko siyang mukaan pero hindi ko talaga makita dahil nakataki pa rin ng belo ang kanyang buong ulo.
07:44.9
Buna ito papalapit sa akin.
07:47.1
Napaka-agresibo rin ang kilos niya.
07:49.7
Hawak-hawak niya ang sarili niyang leeg haba ang papalapit sa akin.
07:54.4
Gusto kong tumakbo palayo.
07:57.0
Pero napako ako sa kinakalagyan ko.
08:00.9
Nang biglang may mabigat na kamay ang nyamugyog sa balikat ko.
08:04.7
Iho, ano nangyayari sa iyo?
08:07.7
At sa isang iglap ay naglaho sa paningin ko ang lalaki.
08:11.6
Mabilis akong lumingalinga sa paligid at niyaninong nito ay hindi.
08:14.9
Hindi ko na nakita.
08:16.3
Takantaka ako ng biglang magsulputan ang mga tao at iba pang sasakyan sa kalsada.
08:21.8
Umingay na rin ang kanina'y walang lamang kalsada.
08:25.1
Tumingin ako sa lalaking yung mugyog sa akin at hindi siya yung inakala kong driver kanina.
08:30.3
Nakauwi naman ako ng ligtas kahit sobra akong binabagabag ng mga nangyari.
08:35.9
Bago pa man ako tuluyang iwanan ng sinasakyan kong tricycle ay mas nangilabot ako sa sinabi ng driver.
08:44.1
Bago ka pumasok ng kwarto mo ay hubarin mo kaagad yung suot mo.
08:49.2
Nakita kita kanina paglabas mo ng 7-11 na wala kang ulo.
08:53.8
Nagulat naman ako sa aking mga narinig.
08:58.4
Basta huwag mong kakalimutan ang biling ko.
09:00.9
Kasi kapag hindi mo ginawa yun, kukunin ka ni kamatayan.
09:04.6
Sabi pa niya sa akin.
09:06.9
Dahil sa labis na takot ko ay agad kong sinunog ang aking suot na damit.
09:11.4
Pagka uwi sa bahay.
09:13.0
Ni ultimong mga underwear, medyas, sinturon ay sinama ko din sa mga sinilaban.
09:20.6
Nagtaka nga sa akin ng mama ko bakit ko raw ginawa yun.
09:23.5
Doon ay ikinuwento ko sa kanya ang na-experience ko.
09:27.6
Kaya sinabi sa akin ni mama na gumising daw ako ng maaga bukas alas 5 ng umaga para sabay kaming dumalo sa morning mass.
09:35.5
Na nagsisimula tuwing alas 6 ng umaga.
09:38.4
Umayag naman ako kahit nabibihira lamang ako magsimba ng mga panahon yun.
09:43.0
Papadudut ang buong angkala ko ay doon na matatapos ang kababalaghan ng mga naranasan ko.
09:49.9
Pero nagkamali ako.
09:52.1
Dahil simula lang pala yun ang mas matinding bangungod para sa akin.
09:56.2
Since college student pa ako noon, best friend namin ang convenience store dahil ang university namin ay napapalibutan ng mga fast food and restaurants na hindi masyadong afford ng mga estudyante.
10:09.5
At dahil malapit ang bahay namin sa pinapasukan kong eskwalahan ay madalas.
10:13.0
Umuuwi pa ako para lang kumain ng lunch.
10:16.7
Pero minsan kapag tight ang schedule ay hindi na ako umuwi ng bahay at sa halip ay kumakain na lamang ako sa convenience store.
10:24.5
At kapag malapit ng maubos ang allowance ko ay kumakain na lamang ako sa mga nagtitinda ng fishball, cakeyam, squidball at kwekwek.
10:32.8
Tatlong araw ang lumipas pagkatapos ang nakakatakot kong karanasan.
10:37.5
Doon sa babaeng nakabelo ay bumalik ako sa convenience store para kumain.
10:40.7
Tamang tama marami silang stock ng bagong ready to eat na mga pagkain na suwak sa budget ko.
10:47.2
Agad akong bumili ng pork asado, siopaw, isang ready to eat bopis, fresh ready to eat na karbonara, tapos ay bottled water bilang panulang.
10:56.8
As usual marami akong binili kasi gutumin na kong tao at para magpabigat na rin ng kaunti.
11:03.0
Marami na kasing nakakapansin ng mga kaklasiko na tila daw pumapayat ako ng malala.
11:08.0
Yung isang kaklasiko nga ay munti ko ng masa po.
11:10.7
Nang sinabihan ba naman akong make-upan lang ako at papasan na raw akong zombie sa Walking Dead.
11:17.0
Alas 12 ng tanghali yun papadudod kaya maraming tao.
11:21.0
Kaya hindi ko iniexpect na muling magpapakita sa akin ang babaeng nakabelong itim.
11:26.2
Oo, nakaupo ulit siya sa pinakadulong bahagi ng mesang kinakainan ko.
11:31.5
Nakatingin ulit siya sa akin at syempre kinabahan ako at binala kong itake out na lamang ang mga pagkain binili ko.
11:37.7
Pero bigla rin siyang nawala nang may pumuesto ang tatlong.
11:40.7
At umupo sila sa bandang dulo para mananghalian.
11:45.1
Nilibot ko ang aking paningin at walang babaeng nakaitim sa paligid.
11:49.7
Kaya sinubukan ko na lang kumain kahit na parang nawala na ako ng ganang kumain.
11:54.4
Mabilis akong natapos siguro nga ay mga wala pang sampung minuto ang tinagal ko doon sa convenience store.
12:01.0
At nang lalabas na ako ay biglang may sumalubong sa akin na hangin na siyang nagpatumba sa akin sa sahig.
12:07.4
Labis akong nasaktan noon at sinubukan ko kagad na tumayo pero...
12:10.7
Naking gulat ko nang biglang nawala ang mga tao sa paligid.
12:14.7
Kumulimlim ang kalangitan sa labas at brown out sa loob ng convenience store.
12:20.5
Kung hindi describe ko ay parang nasa apocalypse ako ng mga sandaling yon.
12:26.4
Agad kong nakitang lumulutang ang babaeng na kabelong itim at may ilang hakbang na lang ang layo nito mula sa akin.
12:33.6
Sa sobrang takot ko ay hindi ko may galaw ang buo kong katawan.
12:37.2
Alam kong brown out sa loob ng convenience store.
12:39.5
Pero grabe ang lamig ng paligid.
12:41.5
Yung lamig niya ay nakakakilabot.
12:44.0
Tapos ay hindi rin kaya-aya ang amoy.
12:46.4
Parang ang amoy ng dumi ng tao o ng pusa.
12:49.1
Basta mabantot yon.
12:51.0
Hindi ko na inalis ang tingin ko sa babaeng nakaitim na belo.
12:54.6
Mamayang kaunti ay unti-unti niyang hinubadang belo.
12:57.8
Mali ako ng akala na matanda ito dahil sigurado akong kasing edad ko lamang ang babae.
13:03.0
Kung nabubuhay pa ito.
13:04.9
At pamilyar na pamilyar sa akin ang mukha niya.
13:07.6
Hindi ko siya mamukhaan.
13:09.3
Noong una kong encounter sa kanya kasi mabilis ang mga pangyayari.
13:13.5
Pero ngayong nagkaharap ulit kami ay sigurado akong siya talaga yon.
13:19.7
Hindi mo na ba ako naaalala?
13:22.6
Tanong sa akin ng babae.
13:24.7
Alata sa boses niya ang galit sa akin.
13:27.8
Maylene, patay ka na!
13:31.2
Hindi ako makapaniwala na muli kung nakaharap ang isang tao may dalawang taon ang patay.
13:36.3
To give you some insights tungkol kay Maylene,
13:39.3
girlfriend ko siya.
13:40.9
Two years kaming naging magkarelasyon.
13:43.6
Nagkahihwalay lamang kami noong mabuntis ko si Maylene.
13:47.3
That time ay papasok na ako ng college at invested ang buong pamilya ko sa pag-aaral ko.
13:53.7
Kailangan kong makatapos.
13:55.9
Kailangan magtagumpay ako at masisira ang lahat ng plano ko.
13:59.9
Kung magiging ama kaagad ako.
14:02.9
Dahil immature pa ako ng mga panahon yun ay hindi ko kinilala ang magiging anak namin.
14:06.8
Tumakas ako sa responsibilidad.
14:12.2
Hindi yung tinanggap ni Maylene at in-insist niya noon na panagutan ko siya.
14:16.7
Pero sa huling nanaig ang pangarap ko kesa sa pag-ibig kaya nakipag-break ako sa kanya.
14:21.2
At inutusan ko pa siya na ipalaglagang ipinagbubuntis niya.
14:25.7
Dahil parehong hindi pa kami handa ng mga panahon yun.
14:29.9
Ang hindi ko alam ay simunod pala si Maylene sa mga sinabi ko.
14:34.7
Pinalaglag niya ang kanyang ipinagbubuntis.
14:35.8
Pinalaglag niya ang kanyang ipinagbubuntis.
14:36.8
Nung gabing yun Ragnar, inusig ako ng aking konsensya.
14:43.0
Paglabas ko ng abortion clinic ay nahihilo ako noon at dinudugo pa.
14:47.8
Tapos ay napadan ako dito sa convenience store para magpahinga.
14:53.6
Bumili lang ako ng juice noon tapos ay doon ako mupo sa pinakadulo.
14:58.0
Kwento ni Maylene sa akin habang tinuturo niya yung pwesto kung saan ko nakita ang kanyang kaluluwa.
15:04.7
Pero nang gabing yun ay maraming dugo ang kanyang kaluluwa.
15:06.8
Pagdating na wala sa akin, hanggang sa hindi ko na kinaya, hindi na kinaya ng katawang ko.
15:13.9
Dito ako mismo namatay.
15:16.3
Dagdag pa ni Maylene.
15:18.7
Naiyak ako na may halong pagsisisi habang nakatingin sa multo ng aking ex-girlfriend.
15:26.2
I'm sorry Maylene, kung alam mo lang kung gaano ko pinagsisisihan ang ginawa ko sa iyo noon, ang sabi ko sa kanya.
15:34.7
Dapat lang na magsisisi ka Ragnar.
15:36.8
Hindi ko deserve na magkaganon.
15:40.8
Tulad mo ay marami din akong pangarap sa buhay.
15:44.1
Pero lahat ng yun ay sinira mo.
15:47.6
Lahat ng yun ay winasak mo.
15:50.4
Galit na wika ng ex-girlfriend ko sa akin.
15:53.6
Pagkatapos noon ay mabilis na lumapit sa akin si Maylene at sinakal niya ako.
15:58.3
Nawala na ko noon ang balansi at bumagsak sa may sahig.
16:02.1
Mahigpit naman ang pagkakasakal niya sa akin na kahit na anong pagpupamiglas ko.
16:06.8
Ay hindi ko magawa.
16:08.8
At kahit nahihirapan na akong magsanita at kinakapos ng hininga ay naghawa ko pang magmakaawa sa kanya.
16:16.2
Pakiusap Maylene, maawa ka sa akin, ang sabi ko.
16:20.8
Bakit, naawa ka ba sa akin noon?
16:23.2
Hindi, kahit sa burol ko ay hindi ka nagpakita.
16:26.9
Alam mo, pinagsisisihan ko na ikaw ang minahal ko.
16:30.5
Dahil sa mga narinig ko ay napagtantukong malaki talagang galit ni Maylene sa akin.
16:34.9
Kaya tinanggap ko na lamang kung ano ang...
16:36.8
Ang sasapitin ko ng mga sandaling yon.
16:39.8
Pero papadudot, mamayang kaunti binitawa ni Maylene ang leg ko.
16:45.7
Malitong nagawa ko.
16:49.7
Paulit-ulit niyang sinasabi habang umiiyak.
16:52.8
Ako naman ay biglang naghabol ng hininga.
16:55.3
Pero nananatiling nakatitig pa rin kay Maylene ang mga sandaling yon.
17:00.0
Hindi kita kayang patayin, Ragnar.
17:02.6
Kasi hindi ako masamang katulad mo.
17:05.0
Iyon ang huling katagang binigay.
17:06.8
Binitawa ng ex-girlfriend ko bago siya tuluyang naglilaho sa aking harapan.
17:13.1
At ilang saglit lang ay isang nakakasilaw na liwanag ang sumalubong sa aking mga mata.
17:18.3
Sa pagdilat ko ay agad kong inobserbahan ang paligid.
17:21.5
Nasa kwarto ako nakahiga sa kama.
17:24.2
At nasa gilid ko ang mga magulang ko at kapatid ko.
17:27.7
Papadudot, nagising ako at nagkamalay muli doon sa ospital.
17:32.6
Salamat sa Panginoon at nagkamalay ka na.
17:34.9
Wika ni Mama sa akin.
17:38.4
Pagkatapos ay niyakap niya ako.
17:41.2
Anang akala namin, mamamatay ka na.
17:46.3
Naguguluhan naman akong nagsanita.
17:48.9
Paano ko napunta dito?
17:52.4
Ang bunsong kapatid kong babae na si Greta ang sumagot sa aking tanong.
17:56.9
May mga nakausap kaming witness doon sa convenience store.
18:00.2
Habang palabas ka na ng store ay bigla ka na lang natumba at nawala ng malay.
18:04.3
Tapos nang isa ikapa.
18:05.4
Sobrang natarantay yung mga staff ng convenience store kaya agad silang tumawag ng ambulansya
18:10.4
para dalihin ka dito sa ospital Ania.
18:14.9
Alam nyo, doon pala sa store na yun namatay si Mylene.
18:19.1
Sabi ko sa kanila habang umiiyak.
18:22.2
Nagulat naman sila sa aking mga sinabi.
18:25.0
Nagpatuloy naman ako sa pagsasalita.
18:28.0
Kasalanan ko kaya namatay ang girlfriend ko.
18:30.9
Magkakanak na kami noon pero tinalikuran ko siya
18:33.8
kasi mas inuna ko ang mga pangarap ko.
18:37.3
Umakas ako sa aking responsibilidad
18:38.9
at inutusan ko pa si Mylene noon na ipalaglag ang anak namin
18:42.5
na naging dahilan ng pagkamatay niya.
18:46.8
Agad naman akong niyakap ng mga magulang ko para patahanin.
18:52.2
Pinagsisisihan ko ang lahat ma pa
18:53.9
ang sabi ko pa sa kanila.
18:57.4
Tama, mahalagang magsisika sa mga nagawa mong kasalanan.
19:01.9
Pero anak, kailangan mo rin mag move on.
19:04.4
Kailangan mo makabangon para itama ang iyong mga pagkakamali.
19:08.0
Ang sabi ni Mama sa akin.
19:11.0
Papadudod sa tulong ng pamilya ko ay nakabangon din naman kaagad ako.
19:15.8
Samantala ay alam kong hindi ko na maitatama pa ang mga naging pagkakamali ko kay Mylene
19:20.0
dahil wala na siya.
19:22.1
Pero bumawi na lamang ako sa pamamagitan ng pagdarasal sa kaluluwa nila ng anak namin.
19:28.2
Sinubukan ko rin makipag-reconcile sa naiwang pamilya ni Mylene
19:31.9
at nagkapatawaran.
19:33.8
At nagkaroon na rin ako ng pagkakataon na madalawang punto niya sa unang pagkakataon.
19:40.9
Papadudod sa buhay natin ay hindi talaga may iwasa na magkamali tayo ng mga desisyon sa buhay.
19:47.2
May mga pagkakataong nakakatapak tayo ng tao
19:49.9
at may nagrabyado dahil sa ginawa nating desisyon.
19:55.3
Kapag nanaman mo agad na mali ang inyong desisyon,
19:59.1
subukan mong itama agad-agad hanggat hindi pahuli ang lahat.
20:03.8
Huwag kang maging makasarili at pahalagaan mo ang iyong mga mahal sa buhay.
20:09.6
Yan ang mga natutunan ko sa aking buhay at sa ngayon second year law student na ako
20:13.7
and so far ay maganda naman ang takbo ng aking pag-aaral.
20:18.2
At hanggang ngayon ay hindi ko pa rin nakakalimutan si Mylene at ang anak namin.
20:24.8
Palagi ko pa rin silang ipinagdarasal na sana'y matahimik na ang kanilang kaluluwa sa piling ng Panginoon.
20:33.8
Ito ang totoong karanasan ko.
20:35.8
Bagamat nakakatakot ay nagpapasalamat ako kasi nangyari ito sa akin.
20:39.8
Marami po kasi ako na-realize sa buhay.
20:43.8
Hanggang sa muli, maraming salamat at mabuhay kayong lahat.
20:47.8
Lumos na gumagalang, Ragnar Jethro Goodmunson.
21:03.8
🎵 Ang buhay ay mahihwaga 🎵
21:12.8
🎵 Laging may lungkot at saya 🎵
21:18.8
🎵 Sa papadudod stories 🎵
21:22.8
🎵 Laging may karamay ka 🎵
21:31.8
🎵 Mga problemang kaibigan 🎵
21:38.8
🎵 Dito ay pakikinggan ka 🎵
21:44.8
🎵 Sa papadudod stories 🎵
21:49.8
🎵 Kami ay iyong kasama 🎵
21:56.8
🎵 Dito sa papadudod stories 🎵
22:00.8
🎵 Ikaw ay hindi nag-iisa 🎵
22:09.8
🎵 Dito sa papadudod stories 🎵
22:13.8
🎵 May nagmamahal sa'yo 🎵
22:21.8
🎵 Papadudod stories 🎵
22:27.8
🎵 Papadudod stories 🎵
22:29.8
🎵 Papadudod stories 🎵
22:42.8
Hello mga ka-online!
22:43.8
Ako po ang inyong si Papadudod.
22:45.8
Huwag kalimutan na mag-like, mag-share at mag-subscribe.
22:49.8
Pindutin ang notification bell para mas maraming video ang mapanood inyo.
22:54.8
Maraming maraming salamat po sa inyong walang sawang pagtitiwala.
22:59.8
Thank you for watching!
