01:10.8
Hindi ako nakapagtapos ng pag-aaral kaya maaga akong nagtrabaho noon sa isang pabrika.
01:17.1
Naalala ko na doon ko pa nakilala ang unang girlfriend ko na si Nena.
01:21.9
Mabait siya at maganda talaga namang wala akong masabi sa itsura niya.
01:27.9
Matangkad kasi siya at maputi pa na tipong artistahin talaga.
01:33.4
Akala ko nga noon ay hindi siya magkakagusto sa akin dahil hindi naman talaga ako kagwapuhan.
01:40.6
Malakas ang dating oo, pero sakto lang kumpara sa kanyang itsura.
01:47.3
Pero ayun nga, nang maging magkatrabaho kami ay kaming dalawang palagay.
01:51.9
Nang maging magkasama hanggang sa magkaroon na nga kami ng relasyon.
01:57.6
Uuwi ka na kaagad?
01:59.9
Tanong ni Nena sa akin.
02:03.1
Oo kasi naghihintay sa akin sina nanay sa bahay.
02:09.7
Hindi mo man lang ba ako i-dedate?
02:12.3
Tanong pa niya sa akin.
02:15.0
Kakatapos lang ng trabaho namin at ang ibang katrabaho namin ay nagyaya ng gimikaan ng mga oras na ito.
02:22.7
Tumanggi lamang ako dahil ayokong pinaghihintay sina nanay nang matagal sa bahay.
02:29.5
Babawi na lang ako next time, promise.
02:32.4
Kagad na sabi ko.
02:34.7
Papadudot, hindi naman ako mamasboy pero nasanay lang din talaga ako.
02:40.4
Namaagang umuwi para kay nanay.
02:43.6
Ayokong nang masyado siyang pinaghihintay sa bahay.
02:46.6
Lalo na at ang kasama lamang niya ay ang nakababata kong kapatid.
02:51.9
Kaya naman madalas talaga na umuwi ako na maaga at hindi nakikisama sa mga gimikaan ng mga katrabaho ko.
02:59.9
Ang ganong edad pa naman sa amin ay mahilig talagang gumimik pagkatapos ng trabaho.
03:07.4
Pero ako ay mas gugustuhin ko pa ang umuwi na lamang sa bahay at magpahinga kesa lumabas at magpakapuyat.
03:16.7
Mabait naman ang girlfriend ko noon na si Nena.
03:19.5
Maalaga at malambing.
03:23.6
Pero may mga oras na nagkakatampuhan kami lalo na kapag hindi ko na ibibigay ang oras na hinihingi niya sa akin.
03:33.4
Pagdating sa ugali kasi ay may pagkakaiba kaming dalawa.
03:38.8
Mahilig siyang gumimik, uminom at medyo mabisyo.
03:42.7
Hindi ko naman kinaturn off yun dahil ganoon na siya bago ko pa man siya nakilala.
03:49.5
Ayon nga lang eh gusto niya nang maging ganoon din ako na hindi madali para sa akin.
03:56.9
Una sa lahat kasi papadudot ay wala akong kahit na anong bisyo.
04:02.3
Hindi ko alam pero hindi ako natutong uminom o manigarilyo.
04:08.1
Siguro kasi wala rin bisyo ang mga magulang ko.
04:11.7
Kahit pa nga ang tatay ko noong nabubuhay pa siya.
04:15.1
Kaya iwas talaga ako sa mga ganoon.
04:17.2
Pero hindi yon maintindihan ni Nena at palaging nagiging dahilan ng away namin.
04:26.7
Bakit hindi ka na naman sasama sa lakad naming mamaya?
04:31.0
Nagihimotok na tanong pa ni Nena.
04:34.5
Kailangan ko kasing makauwi ka agad ng bahay.
04:39.7
Bakit nga tanong pa niya?
04:42.6
Kasi hinihintay ako ni nanay sa bahay para sabay-sabay kaming maghapunan.
04:49.6
Poldo hindi ka na bata para palaging sabayan ang nanay mo na kumain.
04:54.2
Inis na wika pa ni Nena.
04:57.6
Medyo na-offend ako sa mga sinabi niya.
05:01.3
Independent kasi si Nena at hindi kagaya ko na kasakasama pa rin ng pamilya ko.
05:07.5
Pero naiinis ako kapag pinamumukha niya
05:09.7
na hindi ko na dapat pang sinasabayan si nanay na kumain sa bahay
05:13.9
o samahan sila sa lahat ng oras.
05:17.2
Iwalay kasi ang mga magulang niya kaya siguro ay hindi niya ako naiintindihan.
05:23.0
Nung una ay ayos pa sa akin ang mga sinasabi niya at tinatanggap ko yun.
05:28.6
Hinahiyaan ko na lamang kasi nga magkaiba kami ng nakalakhan na pamilya.
05:33.4
Kung hindi siya masyadong malapit sa mga kapatid niya.
05:37.1
Huwag niya naman sana akong igaya sa nakasanayan niya.
05:42.4
Ugali pala ang ay magkaiba na kami pero tinis ko ang lahat ng pagtatalo.
05:47.2
Dahil mahal ko na rin siya.
05:50.7
Kapag sinasabi niya yun sa akin ay hindi na lamang ako sumasagot.
05:54.9
Dahil ayoko na lumaki pa ang pagtatalo naming dalawa.
06:00.2
Mas okay na ako yung nagpapakumbaba kesa nag-aaway kaming dalawa ng paulit-ulit.
06:08.2
Kahit kasi ganun ang ugali niya ay mahal ko siya papadudot.
06:11.7
At gusto ko noon na sana siya na ang babaeng makasama ko sa panghabang buhay.
06:17.2
Seryoso ako sa relasyon namin at ramdam ko naman na ganun din siya sa akin.
06:23.2
Kaya pilit kong pinaglabanan ang relasyon namin sa kabila ng malaking pagkakaiba naming dalawa.
06:30.2
Lima kasi silang magkakapatid at hindi niya raw kaklose ang mga ito.
06:35.2
Nakatira na lamang siya sa boarding house noon at walang ibang inaalala.
06:40.2
Kung hindi ang kanyang sarili lamang.
06:43.2
Pero ayos lang ang mahalaga para sa akin ay mahal namin.
06:47.7
Pero nagkamali pala ako papadudot.
06:50.7
Kasi isang pangyayari ang tuluyan ng sumira sa relasyon naming dalawa.
06:55.7
Yun ay nang malaman ko na nagdadalang tao siya pero hindi ako ang ama.
07:01.7
Paano nangyari yun e na?
07:03.7
Paanong nabuntis ka ni Richard?
07:06.7
Hindi makapaniwala at naguguluhang tanong ko nang sabihin niya sa akin na buntis siya at hindi ako ang ama.
07:12.7
Well, hindi naman talaga ako ang magiging ama.
07:15.7
Nang ipinagbubuntis niya kasi niminsan ay walang nangyari sa aming dalawa.
07:20.7
Nalasing kasi ako, naiiyak na sabi niya.
07:24.7
Nalasing ka? Tapos nabuntis ka na? Tanong ko.
07:28.7
Siyempre hindi, wika niya.
07:31.7
E ano pala? Galit na tanong ko.
07:34.7
Poldo, pwede bang wag kang magalit sa akin?
07:38.7
Sa totoo lang hindi naman talaga ako ang may kasalanan nito.
07:41.7
Ikaw? Baling niya sa akin.
07:44.7
Ako? Paanong ako? Nagtatakang tanong ko.
07:50.7
Dahil palagi ka nalang nagkukulang sa oras sa akin, Poldo.
07:55.7
Babaid din naman ako at may pangangailangan ako na kagayang ninyong mga lalaki.
07:59.7
Ang sabi pa ni nena.
08:01.7
Hindi ako makapaniwala sa mga sinabi niya kasi parang ang babaw sa akin ang naging dahilan niya.
08:07.7
Paano ako magkukulang sa kanya kung lahat?
08:12.7
Nang pagmamahal sa paraan na alam ko ay naibigay ko na sa kanya.
08:17.7
Ganon akong magmahal.
08:20.7
Palaging may respeto pero kulang pa rin pala para sa kanya.
08:25.7
Natapos noon ang tatlong taon namin na relasyon ni nena, Papa Dudut.
08:30.7
Mahirap para sa akin dahil siya ang first girlfriend ko.
08:34.7
Pero pinilit kong tanggapin ang lahat.
08:37.7
Ayaw ko rin naman na ipilit pa sa kanya ang sarili ko.
08:40.7
Pero minsan noon ay nakipagkita at kinausap pa niya ako.
08:45.7
Nakapanganak na siya noon at gusto niya sanang makipagbalikan sa akin.
08:50.7
Pero siyempre hindi na ako pumayag.
08:53.7
Hindi dahil sa may anak na siya kung hindi dahil nawala na rin ang pagmamahal ko para sa kanya.
08:58.7
Mas natutunan ko na ang mahalin ang sarili ko.
09:02.7
Nagfocus na lamang ako noon sa pagtatrabaho para sa pamilya ko.
09:06.7
Mabuti na lang din at nagresign na si nena sa pabrik.
09:09.7
Nalaman ko na katrabaho rin namin nang nakabuntis sa kanya.
09:14.7
At matagal na pala nila akong niloloko.
09:17.7
Mas masakit ng mga oras na yon dahil hindi ko alam kung ano bang nagawa kong mali kina nena.
09:24.7
Pero mas pinili ko na lamang na mag move on para sa peace of mind.
09:29.7
Ayon nga lang ay nakarating sa akin na hindi pinanagutan si nena ng nakabuntis sa kanya.
09:35.7
Kaya pala siya nakikipagbalikan.
09:37.7
Doon ko nalaman ako.
09:38.7
Doon ko naisip na tama pala talaga ang desisyon na ginawa ko noon para sa sarili ko.
09:44.7
Mas pinili ko na ang sarili ko at pamilya ko kesa sa ibang tao.
09:49.7
Ilang taon nga ang lumipas at napromote ako sa pabrika papadudot.
09:54.7
Nakakatuwa lang na nakikita at na-appreciate pala nila ang effort ko sa trabaho.
10:00.7
Kahit papaano ay tumaas na rin ang sweldo ko na dahilan para mas makapag-ipon ako.
10:07.7
Medyo malayo rin kasi ang pabrika sa tinitirahan namin.
10:12.7
Kaya lang ay naging sakitin si nanay gawa ng bumalik ang hikan niya papadudot.
10:18.7
Nahihirapan talaga siyang huminga kaya palagi akong kinakabahan kapag wala ako sa bahay.
10:25.7
Dumating sa point na nag-decide na ako na mag-resign na lamang.
10:29.7
Nakaipo naman ako noon kahit papaano kaya ginamit ko ang pera para magtayo ng maliit na sari-sari store sa bahay ko.
10:35.7
Nang sa ganun ay may kikitain pa rin kami kahit na nasa bahay lamang.
10:42.7
Malakas kasi roon ang bigas at mga dilata dahil malayo kami sa bayan.
10:48.7
May kapatid naman ako pero mas bata siya sa akin at wala akong ganong tiwala sa kanya sa pagbabantay at pag-aasikaso kay nanay.
10:57.7
Ulila na rin ako sa tatay noon pa man kaya naman grabe ang pagtatrabaho ko para sa aming pamilya.
11:04.7
Ako na ang sumalo ng responsibilidad para sa kanila para hindi na sila nahihirapan pa.
11:10.7
Pinag-aaral ko rin kasi noon ang kapatid ko dahil gusto ko na kahit siya man lang ay makapagtapos ng pag-aaral niya.
11:20.7
Sinabi niya na magtatrabaho na lamang siya para hindi ako nahihirapan.
11:25.7
Pero sinabi ko naman na kaya ko.
11:28.7
Kaya ko pang pag-aaralin siya at ibigay lahat ng pangangailangan sa bahay namin.
11:34.7
Hindi niya kailangan na mag-alala sa akin dahil responsibilidad ko na sila noon ni nanay.
11:41.7
At gagawin ko yun hanggat sa kaya kong gawin papadudot.
11:45.7
Sa lugar namin papadudot kahit mahirap ay malalawak ang pag-aaring lupa.
11:52.7
Kaya naman yung mga bahay sa amin ay malalayong agwad sa isa't isa.
11:57.7
Di pong kahit magsisigaw ka ay hindi ka ganong mapapakinggan.
12:04.7
Yung gilid kasi ng bahay namin ay may mga nakatanim na gulay.
12:08.7
Bago ko umalis noon ay kami ni nanay ang nag-asikaso ng gulayan dahil doon din naman kami madalas na kumukuha ng pang-ulam.
12:17.7
Isa pa ay sa pamilya namin ako lang ang vegetarian.
12:21.7
Hindi ba lang mag-ulam ako kahit talbos ng kamoting kahoy na pinakuluan o di kaya ay isinapaw sa sinaing.
12:29.7
Huwag lang ang kahit anong klase ng karne.
12:32.7
Hindi ko alam pero hindi ko talaga gusto ang lasa ng kahit anong klase ng karne.
12:36.7
Para akong naduduwal tapos ay hirap talaga ako na lunukin yon.
12:40.7
Kusa yung bumabara sa lalamunan ko at parang ayaw tanggapin ang sikmura ko.
12:46.7
Kaya nga kahit nung nabubuhay pa si tatay at siya na mahilig sa karne ay ilang beses niya akong sinubukan at turuan na kumain ng mga ulam na may karne.
12:56.7
Kagaya ng minudo, adobo o mechado.
12:58.7
Pero makita o maamoy ko pa lamang ang sangkap ng karne.
13:01.7
Ay nawawala na kagad ako ng gana.
13:05.7
Subukan mo kasi munang tikman ang wika ni tatay noon.
13:10.7
Ayoko po tay kasi maduduwal po ako.
13:15.7
Mariing pagtanggi ko naman.
13:17.7
Paano ka maduduwal kung wala ka pa nga tinitikman na kahit ano ang sabi pa niya.
13:22.7
Alam ko na po kasi ang lasa niyan tay.
13:25.7
Ilang beses niya na po akong pinakain ng ulam na may karne.
13:28.7
Pero lahat naman po ay sinusuka ko lang.
13:30.7
Ang sabi ko naman.
13:33.7
Dapat kasing masanay ka nang kumain ng mga ganyang ulam.
13:36.7
Ang sabi pa ni tatay.
13:38.7
Huwag mo nang pinitin ang bata kung ayaw niya talaga.
13:41.7
May kamates pa dito.
13:43.7
Maghiwan na lamang ako at lalagyan ko ng asin para kay poldo.
13:47.7
Ang sabi naman ni nanay.
13:49.7
Akala noon ni tatay ay nagiinarte lamang ako sa mga pagkain kaya hindi ko yon kinakain.
13:56.7
Akala rin niya ay umaarte lamang ako na naduduwal ako.
13:59.7
Pero totoo talagang nasusuka ako noon.
14:03.7
Hindi talaga yon tinatanggap ng sikmura ko at hindi ko alam kung bakit.
14:08.7
Hanggang sa nasanay na lang din sila na talagang gulay at gulay lang din ang kinakain ko sa pangaraw-araw at wala ng iba pa.
14:16.7
Bumalik sa kalusugan ang isip ko.
14:20.7
Bago makapunta sa bayan ay dadaan muna kami sa Newgan na napapaligiran ng nagtataasang mga damo.
14:27.7
Kapag nakalabas na sa Newgan ay saka pa lamang makakarating sa maputik na kalsada, palabas ng aming sityo.
14:35.7
Kung susumahin ay aabutin ng apat na oras bago makauwi.
14:41.7
Bukod kasi sa malayo ay mahirap ding makasakay.
14:45.7
Pihira kasi ang bumabiyahing habal sa amin kaya naman maaga pa lamang noon ay nagpa siya na akong pumunta sa bayan para mamalengke.
14:55.7
Pitbit ang dalawang mga may kalakihang bayong.
14:59.7
Siya na ba yung anak ni Gloria? Aba eh binatang binata na.
15:04.7
Narinig kong sabi ni Manang Esther. Sila yung pinakamalapit ang bahay namin.
15:11.7
Iho, pabayan ka? Tanong niya.
15:15.7
Ngumiti naman ako at magalang na tumango.
15:18.7
Oo Manang Esther.
15:20.7
Nakipagpintuhan siya sandali sa akin at baka sa mukha niya ang labis na pagkailiw sa akin.
15:23.7
Parang ayaw na nga niya akong paalisin kung hindi lang ako nagpaalam sa kanya.
15:31.7
Makalipas nga ang dalawang linggo mula nang bumalik ako ay lumakas ang benta sa tindahan namin kaya napilitan na kaming umutang sa Bumbay ng pambili ng motor na gagamitin sa pamamalengke sa bayan.
15:44.7
Nang medyo bumuti ng pakiramdam ni nanay ay siya naman ang nagbabantayan ng tindahan habang ako naman ay naghabal-habal.
15:52.7
Minaneho ko ang aking motor patungo sa bahay at binabaibay ang makitid na daanan sa gitna ng niyugan.
16:00.7
Pagtapat ko sa bahay ni Mang Esther ay nagulat na lamang ako nang makita siyang nag-aabang sa labas ng kanilang bakuran.
16:08.7
Wari may hinihintay.
16:10.7
Gabi na bakit nasa labas pa siya.
16:13.7
Manang Esther, bati ko sa kanya.
16:17.7
Malapad siyang umitin nang makita niya ako.
16:20.7
Nandiyan ka na ba?
16:21.7
Nandiyan ka na pala Poldo, eto o nagkatay lang kami kanina, iwi mo tong karne para may pangulam kayo mamaya, tuwang tuwa niyang sabi sa akin.
16:33.2
Bagamat hindi ako kumakain ng karne, tinanggap ko na lamang yun at malugod na nagpasalamat. Nakakahiya namang tumanggi at sabihin hindi ako kumakain ng karne. Nakakapagtakaman pero sinundan pa niya ako ng tingin hanggang sa makauwi na ako sa bahay.
16:48.1
Nang maipasok ko kasi ang motor sa bakura namin ay natanaw ko pa siya na nakatingin sa aking direksyon.
16:55.5
O anak, andiyan ka na pala. Ano ba yung dala mo? Sabi ni nanay na sinalubong ako sa may pinto pa lamang ng bahay. Ipinakita ko naman sa kanyang karne na nakalagay pa sa puting plastic.
17:09.0
Karne ho o nay? Bigay ni Manang Esther. Hindi ko naman matanggihan dahil baka magtampo pa sa akin.
17:18.1
O siya akin at itatabi ko muna nang hindi masira. Marami pa tayong ulam kaya baka bukas pa yan mailuluto.
17:26.5
Ang sabi niya bago nilagay sa freezer ang karneng nasa plastic na hawak niya.
17:33.8
Kinabukasan ay mas nauna akong magising kesa kay nanay kaya ako nang nagluto ng agahan.
17:39.9
Sanay kasi ako na tinapay at kapilang sa umaga kaya si nanay lang ang kumakain ng kanin para sa almusan.
17:46.5
Bala ko sanang iprito yung karneng ibinigay ni Manang Esther kagabi.
17:51.9
Kaya pinanambot ko yun sa tubig at nilamas sa asin at kalamansi bago iluto.
17:57.5
Natutunan ko kasi yun sa katrabaho ko noon sa pabrika.
18:01.8
Ginagawa niya yun para hindi malansa ang karne kapag niluluto.
18:05.8
Ngunit muntik na akong mapasigaw.
18:08.3
Nang budburon ko ng asin at katas ng kalamansi ang hiniwa kong karne.
18:13.4
Nanlamig ang buong katawang ko at kaagad na nabitawan ako sa karneng.
18:15.9
At nabitawan ako sa karneng.
18:15.9
At nabitawan ako sa karneng.
18:16.0
At nabitawan ako sa karneng.
18:16.0
At nabitawan ang hawak na garapon ng asin.
18:19.3
Yung karneng ibinigay ni Manang Esther ay biglang nag-ibang itsura.
18:23.4
Natakpan ko ang aking ilong at bibig ng umalingasawang nabubulok na amoy ng karne.
18:31.1
May nakita rin ako mga naglalakihang uod na tumatalsik mula roon.
18:36.3
Sa taba ng mga uod na yun ay parabang busog na busog ang mga yun sa nabubulok na karne.
18:42.5
Sobrang nakapagtatakag dahil galing yun sa loob ng freezer.
18:46.9
Nay, natataranta kong tawag kay nanay na kagigising lamang noon.
18:53.3
Anak, nagtataka niyang tungon.
18:56.5
Ano bang nangyayari at parang nakakita ng multo dyan?
19:01.1
Hindi na ako makapagsalita noon habang nakaturo sa may lababo.
19:07.1
Puno naman ng pagtatakang lumapit doon si nanay.
19:11.1
Gano'n na lamang ang takot niya nang makita ang itsura ng karne na ibinigay sa akin kagabi.
19:16.9
Matapos kong ipaliwanag sa kanya kung bakit nagkaganon ang itsura noon.
19:22.2
Nagpupuyos sa galit si nanay abang paulit-ulit na minumura ang aming kapitbahay.
19:30.3
Nang araw din na yun ay hindi ko inaasahan ang gagawin ni nanay.
19:34.1
Kinuha niya ang nabubulok na karne.
19:36.4
Ibinalot niya yun sa dahon ng saging at kumuha ng isang dakot na asin.
19:41.7
Sinundan ko siya noon sa takot na mapahamak siya sa pagsugod ng mag-isa sa kanina.
19:46.0
Sa bahay ni Manang Esther.
19:48.5
Esther! Esther! Lumabas ka dyan!
19:53.5
Sigaw ni nanay habang kinakalampag ang tarangkahang gawa sa pinagtagpitag pingyero.
20:00.1
Ngunit sa halip na lumabas si Manang Esther at ang asawa niya ay nakita na lamang namin ang pagbagsat ng pansara ng bintana.
20:10.0
Tila ba ayaw nilang magpakita sa amin.
20:13.6
Alam ko kung anong ginagawa mo.
20:17.0
Magkumari tayo. Huwag naman ang anak ko.
20:20.2
Itinapon ni nanay ang nabubulok na karne sa loob ng bakuran at umusal ng mga salitang bago lang sa aking pandinig.
20:28.4
Nakikiusap ako sa inyo, Esther.
20:31.2
Matagal na tayong magkakilala rito.
20:33.7
Huwag mong gagalawin ang anak ko dahil oras na may mangyari sa kanya may kilala ako na maaaring tumapo sa inyo ng asawa mo.
20:41.2
Matapang nabanta ni nanay bago kami umalis doon.
20:44.1
Ipinaliwanag sa akin ni nanay ang nangyari.
20:48.3
Halos hindi ako makapaniwala nang sabihin niya sa akin na asuwang nga si Manang Esther at ang asawa nito.
20:54.9
Mukhang natuwaraw sa akin ang matanda kaya naisipan ako na gawing isa sa kanila.
21:00.9
Makanlipas lang ang isang linggo ay nabalitaan na lang namin na wala na roon si Manang Esther.
21:07.7
Ang sabi naghakot na raw ng mga gamit at lumipat na sa ibang lugar.
21:12.4
Kung saan man yun.
21:13.4
Ay hindi namin alam at hindi namin gustong alamin pa.
21:18.6
Dalawang taon mula ng mangyari yun ay pumanaw na rin ang aking ina Papa Dudot.
21:23.9
Inatake siya sa puso habang natutulog kaya hindi na siya nagising pa.
21:28.7
Grabe ang pagluluksa ko noon at halos hindi ko na matanggap ang pangyayari na yun.
21:35.0
Sakto kasi nakakatapos lang din ang kapatid ko sa pag-aaral niya.
21:39.7
Parang hinihintay lang talaga niya na mapagtapusod.
21:43.4
Tapos ko ng pag-aaral ang kapatid ko bago siya tuluyang magpaalam sa buhay namin.
21:51.1
Naalala ko pa na minsan ay nagpaparamdam siya na baka raw hindi na niya kami makasama pa.
21:56.9
Pero masaya siya kasi nakikita niya na lumalaki kaming mabuting tao.
22:02.0
Sinabi ko naman kay nanay na huwag siyang magsalita ng ganoon dahil marami pa kaming pagsasamahan.
22:07.5
Pero ng mga panahon na yun ay ramdam kong may kakaiba na siyang nararamdaman sa kanyang katawan.
22:13.4
At ganoon na lamang siyang magsalita, Papa Dudot.
22:16.2
Late ko na na-realize na baka may nararamdaman siyang sakit.
22:20.0
Pero hindi niya lang sinasabi sa akin.
22:22.9
Ganon kasi si nanay, Papa Dudot.
22:26.1
Pinakaayaw niya yung nagiging pabigat siya sa buhay ng ibang tao.
22:30.5
Pero kahit kailan ay hindi siya naging pabigat sa akin kasi nanay ko siya.
22:35.3
Inisip ko na lamang noon na ang mahalaga ay magkasama na sila ni tatay sa kabilang buhay.
22:41.3
Papa Dudot, bago pala siya mamatay, ay may iniwan siyang maliit na kahon sa akin.
22:47.9
Naisipan ko lang yung buksan nang makalipat na ako sa kabilang bayan.
22:52.4
At sakto naman na nakahanap na rin ang sarili niyang trabaho ang kapatid ko at lumipat na rin ang kanyang tirahan.
23:01.4
Sa kabilang bayan kasi nandun ang trabaho ko kaya binenta ko na yung dati naming bahay.
23:07.2
Nagtaka ko nang makita kung ano ang laman ng kahon.
23:11.3
May punit-punit na papel doon at may nakasulat.
23:14.7
Ilang beses kong binasang nakasulat doon pero hindi ko rin maunawaan.
23:19.3
Hanggang sa sumakit na lamang ang ulo ko at nakatulog habang hawak ang papel.
23:24.3
Sa trabaho ko noon ay may nakilala akong isang babae, pangalan po ay si Elvira.
23:29.7
Dahil mabait siya at likas na maalalahanin sa mga katrabaho niya.
23:34.0
Nahulog ang loob ko sa kanya.
23:36.3
Sinubukan ko siyang ligawan at hindi noon uso para sa akin ang pagbibigay ng bulaklakat.
23:41.3
Kaya nagluluto na lamang ako ng maraming ulam at binibigyan siya tuwing lunch break namin sa trabaho.
23:49.1
Masarap naman daw akong magluto at kahit anong putahe ang ibigay ko sa kanya ay panayang papuri niya.
23:55.3
Bagger ako noon sa malaking grocery sa bayan at kahera naman si Elvira.
23:59.9
Palagi kaming magkausap dahil pareho lang ang oras namin sa trabaho.
24:05.2
Ang tagal mo nang naniligaw sa akin, Leopoldo.
24:08.8
Sigurado ka bang wala ka ng natitipuhang iba?
24:11.3
Tanong niya sa akin nang minsan ko siyang ayain sa tabing dagat.
24:16.6
Ginaagap ko ang kamay niya at marahan niyong dinala sa aking mga labi.
24:21.5
Siguradong sigurado na ako sa iyo, Elvira.
24:24.5
Feeling ko kasi ikaw na talaga.
24:27.9
Ayaw kong mangako kasi madalas lang yung ginagawang lisensya ng ibang lalaki para makapagluko.
24:34.2
Iba ako sa kanila.
24:36.1
Kung gusto mo, ipaputol mo pa itong kumpari ko kapag nagluko ako.
24:41.3
Natatawa kong sabi sa kanya para pagtakpaan ang iyang nararamdaman ko habang kaharap siya.
24:48.4
Hindi talaga kasi ako sanay sa ganong usapan dahil iniisip ko na baka mabasto si Elvira pero mukhang nagustuhan niya ang pagiging makulit ko.
24:56.8
Hanggang sa tuluyan na nga akong sinagot ni Elvira at naging maayos naman ang aming relasyon.
25:03.8
Marami kasi kaming pagkakatulan pagating sa ugali kaya nagkasundo talaga kami.
25:09.1
Nakilala ko na rin ang pamilya niya.
25:11.3
Agap naman nila ako.
25:12.9
Botong-boto pati na ang limang kapatid niya sa akin.
25:17.1
Gustong-gusto nila kapag dumadalaw ako sa bahay nila dahil palagi akong may dalang pagkain na kakainin na para sa kanila.
25:26.1
Hindi yung suhol o kung ano paman papadudot.
25:29.4
Mga bata pa kasi ang dalawang kapatid niya at tuwang-tuwa ako sa kanila.
25:34.6
Hanggang sa mapagkasundoan na rin namin ni Elvira na magpakasal pagkalipas ng dalawang taon,
25:41.3
ng aming relasyon.
25:43.5
Nang sabihin namin yun sa mga magulang niya ay kaagad namang sumang-ayo na mga ito
25:47.7
at natuwa pa nga sa aming plano na pagpapakasal.
25:53.4
Matagal na raw kasi nilang gustong magkaapo kay Elvira at yun na lang daw talagang hinihintay nila ng mga oras na yon.
26:02.4
Ang ipagpaalam ko sa kanila na pakakasalan ko ang anak nila.
26:06.7
Kahit nga ang mga kapatid niya ay tuwang-tuwa sa naging balita namin sa kanila.
26:12.1
Bumili ako ng maliit na bahay para sa aming dalawa habang inaasikaso pa ang pagpapakasal namin.
26:18.7
Pero tulad ng bahay namin ni nanay noon ay medyo may kalayuan na yon sa bayan.
26:24.2
Sa Elvira kasi ang pumili ng lokasyon.
26:27.1
Mas gusto raw niya ang tahimik na titirhan namin.
26:31.7
Sa kabila ng pangamba na baka maulit ang nangyari noon ay hindi na ako kumontra pa sa kanya.
26:38.2
Makalipas nga ang ilang buwan ay nagdalang tao na.
26:40.8
Ito ang si Elvira.
26:42.9
Nag-resign na ako sa grocery at nagpa siyang magsimula na lamang ulit ng maliit na negosyo
26:47.8
para mabantayan ko ang pagbubuntis ng asawa ko.
26:52.3
Kahit na may mga mabubuti naman kaming kapitbahay ay hindi pa rin nawawala ang takot ko para sa kanya.
27:00.6
Kinabukasan ay umalis muna ako sa bahay para mamalengke
27:04.1
ng ilalamaan sa aming tindahan.
27:08.4
Naiwang mag-isa si Elvira sa bahay.
27:10.8
Hindi naman ako masyadong nag-alala noon dahil sandali lang naman ako sa bayan.
27:16.7
Ngunit pagbalik ko sa bahay ay gano'n na lamang ang takot na naramdaman ko.
27:21.8
Nang maabutan ko si Elvira na may kausap na matanda sa labas ng aming bahay.
27:27.5
Kitang-kita ko kung paano tumingin yung matanda sa tiyan ng asawa ko, Papa Dudut.
27:32.9
Kagad akong kinutuman ng mga oras na yon.
27:36.5
Kahit marami akong bitbit na paninda
27:39.0
ay patakbo akong lumabas.
27:40.8
Kapit sa aking asawa.
27:43.3
Walang galang na ho, Lola.
27:45.8
Mukhang pagod na ho itong asawa ko.
27:48.6
Pasukin ko na lang muna sa loob.
27:50.8
Ang sabi ko na lamang sa matanda.
27:53.4
Hindi ko na pinansin ang pagtalim ng tingin niya sa akin.
27:56.7
Hindi man lang siya nag-abalang sumagot pa sa akin.
28:00.6
Paglingon ko sa labas ng bahay, Papa Dudut ay katakatakang bigla na lamang
28:05.1
nawala yung matanda.
28:09.3
ano ba nangyayari sa iyo?
28:10.8
Alam mo na lang akong pinapasok dito.
28:13.3
Nakakaya doon sa matanda?
28:15.3
Inis na sabi pa ni Elvira.
28:18.2
Napakamot naman ako sa batok at naghagilap ng sasabihin sa kanya.
28:24.4
Ngunit bago pa ako makapagpaliwanag sa kanya,
28:27.1
inaagaw ng aking pansin ang karneng nakapatong sa mesa sa kusina.
28:32.2
Nanlalaki ang mga matang lumapit ako roon.
28:35.3
Kanino galing tong karne?
28:39.1
Bigayan nung matanda.
28:42.9
Nagmagandang loob pa nga eh.
28:46.5
Namutla ako at hindi makapaniwalang pinagbasdan yung karne.
28:50.2
Sariwang-sariwang itsura noon at mukhang kaaya-aya.
28:53.4
Parehong-pareho sa karneng ibinigay sa akin ni Manang Esther noon.
28:58.9
Para makumpirma ang aking hinala ay kinuha ko yun at binudbura ng asin
29:03.2
bago pinataka ng katas ng kalamansi.
29:06.7
Ilang sandali pa ay unti-unting nagbago ang itsura ng karne at umalingan.
29:10.8
Ang asawang nabubulok na amoy.
29:13.7
Tama nga ang hinala ko sa matanda.
29:19.1
Inanap ko ang papel na iniwan sa akin ni Nanay at ibinigay kay Elvira.
29:24.2
Ikinuwento ko sa kanyang nangyari sa amin noon
29:26.9
at ang tungkol sa papel na napagtantukong pangontra pala sa aswang.
29:33.0
Bukod kasi roon ay may isa pang sulat na iniwan si Nanay.
29:37.1
Sinabi niya roon na kung magkakaroon man ako ng asawa.
29:40.8
Ibigay ko raw ang papel na iyon sakaling magbuntis na ito.
29:44.6
May orasyon daw iyon ng kapatid niyang albularyo at ginamit niya rin noong ipinagbubuntis niya ako.
29:53.1
Mula noong ibigay ko kay Elvira ang pangontra ay hindi na muli pang bumanik yung matanda.
29:58.6
Napanatag na rin kami sa lugar na iyon.
30:01.2
Dahil unti-unti na rin dumadami ang mga kapitbahay namin
30:04.5
pero tuwing may nagbibigay sa amin ang karne o lutong ulam
30:08.1
ay pinapatakan ko muna ng kalamansi.
30:10.8
Kasi sa takot na mabiktima ng mga aswang.
30:14.9
Hanggang dito na lamang po ang sulat ko.
30:18.1
Lubos na gumagalang.
30:23.1
Maraming nagkalat na masasamang tao sa paligid na hindi magandang pakay po sa atin.
30:29.3
Gaano pa man kabait o kabuti ang pakikitungon nila sa atin na hindi tayo dapat basta nagtitiwala sa kahit na sino.
30:36.4
Matuto tayo na maging maingat at mapagmasid sa mga taong dumarating.
30:43.2
Hanggang sa muli ako po ang inyong si Papa Dudot.
30:47.3
Maraming salamat po sa inyong lahat.
30:49.5
Huwag kalimutan na mag-like, mag-share at mag-subscribe.
31:14.2
Laging may lungkot at saya.
31:20.4
Sa Papa Dudot Stories.
31:24.5
Laging may karamay ka.
31:32.8
Mga problema ang kaibigan.
31:40.8
Dito ay pakikinggan ka sa Papa Dudot Stories kami ay iyong kasama dito sa Papa Dudot Stories ikaw ay hindi nag-iisa.
32:10.8
Dito sa Papa Dudot Stories, may nagmamahal sa'yo.
32:23.2
Papa Dudot Stories.
32:29.6
Papa Dudot Stories.
32:33.2
Papa Dudot Stories.
32:38.2
Papa Dudot Stories.
32:40.8
Hello mga ka-online, ako po ang inyong si Papa Dudot.
32:46.6
Huwag kalimutan na mag-like, mag-share at mag-subscribe.
32:50.3
Pindutin ang notification bell para mas maraming video ang mapanoodin nyo.
32:55.1
Maraming maraming salamat po sa inyong walang sawang pagtitiwala.
