01:18.3
So pagdating namin sa staff house, doon pa lang si Red ay mararamdaman mo na talaga,
01:27.3
Yung estilo kasi nung structure na yun, since parang nga siyang sinaunang bahay,
01:32.6
ay talagang puro kahoy lamang at sobrang luma na base sa mga mababakas mong mga marka sa mga kahoy na gamit.
01:42.9
Sumakyat na rin kami sa second floor kasi doon din daw matutulog ang mga OJT.
01:48.6
Bali apat yung bed na naroon at yung tatlo ay magkakatabi,
01:53.9
habang yung isa ay nababakas.
01:54.8
At yung isa ay nasa paanan nung tatlong magkakadikit.
01:58.6
Nung unang gabi namin si Red ay wala naman pong kakaiba kaming naramdaman.
02:04.4
Except sa nagising kaming dalawa nung katabi ko,
02:07.7
kasi meron po kaming nadidinig na kaluskos sa gawing ulunan namin.
02:13.7
Since nangingibabaw yung pagod namin sa biyahe,
02:17.3
ay hindi na lamang din namin pinansin ang mga iyon.
02:21.7
Kinabukasan pag gising,
02:23.7
yun agad yung pag-iisip.
02:24.7
At yung first topic namin,
02:27.0
na pagkwentuhan namin yung naranasan namin at nangyari kagabi.
02:32.4
Kunento rin namin iyon doon sa ma'am na nagsabi o nagbanggit sa amin
02:36.9
na huwag naming papansinin ang mga pagpaparamdam.
02:41.7
Pagkasabi pa lamang po namin sa nangyaring iyon sa ma'am namin,
02:46.4
ay tumawa lamang siya at sabi,
02:52.3
hayaan nyo at winelcome lang kayo nun.
02:54.7
At nagkatinginan kaming lahat.
02:59.5
Hanggang sa sumapit yung second night namin.
03:03.8
Ito naman siya Red ay experience na ng isa namin kasama
03:07.0
at kunento lamang niya sa amin pagkagising niya kinabukasan.
03:12.1
Tawagin na lamang natin siya sa pangalang Via.
03:16.4
So after namin mag-dinner lahat,
03:19.0
yung mga head o yung ma'am namin doon ay nagyayaan ng chill.
03:23.2
Since hindi naman kami mahilig uminom,
03:26.9
umakyat na lamang kami sa kwarto
03:28.6
at yung isa namin kasama na si Via
03:31.2
ay sumama po sa mga boss namin.
03:35.5
And then fast forward.
03:38.5
Sa tansya ko ay magka quarter 3 na iyon ng madaling araw
03:41.8
nang matapos po ang kanilang inuman.
03:45.6
Naramdaman ko rin kasi yung pagakyat po ni Via doon sa tinutulugan namin
03:49.6
at siya nga din po yung nahihiga doon sa nag-iisip.
03:53.2
Isang bed sa paanan.
03:55.9
So pagkahiga daw niya ay nag-scroll daw muna siya sa FB saglit
04:00.3
at sumagot sa mga mensahe niya sa messenger
04:03.1
hanggang sa siya ay nakatulog
04:05.6
dahil na rin sa dami ng kanyang nainom.
04:10.7
Ilang oras makalipas daw noon.
04:14.1
Out of nowhere ay bigla siyang nagising.
04:17.4
As in yung gising talaga na parang umaga na.
04:21.3
Ayaw niya raw tumingin sa likod.
04:23.2
At baka daw kasi may makita siya.
04:25.5
And then nag-decide na siyang tumabi sa amin kasi nakaramdam daw talaga siya ng takot.
04:30.9
And then pagkalipat niya habang nakatingin sa phone niya
04:34.7
may nagtanong daw sa kanya at ang sabi
04:38.0
Bakit ka lumipat?
04:41.9
At sinagot naman niya ng
04:43.1
Natatakot kasi ako eh.
04:47.4
At rinig ko rin yung pag-uusap nila na iyon
04:50.0
dahil nagising din ako sa paglipat ni Via.
04:53.2
So pagkagising namin ay nagtsikahan na naman po kami
04:58.0
kung ano yung naganap sa inuman
05:00.1
at doon na naipasok ni Via yung na-experience niya kinaumagahan.
05:06.3
Actually hindi naman daw dapat namin gawing big deal iyon
05:09.9
not until nagtanong yung isa naming kasama
05:13.0
which is yung nagtanong daw sa kanya nung lumipat siya nung time na yon.
05:18.2
Same questions but ito sa pagkakatanong niya.
05:23.2
Pagising ko, magkatabi na kayo ni Maddie
05:29.1
and then sabi bigla ni Via
05:31.1
Natakot kasi ako.
05:34.0
Diba tinanong mo pa nga?
05:36.1
At umagri na lamang ako kay Via
05:38.3
sapagkat nagising nga din ako kaninang madaling araw
05:41.5
dahil sa nag-uusap na yon.
05:45.1
Very very sure talaga ako si Red
05:47.7
at in-insist ko pa
05:48.9
na boses iyon ang kasama namin.
05:55.9
na hindi daw pala siya nagtanong
05:58.9
at talagang tulog na tulog siya.
06:02.5
Nihalos wala nga daw po siyang matandaan
06:04.5
na lumipat si Via sa aming lugar.
06:09.4
Hanggang sa nagkakatakutan na kami
06:11.7
dahil bigla din pong nagsalita yung isa pa naming kasama na si Hana
06:15.6
at baka daw siya yung nagtanong.
06:18.9
Pero malakas ang pakiramdam namin si Red
06:21.6
na sinabi lang iyon ni Hana
06:24.1
para mawala yung takot namin.
06:31.7
hindi naman talaga niya boses yun.
06:50.9
is super hooked kami si Red
06:53.1
sa lahat ng mga kwento ninyo.
06:55.1
Kaya naainggan nyo na rin ako na i-share
06:57.1
yung unexplained experience namin ng mga kaklasiko.
07:01.1
Nung mga panahong iyon si Red
07:09.1
nang magkaroon po kami ng school tour
07:13.1
at sa teacher's camp nga po kami tumuloy.
07:18.1
Maulan nga po nung araw na iyon.
07:20.1
Eksakto sa pagdating namin sa Baguio.
07:23.1
Inasikaso naman din kami nung mga staff
07:26.1
at hinatid pa nga sa mga tutuluyan naming rooms.
07:31.1
So ako, si Joy at si Aiza
07:34.1
ay magkakasama sa room
07:36.1
since kami nga po talaga yung mga super close.
07:39.1
So pagkapili namin ng mga beds namin,
07:42.1
ako at si Aiza ay nagpunta sa restroom
07:45.1
dahil nakakaramdam na ako ng pagkaihi.
07:48.1
Si Joy naman ay nagpunta sa bedroom.
07:50.1
Nagpaiwan na lang sa room dahil napagod din daw siya sa biyahe
07:53.1
at sakto naghaayos din kasi siya ng mga gamit.
07:59.1
So pagbalik na po namin sa room
08:01.1
nadatnan namin si Joy na nakaupo sa bed
08:04.1
na napili ko na malapit sa bintana.
08:07.1
Naninigarilyo pa nga po siya kahit bawal
08:10.1
habang nakikinig ng music sa CD player.
08:15.1
Paglapit namin, nakita namin na namumutla siya
08:19.1
at parang nga din pong kaiiyak lamang dahil namumula ang mga mata.
08:25.1
Nagkatinginan tuloy kami ni Aiza at nagtanong kay Joy
08:28.1
kung ano ang nangyari sa kanya.
08:31.1
Sahalip na magsalita sa umpisa,
08:33.1
itinuro lamang niya ang napili niyang bed.
08:37.1
Hanggang sa inamin niya na para nga daw pong may tumabi sa kanya.
08:44.1
Nagtinginan na lamang po kami ni Aiza
08:46.1
at pinagkibitbalikat na lamang namin iyon.
08:49.1
Sapagkat una, hindi kami naniniwala sa mga ganitong klaseng mga bagay.
08:56.1
Ikalawa, si Joy ang magsasalita ng tungkol sa mga yon,
09:01.1
knowing na maging siya ay hindi rin naman naniniwala sa mga paranormal.
09:07.1
Kaya ang sabi tuloy namin sa kanya,
09:09.1
e baka dulot lamang ito ng pagod sa biyahe
09:12.1
kung kaya't nagyayana lamang po kami na lumabas ng room,
09:15.1
mamasyal ng kaunti sa labas para kumalma,
09:19.1
magpahangin at makalimutan niya yung pangyayari.
09:28.1
So maghapon po kaming namasyal at bumalik lamang kami ng teacher's camp
09:32.1
yung maggagabi at magdidinner na.
09:36.1
So habang kumakain na rin po kami sa dinner hall,
09:39.1
narinig namin yung advice nung isang instructor namin sa klas niya
09:43.1
na wag na wag na daw kaming lalabas ng room after alas 10 ng gabi.
09:49.1
Natawa pa nga kami kasi sabi,
09:51.1
e meron daw pong naglalakad sa hallway
09:53.1
at maririnig daw talaga na animoy may hila-hila itong kadena.
09:59.1
So after nung dinner na iyon si Ren,
10:02.1
ay nagpunta na kami ni na Joy at Isa sa main hall para sa short debrief ng instructors namin.
10:10.1
Bandang alas 8.30 na yata iyon nang pinabalik na kami sa kanya-kanyang rooms.
10:15.1
Susabay-sabay na rin kaming gumamit ng restroom
10:18.1
dahil naalala na naman namin yung nangyari nung umaga kay Joy.
10:23.1
So pagbalik namin sa room,
10:25.1
pinagtabi-tabi na lamang namin yung mga beds namin at sa gitna na si Joy.
10:31.1
Nagkwentuhan kami bago matulog.
10:35.1
Nakakatawa nga si Ren dahil nagtakutan pa nga kami
10:38.1
at nahulog pa sa bed si Isa dahil nagdive siya galing sa lamesa.
10:44.1
Yung switch po kasi nung ilaw sa kwarto namin ay nasa gitna nung kwarto.
10:48.1
At dun mismo sa may bulb na nakabitin ito dapat i-switch off.
10:53.1
So hindi ko na rin po alam kung ano yung eksaktong oras nang magising ako dahil nakaramdam ako ng panlalamig.
11:01.1
Hindi lamang iyon si Ren dahil nakatitiyak ako na meron pong nag-iingay sa labas ng room namin.
11:10.1
Nung una hindi naman ganun kalakas pero sapat para malaman mo na yung tunog
11:17.1
ay parang ganun sa mga nagtitimpla ng kape as in nagkiklink.
11:23.1
Sa una ay mahina lamang pero kinabahan na talaga ako si Ren nang nadinig ko ito
11:30.1
ng palakas ng palakas na parabang nasa loob na ng aming kwarto.
11:36.1
Doon po ako kinabahan lalo.
11:39.1
Hihilain ko na rin sana yung kumot ko at magtatalokbong hanggang sa naramdaman ko na wala palang nakakumot sa amin.
11:46.1
That's why nakaramdam ako ng panlalamig.
11:52.1
Again hindi po ako matatakotin pero hindi ko na rin po tinangka na kunin yung kumot sa paanan ko.
12:01.1
Hindi ko alam paano napunta yun doon dahil hindi naman ako malikot matulog at isa pa natatandaan ko na bago ako matulog ay kinumutan ko ang buong katawan ko dahil anlamig talaga.
12:16.1
Sumiksik ako kina Joy at hindi ko alam na gising din pala sila at nakikiramdam.
12:23.1
Pati si Aiza ay gising na din pala dahil sa ingay na nadinig ko.
12:28.1
So nagkasiksikan kaming tatlo at hindi namin alam kung paano rin kami nagkasya sa isang maliit na kumot.
12:38.1
Wala po kaming pinagsabihan ng naganap at yung experience naming iyon.
12:42.1
Pero nadidinig namin mula sa ibang mga estudyante na kasama namin sa tour na meron po silang ganun ding kwento.
12:52.1
Very similar sa nangyari sa amin.
12:56.1
Lahat ay nadinig po namin si Red habang kami ay naghihintay sa main hall nung araw na papauwi na kami at pabalik ng Maynila.
13:08.1
Kahit matagal-tagal na na nangyari ito si Red.
13:12.1
Sa tuwing naiisip ko hanggang ngayon,
13:16.1
nandun pa rin talaga yung kilabot na as if kahapon lang nangyari ang lahat.
13:34.1
Magandang gabi sa lahat ng mga solid HTV positive na nakikinig katulad ko.
13:39.1
Anyway, ito pong ibabahagi kong kwento si Red ay base sa mga ikwenento na rin sa akin ng aking ina.
13:50.1
Sa kanyang kwento, lagi niya pong sinasabi na ang kanyang buong pamilya ay talagang nakaugat na sa Baguio.
14:00.1
Noong sixties ay napakaganda at napakalamig daw talaga sa Baguio.
14:06.1
Although, maaaring ganito rin naman hanggang ngayon.
14:10.1
But anyway, ayon sa mga kwento niya, natandaan ko na meron daw po silang dating kapitbahay na nabuntis at nung mga panahong iyon, hindi daw talaga makatulog sina mami.
14:27.1
There was a series of nights daw talaga na ang lakas-lakas ng weirdong ingay na nadidinig nila sa labas.
14:34.1
Dahil bata pa nga si mami noon, hindi daw po niya ma-specify kung anong klaseng sound iyon pero ang nadidinig daw po niya ay parang tik tik tik.
14:48.1
And it was loud enough na kahit daw po yung isa sa mga auntie ko ay hindi rin makatulog.
14:55.1
Wala din naman daw po sa ideya nila na isa pala itong aswang.
15:00.1
And who would have thought na Baguio may aswang?
15:04.1
Hanggang sa bigla na lamang din daw po nawala yung ingay na iyon, nung oras na isinilang na ng kapitbahay nila ang isang malusog na baby.
15:17.1
And then after that, lumipat na daw ang pamilyang ito at hindi na daw po nila alam kung saan sapagkat wala na rin naman daw naging komunikasyon si na mami sa dati po nilang kapitbahay na iyon.
15:31.1
Isa rin sa mga tumatak na kwento ni mami.
15:34.1
Ay nung siya daw ay grade school pa lamang sa hindi ko napapangalan ng sikat na elementary school sa Baguio.
15:42.1
Palagi daw kasi si Red na nakaugalian na ni mami na kahit hindi daw po siya utusan ng kanyang guru noon ay nagwawalis daw po siya sa buong classroom nila pagkatapos ng recess.
15:56.1
Matapos nga daw po niya ang pagwawalis, yung lahat ng kalat na kanya pong natipon
16:02.1
ay winawalis daw po niya sa isang butas doon sa floor ng kanilang classroom.
16:08.1
Hindi na nga din daw po niya inulit yung pagwawalis ng kalat sa butas ng floor nung araw daw na pagtingin daw niya sa butas ay may mga gumagalaw.
16:22.1
Nang kanya nga daw pong niluhuran at tinitigan ng maigi, hindi daw siya pwedeng magkamali si Red
16:30.1
sapagkat may nakita siyang maliliit na mga nilalang na naruroon.
16:35.1
At yun malamang ay mga duwende daw.
16:41.1
Agad-agad ay napahiyaw nga daw po si mami at lumapit pa nga daw po siya sa kanyang teacher.
16:48.1
Kinabukasan ay hindi nga daw po nakapasok si mami dahil inaapoy na siya ng lagnat.
17:00.1
Tawagin niyo na lamang po ako sa pangalang Dree.
17:06.1
Ako po ay mula sa Cebu at magpasensya niyo na lamang po ang first timer na mag-share ng kwento dito.
17:14.1
Ang kwento ko pong ito ay mula sa aking mga personal na karanasan at nagsimula nung ako po ay 6 na taong gulang pa lamang.
17:24.1
Tandang-tanda ko pa nga siya Red na meron pong isang gabi noon na kami lang nang bulan.
17:30.1
Ngunsukong kapatid at si mama ang naiwan sa bahay.
17:34.1
So dahil talagang bagot na bagot kami, niyaya na lamang po namin si mama at ang aking kapatid na mag-picture.
17:44.1
So pumesto na kami ng kapatid ko sa may bintana namin at yung unang take ng picture ay tawang tawa pa nga kami.
17:52.1
Yung pangalawang take ng picture naman hanggang sa pangatlo, doon si Red ay hindi na po namin nagawa pa kami.
18:00.1
At hindi na po namin nagawa pa kami.
18:03.1
Kapansin-pansin kasi sa gawing likuran namin na tila may nahagip yung camera na kulay puti at hugis tao ito.
18:13.1
So siyempre, inisip na lamang po namin nila mama na baka ito ay isang refleksyon lamang dahil sa flash nung camera.
18:22.1
Hanggang sa inulit namin ito ng ikaapat na take at yung kapatid ko na lang po yung nakatayo sa harap ng camera.
18:30.1
Nagulat na naman po kami dahil yung puting anino o puting figura ay muli na naman po naming nakita.
18:39.1
Sa pagkakataong ito si Red ay naghugis tao na siya na parang buong-buo na nakatayo sa likod.
18:48.1
Tila baga nakisama pa nga sa aming pictorial dahil nakaharap po siya sa camera pero hindi po namin maaaninagan yung mukha.
18:56.1
Hanggang sa umabot pa nga ng limang take yung pagpipicture at ako na lamang ang mag-isang nakatayo.
19:04.1
Doon ay iba na ang naramdaman ko.
19:08.1
Nang aking inusisa at zinom ang mga picture, napansin ko si Red na isang bata yung nakatayo.
19:19.1
Hindi lamang po iyon sapagkat nakauniforme siya na pangsundalo.
19:24.1
Nakatingin talaga siya sa camera.
19:28.1
Mas nang hilakbot ako si Red sa isa pang kuha namin dahil hindi lamang po nakatayo pala doon yung nilalang, kundi nakaakbay sa akin.
19:42.1
Kung pagbabasyan ko kasi yung damit niya, para po siyang pinaslang.
19:49.1
Duguan kasi yung damit at maging yung mukha niya.
19:54.1
Kaya nagdesisyon na lamang po si Mama na patingnan sa albularyo yung mga litrato para malaman din namin kung ano ang pwedeng ikontra.
20:04.1
Pero kinaumagahan, para nga ding napahiya si Mama sapagkat hanap siya ng hanap sa gallery pero hindi po niya makita yung mga kinunang litrato kagabi.
20:17.1
Hindi po namin alam kung may kababalaghan ba talagang naganap
20:22.1
o sadyang ahayaw lamang patingnan ng nilalang na nakunan namin yung kanyang itsura sa albularyo.
20:33.1
Natatandaan ko rin po ang karanasan namin.
20:37.1
7 taong gulang naman ako nito at naiwan po kami sa bahay dahil nag-attend po ang aming mga magulang ng couple's night.
20:47.1
Natutulog na po sa sala yung kapatid ko noon.
20:52.1
Kung hindi nga ako nagkakamali, nagising pa nga ako dahil naalimpungatan sa naaamoy ko.
21:01.1
Para pong may nasusunog.
21:04.1
Kung hindi rin ako nagkakamali e bandang hating gabi na po ito.
21:09.1
Hanggang sa bigla-bigla siya red, pumupula ang kulay ng loob ng bahay at unti-unti ay napupuno ng usok.
21:18.1
Kaya bumangon na lamang talaga ako para tingnan kung saan nagagaling ito pero hindi ko mahanap.
21:25.1
Kaya agad-agad ay swinitch on ko yung ilaw at bumalik na sa higaan.
21:31.1
Patulog na nga sana ako noon nang mapansin ko siya red.
21:36.1
Sa pinto ng CR namin ay parang may nakatayo.
21:41.1
Nabigla na naman ako kaya napatayo ako sa kinahihigaan ko.
21:46.1
Hindi ko nga po alam kung isisigaw o iiiyak ko na lamang ang takot dahil talagang bigla po siyang lumaki siya red.
21:55.1
Yun bang parang 6 na taong gulang na bata?
21:59.1
Parang kasing laki nga lang ng bunso kong kapatid na kasama kong natutulog noon.
22:04.1
Tapos bigla-bigla na lamang siyang lumaki at hindi po pangkaraniwan.
22:09.1
Hindi ko tuloy matanto kung anong klase siya.
22:12.1
Basta't lumaki siya at bigla na lamang humaba ang sungay.
22:17.1
Hindi ko na po maaninag yung mukha niya dahil hindi ko na itinuon yung pansin ko doon dahil sa sobrang hilakbot.
22:25.1
Namatay din po yung ilaw na kanina lamang ay swinitch on ko.
22:29.1
Pero sa pagdilim ng buong paligid namin,
22:35.1
doon ay mas nakita ko siya red na hindi talaga siya isang tao
22:39.1
sapagkat nanlilisik ang mapupula niyang mga mata at titig na titig sa kapatid kong mahimbing na natutulog.
22:48.1
Akma ko na nga din po sanang gigisingin yung kapatid ko nang magsalita siya at ang sabi,
22:55.1
Tumawa ka muna ng mabuti sa gabing ito.
22:59.1
Dahil kung hindi,
23:02.1
kapatid mo ang kukunin ko.
23:05.1
Nakakahilakbot siya red yung boses niyang iyon.
23:16.1
para nga din pong sumapi ito sa kapatid ko dahil nagbubukas din ang kanyang bibig sa kung ano yung mga isinasalita nitong nilalang na to.
23:27.1
Sa maniwala kayo't sa hindi, talagang napalayo din ako sa kapatid ko.
23:32.1
Iniisip ko kasi na bigla-bigla na rin magbabago ang kanyang imahe, magbabago ang kanyang anyo.
23:39.1
Pero nilakasan ko ang aking loob at binawi ko ang lakas ko.
23:44.1
Ginising ko ang kapatid ko at dali-dali ko siyang niyaya na lumabas ng bahay para puntahan na si na mama at papa.
23:54.1
Nang sumunod na taon,
23:56.1
walong taong kulang na po ako nun nang naiwan ako sa bahay ng mag-isa
24:00.1
dahil may pinuntahan na naman si na mama na party sa kanilang grupo.
24:06.1
Hindi daw niya ako pwedeng isama, bagusa yung bunso ko lamang na kapatid.
24:12.1
Mainam daw na may maiiwan sa bahay para makapagbantay.
24:17.1
So hapon nang mangyari ito,
24:20.1
eksaktong naliligo ako sa CR namin.
24:24.1
Yung pintuan kasi nung CR ay tinted white glass
24:27.1
kaya kitang kita mo kung mayroong tao sa labas ng CR.
24:32.1
Nagsasabon nga po ako nun nang narinig ko na mayroon pong isang gamit na nahulog mula sa second floor.
24:41.1
Maririnig ko lang naman yung ingay dahil hindi naman din po kongkreto yung second floor.
24:49.1
nahulog pala yung laruan ng kapatid ko nun kaya ibinalik ko na lamang
24:54.1
at pagkatapos tumungo na muli sa CR
24:57.1
na ituloy ang aking pagligo.
25:00.1
Aktong pag-lock ko pa lamang nung pinto ng CR.
25:04.1
Akma din na magbabanlaw na ako.
25:08.1
May nakita po ako sa ibang mga bahagi nung pinto.
25:12.1
Hindi ako pwedeng magkamali si Red
25:16.1
na meron pong maitim na kamay na nakadikit at may tumutulo pang dugo.
25:21.1
Yung kamay po ay alam kong sa bata dahil sa liit niya.
25:25.1
Yun yung sukat ng kamay na nakita ko noon at talagang takot ang namayani sa akin.
25:33.1
Nakakatawa man si Red pero hindi na talaga ako nakapagbanlaw.
25:38.1
Dali-dali na nga akong lumabas kahit na meron pang konting sabo ng aking katawan.
25:44.1
Hindi ko nga po talaga alam si Red kung ano ang nais nito,
25:49.1
kung ano ang gusto niyang sabihin sa akin
25:51.1
at sa kung bakit lagi-lagi akong pinagpaparamdaman ng batang to.
25:57.1
Ilang araw mula nang mangyari yun ay sinabi sa akin ni Lola
26:02.1
na huwag daw akong matatakot sa mga nagpaparamdam sa akin na bata.
26:07.1
Maaaring gusto lamang daw po niyang makipagkaibigan sa akin.
26:12.1
Pero may pag-aalinlangan man sa sinabi ni Lola,
26:16.1
sinunod ko na lamang po siya,
26:18.1
total hanggang paramdam lang naman yung bata at hindi naman niya ako sinasaktan.
26:25.1
Hanggang sa sumapit na nga po ako sa sampung taong gulang,
26:30.1
mag-isa na naman din ako sa bahay nang magparamdam yung batang yun.
26:35.1
Para iwas bagot at sawang-sawa na rin kasi akong mag-TV,
26:40.1
pumunta ako sa sala at doon ay nag-drawing.
26:44.1
So habang gumuguhit ako,
26:46.1
bigla na lamang po akong nakaramdam ng malamig na hangin
26:51.1
at otomatikong nagsipagtayuan ang mga balbon ko noon dahil para po siyang yumakap.
26:57.1
Kakaiba yung lamig ng hangin na iyon na para ba talagang dumikit sa aking buong katawan
27:04.1
kumpara doon sa mga nararamdaman natin na napapadaan lang.
27:08.1
Napansin ko nga din po na hindi man lang gumalaw yung mga kortina namin.
27:13.1
On top of my mind, alam ko na nagpaparamdam na naman yung bata.
27:20.1
Pero gaya nga nang sinabi po sa akin ng aking lola, wag ko na lamang pansinin.
27:26.1
Hanggang ilang minuto matapos noon,
27:30.1
nasa kusina naman ako nang makarinig po ako ng pagdidribble ng bola sa second floor.
27:36.1
Hindi ako pwedeng magkamali na ito ay laruan ng bunsukong kapatid na nasa divider.
27:43.1
Sa aking isipan, bakit biglang mahuhulog at parang may magdidribble nung bola eh kung ito ay nakalagay lamang sa divider?
27:54.1
So inakyat ko po yung second floor at binalik ko lamang yung bola na iyon sa kanyang lalagyan at pagkatapos ay agad-agad bumalik sa sala.
28:04.1
At bigla na naman pong may isang laruan na nahulog.
28:08.1
Hindi ko po alam, pero sa tingin ko,
28:12.1
ang nais niyang sabihin,
28:15.1
yung kaluluwa ng batang ito na nagpaparamdam sa akin ay gusto niya akong makipaglaro sa kanya.
28:25.1
Tuloy ay sinabi ko na,
28:28.1
may ginagawa kasi ako eh, ayoko makipaglaro muna sayo.
28:34.1
At simula nga noon si Red,
28:37.1
wala na akong nadidinig na kahit na anumang mga laruang nahuhulog sa second floor.
28:43.1
Hanggang sa ito na.
28:47.1
Fifteen years old naman na ako nang mangyari ito.
28:51.1
May lakad po ako nung panahong iyon.
28:55.1
Nasa labas si mama habang naglalaba.
28:58.1
Ako naman ay nasa kwarto at nag-aayos pa.
29:02.1
Hinihintay ko pa nga yung reply ng mga kaibigan ko noon bago ako umalis ng bahay.
29:08.1
Makailang minuto lamang,
29:10.1
nakarinig po ako na para bang may tumatakbo sa hallway.
29:15.1
Para nga po siyang nagmula sa hagdan papunta sa kwarto ni na mama at bumalik na naman.
29:22.1
Akala ko nga ay naroon na yung pamangkin kong batang lalaki kaya hindi ko na lamang pinansin.
29:29.1
Hanggang sa paulit ulit ko nang naririnig yung takbo nung biglang huminto na po sa bandang pinto ng kwarto ko.
29:36.1
Kaya binuksan ko na ito pero laking gulat ko po nang makitang wala naman palang tao at kahit yung akala ko ay pamangkin kong lalaki ay wala po pala sa bahay.
29:53.1
So pumunta na lamang ako ng sala at umupo sa sofa kaharap ng hagdan.
29:58.1
Hanggang sa tumawag na nga yung mga kaibigan ko sa cellphone
30:02.1
at nung nahulog na naman yung isang laruan ng kapatid ko
30:05.1
na nakapatong sa divider.
30:08.1
Ang sabi ko sa kaibigan ko ay tatawag na lang ulit ako
30:12.1
at saktong pagkapatay ko ng cellphone.
30:15.1
Sinigawan ko yung nila lang na naruroon sa second floor at sinabi kong
30:20.1
Please! Huwag muna ngayon! May lakad ako!
30:25.1
Huwag ka na rin naman sana maghuhulog ng laruan kasi hindi ako nakikipaglaro sayo.
30:32.1
At pagkatapos kong sabihin iyon cellphone,
30:36.1
ganun na lamang ang hilakbot na naramdaman ko
30:40.1
nang makita ko po talaga yung bata na dumungaw mula sa hagdanan
30:46.1
at galit na galit ang kanyang pagkakatitig sa akin.
30:52.1
Para po talagang umurong at nalunok yung dila ko.
30:56.1
Hindi na ako nakapagsalita pero napansin kong nagluluha na ang mga mata ko habang tinititigan ko rin siya.
31:06.1
Gusto ko man po talagang tanggalin yung pagkakatitig ko sa kanya pero ewan at talagang ang lagkit at parabang may magnet ang kanyang titig.
31:16.1
Hindi ko rin alam kung ano ang gagawin ko nung makita ko yung mukha niyang sobrang nakakatakot
31:22.1
tas bigla po siyang umiti kahit na magkasalubong ang kanyang mga kilay.
31:28.1
Tumakbo po ito papunta sa kwarto ko.
31:31.1
Simula po noon Sir Red.
31:35.1
Hindi na rin ako nag-attempt kahit idlip.
31:39.1
Hindi na rin ako natulog sa kwarto kong yun nang hindi ko kasama ang kapatid ko.
31:45.1
Natatakot na rin ako at baka kung anong gawin sa akin nung nila lang.
31:49.1
At sa totoo lang habang ikinikwento ko nga po sa inyo ito Sir Red ay talagang nanginginig ako sa takot.
31:57.1
Pakiramdam ko nga Sir Red.
31:58.1
Habang isinusulat ko ito naririto lamang siya sa tabi ko.
32:05.1
Maaaring tinitignan din niya kung ano ang mga ikinikwento o isinusumbong ko sa inyo.
32:32.1
Gawin niya ngayong bitda ko ng Kapagay Dayime yung isinusumbong.
32:39.1
At isinusulat ko ng mga isinusumbong na yes, kapag ayosinusumpunan sachluss na yun.
32:46.1
Ano ang salakat ko ng ang malaking kapatid ko ng mga kanyang kalatayang salakat?
