01:00.0
sino ba namang mag-aakala na
01:01.9
magbabago pala ang pananaw ko?
01:08.7
sa edad kong yon.
01:11.1
Nasa kasagsagan ako ng pamamayagpag.
01:14.5
Mailig sa mga chicks at kung ano-ano pang bisyo.
01:18.8
Kasama ng mga barkada ko,
01:21.4
kung saan-saan na lamang kami nakakarating.
01:25.1
Kapag may natitipuang babae,
01:31.2
yung diskarting malupitan.
01:34.8
Kung ano talaga ang hilig ng mga kabataan noon,
01:38.3
ganun na ganun ako.
01:41.3
Siguro naman, hindi lamang akong nakaranas ng ganito, di ba?
01:48.6
bisyo doon, bisyo dito.
01:52.8
Itong barkada ko na itago na lamang natin sa pangalang Japet.
01:57.3
May nakagiliwang babae.
02:00.0
Nakilala namin ito sa isang baile sa may lugar.
02:04.3
Hindi naman sa panglilait pero,
02:06.8
hindi kagandahan yung babaeng yon.
02:10.1
Pero wiling-wili dito ang kaibigan ko.
02:14.1
Hindi ko alam kung anong nakain niya.
02:17.2
Basta habang nasa sayawan o baile noon,
02:20.8
panay siya sabi sa amin na
02:22.4
gusto niya umanong kausapin ito.
02:26.7
May mga kasama ang babaeng yon.
02:28.6
Kako naman sa kanya.
02:31.6
Kausapin niya kung gusto niya.
02:35.9
At sa naalala ko,
02:37.9
kasasalang lamang namin sa may inuman.
02:45.1
Dalawang kulafo at isang royal.
02:48.2
Bali, pinaghalo lamang namin ito.
02:51.1
Wala naman kaming sapat na pera para magpasosyal noon.
02:55.0
Hilamang ang inabot ng chipin namin.
02:58.6
Kasama ng Judge at Texas noon na bubblegum.
03:02.7
Ito na yung pangpawala ng amoy ng alak kung sakaling didiskarte na.
03:07.5
Yun ay kapag medyo umakit na ang tama sa utak.
03:12.2
Isa pa nga sa mga kasamahan namin noon na itago na lamang nating dudo.
03:18.3
Alam nyo na kung anong damo yon.
03:20.6
Pero hindi ako gumagamit noon kasi nga,
03:25.4
Minsan kasi habang nagiinuman kami noon ay
03:27.6
sinubukan kong humithit.
03:31.3
Lumala lalo ang tama ng alak.
03:34.3
Hindi na ako halos nakatayo.
03:38.3
Halos niligo ko ng sariling suka ko noon.
03:43.0
pinagtulungan na lamang akong buhatin pa uwi sa amin.
03:50.1
naninibago umano ang katawan ko.
03:53.1
Masasanay din umano kapag tumagal.
03:57.6
hindi na ako umulit pa.
04:00.7
Hindi ko na sinubok yon.
04:05.2
Napakakulit nitong si Japet ng mga panahon na ito.
04:09.0
Nilapitan niya ang babae.
04:11.6
Itong kasama naming isa,
04:17.1
Tunog babae kung magsalita.
04:19.9
Pero napakabara ako.
04:22.9
Tawagin na lamang natin siya sa pangalang Gaspar.
04:25.1
Nung lumalim na ang gabi,
04:29.7
kung hindi ako nagkakamali,
04:32.2
lampas alas on sinanon.
04:35.6
Itong si Japet ay nakita naming nakikipagsayaw ng sweet dance sa dilag na ito.
04:41.4
Naingit pa nga ako kasi nga,
04:43.4
may kapares na siya.
04:45.9
Pamilyar naman kayo siguro sa mga sweet song matapos ng disco song, di ba?
04:52.3
Ito na yung intense na parte.
04:55.1
Yung mga babae sa loob ng baile.
04:57.8
Parang mga diyosa.
04:60.0
Kala mo kung sinong maganda.
05:03.5
Tumatanggi pa kapag inaaya ng sayaw nun.
05:07.5
Namimili pa ng gwapo.
05:09.7
Sarap pakuluan para pumuti man lang kahit papano.
05:14.2
Mga madaling araw,
05:16.6
patapos na noon ang okasyon.
05:19.3
Nagpaalam na si Japet na
05:20.9
ihahatid niya umano ang babae.
05:25.1
Siyempre nagtanong kami sa kanya kung saan banda.
05:28.7
Tsaka ano ang pangalan ng babae yun.
05:32.6
Sinabi niya sa amin ang pangalan na itago na lamang nating
05:42.9
Nasa bukid talaga yun.
05:45.5
Alam namin ito gawa ng minsan nang nakapunta dito si Dudo.
05:49.4
As in napakalayo talaga.
05:53.3
Sigurado ka bang animal ka?
05:55.1
Eh, hindi ka ba natatakot doon?
05:58.0
Alam mo naman, doong nagmumula yung mga balitang may aswang eh.
06:03.9
Sos, nananakot ba kayo?
06:06.9
Eh, basta ihahatid ko.
06:08.8
Mauna na lang kayo.
06:10.6
Naging nobya ko na kasi siya eh.
06:15.3
Sa mga maiingit na lang, eh talagang may pruweba ako pagbalik ko.
06:20.7
Pustahan pa tayo.
06:22.3
May makukuha ako.
06:25.1
Bulalas ni Japit noon.
06:29.4
Pero hindi na pinatula ni Dudo.
06:31.9
Abay, napakakursunada.
06:35.0
Sinabi ko naman, hayaan na lamang ang layaw ni Japit.
06:40.4
inihatid ng hayop.
06:42.6
Kami noon ay nagsiuwian na.
06:45.0
Sapat na din kasi ang pagkalangog namin noon sa alak.
06:49.7
Walang nakapareha kaming babae, gawa ng puro maarte.
06:59.5
Bumisita sa amin itong mga magulang ni Japit.
07:03.1
Nagtataka ko noon.
07:04.8
Kasi ayon sa mga ito,
07:07.5
hindi umunas siya umuwi noon.
07:10.8
Baka ka mo nasa amin ito o hindi naman kaya ay sa ibang barkada.
07:16.4
Kagad kong sinabi na wala.
07:19.0
Hindi ko itong nakita pero,
07:21.2
hindi ko din sinabi kung saan ito nagpunta, Sir Seth.
07:25.9
Hindi ko alam kung bakit pero sa natatandaan ko noon,
07:30.0
may usapan kaming magkakaibigan
07:31.8
na anumang mga bisyo namin
07:34.6
ay hindi makakarating sa mga magulang.
07:43.9
Pero magpaganon pa man ay hindi ako napanatag.
07:48.3
Sinabihan ko na lamang natutulong ako sa pagkahanap noon.
07:53.6
para mas maging malinaw sa inyo ang lugar.
07:57.9
Kagaya lamang din ang mga sender dito na nasa liblib.
08:02.3
Maliit na na yun na may iilang mga kabahayan.
08:06.1
Magkakalayo ang agwat.
08:08.4
Balilupain ang pumapagitan.
08:11.9
Magkaklase kaming apat
08:13.2
hanggang siya makapagtapos na ng sekundarya.
08:17.9
Talagang ubod kami ng kabubuhan.
08:20.8
Aminado ako doon.
08:22.4
Pero itong mga bobo,
08:23.6
ito lang din ang magkakasangga.
08:27.2
Mga hilas kasi yung mga matatalino.
08:29.6
Kala mo kung sino.
08:31.5
Yung bahay namin na yun.
08:33.8
Punggalo na hindi pa natatapos.
08:37.0
Kumbaga wala pang finishing at nakabunga dito sa maisa namin.
08:41.7
Ang pinakamalayo lang ay ang tirahan nila Dudo.
08:45.7
Doon kasi banda sa gubat ito.
08:48.2
Habang si Najapit naman at Gaspar ay malapit sa may sentro.
08:51.5
Tingin ko noon napuntahan na ng mga magulang ni Najapit ang bahay nila Gaspar.
08:59.2
Kaya yung naiisip ko,
09:01.6
ang puntahan na lamang si Dudo noon.
09:06.9
nagpaalam ako kila nanay at tatay na bibisita ako kila Dudo.
09:11.5
Aalamin ko lamang kung naroon ba si Najapit.
09:15.4
Napagalitan pa nga ako ni tatay noon gawa ng
09:17.5
alam nilang adik itong si Dudo.
09:21.5
Kung ano, naimpluensya na ako.
09:24.6
Sabi ko naman hindi.
09:26.5
Na hindi totoong adik ang kaibigan ko.
09:31.3
Kahit maman talaga totoong adik kita, Sir Seth,
09:33.3
ay pinagtatanggol ko lang ang hinayupak na yon.
09:37.0
Ganon kami kasanggang dikit na mga barkada ko.
09:40.7
Kanya-kanya ng palusot pero pinagtatanggol ang isa't isa.
09:44.4
Kasi nga kapag nagkabulagaan na,
09:47.5
basag talagang grupo namin noon.
09:51.5
Pinuntahan ko si Dudo.
09:54.2
Nagulat pa ito sa sinabi ko.
09:59.2
Baka doon na tumirayang si Najapit ah.
10:02.4
Nakapunta na ako doon eh.
10:04.4
Pwede natin puntahan yung lugar.
10:06.7
Alamin lang natin yung kalagayan niya.
10:09.3
Baka kasi hindi pa nakontento yun sa layaw niya.
10:12.7
Kilala mo naman yun.
10:14.0
Masyadong manyakis.
10:16.5
Hindi naman ako nag-alin lang ang pumayag noon.
10:20.3
Ang problema nga lang ah.
10:21.4
Ay malayo at wala talaga akong pera.
10:26.4
Mabuti na lang at may pera itong si Dudo.
10:29.8
Hindi ko alam kung paano nagkaroon ng pera.
10:33.3
Gawa ng wala namang trabaho.
10:36.5
Siguro palihim na nagbebenta ng damo.
10:41.4
Malas namin noon gawa ng umulan pero wala na.
10:45.9
Naglalakad na kami noon kaya wala na lang uwian.
10:49.6
Para kaming mga basang sisiw.
10:51.4
Habang naglalakad sa lugar.
10:55.7
Iniisip ko noon kung paano na atin ni Japet ang ganong kasukal.
11:01.3
Napakahirap ng daan noon.
11:04.0
Sabagay, kung tatamaan ba naman ang matinding paggamanyakis eh talagang susugal.
11:11.3
Napapailing na lang talaga ako noon.
11:15.2
Lampas tanghali na nang makarating kami sa lugar.
11:19.5
Maliit na nayon lamang din ito at may nahiwalay na daan dito.
11:25.2
Na kung saan ang lusutan ay doon sa kabilang baryo.
11:30.4
Katabi ito ng lugar namin na pwedeng daanan ng habal.
11:34.3
Pero sobrang layo kung itong babagtasin.
11:38.9
Nagtanong-tanong kami doon.
11:41.2
Kung saan ba nakatira ang naggangalang weng-weng.
11:45.8
Marami kaming napagtanungan.
11:46.5
Maraming napagtanungan.
11:47.2
Mga mga batang walang saplot at sipunin.
11:51.0
Hindi nakaligtas sa pagtatanong namin.
11:54.8
Basta kaidaran lang namin na babae ang ipinaliwanag namin doon.
12:00.7
Hanggang sa may lumapit sa amin at ang sabi,
12:04.3
baka umano ang hinahanap namin ay ang dalaga na itago na lang nating aduena.
12:10.1
Nasa ibabaw pa ng bundok na katira.
12:13.8
Tinuro sa amin yun.
12:16.2
Napapikit na lang ang mga batang walang saplot at sipunin.
12:17.2
Hindi ako gawa ng pagkalayo-layo nito.
12:21.4
Hindi pa talaga sa mismong sentro doon.
12:24.8
Ang problema pa dyan,
12:27.5
kung itong si aduena ba ang tinatawag na weng-weng.
12:32.4
Si Dudo noon ay sinabi nitong umuwi na lamang kami pero
12:35.8
sabi ko sayang ang pagkakataon.
12:40.1
Naroon na lang ay dapat hindi nauuwi kung walang nakuhang impormasyon.
12:45.1
Nagalala na kasi talaga ako noon.
12:47.2
Hindi ko alam kung bakit pero may kutob akong may hindi magandang nangyayari.
12:53.8
Lalo pat na pagalaman namin na walang weng-weng doon sa lugar.
12:58.7
Baka kasi rebelde itong si weng-weng.
13:02.1
Yun lang ang tumatakbo sa isipan ko noon.
13:05.7
Sa kapanahonan yun ay talamak talagang rebelde.
13:09.2
Kahit sino pa ang tanungin basta lumad na taga ron,
13:12.7
umaabot pa nga yung mga rebelde sa Pamplona.
13:16.0
Hanggang sa kabukiran ng kagalaman,
13:17.2
pinuntahan namin yung matarik na bundok
13:22.1
at doon ay nakakita kami ng magkakasunod na mga bahay.
13:29.2
Ang isa ay parang walang nakatira kasi si Ryan.
13:33.0
Pero ang isa, halatang meron.
13:37.0
Wala namang sigurong ibang tinutuko yung taong napagtanungan namin
13:40.3
gawa ng yun na ang nasa pinakatok-tok talaga.
13:47.2
taga saan si Adwina.
13:50.1
Matandang ubod ng baho ang nakausap namin na
13:53.1
para bang amoy kambing.
13:56.8
Basta napakasangsang ng amoy
13:58.5
na parang isang kilikili.
14:02.5
Ang sabi noon ang Adwina o Mano ay ang apo niya.
14:06.9
Tapos ay tinawag niya ito.
14:09.6
Bumungad naman sa pintuan yun.
14:13.3
Kinilatis kong maigi kung ito na ba yung babaeng
14:16.0
nakapareha ni John.
14:17.2
At siya pitsabayli.
14:21.5
Medyo matanda kasi yung Adwina.
14:24.5
Nakutusan pa ako ni Dudo noon.
14:27.1
Nagsayang lamang daw kami ng oras.
14:31.3
Siyempre, sinabi ko sa kanya na wala namang masama kung nagbaba kasakali.
14:36.6
Yung matanda ay nagtanong kung sino ba talagang hinahanap namin.
14:41.6
Nagkatitikan kami noon ni Dudo.
14:44.7
Para kasing ang seryoso na mukha ng matanda.
14:47.2
Sinabi ko ang pangalang Weng-Weng.
14:55.3
Teka, sigurado ba kayo?
14:57.9
Kilala nyo yung Weng?
15:00.5
Yun din naman yung sinabi sa amin ng kaibigan namin eh.
15:06.8
Sabay titig kay Dudo.
15:09.1
Gawa ng kinukurot na ako nito sa tagiliran.
15:13.3
Ang sabi ng matanda.
15:16.0
Ang Weng daw ay nasa pag-ibig.
15:17.0
Ang weng daw ay nasa pag-ibig.
15:17.1
Ang weng daw ay nasa pag-ibig.
15:17.2
Ang weng daw ay nasa unahan ng bahay.
15:19.4
Sa bandang baba ito ng bundok.
15:22.4
Kung yun umano ang talagang hinahanap namin,
15:25.8
ay huwag na lamang daw naming puntahan yun.
15:32.2
nagtaka kami noon ni Dudo.
15:34.9
Nagtanong kami kung bakit pero,
15:37.8
hindi na nagsalita pa yung matandang yun.
15:41.9
Tumalikod na ito at pumasok ng bahay.
15:47.7
Itutuloy pa ba natin, Danny?
15:50.0
Baka palpak na naman eh.
15:54.6
Ano kayang punto ng gurang na yun?
15:59.5
Pinunta namin yung sinabi ng matanda.
16:03.0
May maliit na daan noon.
16:05.2
Nakabunga dito sa napakatarik na pangpanga.
16:09.5
Nagrereklamo na si Dudo noon.
16:12.9
Kapag nagkamali umano kami ng hakbang,
16:16.5
pupulutin talaga kami sa baba.
16:20.5
Madulas pa naman umano ang daan kasi nga umulan.
16:24.3
Tapos panaybitaw ng mabibigat na salita nito.
16:28.2
Hindi ko na lamang siya pinapansin.
16:32.2
Ilang saglit lang,
16:33.7
may natanaw akong bubungan.
16:37.3
Nasa bewang ata ng bundok yun.
16:40.4
Tapos ang paligid ay masukal nakakauyan.
16:42.9
Lingay na ang araw kaya medyo madilim na.
16:49.0
Hanggang sa makarating kami sa baba.
16:52.9
Doon, Sir Seth, ay nakita namin si Japit.
16:56.6
Parang nagulat pa ito at biglang sumimangot ang mukha niya.
17:01.8
Pinagmumura ka agad ito ni Dudo.
17:04.3
Talagang hinilamos ni Japit ang matatalim na salita ni Dudo noon.
17:09.5
Nakatayo lamang si Japit.
17:12.0
Tapos sa unahan ay kailangan.
17:12.3
Sa unahan ay konting naroon-roon ng bahay
17:14.5
na parang ang daming lamok kasi nga
17:17.0
kulob yun na parang hindi nasisikata ng araw.
17:22.1
Ano bang ginagawa nyo dito?
17:26.4
Minura ulit ito ni Dudo.
17:28.8
Akala ko pa nga sasapakin eh.
17:33.2
Kanina pa kami naghahanap sayo.
17:35.2
Nandito ka lang pala.
17:37.3
Yung mga magulang mo hinahanap ka.
17:39.8
Ba't hindi ka umuwi?
17:41.1
Hindi pa ba nang yun?
17:42.3
Di limahid yung karga mo?
17:44.4
Ang sabi naman ito ni Japit.
17:47.2
Doon muna siya magpapalipas ng isang linggo.
17:50.7
Huwag daw kaming mag-alala dahil wala naman daw nangyari sa kanyang hindi maganda.
17:56.5
Ilang saglit lang ay nakita ko si Weng-Weng na nakabungad ito sa may beranda.
18:03.1
Baligan ito ang bahay nila.
18:05.4
Isang palapag na nakaangat sa lupa.
18:08.3
Medyo malapad ang bahay.
18:11.7
Na matatanaw naman ang bangin na nakakapanindig balahibo.
18:17.5
Kinawayan pa kami ni Weng-Weng.
18:20.4
Sus Maria Sir Seth.
18:22.7
Hindi naman sanang lalaita pero sa pagkakataong yun ay may masasabi talaga kapag nakita itong si Weng-Weng.
18:31.8
Ibang iba siya kumpara noong nasa may baile.
18:35.9
Parang walang sipilyo tapos parang hindi rin naliligo.
18:39.8
Buhagag ang buhok.
18:44.1
Nandiri nga ako noon kay Japit.
18:46.5
Kung sakaling may nangyari sa kanila.
18:52.9
Inaya kami ni Japit na dumaong muna sa bahay.
18:56.5
Ang mga magulang ni Weng ay mababait na manumano.
18:59.8
Pero wala ang mga ito sa mga puntong yun.
19:05.0
Sila lamang umano dalawa ni Weng-Weng sa bahay.
19:07.3
Nagkasikuhan kami ni Dudo noon.
19:12.3
Animo'y nagtutulakan pa kung sino ang unang magsasalita.
19:17.6
Ano? Ikaw? Anong plano mo?
19:21.2
Dilat na dilat na wika ni Weng-Weng.
19:24.0
Naparabang nananakot.
19:27.7
Respetuhin muna natin sila dito, do.
19:30.4
Sige, ngayon lang naman eh.
19:33.0
Ang importante, alam natin buhay pa yung hayupak na to.
19:37.3
Sumunod ako kay Japit noon.
19:40.6
Ito namang Dudo ay nakasimangot na muka
19:42.6
habang kamot-kamot ang ulo.
19:46.6
Pero ilang saglit lang ay sumunod din naman ito.
19:51.5
Nang makarating kami sa bahay at makakit sa biranda,
19:55.6
may kakaibang baho doon.
19:58.9
Parang kubeta ang bahay na yun.
20:02.6
Though, malinis naman ang saig na kawayan
20:05.4
at ang kabuuan ng loob,
20:07.3
pero napakabaho talaga.
20:12.1
Napansin kong sumimangot ang muka ni Dudo,
20:15.4
pero hindi ito nagreklamo.
20:18.8
Siguro nahiya ito.
20:21.7
Doon ko nakita ng malapitan si Weng-Weng.
20:25.3
Parang ang pangit ng ugali.
20:28.4
Pero itong si Japit,
20:30.4
abay sobrang lambing.
20:32.9
Nakaholding hands pa sila.
20:36.2
Nagkakasikuan na lamang kami.
20:37.3
At sabi ko ba'y sakyan na lamang ang kagustuhan ng kaibigan namin.
20:44.6
Kung saan ito masaya, ay masaya na rin kami.
20:48.8
Kahit ang totoo, malungkot kami nun.
20:52.9
Kung wala lang sigurong tao,
20:55.3
nakatikim na ito ng sikmura kay Dudo.
20:59.3
Kung nasaan si Weng-Weng, ay nakabuntot naman itong si Japit.
21:04.0
Tumulong pa nga yun sa pagkatay ng mano kasi nga,
21:06.3
ipapakain naman nyo sa amin.
21:10.2
Nag-iihaw sila sa may baba.
21:12.8
Kami naman ni Dudo ay naroon-roon sa may biranda.
21:17.8
Yung samyo sa bahay na yun ay parang nasanay na lamang din kami.
21:23.1
Noong padilim na,
21:27.2
Walang kahit konting alat yung inihaw na manok.
21:31.3
Masarap ang amoy pero hindi masarap kainin.
21:33.9
Nagtataka ako noon kung bakit hindi nakikisabay itong si Weng-Weng.
21:38.9
Tinatawag pa ni Dudo na sumabay na ng kain kaso umiling ito.
21:44.9
Habang nangyayari naman yun,
21:47.9
nagpaalam kami na pagkatapos kumain ay uuwi na kami.
21:52.9
Tapos isasama namin si Japit pero...
21:55.9
Ano bang sabi ko?
21:59.9
Hayaan nyo na yung mga magulang ko.
22:01.9
Pagkatapos kumain ay uuwi na kami.
22:02.9
Tapos isasama namin si Japit pero...
22:03.9
Wala namang maganda sa bahay namin eh.
22:06.9
Tsaka pangit ang mga ugali ng mga kasama ko doon.
22:12.9
Nagkatitigan kami noon ni Dudo.
22:15.9
Binalag kami ng pagtataka.
22:18.9
Ito pa lamang ang unang beses naming marinig ni Dudo ang sinabi ni Japit patungkol sa mga magulang niya.
22:26.9
Para bang walang respeto.
22:29.9
Ibang iba siya noon.
22:31.9
Dahil itong si Japit,
22:32.9
bagamat may pagkapilyo,
22:35.9
hindi ito nagbibitaw ng salita patungkol sa kanyang mga magulang.
22:41.9
Lalo na kapag hindi maganda.
22:44.9
Bagkos ay nirerespeto niya ito at ang totoo,
22:47.9
mahal na mahal si Japit ng kanyang mga magulang.
22:51.9
Kahit isang beses,
22:53.9
hindi kami nakakarinig ang sermon mula sa kanila.
22:59.9
sa lahat ng mga magulang namin,
23:01.9
ito lang mga magulang ni Japit ang mabait at mapagkumbaba.
23:06.9
Lalo na kung papano makitungo.
23:10.9
Sapakin ko na kaya itong hayop na ito, Danny.
23:13.9
Hayaan mo na, Dudo.
23:15.9
Baka nag-aalibay lang yan para makapanatili dito.
23:19.9
Sakyan na lang natin.
23:21.9
Pero hindi tayo uuwi kapag hindi natin siya kasama.
23:25.9
Mahina kong tugon kay Dudo noon.
23:28.9
Ayon naman dito, ha?
23:29.9
Hindi umano pwede iyon.
23:32.9
Kung hindi daw kami uuwi ay kami naman ang pagagalitan.
23:36.9
Kaya uuwi daw kami pagkatapos kumain.
23:41.9
Kalulubog lang ng araw noon.
23:43.9
Pababa na sana kami ng bahay.
23:46.9
Nang makarinig kami noon
23:49.9
ng ingay sa mga damuhan.
23:52.9
Kasabay nito ang tinig na parang igik ng malaking baboy.
23:56.9
Tapos ay paglakas ng mga huninang kuliglig.
23:59.9
Na para bang may mga kung anong nilalang sa paligid noon.
24:04.9
Nakakarinig din kami noon ng hagikik.
24:08.9
Nakakapangilabot iyon, Sir Seth.
24:11.9
Bigla namang nagsalita si Weng Weng at nang sabi,
24:16.9
Bukas na lamang daw kami umuwi.
24:19.9
Gawa ng madilim na at baka bagatin kami ng aswang.
24:23.9
Yung narinig daw kami,
24:24.9
yung narinig daw namin,
24:29.9
At napadaan sa lugar.
24:32.9
Sabi ko naman hindi.
24:35.9
Hindi totoo ang aswang.
24:39.9
Hanggang sa may binulong sakin si Dudo.
24:45.9
yung tinig na iyon naman o ay galing sa aswang.
24:49.9
Ito na rin ay batay sa kanyang tatay.
24:52.9
Parang igikumanon ako.
24:53.9
Parang igikumanon ang baboy ito.
24:56.9
Katunayan ay nakarinig na rin si Dudo ng gano'n.
24:59.9
At ilang saglit lang ay may nakita siyang tao na nasa ibabaw ng puno.
25:04.9
Na bigla namang umanong nawala.
25:09.9
Nakukuha ko na ang sinabi ng matanda kanina,
25:13.9
yung salitang huwag nang puntahan dito,
25:18.9
siguro aswang iyon.
25:21.9
Sigurado ka ba dyan, Dudo?
25:24.9
Ayon naman kay Dudo.
25:26.9
Maniwala na lamang daw ako.
25:28.9
Gawa ng totoo talaga na umiira na mga aswang at kumakain umano ito ng tao.
25:35.9
Niloko ko na lamang ang sarili ko noon.
25:38.9
Pinilit na maniwala sa kanila.
25:41.9
Pero naging masaya ko noon kasi nga,
25:44.9
mananatili kami at may panahon pa para makumbinsi ko itong bulag na si Jarpet.
25:49.9
Tutalay na kapag paalam naman ako,
25:52.9
sila nanay at tatay ay hindi ako hahanapin noon.
25:55.9
Iisipin lang na nasa barkada.
25:58.9
Inabutan kami noon ni Jarpet ng isang galong tuba.
26:03.9
Hindi ko alam na may tuba pala doon.
26:06.9
At ang sabi ni Jarpet ay dala daw ito ng tatay ni Weng Weng.
26:12.9
Naging masaya dito si Dudo.
26:15.9
Kasi toma talaga ang hilig nito pero,
26:18.9
binalaan ko siya sa pundong yun.
26:21.9
Baka kasi may dalang damo ito.
26:24.9
Huwag ka mo siyang magloko doon gawa ng susuntukin ko talaga siya.
26:29.9
Ito kasing si Dudo kapag may tama na.
26:33.9
Kung ano-ano na lamang ang sinasabi.
26:36.9
Kadalasan malalaswa.
26:39.9
Tawa ng tawa nang walang katapusan.
26:42.9
Kao ba naman yung tamaan ng damo diba?
26:47.9
Si Weng Weng at Jarpet ay nasa gilid lang namin.
26:53.9
Akala siguro maganda tingnan pero,
26:58.9
Nagtaka ako gawa nang hindi pa dumadating ang mga magulang ni Weng Weng noon.
27:03.9
Nagtanong ako kung kailan ba darating ang mga ito pero,
27:08.9
bigla na lamang natahimik ang babae.
27:11.9
Nakita ko yung hilaw na pagngiti niya.
27:15.9
Ilang saglit pa ang sabi nito.
27:19.9
Nasa paligid ng mano.
27:22.9
Maya-maya ay aakit ng mano sila ng bahay.
27:29.9
Yan ang naiisip ko noon.
27:32.9
Gawa nang kung nasa paligid pa,
27:35.9
dapat ay makikita namin.
27:38.9
Nasa biranda kami ng mga puntong yun at may ilaw na mula sa lampara.
27:44.9
Kahit maliit lamang ang liwanag pero,
27:48.9
naaabot nito ang ibaba ng bahay.
27:51.9
Wala din akong naririnig ng mga yabag.
27:55.9
Maliban na lang sa tunog butiki na,
27:58.9
aakalain mong sobrang laki.
28:01.9
Gawa nang umieko yun sir Seth.
28:04.9
Hanggang sa ilang saglit lang,
28:07.9
narinig muli namin yung igik ng baboy.
28:11.9
Tapos nawala ang huni ng mga kuliglik.
28:16.9
napapapitlag pa dahil nagulat.
28:19.9
Bigla itong tumayo at sinipat ang bandang baba.
28:23.9
Sa gilid ng biranda,
28:26.9
kung saan may malalim na bangin doon.
28:32.9
Doon ata sa baba dumaan na.
28:35.9
Madami bang aswang talaga dito?
28:39.9
Tumango lamang si Weng.
28:41.9
Tapos ang sabi nito,
28:43.9
dumadaan lamang umanong ang mga yan.
28:46.9
Pero kapag nabigyan ng pagkakataong makabagat,
28:51.9
Ilang segundo lang noon sir Seth,
28:54.9
may dalawang taong dumating.
28:57.9
Matatanda na mga ito.
28:59.9
Nakangiti ito sa amin ni Dudo na,
29:02.9
parabang matagal na kaming magkakilala.
29:06.9
Tinawag yun ni Dudo.
29:09.9
Tinawag yun ni Weng-Weng na nanay at tatay.
29:13.9
Mabilis naman kaming bumati kasi nga,
29:16.9
mga magulang pala ito ng babae.
29:19.9
Pagkakit ng bahay ng dalawa,
29:23.9
parang mapapapikit ako noon.
29:29.9
Yung matandang na daanan namin,
29:32.9
may amoy nakakasulasok.
29:35.9
Pero mas malala ang dala
29:37.9
ng mga magulang ni Weng-Weng noon.
29:39.9
As in nakakadiri,
29:42.9
hindi mo mawari kung kili-kili ba,
29:49.9
napaatras pa nga ng bagya.
29:52.9
Tapos yung mukha niya ay nakasimangot.
29:55.9
Habang itong si Japit naman ay patawa-tawa lamang na,
29:59.9
nagmano na parang hindi alinta ng amoy.
30:03.9
Walang kibwa mga ngayon.
30:06.9
Dumaan lang tapos nagtungo ng diretto.
30:08.9
Tapos nagtungo ng diretto sa may kusina.
30:11.9
Yung kusina ay hindi namin nakikita mula sa biranda.
30:15.9
Nasa likod ito ng isang silid na nakabungad sa sala noon.
30:20.9
Sumunod si Weng-Weng.
30:23.9
Habang si Japit naman ay nakangisi na,
30:28.9
Yun bang hindi na namin kilala?
30:31.9
Kinakausap namin ito pero tumatangu lang.
30:35.9
Naririnig ko ang pag-uusap nila ni Weng-Weng noon.
30:37.9
Nag-uusap nila ni Weng-Weng doon sa kusina na,
30:40.9
para bang nagtatalo ang mga ito?
30:43.9
Si Dudo noon ay napapansin din ito.
30:47.9
Kinalabit ako at sinabing,
30:52.9
Nagkibit-balikat na lamang ako noon.
30:55.9
Ilang saglit lang,
30:58.9
namatay ang ilaw doon sa kusina.
31:01.9
Tapos ay lumabas si Weng-Weng.
31:04.9
Nagtataka ako noon.
31:06.9
Bakit pinatay ang ilaw?
31:09.9
Hindi naman pwedeng doon matutulog ang mga magulang niya kasi nga,
31:13.9
butas-butas ang sahig doon.
31:17.9
Anong nangyayari? Ba't namatay ang ilaw?
31:21.9
Tanong ko kay Weng-Weng.
31:23.9
Pero hindi siya nagsalita.
31:26.9
Hindi talaga lumitaw ang kanyang mga magulang.
31:30.9
Hindi ko alam kung anong ginagawa ng mga ito sa may likod.
31:34.9
Dala ng pagkabagabag.
31:37.9
Pinuntahan ko ito pero pasimple lang.
31:41.9
Kunwari ay may hinahanap ako.
31:44.9
Nang makarating ako sa kusina,
31:47.9
pagtingin ko ay walang katao-tao roon.
31:51.9
Bukas ang bintana kaya naaninag ko ang kusina,
31:55.9
pero wala na talagang tao.
31:58.9
May nakabukod na pintuan,
32:01.9
pero doon naman ito sa bagay.
32:03.9
Doon naman ito sa bandang gilid.
32:06.9
Dapat ay bukas yon kaso nakatali ito.
32:10.9
Nakakaramdam na talaga ako noon ng kakaiba.
32:14.9
Natatakot na nga ako eh.
32:16.9
Pasimple kong kinawayan si Dudo.
32:19.9
Mabuti at napansin niya kaagad ako noon.
32:22.9
At nakuha din ang senyas ko na huwag magpalata.
32:26.9
Kagad siyang nagtungo sa likod.
32:29.9
At doon ay sinabi ko sa kanya na walang tao.
32:32.9
Na wala na ang mga magulang ni Weng-Weng.
32:35.9
Hanggang sa ganoon na lamang ang pagkawindang ko
32:39.9
nang biglang sabihin ni Dudo na,
32:42.9
Sabi ko na nga ba Dani?
32:45.9
Huwag ka mag-iingay ha.
32:48.9
Baka aswang yung mga nakatira dito.
32:51.9
Nakita ko yung dumaan kanina eh.
32:54.9
Nasipat ko doon sa silong gumapang.
32:57.9
Mga magulang ni Weng-Weng yun.
33:00.9
Itong si Japit baka kainin.
33:04.9
Tingnan mo parang wala na sa katinuan.
33:07.9
Napapansin mo naman diba?
33:11.9
Teka Dudo, hindi ako sigurado ha.
33:15.9
Pero parang totoo eh.
33:18.9
Anong gagawin natin?
33:22.9
Sabay sipat kila Japit noon na naglalampungan doon sa biranda.
33:26.9
Ang sabi naman ni Dudo,
33:29.9
huwag daw kaming matutulog.
33:32.9
Tapos huwag daw tapusin ang pag-inom doon sa tuba.
33:36.9
Baka kasi may hinalong pang patulog
33:39.9
at baka maging pagkain din kami.
33:43.9
Nataranta ako noon.
33:45.9
Nagtungo kami sa biranda.
33:48.9
Si Japit noon ay parang lutang sa droga.
33:51.9
Yung kakaibang napapansin namin sa kanya
33:54.9
ay parabang mas lalong lumala noon.
33:57.9
Hanggang sa naisip ko noon kunin ang mga tsinelas namin.
34:02.9
Kung sakaling may mangyari,
34:04.9
tatakbo talaga kami.
34:10.9
ganoon na lamang ang pagkagulat ko.
34:13.9
Nakakita ako ng isang tao na nakatuwad.
34:17.9
Doon mismo sa silong ng bahay.
34:21.9
Hindi ako nakagalaw noon.
34:25.9
Parabang nanigas ang katawan ko.
34:28.9
Tinatamaan ng liwanag ang muka ng taong iyon.
34:32.9
Mula sa kakarampot na liwanag na lumusot sa may silong.
34:37.9
Ang nilalaki ng mga mata niya.
34:40.9
Tapos yung muka ay hindi ko mawari kung ano.
34:44.9
Basta napakapangit nito.
34:47.9
Sa isip-isip ko noon,
34:50.9
eto na siguro ang aswang.
34:52.9
At unang beses kong makakita nito.
34:54.9
Nakatitig lamang ako.
34:58.9
Baka kasi kapag malingat ako noon,
35:01.9
sunggaban na lamang ako bigla.
35:04.9
Kumabig yon patungo sa dilim.
35:07.9
At kitang kita ko ang pagkahig ng mga paa niya.
35:11.9
Hanggang sa maglaho na lamang sa kawalan.
35:15.9
Doon na akong mabilis na umakit sa bahay.
35:19.9
Binulungan ko si Dudo na,
35:22.9
nakakita ako ng nilalang sa silong.
35:26.9
Sabi naman ni Dudo,
35:28.9
kumalma lamang umano ako.
35:31.9
Huwag magpapahalata.
35:33.9
Pero kahit anong laban ko sa takot nun ay talagang
35:38.9
kinikilabutan na ako.
35:40.9
Hindi na ako napapanatag.
35:43.9
Parang gusto ko nang tumakbo.
35:46.9
Si Weng Weng ay nakatitig sa amin na parabang nagdududa.
35:51.9
Hanggang sa nagsalita ito at ang sabi,
35:55.9
hindi pa daw ba kami matutulog?
35:58.9
Kagad namang sumabat itong si Dudo,
36:01.9
na hindi pa at mauna na lamang daw sila ni Japet.
36:05.9
Siniko ko si Dudo at ang sabi ko sa kanya,
36:09.9
isasama namin si Japet pero,
36:12.9
gumante naman ito ng siko sa akin.
36:17.9
pabayaan na lamang namin si Japet.
36:20.9
Iligtas na lamang umano namin ang sarili nun.
36:25.9
Bumaba ng bahay si Weng Weng.
36:28.9
Kami na lamang tatlo sa itaas.
36:31.9
Sobrang tagal bumalik ni Weng Weng.
36:34.9
Hanggang sa narinig ko ulit yung tinig na nakakapangilabot.
36:40.9
Napamura na si Dudo sa mga sandaling ito.
36:46.9
kung wala kaming gagawin ay mamamatay kami dun.
36:50.9
Bigla na lang pumasok ng bahay si Dudo.
36:53.9
Hinila niya si Japet kasabay ng paghudyat sa akin.
37:00.9
isa raw man ang pintuan at ang bintana.
37:03.9
Ginawa ko naman iyon.
37:06.9
Maging doon sa may kusina ay sinara ko din.
37:10.9
Doon kami nagtago sa loob mismo ng bahay na iyon.
37:14.9
Si Japet ay wala sa sarili.
37:17.9
Ngisi lamang nang ngisi.
37:20.9
Sinindihan ko ang lampara doon sa may kusina.
37:23.9
Tapos yung mga buta sa may sahig.
37:26.9
Tinabon ko doon ang lamesa.
37:29.9
Binaliktad ko iyon.
37:32.9
Habang sinusulat ko yung kwento na ito, Sir Seth,
37:36.9
kinikilabutan ako pero
37:38.9
natatawa din ako sa sarili ko noon.
37:41.9
Sino ang mag-aakala na gagawin naming depensa ang sariling bahay ng mga aswang?
37:47.9
Naghanap kami noon ng itakot.
37:49.9
Para kahit papano ay may magagamit kami.
37:54.9
Maliban na lamang sa kahoy na ginagamit sa lusak.
37:58.9
Ito'y pangdurog ng saging.
38:01.9
Pusturang pamalo siya sa larong baseball, Sir Seth.
38:05.9
Samantalang si Dudo naman.
38:08.9
Bangko ang bitbit niya noon.
38:11.9
Ilang saglit lang umalog ang bahay na iyon.
38:16.9
Para bang inaalog lang?
38:18.9
Ito'y pang inaalog lang nila sa may labas.
38:21.9
Kasunod noon ang pagkalambag ng dingding.
38:25.9
May siwang sa bintana.
38:28.9
Nakita ko ang tatay ni Weng Weng at kung hindi ako nagkakamali.
38:34.9
Ito'y yung nakita ko sa may silong.
38:37.9
Sobrang nakakakilabot ang itsura.
38:41.9
May kakaibang tunog pa ito na parang hilik ng malaking hayop.
38:46.9
Napasangbit ako noon sa ama.
38:50.9
Hindi ako relihiyoso pero napadasal talaga ako noon nang wala sa oras.
38:56.9
Si Dudo naman parang iiyak na kapag may kumakalampag sa dingding.
39:03.9
Kinakalampag din ito ni Dudo gamit ang bangko.
39:07.9
Mga halimaw, huwag niyo kaming sasaktan oh.
39:12.9
Naparito lang naman kami dahil nakijapit eh.
39:16.9
Si Japit noon ay binasa ko ng tubig ang muka.
39:20.9
Nagbaba ka sakali akong may masmasan.
39:24.9
Aba, sa maniwala man kayo o sa hindi.
39:28.9
Parang nagulat ito.
39:31.9
Nagtaka pa kung bakit kami nasa loob at nagsara noon.
39:35.9
Kanina lang ay nasa labas naman pero, ay nga, ang importante ay may masmasan ang animal.
39:43.9
Sabi ko na nga ba.
39:46.9
Hoy, ikaw animal ka.
39:49.9
Tira bahala ka eh.
39:51.9
Itong babae mo ginagay-uma ka.
39:54.9
Aswang sila Japit.
39:56.9
Nadamay pa kami sa lukuhan mo.
39:59.9
Ano? Anong aswang Dudo?
40:03.9
Sila? Sila Weng-Weng?
40:05.9
Tingin ka ba Japit? Gusto mo ng patunay?
40:11.9
Tingin natin kung mabubuhay ka pa.
40:14.9
Parang hindi pa naniniwala sa amin noon si Japit.
40:19.9
Ano bang nakain ito?
40:21.9
At binuksan ang bintana noon.
40:24.9
Ayon, sumigaw na parang baliwa.
40:28.9
Ang sabi ay may halimaw umano sa labas.
40:32.9
Mabilis na sinara nito ang bintana.
40:36.9
Sang katutak na mura ang inabot niya kay Dudo.
40:40.9
Ako naman noon ay walang kibulang.
40:43.9
Bawat tunog noon ay para akong nababaliw.
40:49.9
Hanggang sa napansin kong parang naroroon sila.
40:56.9
Sa ilalim ng silong.
40:59.9
Natahimik kasing labas at nakarinig ako ng yabag sa lupa.
41:05.9
Doon mismo ito sa tapat ng sala.
41:08.9
Pinaghahampas ko ng pamalo ang sahig.
41:15.9
Kasama na doon ang pagmamakaawa.
41:18.9
Hanggang sa narinig namin ang pagsisisigaw ni Weng Weng noon at ang sabi nito ay hayaan na lamang umano si Japit.
41:27.9
Wala daw mangyayari sa amin kapag iniwan namin si Japit doon.
41:32.9
Dahil hindi papayag ang kanyang mga magulang.
41:36.9
May nangyari daw kasi sa kanila.
41:40.9
At nahuli sila ng mga ito.
41:43.9
Si Dudo, matapos marinig ang sinabi ni Weng Weng, kamuntikan ng mapalo ng bangko itong si Japit.
41:52.9
Yari ka ngayon, Japit?
41:55.9
Weng Weng, makakauwi ba kami?
41:58.9
Subagot ka ng oo.
42:00.9
Dahil ngayon din iiwan na namin itong si Japit dito.
42:03.9
Sumagot naman si Weng Weng.
42:05.9
Sumagot naman si Weng Weng na makakauwi umano kami.
42:10.9
Basta iwan lamang si Japit.
42:13.9
Dahil kapag hindi kami pumayag, hindi din papayag ang mga magulang niya.
42:20.9
Nagmamakaawa itong si Japit, Sir Seth.
42:24.9
Naglulupas ayat ang sabi ay huwag daw namin siyang iwan doon.
42:29.9
Ako Sir Seth. Hindi ako mataling magsalita pero,
42:34.9
sinabihan ko talaga si Japit na mabuti nga sa kanya.
42:38.9
Tapos pinagmumura ko siya noon.
42:41.9
Marahan kong biluksan ang pinto.
42:44.9
Tapos si Dudo sinilip ang pintana.
42:48.9
Wala daw siyang nakikita sa may labas.
42:52.9
Pero nang tuluyan ang magbukas ang pintuan,
42:56.9
napaatras ako noon.
42:58.9
Sa kadahilan ng nakabungad sa amin ang mga magulang ni Weng Weng.
43:03.9
Nakatuwa na mga ito na parang mga gagamba na nakatungtong sa mahabang upoang kawayan sa may bandang biranda.
43:16.9
Mas naging malinaw sa akin ang itsura ng mga ito.
43:21.9
Sobrang nakakatakot.
43:24.9
Parang mababaliw ako noon sa pagkabila.
43:28.9
Nanlilisik ang mga mata.
43:33.9
Kitang kita ko ang mga ngipin na hindi pantay.
43:37.9
Sobrang pangit nila.
43:40.9
Siguro kung may sakit lang ako sa puso noon, patay na ako.
43:46.9
Sandali! Bakit nakaabang sila?
43:50.9
Malinaw yung usapan natin, Weng ah.
43:53.9
Sabi mo makakaalis kami.
43:56.9
Umakyat ng bahay si Weng Weng matapos sabihin niyo ni Dudo.
44:00.9
Yung buhok nito ay parang alambre.
44:04.9
Yung muka ay normal naman pero parang mangkukulam.
44:09.9
Ang itim kasi ng bawat gilid ng kanyang mga mata.
44:14.9
Ayon sa kanya, dumaan lamang daw kami at walang mangyayari sa amin.
44:21.9
Walang ano-anong kumaripas kami ng takbo noon.
44:25.9
Naguunahan kami ni Dudo.
44:28.9
Ang hindi namin alam, itong si Japit pala ay dumaan sa may bintana.
44:35.9
Habang tumatakbo kami ay nagsisisigaw ito na huwag umano siyang iwan.
44:41.9
Sabi naman ni Dudo, bumalik siya doon sa bahay.
44:46.9
Madadamay kami pero mabilis tumakbo eh.
44:50.9
Mas mabilis pa talaga si Japit sa amin.
44:53.9
Talagang hindi na magkamayaw ito.
44:56.9
Wala nang pakialam sa daan.
44:59.9
Nagkadulas-dulas pa kami noon hanggang sa makarating kami sa ibabaw.
45:04.9
Hindi ko alam kung bakit hindi ako napapagod.
45:08.9
Ganun din ang mga kasama ko.
45:10.9
Siguro sa sobrang nervyos.
45:13.9
Basta si Dudo noon habang tumatakbo kami ay patuloy sa pagmumura.
45:19.9
At nang maaninag na namin ang bahay ng matanda.
45:23.9
Ang sabi ni Dudo ay humingi kami ng tumatakbo.
45:25.9
Ay humingi kami ng tulong doon.
45:28.9
Hindi naman ako nagsalita pero yun din ang tumatakbo sa isipan ko.
45:33.9
Hanggang sa makarating nga kami.
45:36.9
Kumalabog talaga yung malakas ang pinto sa bahay na iyon.
45:40.9
Pinukpok namin ito ng pinukpok kasabay ng,
45:43.9
Manong! Manong! Tulungan niyo po kami!
45:48.9
Nagbukas naman ang pintuan.
45:51.9
Nagkabanggaan pa kami pagpasok sa loob.
45:54.9
Kasama pa ang pahamak na si Japit na nanginginig ang katawan sa takot noon.
46:01.9
Itong matandang ito na pangalanan na lamang nating Mang David.
46:05.9
Nagtanong kung anong problema.
46:09.9
Doon ko sinabing hinahabol kami ng aswang.
46:13.9
Mabilis na isanara ni Mang David ang pinto.
46:16.9
Ginising ang kaanak sa bahay.
46:19.9
Apat na tao ang nakatira doon.
46:22.9
Kasama na si Aduina.
46:24.9
Tapos may dalawang lalaki na nasa husto ng edad.
46:28.9
Malalaki at makikisig ang mga katawan.
46:32.9
Binalaan ko na kayo kanina.
46:34.9
Ang may binalabog niyo talaga yung mga nakatira dyan.
46:37.9
Tapos dito pa talaga kayo dumerecho.
46:41.9
Yung dalawang lalaki ay tinawag niyang mga anak.
46:44.9
Naitago na lamang natin sa pangalang Anton at Roy.
46:48.9
Ayon ka Mang David.
46:50.9
Maghanda o manonang itak.
46:52.9
Tingnan ng paligid ng bahay kung nariyan ba mga aswang.
46:56.9
Kaagad gumilos yung dalawa.
47:00.9
Lumabas sa mga ito.
47:02.9
Ako noon ay doon pa lang ako nakaramdam ng matinding pagod.
47:07.9
Maging ang pag-apdi ng mga paa ko.
47:10.9
Nakapakarami ko pa ng sugat noon.
47:13.9
Tuklab pa ang dalawang kuko sa paa.
47:18.9
Napahiga sa papag.
47:20.9
Namumutla ang mukha nito.
47:22.9
At hingal na hingal noon.
47:24.9
Narito nga sila tay.
47:28.9
Parang inaabangan yung mga bisita na lumabas eh.
47:34.9
Huwag niyong galawin yung mga bisita.
47:36.9
Kung hindi, ibubunyag ko yung pagkatao niyo.
47:40.9
Naririnig namin si Roy na patuloy na sumisigaw.
47:48.9
Kinukumpas ang itak sa bandang daanan.
47:51.9
Si Anton naman noon ay sumisigaw na rin.
47:54.9
Huwag daw mang tatalo ng kapitbahay.
47:57.9
Gawa ng kapag ginawa nila yun ay maliban sa pagbubunyag sa pagkatao.
48:02.9
Susunugin pa nila ang bahay ng mga ito.
48:06.9
Mabuti na lang talaga Sir Seth at naroroon ng mga ito.
48:14.9
Binalaan pa ang mga aswang.
48:16.9
Tama lang at hulog ng langit para sa amin ang matandang yun.
48:19.9
Lumabas ako ng bahay.
48:22.9
Nakita ko yung tatay ni Weng Weng.
48:25.9
Nakadapa ito doon mismo sa may daanan.
48:32.9
Kako ay lubayan na lamang si Trapet.
48:34.9
Hayaan na lamang ito at patawarin sa nagawa niya.
48:37.9
matatapa nila yung tatay ni Weng Weng.
48:39.9
Nakadapa ito doon mismo sa may daanan.
48:42.9
rin sa nagawa niya.
48:45.8
Pagkukunwari ko pa,
48:48.1
pananagutan naman sana
48:49.2
ni Japit kung hindi lang aswang yun.
48:53.8
Hanggang sa nawala
48:54.8
yung tatay ni Weng Weng.
48:57.1
Doon ay lumitaw si Weng Weng.
49:00.3
Hindi ko alam kung
49:01.0
saan galing basta.
49:03.1
Bigla na lamang itong sumulpot
49:07.3
Kamuntikan pa nga itong matamaan
49:10.6
Mabuti na lamang at nakaatras ito.
49:12.9
Ang sabi ng babae,
49:17.5
pinapalaya niya na si Japit.
49:20.5
Huwag lang daw uulit pa.
49:23.0
Huwag pinaglolo ko
49:26.8
Wala naman sanang nangyari
49:28.1
kay Japit kung matinu lamang ito.
49:30.5
Kung naging galante lang
49:32.2
at nagbigay respeto.
49:34.7
Kaso ay bigla na lamang
49:36.1
umanong nagpaalam na umuwi na
49:37.7
na parang walang nangyari nun.
49:40.7
Kahit pa naaktuan sila
49:42.9
Kaya nagalit itong mga magulang
49:47.7
Maayos sana ang pag-uwi
49:49.0
kung may respeto.
49:50.7
Dagdag pa ni Weng Weng nun.
49:53.7
May ginawa ang kanyang nanay
49:56.8
Kaya naman parang wala ito
50:03.3
Pinutaktin na naman ang sermon
50:04.7
itong si Japit ni Dudo.
50:07.7
Hindi nagsalita si Japit.
50:10.9
nakasoksok sa ilalim ng lamesa.
50:12.9
Humingi ng tawad si Weng Weng
50:16.7
doon kay Roy at aton doon.
50:19.1
Maging kay Mang David
50:20.0
ay nanghingi din ito
50:23.6
Ilang saglit lang
50:24.4
ay nawala na si Weng Weng.
50:28.5
kung hindi lang masasaktan itong si Japit,
50:33.3
Basta ang sarap talagang sipain
50:34.9
sa ilalim ng lamesa.
50:38.5
Nagmungkahi si Mang David
50:39.6
na doon na lamang kami
50:40.8
magpalipas ng gabi.
50:42.9
Naayos naman na daw ang sitwasyon.
50:46.0
Ibang aswang kapag nakapagbitaw
50:49.6
Tutu pa rin talaga ito.
50:52.5
Mababait naman sa kanilang
50:53.7
pamilya nila, Weng Weng.
50:56.0
Kaya nga hindi na nila
50:57.0
pinapakialaman ang pagkataon
51:01.5
hindi naman daw namimirwisyo
51:04.5
Nagkataon nga lang na
51:05.6
na disgrasya ni Japit
51:09.5
Kahit sino namang magulang,
51:11.7
Kahit hindi aswang,
51:12.9
magagalit talaga.
51:16.7
Dodo ang pasasalamat namin noon
51:19.8
nagpalipas ng gabi.
51:22.8
Pagsapit ng umaga,
51:25.0
umuwi na kami kagad.
51:27.5
Hindi namin kinikibuan
51:31.0
Nang makarating na
51:31.8
sa sentro ng lugar na iyon,
51:34.3
pumuslit po na kami
51:37.1
May tindahan naman.
51:38.9
Tutala may perang
51:39.7
dalay tong si Dodo.
51:49.3
sa panatatandaan ko,
51:51.3
nakakatawa talaga.
51:55.3
Iyakap ba naman kami
52:02.0
ng mabaliw, Japit.
52:03.7
Kumain ka na lang.
52:05.5
Kamuntikan pa kami
52:10.4
Sobrang gwapo mo kasi.
52:14.1
ang gusto mo kaagad eh.
52:16.1
Mahiya ka sa mukha mo.
52:23.9
Nakita ko si Japit
52:25.0
na habang nakayakap
52:33.0
Ito namang si Dodo
52:33.9
ay nakonsensya din.
52:35.9
Pinatahan ang kaibigan
52:37.2
kahit napasaway ito.
52:41.4
Wala namang dapat
52:44.8
ay pasaway talaga.
52:47.3
Ipagpalagay na lamang
52:48.9
ako ang nagkataong
52:50.2
nagkaroon ng chiksk
52:51.2
na katulad ni Weng-Weng.
52:54.1
iiral din ang pagkalalaki ko.
53:04.0
ng sinapit ni Japit,
53:06.1
yun din ang sasapitin ko.
53:08.7
Pero kapag hindi abay,
53:11.2
sa bahay ng aswang.
53:12.6
Nang makauwi kami,
53:18.4
Ang mga magulang namin
53:22.5
Naroon ang mga magulang
53:23.6
ni Japit sa bahay.
53:25.6
Maging ang mga magulang
53:29.1
ang kapatid ni Dodo nun.
53:35.2
ang mga mata ng animal
53:36.9
galing sa pag-iyak.
53:39.4
Basta nung makita nila kami,
53:41.7
sobrang nilang tuwa.
53:45.2
ng mga magulang ko
53:46.8
kung saan kami galing.
53:49.3
Nagkatitigan kami
53:52.0
Hindi ako nagsalita.
53:54.1
Si Dodo ang nagpaliwanag
53:55.5
hindi niya sinabi
54:03.0
hinanap namin si Japit.
54:06.1
na may bibisitahing babae.
54:09.8
ang lugar at noon
54:13.4
Masama ang pakiramdam
54:14.7
kaya hindi nakauwi.
54:17.5
Di namin iniwan na eh.
54:19.7
Baka kasi kung ano pang mangyari eh.
54:23.3
inaalagaan naman siya doon
54:24.4
ang kaanak nung babaeng
54:29.1
Pasensya na po ah.
54:30.9
Sino ba namang mag-aakala
54:32.0
na nasa ganong sitwasyon
54:34.9
Mabuti at gumaling agad
54:36.8
kaya umuwi na kami.
54:39.6
Tinanong pa ako ng tatay
54:40.8
kung bakit ang dami daw
54:42.6
Para umano kaming
54:46.6
Ang sabi naman ni Dudo,
54:49.9
makipaghabulan eh
54:51.2
may mga aso doon sa lugar.
54:55.9
Napaniwala din namin
54:57.0
ang mga magulang.
54:59.1
Wala namang nagbigay
55:02.1
Hanggang sa mga puntong yon,
55:04.4
iniligtas pa rin naman namin
55:08.2
Ikinubli namin talagang
55:09.3
nangyari at hindi naman
55:14.1
Tingin ko ay namumuhay yon
55:15.3
ng normal at nakikibagay.
55:19.0
Hanggang sa ngayon,
55:20.7
buhay pa si weng-weng.
55:23.5
Hindi ko lang alam
55:24.2
kung saan nakatira.
55:26.4
Kasi minsan nang bumisita
55:27.6
sa amin si Mang David,
55:30.2
lumaya sa manuang
55:30.9
pamilya ni weng-weng.
55:33.8
pagkatapos ng nangyari.
55:36.8
Basta nawala na lamang
55:37.8
bigla ang pamilya
55:38.8
at wala din silang idea
55:40.9
kung may nakapunaba.
55:42.0
Kaya nga bumisita
55:44.4
sa amin si Mang David
55:46.8
kung may kinalaman ba kami.
55:49.1
Pero mariing itinanggi
55:50.6
namin na wala nun.
55:56.3
bastang masasabi ko lang
55:57.5
sa mga kabataan ngayon,
56:01.2
huwag kayong masyadong mapusok.
56:04.0
Isang halimbawa na itong
56:05.1
nangyari sa amin.
56:09.0
Magbigay respeto sa lugar.
56:10.2
Lalo na sa mga babae.
56:13.8
Huwag feeling gwapo.
56:20.4
Ayos na naman ang barkada.
56:22.7
Kaakibat na natin sa paglaki.
56:25.7
Huwag lamang tayong magmalabis.
56:28.3
Huwag pasobrahan.
56:30.2
Gawa nang ang balik nito.
56:33.1
Sa atin lamang din.
56:36.0
At yun nga, Sir Seth.
56:59.3
Thank you for watching!
