BULAG NA MANGGAGAMOT SA ISANG BARYO NG ANTIQUE | Aswang True Story
01:53.5
Ayaw kasi siyang payagan ni Lola Marciana na lumabas noon ng bahay para manggamot sa ibang baryo.
02:00.0
Kung hindi ako kasama.
02:03.0
Dahil natatakot si Lola Marciana na baka mamaya ay may mangyari na namang masama kay Lolo.
02:09.5
Sa oras na abutan na naman ito ng dilim sa daan.
02:14.8
Nga pala, maisingit ko lamang po.
02:18.8
Bata pa lamang ako ay ang Lolo at Lola Marciana ko na ang nag-aruga sa akin.
02:24.4
Kaya naman malaki ang utang na loob ko sa kanila.
02:27.3
At kung tutusin ay mas malapit pa ako sa abunan.
02:30.0
At kung tutusin ay mas malapit pa ako sa abunan.
02:33.0
At kung tutusin ay mas malapit pa ako sa abunan.
02:36.1
Isang beses, habang nagsisibak ako ng kahoy na panggatong sa gilid ng bahay,
02:43.7
narinig ko na may kinakausap si Lolo Berting sa harapan ng bahay namin noon.
02:50.5
Napapalakas na kasi ang boses ng kausap niya.
02:54.0
Kung kaya't panakanakang naulinagan ko ang pinag-uusapan nila noon.
02:58.7
Ano bang pinag-uusapan?
03:00.0
Ano ang pinag-uusapan nila at napapalakas ang boses nila na parang nag-aaway?
03:04.4
Tanong ko pa sa sarili ko.
03:07.3
Saglit kong itinigil ang ginagawang pagsisibak noon.
03:11.6
Naglakad na ako papunta sa harapan ng bahay.
03:15.8
Nakita ko si Lolo Berting nakausap niya ang kumpari niyang si Mang Doming.
03:21.4
Narinig ko ang usapan nila patungkol sa aswang na namiminsala o mano sa baryo namin.
03:30.0
Alam mo kasi parin Berting, wala kaming ibang pwedeng panghinalaang pumatay sa alaga naming kalabaw, kundi aswang lang.
03:40.5
Sino ba naman kasing salbahing tao ang papatay ng kalabaw at naman loob lang yung kinuha, diba?
03:46.7
Malungkot yung boses ni Mang Doming noon.
03:50.2
Dagdag pang wika ni Mang Doming ay nag-iisang kalabaw lamang raw nila yun.
03:55.2
At katangi-tanging kaagapay sa paghanap buhay.
03:57.8
Hindi. Paano na lamang umano ang iilang taniman nila ngayong wala ng alaga niyang kalabaw?
04:06.2
Hindi ko na alam yung gagawin ko. Grabing pagsubok itong dumating sa buhay ko pare.
04:13.9
Baka naman nagkamali ka lang paring Doming. Baka mga ligaw na hayop lang ang dumalis sa alaga mo.
04:21.9
Wika naman ni Lolo.
04:24.6
Sunod-sunod na umiling si Mang Doming at nagsabi na hindi.
04:27.8
Hindi talaga siya maaaring magkamali noon.
04:31.2
Malakas ang kutob niyang aswang umano talaga ang dumalis sa alaga niya.
04:38.3
Ay nako. Matagal na panahon nang walang aswang na nananalasa dito sa lugar natin.
04:45.3
Yan buong akala ko ay matatahimik na tayo.
04:48.8
Pero bakit ngayon pakiramdam ko muli na naman tayong susubukin ng panahon.
04:54.7
Anya pa ng matanda.
04:57.8
Ayan mo parin Doming. Makikiramdam ako mamayang gabi kung aswang nga ba talaga yung pumatay dyan sa alaga mong kalabaw.
05:06.5
Kapag nalaman kong totoo ang hinala mo, sisiguraduin ko sa iyong hindi abuti ng kinabukasan yung aswang na yon.
05:15.8
Tugon naman ni Lolo.
05:18.2
Tumingin ng diretsyo si Mang Doming kay Lolo Berting at nagwika ng papano raw mapapatay ni Lolo ang aswang na sinasabi niya.
05:26.4
Dahing isa na itong buhay.
05:27.8
Baka mamaya, imbis na si Lolo Berting ang papatay sa aswang, siya pa ang matodas.
05:37.5
Wala ka bang bilib sa kapitbahay mong albularyo?
05:41.1
Ano pa't naging tanyag akong albularyo kung hindi ko kayang makipagsagupa sa mga aswang, di ba?
05:47.0
Kahit na ganito na ang kalagayan ko, ay kayang-kaya ko pa rin makipagbakbakan sa mga aswang.
05:55.2
Natawa na lamang din ako sa sinabi ni Lolo.
05:58.5
Dahil kahit kailan talaga ay idinadaan niya lang sa biro kapag may pumupuna sa pagiging bulag niya.
06:06.4
Habasta, ikaw na ang bahala kung ano yung balak mong gawin paring Berting ah.
06:11.8
Ang sakin lang ay pinaalalahanan lang kita.
06:15.5
Hindi ka na katulad noon na malakas pa at kumpleto ang paningin.
06:19.7
Kung kailangan mo ng tulong, magsabi ka lang.
06:22.6
Palagi akong nakahandang tulungan ka.
06:27.8
Usapan nilang dalawa ng tawagin na ni Lola Marciana si Lolo Berting.
06:33.4
Pinapapasok na niya ito dahil may sasabihin siya rin itong mahalaga.
06:39.1
Nilapitan ko na si Lolo Berting at inalalayan na maglakad papasok.
06:44.6
Kinagabihan nga, paglabas ko ng kwarto para sana'y uminom ng tubig ay
06:49.2
nakita kong nakaupo lamang sa tabi ng bintana si Lolo.
06:54.9
Batid kong nakikiramdam lamang siya sa paligid noon.
06:58.7
Gaya ng napag-usapan nilang magkumpare kanina.
07:03.4
Tinanong ko siya kung hindi pa ba siya matutulog.
07:06.6
Mag-aalas dosi na ng hating gabi.
07:10.3
Sinabihan niya akong may inaabangan siya.
07:13.7
Dahil malakas ang pakiramdam niya nga.
07:16.5
Darating nga sa gabing yon.
07:18.8
Ang aswang na sinasabi ng kanyang kumpare.
07:25.0
Kung sakali mang darating ang aswang na tinutukoy ni Mang Doming,
07:27.8
ano naman po yung gagawin niyo?
07:32.5
Bahagya siyang umiti.
07:35.3
Sinabihan niya akong kung ano pa nga ba raw ang dapat gawin sa mga nilalang na hindi marunong lumugar.
07:43.8
Pumapatay sila ng mga alagang hayop na mga kababaryo natin.
07:47.6
Kaya nararapat lang na patayin sila.
07:52.1
Dahil kung hahayaan lamang natin silang patuloy na namiminsala,
07:57.8
isa sa mga kababaryo naman natin ang kanilang bibiktimahin, di ba?
08:03.8
Sa bagay, tama po kayo.
08:06.4
Ah, gusto niyo ba ng kapilo?
08:09.3
Ipagtitimpla ko kayo.
08:12.2
Nagwika si Lolo na mas mabuti pang ipagtimpla ko na lamang umano siya ng kapinon.
08:17.8
Nang sa ganon ay hindi siya dapuan ng antok.
08:22.0
Kanina pa raw kasi siya hikab ng hikab
08:24.1
at parang hinihila ng kanyang katawan patungong higaan.
08:27.8
Sinabi ko sa kanyang sandali lamang
08:31.7
at ipagtitimpla ko siya ng kape.
08:35.5
Kagad akong nagtungo sa kusina.
08:38.4
Nagtimpla ng dalawang tasang kape.
08:41.7
Naisip kong sasamahan ko na lamang si Lolo Berting para naman kahit papano
08:45.2
may makakausap ito.
08:49.8
Pagkabalik ko ay inabot ko sa kanya ang kapinyon.
08:53.7
Nagpasalamat siya at inilapag sa lameseta ang tasa ng kape.
08:57.8
Sa totoo lang, kahit nabulag si Lolo,
09:03.7
kabisadong kabisado niya ang lahat ng sulok sa loob ng bahay.
09:09.3
Maging ang kaliit-liitang kagamitan sa bahay namin
09:12.6
ay alam na alam ni Lolo Berting kung saan ito nakalagay.
09:18.6
Ganon rin sa labas ng bahay.
09:21.6
Kabisado rin ni Lolo Berting ang pasikot-sikot doon.
09:25.8
Kahit na hindi ko siya samahang mag-alala,
09:27.5
ay alam niya kung saan siya pupunta.
09:32.1
Minsan tuloy ay naisip kong may gumagabay sa kanyang hindi nakikitang nila lang.
09:39.2
Loh, sa tingin mo talaga, aswang yung pumatay sa alaga ni Mang Doming na kalabaw?
09:46.6
Kawawa naman yung tao, nawala na ng panganap buhay.
09:51.3
Yun na nga lang yung namumukoddangin niyang maaasahan sa taniman, no?
09:57.5
Hindi ako kumbinsay doon, Sir Seth, na aswang ang dumalis sa alagang hayop ni Mang Doming.
10:04.4
Sapagkat simula noong dumating ako sa bahay ni Lolo Berting,
10:08.3
wala naman akong napapabalita ang may aswang na nananalasa sa bariya na yon.
10:14.5
Takot lang ang mga itong makasagupa si Lolo.
10:17.9
Dahil kahit nabulag na ang abuelo ko,
10:20.9
ay mas malakas pa ito sa kalabaw.
10:24.7
Hindi ako sigurado kung aswang ba talaga yung pumatay sa alaga ni Mang Doming.
10:27.5
Hindi ako sigurado kung aswang ba talaga yung pumatay sa alaga ng kumpare ko.
10:29.6
Pero masasabi ko lang, Apo,
10:32.7
malakas ang kutob kong may nakapasok na namang aswang dito sa baryo natin.
10:39.8
Nang nasa kalagitnaan na kami ng pag-uusap,
10:43.9
nagulat ako nang biglang itinaas ni Lolo Berting ang daliri niya.
10:50.9
nang ibig sabihin ay tumigil na muna ako sa pagsasalita.
10:55.7
May itinuro ito sa labas.
10:57.5
Nang tumigil ako sa pagsasalita ay nanindig ang balahibo ko sa batok
11:04.9
at pakiramdam ko ay gumapang ito sa buong katawan.
11:10.2
Nang makarinig ako ng sunod-sunod na pag-alulong ng aso.
11:19.9
Nararamdaman ko na.
11:22.4
Bulalas pang wika ni Lolo Berting.
11:26.0
Napakunot noo ako at naitanong,
11:27.5
nung sa mahinang boses kung sino ang sinasabi ni Lolo.
11:37.7
Napasinghap ako noon.
11:39.8
Agad na sumilip sa siwang ng bintana.
11:43.1
At noong nakasilip na nga ako mga kagiliw,
11:46.8
napatakip na lamang ako ng bibig at pigil ang hiningang.
11:51.4
Hindi inaalis ang tingin sa labas ng bakura ng bahay namin noon.
11:57.5
Sa kadahilan ng may nakita akong babaeng may mahabang kasuotang kulay itim
12:06.0
ang nagpabalik-balik ng lakad sa labas ng bakura namin.
12:13.5
Panay rin ang pagsinghap nito na parang asong may nalalanghap na pagkain
12:18.5
at hinahanap niya yun kung saan naroon.
12:23.1
Sa unang pagkakataon ay nakaramdam ako ng takot sa sarili.
12:27.5
Hindi ko lubos maisip ang napakapangit na wangis ng matandang babaeng
12:32.7
na silayan ko sa labas ng bahay.
12:39.2
Baku-baku ang mukha na aakalain mong tinubuan ng maraming galis
12:44.4
at braso na nakalitaw sa mahabang kasuotan nito.
12:51.0
Paruot pa rito ang paglalakad niya.
12:54.2
Pagkatapos ay hihinto sa harapan ng bahay
12:56.9
at hihinto sa harapan ng bahay.
12:58.1
Sisinghap sa hangin na animoy may naaamoy na pagkain nun.
13:04.3
Naririnig ko rin ang mahinang paghagok nito
13:06.6
na parang may namumuong plema sa dibdib na hindi mailabas-labas nun.
13:13.4
Sa mahinang boses ay tinanong ako ni Lolo Berting
13:16.5
kung nakikita ko na ba raw ang nilalang na tinutukoy niya.
13:22.7
Tumangu ako at takot na takot na inihayag sa kanya
13:25.4
ang nakakapangilalaan.
13:27.5
Sabot na itsura ng nilalang na iyon.
13:31.9
Huwag ka matakot apo.
13:33.8
Ang mga ganyang klaseng nilalang ay hindi dapat kinatatakutan.
13:38.6
Dapat sa mga iyan,
13:40.9
o kaya naman ay binibigyan ng leksyon para magtanda.
13:46.3
Wika ni Lolo nun.
13:48.7
Maya-maya pa ay narinig kong nag-usal si Lolo Berting
13:52.0
ng mga lingwahing hindi ko maintindihan.
13:56.2
Tapos ay tinapasakit.
13:57.5
Tapik niya ako ng tatlong beses sa balikat
13:59.8
at nagsabing magiging maayos na ako.
14:04.2
Matapos niya akong tapikin nun.
14:07.4
Sa maniwala man kayo o sa hindi,
14:10.8
bigla na lang nawala na parang bula
14:13.0
ang kaninang takot na nararamdaman ko.
14:18.0
Nakahinga na ako ng maluwag
14:19.6
at napawi na ang kabang nararamdaman ko nun.
14:26.2
Ano pong ginawa niyo?
14:27.5
Bakit bigla na lamang nawala yung kaninang takot na nararamdaman ko?
14:34.2
Saglit na tumikhim si Lolo Berting
14:37.9
isang orasyong pangpoder
14:40.6
at sa bulag ang kanyang ginawa.
14:44.6
Nilagyan niya ako ng puder sa katawan
14:46.6
nang sa ganon ay hindi ako makaramdam ng takot nun.
14:51.8
At higit sa lahat ay hindi ako makita ng nilalang
14:54.9
na nasa labas ng bahay.
14:57.5
Dito ka lang sa loob ng bahay, apo ha?
15:02.5
Ha? Teka, bakit lo?
15:04.8
San kayo pupunta?
15:07.2
Pagtatakang tanong ko sa abuelo ko nang makita ko siyang tumayo nun.
15:13.0
Sinabi niya sa aking lalabasin niya lang raw ang nilalang na yon
15:16.3
at bibigyan niya lamang ng leksyon.
15:19.4
Nang sa ganon ay hindi na pamarisan pa ng ibang nilalang
15:22.6
na naglalakas ng loob na pasukin ang baryo namin para maminsala.
15:27.5
Isang malaking insulto para sa akin ang ginawang kapangasan
15:32.9
at pagpasok dito sa teritoryo ko ng animal na yan.
15:40.6
Tumayo na rin ako.
15:42.8
Sinabi ko sa kanyang sasama ko sa labas ng bahay.
15:46.6
Hindi ako papayag na mag-isa lamang siyang haharap sa nilalang
15:49.8
na kanina pa naghahanap ng mabibiktima
15:53.2
dahil sa baka mapano siya.
15:57.4
Mas mabuti na yung kasama niya ako para kahit papano
15:59.7
ay makatulong ako at makaalalay sa kanya.
16:04.9
Pero mariing nagwika ang abuelo kong
16:07.6
mas lalo lamang siyang mahihirapang kalabanin ang aswang
16:11.6
kung sasama pa ako sa kanya.
16:16.0
Dahil magiging sagapal umano ako,
16:19.4
hindi siya makakalaban ng maayos sa aswang
16:21.8
dahil iisipin niya pa ang kapakanan ko sa oras ng bakbaka nila
16:27.4
nang nilalang na iyon.
16:33.3
Mas mabuti nang dito ka lang sa loob ng bahay
16:36.1
para hindi ako magalala.
16:40.6
At naglakad na palabas ng bahay,
16:43.2
bitbit ang buntot paginon.
16:47.2
Napahinga na lamang ako ng malalim
16:49.1
dahil hindi ko napilit si Lolo Berting na samaan ito sa labas.
16:55.0
Naisip ko rin na tama siya.
16:57.4
Kamas makakasagaba lamang ako sa gagawin niya
16:59.9
kapag lumabas pa ako ng bahay noon.
17:04.7
Matapos kong maisara ang pintuan
17:06.8
ay nagmadali na akong sumilip sa siwang ng bintana
17:10.5
para alamin kung ano ang nangyayari noon.
17:15.6
Hinihanda ko na rin ang sarili ko kung sakali mang
17:18.0
may hindi magandang mangyari kay Lolo.
17:21.9
Tatakbo ako kaagad sa labas ng bahay
17:23.9
para saklulohan siya.
17:25.5
Mariin kong hinawakan ang isang dipang kahoy
17:29.9
na ginagamit ni Lolo Berting
17:31.5
na pangsaklay sa tuwing pumupunta siya sa ibang sityo o puroknon.
17:38.3
Habang nakasilip ako,
17:40.7
nakita kong nagmamadali ng maglakad ang abuelo ko
17:43.6
papalapit sa matandang hukluban.
17:47.4
Nakasalukuyan ay nakangisi ng nakaharap kay Lolo Berting
17:50.7
at walang humpay ang pagtulo ng laway.
17:55.5
Sa isang kurap lamang ng mga mata ko,
17:60.0
ang kaninang matandang kubang nakatayos ay di kalayuan.
18:05.6
Pigla na lamang nawala.
18:09.3
Sa halip ay isang dambuhalang pusang gusgusin
18:12.4
at galisin ang nakita kong walang tigil sa pag-angil noon.
18:18.2
Klarong-klaro ko yung nakikita mga kagiliw.
18:21.4
Dahil sa liwanag ng buwan na tumatama sa kinaroro o nananggap,
18:27.5
Tagaktak ang pawis ko
18:29.2
habang pinagmamasdan ang abuelo kong nagmamadaling maglakad
18:33.9
pasugod sa nilalang
18:35.7
na parabang hindi siya bulagnon.
18:41.0
Hindi ko maiwasang mamangha
18:42.8
habang pinagmamasdan si Lolo
18:45.4
dahil daig niya pa ang isang matikas na binata kong kumilos.
18:51.9
Panay ang paghampas niya sa ere ng buntot ng pagi.
18:55.5
At naguusal na mga kataga.
18:59.0
Sabay ibinabato sa nilalang noon.
19:02.8
At mangsusugod na sana sa kanya ang aswang.
19:06.5
Pero ilang segundo lang ay nakita kong napaatras ito.
19:11.5
At parang pusang takot na takot.
19:14.6
Mahambalos ng pamalo.
19:17.6
Marahil ay hindi nito inaasan ang ginawa ni Lolo Berting.
19:23.0
Bago pa man makalapit si Lolo,
19:25.5
ay natanaw kong mabilis nang kumaripas ng takbo palayo ang nilalang.
19:31.5
Sinubukan pa yung habulin ni Lolo Berting.
19:34.5
Pero sadyang napakabilis ng nilalang na yon.
19:38.5
Hindi niya na yon naabutan pa.
19:42.1
Ilang minuto pa ang nagdaan bago ko natanaw si Lolo.
19:46.3
Napabalik na sa bahay.
19:48.9
Noong makapasok na siya ng bakuran,
19:51.3
ay nagmadaling binuksan ko ang pintuan.
19:54.4
Lumabas ng bahay.
19:55.5
At sinalubong siya para alalayan.
20:00.9
Damuong ka talaga.
20:02.9
Hindi ba ang sabi ko sa'yo doon ka lang sa loob ng bahay?
20:06.4
Abat lumabas ka pa talaga.
20:08.8
Paano kung bigla nalang nagpakita ulit yung aswang?
20:12.1
O kung may iba pa palang nilalang yung nagtatago,
20:14.3
edi napahamak ka pa.
20:17.1
Ikaw talagang bata ka.
20:19.7
Pagalit na wika sa akin ni Lolo.
20:22.4
Sabay binatukan niya ako sa ulo ng makalapit na bata.
20:25.5
Pagalit na ako sa kanya.
20:29.0
Hindi naman masakit ang ginawa niyang pagbatok noon dahil mahina lamang yun pero
20:33.4
ramdam ko sa boses ni Lolo Berting ang pag-aalala.
20:38.6
Nang makapasok na kami sa loob ng bahay,
20:41.6
ay sinabihan niya akong matulog na dahil bukas ang may pupunta naman o kami.
20:46.9
Tinanong ko siya kung saan kami pupunta.
20:49.7
Nagwika lamang siyang matulog na raw ako at huwag ng panay tanong ng tanong
20:53.4
dahil malalaman ko lamang siya.
20:54.9
Taman ko lamang rin naman bukas kung saan kami pupunta noon.
20:59.8
Nagtatanong lang naman po.
21:01.8
Ang sungit niya naman lo.
21:04.0
Sige na, matulog ka na.
21:06.3
At huwag nang matigas ang ulo.
21:08.6
Hanya, at isinara na ang pintuan ng maigi.
21:14.1
Kinabukasan, maaga pa lamang ay inaya na ako ni Lolo na pumunta sa isang purok.
21:20.1
Tinanong ko siya kung ano ang gagawin namin sa purok na pupuntahan.
21:24.8
sabi niya na may aalamin lamang siya noon.
21:28.5
Kaya samaan ko raw siya.
21:31.4
Sige po lo, saglit lang at magpapalit lamang po ako ng damit.
21:36.2
Tugon ko sa abuelo ko at nagmadali nang bumalik sa silid tulugan.
21:41.3
Matapos kong makapagbihis noon,
21:43.8
nagpaalam na ako kay Lola Marciana.
21:47.2
Binilinan niya naman akong bantayan ko raw si Lolo Birting
21:50.0
at umuwi din kami kaagad noon.
21:54.8
Ako na po yung bahala kay Lolo.
21:57.6
Huwag po kay mag-alala.
22:00.6
Habang binabagtas namin ng kalsada,
22:04.1
tahimik lamang si Lolo.
22:06.6
Kapag sinusubukan kong magsalita,
22:09.0
ay pinapatahimik niya ako at nagwiwikang,
22:12.0
may iniisip raw siya.
22:14.2
Huwag umanong akong madaldal dahil hindi siya makakapag-isip na maayos noon.
22:19.9
Sa pagdaan ng ilang minutong paglalakad,
22:22.7
ay napansin kong biglang lumikaw,
22:24.8
hihis ng daan si Lolo.
22:27.5
Hindi na kami sa kalsada dumaan.
22:30.4
Baggos ay sa isang makitid na daanan,
22:33.4
papasok sa kakahuyan ang tinahak namin.
22:36.9
Nagtatakang tinanong ko si Lolo Birting
22:38.9
kung bakit kami doon dumaan.
22:41.9
Samantalang ang lawak-lawak naman ang kalsada noon.
22:48.4
huwag ka ng tanong ng tanong basta.
22:50.7
Sumunod ka na lang sa akin.
22:51.8
Iiling-iling na napapatawa na lamang si Lolo
22:56.3
dahil sa hindi raw kumatigil sa kakatanong noon,
23:01.0
hindi na lamang umano ako manahimik at sumunod sa kanya.
23:05.6
Humingi naman ako ng tawad kay Lolo at tahimik na sumunod na lamang noon.
23:10.7
Iniisip ko na lamang na baka shortcut ang dinadaanan namin para
23:13.8
mas mabilis kaming makarating sa lugar.
23:18.7
Lumipas pa ang mahigit kalahating oras ay
23:21.8
tumating na kami sa purok na sinasabi ni Lolo.
23:26.0
Naglakad pa kami ng ilang minuto
23:27.9
bago narating ang nag-iisang kubo sa tabi ng ilog.
23:33.5
Sa tingin ko ay bagong tayo lamang ang kubo na iyon.
23:37.3
Sa kadahilan ang nakita kong kulay verde pa
23:40.0
ang mga dingding na kawayan
23:41.9
at ang bubungang pawid.
23:45.7
Kakaiba ang nararamdaman ko habang papalapit kami sa kubo na iyon.
23:50.2
Dahan-dahang sumisigaw,
23:51.8
ikip ang dibdib ko
23:52.7
para akong kinakapos ng hininga.
23:57.5
Bagya ko pang tinapik ng ilang beses ang dibdib ko
24:00.2
para lamang maibsan ang kakaibang nararamdaman noon.
24:05.8
Ayos ka lang ba, apo?
24:09.9
Ayos lang po ako, lo.
24:11.5
Huwag kayong mag-alala.
24:15.5
Para kasing nararamdaman kong kinakabahan ka eh.
24:19.1
Ayos lang po talaga ako, lo.
24:20.5
Huwag kayong mag-alala.
24:26.4
Magsasalita pa sana ako ng makita kong
24:28.6
nagmamadali nang naglakad si Lolo.
24:32.7
Papalapit sa kubo na iyon.
24:35.7
Pagkalapit namin.
24:38.7
Sinapak ako ng napakabahong amoy
24:41.5
na umaalingasaw sa labas ng bahay.
24:45.9
Sunod-sunod na kumatok si Lolo berting sa pintuan
24:48.8
habang may tinatawag na pangalan at pinag-alala.
24:55.6
Lumabas ka riyan, Pedring.
24:57.9
May itatanong lang ako sa iyo.
25:00.2
Lumabas ka riyan.
25:02.0
Akala mo'y hindi ko matutuntun yung pinamumugaran mong bahay ngayon.
25:07.9
nagkakamali kang animal ka.
25:11.2
Malakas ang boses na tawag ni Lolo berting
25:13.4
matapos kalabugin ang pintuan.
25:17.5
Maya-maya pa ay nakita kong dahan-dahang bumukas ang pintuan yun.
25:21.8
Piniluwaro o ng isang matandang lalaking
25:25.1
halos lumuwa na ang mga mata sa kapayatan.
25:30.0
Kita na rin ang mga ugat-ugat sa muka at leeg
25:32.4
dahil sa labis na kaputian na
25:36.0
haakalain mong wala ng dugo sa katawan nun.
25:41.4
Anong kailangan mong berting at naparito ka?
25:45.3
Matagal na akong nanahimik kaya lubayan mo na ako.
25:49.2
Sambit ng matanda.
25:53.2
Kailanman wala akong balak na lubayan kang demonyo ka.
25:58.6
sagutin mo yung tanong ko ng diretsyo.
26:01.7
Sino yung aswang na namiminsala sa baryo namin, ha?
26:05.7
Alam kong kilala mo kung sino yung aswang na yun.
26:09.2
Kaya sabihin mo na sa akin kung sino.
26:12.0
At sabihin mo rin sa akin kung saan nakatira.
26:17.0
Numisi ng nakakaloko ang matandang lalaki.
26:19.4
At para bang nangungutsa
26:21.8
pa ito sa kausap.
26:24.4
Samantalang si Lolo Berting naman ay nahahalata
26:26.8
kung kanina pa itong nagpipigil sa galit nun.
26:35.1
Tanungan ba ako nang nawawalang aswang?
26:38.2
Bakit sa akin mo tinatanong ang aswang na namiminsala sa baryo nyo?
26:43.9
Sa galit ni Lolo Berting ay hindi niya na napigilan ng kanyang sarilit.
26:48.9
Dagli-dagli niyang nilapitan ng matandang.
26:51.8
Kasalukuyang nakatayo sa pintuan.
26:55.7
Malakas na hinatak niya ito at kinuwelyuhan.
27:00.1
Sasabihin mo sa akin kung saan nakatira ang aswang na yun.
27:04.4
Kung ngayon mismo dito sa kinatatayuan mo,
27:12.4
Tila nagulat naman ang matanda sa marahas na ginawa ni Lolo.
27:17.2
Dahil sa nakita ko itong panandaliang hindi nakakilos at takot na takot.
27:21.7
Maging ako nga rin ay nagulat sa biglaang ikinilos ni Lolo noon.
27:30.8
Kahit kailan talaga eh, napakamainitin ang ulo mo.
27:36.5
Naintakutang uwi ka ng matanda
27:38.0
at pilit na inaalis ang kamay ni Lolo na nakahawak pa rin sa damit niya.
27:44.1
Loh, tama na po yan.
27:46.8
Awat ko at marahang inalis ang kamay niya sa damit ng matandang
27:51.7
Naig pa ang bampira sa kaputlaan.
27:54.9
Nang binitawan na ni Lolo Berting ang damit,
27:58.9
ay marahan ko na siyang hinatak palayo sa matandang iyon.
28:03.0
Kahit na binitawan na ni Lolo Berting ang matanda,
28:06.3
ay patuloy niya pa rin itong pinagbabantaan
28:08.9
at sinabihang kapag hindi nito sasabihin kung saan nakatira ang aswang
28:14.6
na namiminsala sa baryo namin,
28:19.1
ay sisiguraduhin niyang
28:21.7
isasama niya ito.
28:24.8
Sa oras na matyempuhan niya at mapatay ang aswang,
28:28.6
sisiguraduhin lamang umano talaga ng matandang
28:32.4
hindi matutuntun ni Lolo Berting ang tirahan ng nilalang na iyon
28:37.2
dahil isasama niya ito pagbaon sa lupa kapag napatay niya ang aswang.
28:45.4
Hindi umimik ang matanda.
28:48.4
Sa halip Sir Seth ay tinapunan niya lamang kami na masamang tingin.
28:51.7
Bago pumasok sa loob ng bahay.
28:57.0
Naiinis ako sa ginawa ng matanda ng mga sandaling iyon.
29:01.2
At mangpapasukin ko na sana ito sa loob at bigyan ng isang sapak.
29:06.7
Pero mabilis akong hinawakan ni Lolo sa braso
29:09.0
at sinabihang umuwi na lamang kami nun.
29:14.0
Nakuha niya na umano ang sagot
29:15.5
kahit na hindi magsalita ang matanda
29:18.7
sa pamamagitan ng kanyang gabi.
29:21.7
Ay natuntun niya ang tirahan ng aswang na iyon.
29:26.7
Huwag ko na umanong pagaksayahan pa ng panahon ng matanda.
29:34.3
Bilisan na nating umuwi sa bahay
29:35.9
dahil baka mag-alalama ang lola mo.
29:39.8
Lo, paano mo pala nakilala yung matandang iyon?
29:44.8
Sa mahinahong boses ay sinabi sa akin ni Lolo Berting
29:48.1
na ang matandang pinuntahan namin
29:51.7
ay ang dating bantog na aswang.
29:54.6
Isa yung mantas na namiminsala sa ibang lugar.
29:59.6
Nagulantang ako sa sinabi ni Lolo
30:01.5
at hindi napigilan ang panlalaki na mga mata ko.
30:06.9
Hindi ko kasi lubos akalaing
30:08.6
isang aswang pala ang taong kaharap namin kanina.
30:14.2
Yung uugod-ugod na iyon.
30:17.4
Kaya pala ganun na lamang ang nararamdaman ko kanina
30:21.7
Kapit kami sa bahay.
30:23.9
Yun ay dahil hindi pala isang normal na tao
30:26.5
ang nakaharap namin noon.
30:31.5
kung alam ko lamang na aswang ang kaharap namin kanina,
30:35.6
hindi sana'y hindi na ako pumayag na
30:37.6
pumunta kami ni Lolo Berting sa bahay na iyon.
30:42.0
Marahil ay nahulaan ni Lolo Berting
30:43.9
ang tumatakbo sa isipan ko.
30:46.6
Kaya't sinabi niya sa akin huwag akong mag-alala.
30:50.2
Isang hamak na mahinang
30:51.7
aswang na lamang umano
30:52.9
ang matandang pinunta namin na iyon.
30:57.7
noong minsang nakasagupa niya ito
31:00.7
ay walang habas na pinaghahampas na ito
31:04.1
gamit ang buntot ng paging inusalan ng orasyon.
31:09.2
Noong matalo niya ang aswang,
31:11.7
binaunan niya ito ng marka sa katawan.
31:15.5
Nang sa ganun ay hawak niya na ang buhay nito
31:17.8
at sa oras na maramdaman ni Lolo Berting
31:21.7
na may biktimay na namang tao ang aswang na iyon.
31:24.7
Kahit na malayo pa ito sa kanya,
31:27.8
ay kayang-kaya niyang magpakawala ng palipadhangin
31:31.4
at pamarusa papunta sa matandang aswang na iyon.
31:38.0
ay muli na naman niyong maparusahan at magtanda.
31:42.8
Kaya naman dahil sa ginawa niya ay
31:44.8
nakontento na lamang na kumain ng mga ligaw na hayop
31:48.6
ang matandang aswang.
31:50.9
Hindi na naman niya na kumain na mga ligaw na hayop
31:51.7
kaya naman niya ito nagkukumahog mambiktima ng mga sanggol.
31:57.0
Umaging mga matandang
31:58.3
may sakit sa iilang karatig na lugar.
32:03.8
Sa pagdaan ng ilang minuto,
32:07.2
nasabungan na kami ng baryo.
32:09.8
Nagulat ako nang nagmamadaling tumakbo
32:12.1
pasalubong sa amin si Mang Alex.
32:15.7
Hinihingal-hingal pa itong nagsalitang
32:17.7
mabuti umano at nakabalik na kami sa baryo
32:21.3
hindi niya na talaga alam
32:23.2
kung ano ang gagawin niya.
32:26.6
Bakit po Mang Alex?
32:28.4
May problema po ba?
32:32.1
mabuti na lang talaga at nakita ko kayo.
32:35.3
Kanina kasi pumunta ako sa bahay niyo.
32:37.8
Ang sabi ni Mang Marciana,
32:39.0
wala raw si Mang Berting.
32:40.8
May mahalagang pinuntahan raw,
32:42.5
hindi na na tuloy ang iba pang sasabihin ni Mang Alex nun.
32:48.3
Dahil sinabihan ko siyang
32:49.3
diretsyo inyo na lamang
32:51.2
ang sinasabi niya
32:52.1
at kung ano ang kailangan niya kay Lolo.
32:55.9
Hindi yung marami pa siyang pasakali eh.
32:59.5
Ang anak ko kasi,
33:01.5
napakataas ng lagnat niya.
33:03.8
Tumitirik yung mga mata.
33:06.2
Tulungan mo ako Mang Berting.
33:08.3
Wala akong perang pang-ospital
33:09.7
kaya sa'yo na ako lalapit.
33:11.9
Pakiusap, tulungan mo ako.
33:15.1
Napabuntong hininga ako nun
33:16.2
dahil ang akala ko
33:17.2
may nilapa na naman ang aswang kagabi.
33:22.1
nabiktima na ng aswang ang pamilya niya.
33:25.5
Nakakanervyos na kasi
33:26.4
ang mga nangyayari sa bari nun.
33:29.9
Huwag ka mag-alala, Alex.
33:33.1
Tara na't bumalik na tayo sa bahay mo
33:34.7
para makita ko ang kalagay ng anak mo.
33:38.0
Narinig kong sabi ni Lolo Berting.
33:42.0
hintayin niyo ako, Mang Berting.
33:44.5
Huwi ka naman ni Mang Alex nun.
33:47.2
Humabuli to sa paglalakad kay Lolo.
33:51.2
hindi na rin akong maglakad
33:52.2
at nang masabayan ko na si Lolo
33:53.8
ay hinawakan ko ang braso niya para alalayan.
33:58.1
Sinabihan niya naman akong huwag na umano
33:59.9
dahil kahit na wala siyang makita
34:02.4
ay malakas naman ang pakiramdam at pandinig niya.
34:06.4
Alam niya kung may mga nakaharang
34:08.1
sa nilalakaran niya nun.
34:10.7
Alam na alam niya.
34:13.0
Kabisadong kabisado niya ang bumbaryo.
34:16.6
Lalong-lalo na ang nilalakaran namin.
34:20.1
Hindi ko nga siya hinaharang.
34:21.2
Hindi ko nga siya hinaharang.
34:22.9
Tahimik na nakasunod lamang ako sa kanya
34:25.0
hanggang sa makarating na kami sa bahay ni Mang Alex.
34:29.9
Hindi pa man kami nakakapasok sa loob ng bakuran
34:32.8
ay natanaw kong nagkakagulo na sa loob ng bahay.
34:38.5
Nagkukumahog ng takbo papasok sa loob si Mang Alex nun.
34:42.9
Agaran naman kaming sumunod ni Lolo Berting.
34:49.1
Agad natanong ni Lolo
34:50.2
nang makapasok kami.
34:53.6
Ipinakita naman siya ni Mang Alex
34:55.2
papunta sa higaan ng anak nito
34:56.9
habang dumadangoy-ngoy
34:59.2
ng iyak na parabang namatayan.
35:05.7
Buhay pa yung batang ito ha!
35:07.0
Iniiyakan nyo na!
35:08.9
Magsitigil kayo sa pag-iyak!
35:11.7
Galit na utos ni Lolo Berting
35:15.1
ang pulso ng bata.
35:17.8
Umupo sa tabi ng higaan
35:20.2
hinawakan niya ang noo
35:21.9
ng anak ni Mang Alex nun.
35:24.4
Nasa palagay ko mga kagiliw
35:26.2
ay nasa edad siyam
35:28.2
hanggang sampung taong gulang nun.
35:31.6
Awang-awa ako habang pinagmamasdan
35:33.6
ang nakaratay na bata.
35:36.4
Kung pagmamasdan kasi
35:37.6
para na itong walang buhay.
35:41.3
Parang bangtay ng nakaiga
35:42.8
at nagkukulay lila na ang bibig nun.
35:47.2
Narinig kong nagwika
35:48.7
si Lolo Berting ng
35:50.0
napakataas ng lagnat ng bata.
35:54.0
Sinabi niya rin naramdaman niyang
35:55.7
minarkahan ng aswang ang paslit
35:57.9
at mukhang ilang araw na yung
36:00.4
binabalik-balikan ng nila lang.
36:03.6
Hinarap niya ang mag-asawa
36:05.6
kung itong mga nakarang araw ba
36:08.1
ay may kakaiba ba silang
36:10.4
nararamdaman sa paligid
36:11.9
o napapansin sa labas ng bahay.
36:16.3
Sandaling nag-isip ang mag-asawa
36:17.9
pagkatapos ay nagsalita
36:20.8
nitong nakaraan lamang umano
36:23.3
ay may matandang babae siyang
36:25.0
napapansing palaging kumakausap
36:29.5
Hindi niya yon kilala
36:31.2
at lalong hindi umano yon
36:34.7
dahil lahat naman ang naniniraan
36:37.7
sa baryo namin ay kilala niya.
36:41.8
Hindi naman umano siya nagduda sa ale
36:43.7
dahil minsan niya na rin
36:45.8
itong nakakwentuhan
36:47.0
at talagang magilisang
36:49.8
umano itong kausap.
36:52.5
Sinabi rin nung ale na mahilig
36:54.1
umano ito sa mga bata
36:55.3
dahil marami umano itong apo.
36:59.3
Hanya pa ng babae
37:00.6
ang mali niya lang
37:02.5
ay hindi niya naitanong sa ale
37:04.5
kung saan ito nakatira.
37:08.1
wala na siyang ibang napapansin pa.
37:13.0
Sa gabi wala ba kayong napapansin kakaiba?
37:17.0
Gayon ang hayop na
37:18.0
nagpapabalik-balik sa babae
37:19.8
kakura ng bahay niyo
37:23.8
Tanong muli ni Lolo Berting
37:25.4
at muling hinarap ang bata
37:28.2
at sinimulan ng usalan
37:29.8
ng mga orasyon ng panggagamot.
37:35.2
may napapansin po akong asong galisin
37:38.8
nung minsang magising ako
37:40.3
ng alanganeng oras
37:41.5
sa adang padre de familia
37:44.2
na si Mang Alex nun.
37:47.2
kaya niya napapansin ang aso
37:49.8
ng napakapayat at galisin.
37:52.7
Dahil nang magbabanyo na sana siya
37:54.7
ay nakarinig siya ng may hinang pag-angil
37:57.9
sa labas ng bahay nila.
38:00.6
Nung una ay hindi niya pinansin yon.
38:04.4
Pero hindi pa man siya nakakalayo sa sala nila
38:07.2
ay napansin niyang parang unti-unting nagiba
38:10.8
ang angil ng asong narinig niya.
38:14.5
Nang pinakinggan niya nga
38:15.7
ang ingay sa labas ng bahay
38:17.5
ay para na yung bosa niya
38:19.8
kasi nang babaeng dumadangoy-ngoy
38:23.8
ng mabilis na pagkot-kot
38:25.3
sa pintuan ng bahay
38:26.5
at parabang pusa o asong
38:29.5
nagkakamot sa katawan nila nun.
38:33.3
tumata pa ang paa nila
38:36.4
para malaman niya kung ano
38:39.6
ang ingay na naririnig niya
38:41.2
sa labas ng pintuan.
38:43.9
Sumilip siya sa butas ng dingding
38:46.6
at nang makasilip na nga siya
38:49.7
ay doon niya nakita
38:51.7
ang asong galising
38:53.2
nakaharap sa pintuan ng bahay
38:58.3
ang pagkot-kot nun.
39:03.1
Dapat nung una pa lang
39:04.2
naalarman na kayo kaagad.
39:08.1
Hindi sana'y hindi naaabot pa
39:09.5
sa ganito ang nangyari sa anak niyo.
39:12.9
Nung may mapansin kayong kaduda-duda
39:14.5
sa labas ng bahay
39:15.5
kumilos na kayo kaagad.
39:18.0
Alam niyo namang may
39:20.1
napapabalitang aswang na
39:21.6
namiminsala sa baryo natin, di ba?
39:27.7
Humingi ng pasensya
39:29.6
dahil naging pabaya siya.
39:33.7
nagpakakampante sa lahat ng bagay.
39:37.5
Saglit na inutusan ako
39:38.7
ni Lolo Berting na kunin sa bahay
39:40.5
ang mga kagamitan niya
39:44.8
para matapos niya kaagad
39:48.0
Bago pa magtakip silim nun.
39:50.7
Dahil sa kailangan niya
39:51.9
pang puntahan ang nilalang
39:53.4
na namiminsala para matigil na
39:56.2
ang mga kababalagang
39:57.5
nangyayari sa baryo.
40:01.4
Nung nakarang araw lang kasi
40:03.1
mga hayop ang binibiktima
40:06.9
Pero mukhang palala na ng palala
40:09.3
dahil mga paslit na
40:11.7
ang inuumpisang biktimahin
40:16.2
Hindi siya papayag na may mangyari
40:18.0
pang masama sa mga kababaryo niya
40:20.0
bago pa siya kumilos.
40:23.5
Ayaw niya nang maulit pa
40:25.9
na matayan siya ng kamag-anak
40:28.0
ng dahil sa aswang.
40:31.4
Kaagad na nga akong umuwi sa bahay.
40:34.7
Hiningi kay Lola Marciana
40:36.1
ang mga gamit ni Lolo.
40:38.8
Sinabi ko sa kanyang nasa bahay
40:40.3
lamang ni Mang Alex si Lolo nun
40:41.8
dahil ginagamot nito
40:44.1
ang anak ni Mang Alex na bunso.
40:46.8
Matapos maibigay ni Lolo,
40:48.0
lala Marciana ang gamit ni Lolo Berting
40:50.4
ay nagmadali na akong
40:52.8
maglakad pabalik sa bahay
40:54.3
ni Mang Alex nun.
40:57.6
ay inuumpisan na ni Lolo
41:02.6
Kagaya ng nakagawian ko
41:07.3
sinigaan yon sa uling.
41:11.0
Hinaabot ko naman kay Lolo
41:12.4
ang mga kailangan niyang halamang gamot.
41:15.7
Hinutusan niya rin akong
41:16.8
magdurog ng mga tuyong
41:18.8
at ilagay sa umuusok na kamangyan na iyon.
41:24.6
Matapos kong sundin
41:25.7
ang lahat ng mga inuutos niya,
41:28.6
itinapat niya sa higaan
41:30.0
ng bata ang umuusok na insenso
41:32.2
habang patuloy pa rin
41:35.7
ng mga buhay na kataga.
41:38.7
Alam kong sa ginagawa ni Lolo
41:40.4
ay tinatanggal niya
41:42.2
ang marka ng aswang
41:43.5
sa katawan ng bata.
41:48.8
ang normal na kulay
41:53.2
ang markang iyon.
41:55.6
Tahimik lamang akong
41:58.2
habang pinagmamasda
42:00.7
panggagamot ni Lolo.
42:04.6
ng kanyang ginagawa
42:11.2
ang panggagamot na iyon.
42:13.8
Nahirapan siyang gamutin
42:21.5
nilalaso ng batang iyon.
42:25.9
ang bote ng langis
42:27.1
na may iba't-ibang
42:29.4
ng halamang gamot
42:31.6
ng gumamela selis.
42:34.4
Matapos kong iabot
42:35.5
sa kanya ang bote
42:38.9
at ipinainom sa batang iyon.
42:42.5
ay ayaw pang uminom
42:49.4
ang pisinginang paslit
42:52.2
Ay mapilitan itong
42:53.4
ibuka ang kanyang bibig.
42:56.6
Nung maibuka na nga
42:59.3
ang kutsarang may langis nun.
43:03.6
lamang ang nakalipas
43:23.5
ay inilabas nito.
43:36.7
at mang lalapitan
43:41.8
Pero mabilis silang
43:42.8
pinigilan ni Lolo Berting
43:49.6
Pero Mang Berting,
43:52.0
huwag ka mag-alala.
43:54.9
mangyari sa anak mo.
43:59.5
ng mga nakain niya.
44:03.5
sa kanyang katawan.
44:06.0
Huwag kayong mag-alala
44:07.1
dahil hindi niya naman
44:09.5
yung laman loob niya eh.
44:14.1
Sa kahuli-hulihan nga
44:20.5
Sinabi ni Lolo Berting
44:21.9
na yun ang lason.
44:24.0
Yun ang ipinakain
44:24.8
ng asong sa bata.
44:28.2
makapagpahinga si Lolo.
44:31.4
ng pera ni Mang Alex
44:32.6
ay hindi yung tinanggap
44:36.1
Itabi mo yung perang yan
44:37.6
para sa gastusin niyo.
44:40.3
Huwag mo na akong bayaran
44:41.3
dahil hindi naman ako
44:47.4
Hulog ka talaga ng langit
44:48.5
sa aming mga mahirap
44:49.5
na walang kakayang
44:50.5
magpagamot sa ospital.
44:54.0
Magsasalita na sana
44:56.0
nang bigla na lamang
44:59.4
sa taas ng bubungan.
45:05.6
ng bunga ng niyog.
45:10.2
ang buntot ng pagi
45:13.3
naririyan na umano
45:15.6
Ang siyang bumiktima
45:17.6
sa anak ni Mang Alex nun.
45:21.7
ang namiminsala sa baryo.
45:25.2
Marahil ay nalaman na
45:28.1
ang batang biniktima niya.
45:31.3
Bago pa man makalabas
45:33.9
nagmadali nang kumuha
45:35.2
ng itaksimang Alex
45:37.3
sasama siya kay Lolo
45:39.1
na lumabas ng bahay nun.
45:42.5
umanong makaganti.
45:47.8
sinigawan ako ni Lolo
45:48.9
na manatili sa loob
45:50.1
dahil magiging sagabal
45:52.3
lamang umano ako sa kanila.
45:56.3
ng asawa ni Mang Alex
46:03.2
sa labas ng bahay nun.
46:06.9
ng mga oras na yon.
46:09.1
Kaya naman hindi na ako
46:10.3
naglakas pa ng loob
46:14.7
ang nangyayari sa labas.
46:17.9
Makalipas ang ilang minuto
46:19.5
ay biglang tumahimik
46:20.8
ang buong paligid.
46:30.1
ni Mang Alex nun.
46:43.3
naman si Mang Alex
46:44.3
na napuruhan nila
46:45.8
bago yung nakatakas.
46:49.0
Kaya nakakatiyak silang
46:52.0
sisikatan pa ng araw.
46:55.9
Matapos ang pangyayaring yon
46:59.5
hindi na kami muling
47:06.2
tatapusin ang aking kwento.
47:09.6
at kapag may bakanting
47:12.0
ay ikikwento ko naman
47:14.8
karanasan ni Lolo Birting
47:16.3
patungkol sa aswang.
47:33.8
Maraming maraming salamat
47:36.3
Madako naman tayo
47:36.9
sa shoutout request.
47:39.8
Gaya ng pinangako ko po
47:41.3
yung mga member natin.
47:45.5
Si Maricel Z. Ramiro
47:47.1
and Nene Democrito
47:49.0
at si Garciano Duran.
48:04.4
Isa Gayakan pala.
48:08.1
and Gemalyn Custudio.
48:33.9
Miss J. Christine
48:42.1
Katrina Villanosa.
48:43.2
Sa mga nag-message naman,
48:44.7
shout-out kay Mama Jenny Negrilyo po
48:46.6
from Nicole Jenelle Negrilyo.
48:50.6
Good morning, sir.
48:53.2
sa amin ni Mi Ignacio.
48:55.2
Mikai, maraming maraming salamat,
48:57.2
Babi, sa pag-iintindi
49:00.8
na ubod ng kulit na si Cairo.
49:03.3
I love you so much.
49:04.9
Mahal na mahal ko kayong dalawa.
49:06.6
Sorry sa naging kasalanan ko.
49:07.9
Ngayon, hindi ko na papabayaan pa.
49:10.0
Ingat sa atin palagi.
49:11.1
Gabayan naman tayo ng Panginoon
49:13.2
mga desisyon natin sa buhay.
49:15.2
God bless us all.
49:17.0
Thank you, Sir Seth.
49:17.6
More content and power to you.
49:19.7
God bless you and your family.
49:21.3
From Christian Tioxon.
49:23.7
Sir, pa-shout-out.
49:24.4
Gusto ko pong marinig
49:25.2
na sinasabi niyo yung pangalan ko
49:26.5
and birthday ko rin po.
49:28.8
Belated happy birthday
49:29.9
kay Kyle Ann Perjes.
49:33.3
Ito na po yung pinakamasay
49:35.2
yung pag nabati niyo ako
49:36.2
and pa-shout-out na rin po
49:38.2
para sa kapatid ko na
49:39.4
mag-18 na ngayong January 16.
49:43.2
Talaga namin sa mga kwento nyo
49:45.6
and padamay na rin po
49:46.7
si Papa Felicito,
49:50.9
Maraming salamat.
49:52.6
Good day pa-shout-out po
49:53.6
sa mga naglilipat ng manok dito
49:58.0
Michael Revelioza,
50:07.2
na nagka-ais na sila
50:09.5
Christopher Mijares
50:11.4
and Smooth Campued.
50:12.6
At sa magbipinsan na sila
50:14.1
Tukpol Kondisyon,
50:18.3
at sa mga palung-palo
50:19.6
na kasama namin sa farm
50:21.0
na sila Catherine Relevo
50:24.9
one story is always
50:25.6
na ikinig kami dito.
50:26.7
Salamat from June Antido.
50:31.5
sa family Lucero Behenia
50:33.0
at Francisco family
50:35.9
Negros Occidental.
50:37.5
from Avic Behenia Lucero.
50:41.2
And last but not least,
50:44.2
pa-shout-out naman po
50:45.7
I'm your silent listener
50:47.1
then all your channels
50:48.1
na i-follow ko na
50:49.3
from Stephanie Pamilaga.
50:51.7
Hello mga kagiliw.
50:52.4
Maraming maraming salamat po
