01:26.3
Sa ikalawa kong pag-aaral,
01:27.4
sa ikong amo ay nakilala ko na si Dennis Papa Dudot.
01:31.3
May pinaayos kasi ang mga amo ko sa bahay nila noon at isa si Dennis sa trabahador na gumawa ng bahay na iyon.
01:39.8
Ako ang palagi nagbibigay ng merienda sa mga trabahador at palagi akong tinutokso ni Dennis na gusto niya akong ligawan.
01:48.5
Kinikilig ako pero dahil sa hindi ko kilala si Dennis ay pinapakita ko na hindi ako interesado sa kanya.
01:57.4
Baka kasi meron na siyang asawa o kaya ay nobya.
02:01.7
Ayaw ko rin naman na sa unang magiging boyfriend ko ay kabit na kaagad ako.
02:07.6
Sa totoo lang, sa panunokso ni Dennis sa akin ay may naramdaman ako sa kanya.
02:15.9
Kaya nalungkot ako nang matapos na ang trabaho nila sa bahay ng amo ko.
02:22.2
Ilang araw ko rin siyang hindi nakita pero makalipas ang mahigit isang linggo.
02:27.4
Ay bumalik siya sa bahay kung saan ako nagtatrabaho.
02:31.6
At sinabi niya na seryoso siya na gusto niya akong ligawan.
02:36.6
Sabi ko ay bago ako magpaligaw sa kanya ay gusto ko munang malaman na wala siyang kabit.
02:44.8
Ang ginawa ni Dennis ay isinama niya ako sa bahay nila para makilala ko ang pamilya niya.
02:50.7
Ang mga magulang ni Dennis ang nagpatunay na walang asawa o nobya si Dennis.
02:57.4
Kaya nagpaligaw na ako sa kanya.
03:00.9
Naging kami ni Dennis makalipas ang ilang buwan ng aming relasyon ay nabuntis niya ako.
03:07.6
21 years old pa lamang ako noon papadudut.
03:12.1
Umuwi na muna ako sa probinsya namin at gaya ng inaasahan ay naggalit si nanay at tatay sa akin.
03:20.6
Gumaya pa raw kasi ako sa panganay kong kapatid na nagpabuntis din.
03:25.0
Paano na raw ako makakatulong sa akin?
03:29.3
Habang nasa probinsya ako at naghihintay na mga anak ay nagtrabaho naman si Dennis.
03:35.9
Pinapadalahan na lamang niya ako ng pera.
03:38.8
Matapos kong mga anak ay nagpakasal na kami ni Dennis, kasalang bayan lamang yun.
03:43.9
Pero hindi na importante sa akin kung anong klaseng kasal ang mangyayari sa amin.
03:49.7
Ang nasa isip ko ay may kasal kami ni Dennis at maging legal ang aming pagsasama.
03:55.4
Bala ko na sana noon na bumalik sa pagtatrabaho kasi one year old na ang anak namin ni Dennis.
04:03.3
Pero nabuntis na naman ako at naudlot ang pagbabalik ko sa pagtatrabaho papadudut.
04:09.6
Wala yun sa plano pero dahil nangyari na ay pinanindigan na namin yun.
04:14.4
Nangako ako sa sarili ko na hanggang doon muna at hindi na muna kami magdadagdag ng anak ni Dennis dahil baka mas mahirapan pa kami.
04:23.1
Hindi kasi talaga.
04:24.4
Sa panahon na yun ay nakatira pa rin ako sa mga magulang ko.
04:32.4
Minsan ay dinadalaw ako roon ni Dennis.
04:35.7
Kung hindi man siya makakauwi ay nagpapadala siya ng pera.
04:39.8
Nang manganak na ako sa pangalawa naming anak ay naging buo na ang loob ko na magtatrabaho ulit.
04:46.0
Sinabihan na rin kasi ako ng nanay ko na tama na muna ang pag-anak ko at baka raw magaya ako sa kanila ng tatay na dumami na ng dumami ang anak.
04:54.4
Tapos sa huli ay nahirapan na sila.
04:58.3
Masakit na katotohanan ang sinabing yun ng nanay ko at alam ko na concern lamang siya sa akin at sa mga anak ko.
05:06.1
Kaya nagsabi ako sa kanya na maka isang taon lamang ang bunso ko ay magtatrabaho na ulit ako.
05:12.9
Para na rin makapag-ipon kami at makapagpatayo ng sarili naming bahay kahit maliit at simple lamang.
05:21.4
Pina isang taon ko lamang ang bunso kong anak.
05:24.4
At nagsabi na ako kay Dennis na babalik na ako sa pagtatrabaho.
05:29.3
Ang sabi ko ay magkakasambahay ulit ako kasi yun ang trabaho na sanay na ako.
05:37.4
Pumayag naman siya at sinoportahan ako.
05:40.8
Siya ang naghanap nang pwede kong mapasukan ng trabaho papadudot.
05:46.7
Nakahanap naman si Dennis ng isang pamilya na nangangailangan ng kasambahay sa tulong ng isa niyang kaibigan.
05:54.4
Inirekomenda ako ng kaibigan ni Dennis.
05:58.3
At nakapasok naman ako sa trabaho na yun.
06:02.1
Isang pamilya ang naging amo ko noon papadudot.
06:05.1
Parehas na may trabaho ang mag-asawa tapos isa lamang ang anak nila na bata pa.
06:11.2
Mabait naman ang mag-asawa at itago ko na lamang sila sa pangalan na Ati Maria at Kuya Vince.
06:17.3
Hindi rin ako pagod sa pagtatrabaho dahil tatlo lang sila na pinagsisilbihan ko.
06:23.3
Malaki ang bahay nila.
06:24.4
Kumpara sa mga naon akong pinag-trabahuhan.
06:28.1
Hindi mahirap maglinis doon dahil kumpleto sila sa gamit sa paglilinis.
06:33.3
Naging madali ang trabaho ko dahil doon papadudot.
06:36.8
Ang medyo naging problema ko lamang ay anak nila na si Josh.
06:42.5
Masyado kasi siyang mapanakit at kapag hindi na ibibigay ang gusto ay nagwawala siya.
06:48.1
Madalas din niya akong suntukin at sipain na lamang kapag gusto niya.
06:52.4
Naiintindihan ko naman kung bakit ganon.
06:54.4
Ang ugali ng bata kasi sa pagtatrabaho ko roon ay nakita ko na masyado siyang spoiled ng mga magulang niya.
07:03.4
Kaya kahit minsan ay naiinis ako sa ugali ni Josh ay nagtitiis na lamang ako.
07:09.3
Sayang din kasi yung sahod ko roon at baka kapag nag-resign ako ay hindi rin ako sigurado kung makakahanap ba ulit ako ng trabaho.
07:18.7
Baka ang mangyari ay umuwi ulit ako sa mga magulang ko at manatili na naman ako roon.
07:24.4
Pinipilit ko naman na pakisamahan si Josh pero hindi ko talaga nakukuha ang loob niya papadudot.
07:32.2
Hanggang sa hindi na ako nakatiis at nagsabi na ako kay Ati Marie.
07:37.3
Humingi siya ng pasensya sa akin at alam daw niya na ganon ang ugali ng anak niya.
07:43.5
Para hindi ako masyadong mahirapan kay Josh ay kumuha pa ng isang kasambahay si Ati Marie, si Ati Jenny na mas matanda sa akin.
07:51.9
Bihasa si Ati Jenny sa pag-aalaga ng mga bata kaya ang fokus niya ay kay Josh.
07:59.6
Pero kuminsan ay tumutulong naman siya sa ibang gawaing bahay lalo na kapag nasa school si Josh.
08:06.8
Kaya simula nang dumating si Ati Jenny ay mas naging madali ang trabaho ko.
08:11.6
Hindi ko na rin kailangan nabantayan si Josh.
08:15.0
Pero kuminsan ay hindi pa rin ako nakakaligtas sa pananakit ni Josh kapag tinutunan.
08:24.3
April, pasensya ka na kay Josh ha. Bata pa kasi yan kaya ganyan ka kulit.
08:30.8
Ang sabi sa akin ni Ati Marie.
08:33.6
Okay lang ate, sanay naman ako kay Josh. Uy kako.
08:38.1
Para nagkamali kasi kami na pinalaki namin siyang spoiled at nasusunod lahat ng gusto.
08:44.7
Yun siguro ang naging dahilan kung bakit nanging ganyan ang ugali niya.
08:48.9
Ang sabi pa ni Ati Marie.
08:50.2
Kapag po siguro nag-mature na si Josh ay magbabago din ang ugali niya.
08:56.1
Ang sabi ko na lamang.
08:58.7
Mabuti na lang at mabait sa akin si Ati Marie at Kuya Vince.
09:03.9
Kasi kung pati sila ay malupit sa akin ay baka matagal na akong umalis sa trabaho ko sa kanila, Papa Dudut.
09:12.4
Inisip ko na lamang na bata si Josh.
09:16.0
At karamihan sa bata ay ganon ang ugali.
09:20.2
Pero kung ako ang tatanungin, ayoko na maging ganon ang mga anak ko.
09:26.2
Gusto ko na lumaki sila na merong respeto sa lahat ng tao.
09:31.0
Nakakatandaman sa kanila o mas bata sa kanila.
09:36.0
Malas man ako kay Josh ay swerte naman ako sa mag-asawang amo ko, Papa Dudut.
09:42.4
Hindi silang mahirap kausap kapag kailangan kong mag-cash advance.
09:47.8
Kung ituring nila ako ay para akong miyembro.
09:50.2
At ituring nila ako ay para akong miyembro ng pamilya nila.
09:52.4
Kahit si Ati Jenny ay sinasabi na ang swerte namin dahil napunta kami sa mababait na amo.
09:59.3
Hindi ko rin alam kung bakit nakasundo ni Ati Jenny si Josh.
10:03.4
Siguro ay dahil sanay na siyang mag-alaga ng mga bata kaya ganon.
10:08.9
Isang araw December noon, malapit ng magpasko.
10:12.8
Kinausap kami ni Ati Jenny at ni Ati Marie.
10:17.3
Doon nga pala tayo magpapasko sa bahay ng parents ni Vane.
10:20.2
One week tayo doon, then sa New Year ay pwede kayong umuwi sa family ninyo o kung saan ninyo gusto mag-spend ang bagong taon, ang sabi pa ni Ati Marie.
10:33.8
Sige po ate, wala rin naman po akong balak na umuwi sa amin, ang sabi ni Ati Jenny.
10:41.7
Ako rin po ate, sasama po ako sa inyo, sambit ko.
10:47.2
Huwag kayong mag-alala kasi may bonus ako sa inyo.
10:50.2
Sa kamalang ninyo, bigyan kayo ng pamasko ng mother ni Vince.
10:55.2
Kapag nagustuhan kayo noon ay magbibigay yun ng pera, ang sabi ni Ati Marie.
11:01.8
Medyo na-excite ako sa sinabi ni Ati Marie, Papa Dudut.
11:06.1
Kung makakapasko kasi ako roon, ng pera ay malaking bagay na yun sa akin.
11:12.4
Pero binigyan kami ng babala ni Ati Marie kapag nandoon na kami sa bahay ni Kuya Vince.
11:18.3
Doon daw kasi nakatira ang luna.
11:20.2
Lola ni Vince na nasa edad na 80 years old na.
11:24.3
Si Lola Veronica.
11:26.7
Masungit daw ito at kahit si Ati Marie ay nakakatikim ng pagsusungit nito.
11:32.1
Strict na din daw ito at talagang walang nakakasundo.
11:35.9
Kahit daw noong medyo bata pa ito ay ganoon na ang ugali ni Lola Veronica
11:39.7
at dahil sa matanda na ito ay mas lalo itong naging bugnutin.
11:44.7
Kaya kapag nandoon na kami sa bahay ni Kuya Vince,
11:48.4
ay kami na lang daw ang umiwan.
11:50.2
At magpasensya kay Lola Veronica.
11:53.3
Naisip ko na meron palang pinagmanahan si Josh Papadudut.
11:58.5
Hanggang sa dumating na ang araw ng pagpunta namin sa bahay ni Kuya Vince.
12:03.5
Dahil sa one week lang kami noon ay hindi ko na dinamihan ang mga damit na dinalako.
12:09.3
Napakaganda at napakalaki ng bahay na pinuntahan namin.
12:12.9
Meron yung tatlong palapag at alatang medyo luma na yung bahay pero maayos pa rin.
12:18.7
Para siyang bahay.
12:20.1
Kaya pala ganoon dahil may lahi daw na Spanish ang Lola ni Kuya Vince.
12:30.9
Ipinakilala na kami ni na Ate Marie sa mga tao sa malaking bahay.
12:37.0
Nakilala namin ni Ate Jenny ang tatlong kasambahay at ang mga magulang ni Kuya Vince.
12:45.0
Hindi agad namin nakilala si Lola Veronica kasi nasa kwarto ito nang dumating kami.
12:50.1
Ang mga kapatid ni Kuya Vince ay darating din daw isang araw bago ang Pasko.
12:56.0
Una ko nakita si Lola Veronica nang maghaponan na kami.
13:00.2
Hindi kasambahay ang turing sa amin doon kundi bisita kasi hindi kami nagsisilbe papadudut.
13:06.8
Ang naging trabaho lang namin ni Ate Jenny doon ay ang pagbabantay at pag-aasikaso kay Josh.
13:12.7
Unang kita ko pa lamang kay Lola Veronica ay may kaunting takot na akong naramdaman sa kanya.
13:18.6
Bukod sa alam ko na ang uga ni Lola Veronica ay may kaunting takot na akong naramdaman sa kanya.
13:20.1
Ang gali niya ay parang kontrabidang nananampal sa isang soap opera kasi ang mukha niya.
13:27.9
Kahit matanda na siya ay mahalata pa rin na napakaganda niya noong kabataan niya.
13:33.7
Pero mataray siyang tignan at hindi man lang niya kami, tinignan noong magpakilala kami ni Ate Jenny sa kanya.
13:42.7
Kahit na hindi ko pa nakakausap si Lola Veronica ay napatunayan ko na kaagad na totoo nga ang sinabi ni Ate Marie
13:49.1
tungkol sa kanya.
13:51.6
Mabuti na lang din at binalaan kaagad kami ni Ate Marie kasi kahit pa paano ay naging handa ako.
13:57.6
Abang kumakain ay hindi ko maiwasang sulyapan si Lola Veronica.
14:02.5
At nang mahuli niya ako ay tinanong niya ako kung bakit ko siya tinitignan.
14:08.8
May kasama pa yung panlalaki ng mga mata.
14:11.6
Wala na ako nasabi kundi sorry na lamang at pinadali ko na ang pagtapos ng pagkain kasi naiilang na ako.
14:19.1
Ang kwartong pinagamit sa amin ni Ate Jenny ay yung isang guest room na malaki.
14:25.8
Katabi yun ang kwarto ni Lola Veronica.
14:28.8
Kung pwede nga lang na lumipat kami ay ginawa ko na papadudot pero baka kapag nag-request pa ako ng ibang kwarto ay mapagsabihan kami ng demanding.
14:39.7
Tumutulong pa rin naman kami ni Ate Jenny sa mga gawain sa kusina kahit pa sinabi na sa amin ni Ate Marie na huwag na kaming tumulong kasi
14:47.5
kaya na yun ang mga kasalanan.
14:49.1
May hihiyarin kasi kami ni Ate Jenny na hindi kumilos.
14:55.7
Kinagabihan bago kami matulog ni Ate Jenny ay napag-usapan namin si Lola Veronica.
15:02.4
Nasampulan ka kaagad ng pagsusungit ng matanda no?
15:05.8
Bakit mo kasi siya tinitignan?
15:08.0
Akala niya siguro pinapanood mo siya habang kumakain ang sabi ni Ate Jenny.
15:14.0
Nagagandahan kasi ako sa kanya.
15:16.1
Kahit na mataray ang mukha niya, ang ganda niya pa rin.
15:20.8
Basta ako iiwas ako sa kanya.
15:23.5
Susundin ko ang sinasabi ni Ate Marie.
15:26.6
May iba ako, alam mo, iba ang pakiramdam ko sa bahay na ito, ang sabi ni Ate Jenny.
15:33.1
Paanong iba? Tanong ko.
15:36.3
Para kasing ang bigat sa pakiramdam, alam mo yun.
15:39.4
Nung pumasok tayo kanina parang ang daming tao na nakatingin sa atin.
15:43.9
Kahit yung isang katulong lang ang sumalubong sa atin.
15:46.5
Siguro maraming multo rito, sagot pa ni Ate Jenny.
15:52.5
Nananakot ka lang ate, sambit ko.
15:55.8
Hindi no, totoo ang sinasabi ko.
15:58.9
Saka yung talagang naramdaman ko.
16:01.2
Doon sa bahay ni Ate Marie, okay naman.
16:04.2
Pero dito, iba talagang pakiramdam ko, ang sabi pa niya.
16:10.7
Hindi ko sineryoso at binigyan ang pansin ang sinabi na yun ni Ate Jenny.
16:15.2
Hindi ko kasi naramdaman.
16:16.5
Hindi ko kasi naramdaman yung nararamdaman niya.
16:19.1
Ang totoo pa nga kahit sobrang laki ng bahay na yun ay hindi nakakatakot tignan.
16:24.7
Hindi mukhang haunted house.
16:26.7
Mukhang luma sa labas pero sa loob ay hindi naman.
16:30.0
Modern ang design sa loob.
16:32.5
Kaya wala talagang dahilan para matakot ako roon.
16:35.0
Isa pa yung maraming kaming mga kasamang tao.
16:38.7
Sa mga nakalipas na araw ay sinubukan kong umiwas kay Lola Veronica.
16:43.2
Pero sa totoo lang ay naaawa ko sa kanya.
16:46.5
Pag nakikita ko siyang mag-isa.
16:49.0
Sinabi ko yun kay Ate Marie at ang sabi niya ay hayaan ko lang.
16:53.5
Kasi mas gusto raw ni Lola Veronica ang mag-isa.
16:57.1
Kapag gusto raw nito ng kausap ay ito mismo ang tatawag sa gusto nitong kausapin.
17:03.4
Hanggang isang gabi ay tulog na si Ate Jenny, ako naman ay gising pa.
17:07.6
At hindi pa rin makatulog.
17:10.0
Kahit na ilang araw na kami sa bahay na yun, ay namamahay pa rin ako.
17:14.4
Sobrang nahihirapan pa rin akong makatulog papadudot.
17:19.9
Maya-maya ay nagulat ako nang bigla kong marinig ang pagsigaw ni Lola Veronica sa kabilang kwarto.
17:26.5
Isang malakas na sigaw yun at hindi na nasundan pa.
17:31.3
Ginabahan ako kasi yung uri ng sigaw ay parabang nasaktan siya.
17:37.1
Ginising ko si Ate Jenny at sinabi ko sa kanya na narinig kong sumigaw si Lola Veronica.
17:43.2
Pero ang sabi niya ay,
17:43.9
Hayaan ko yun at huwag kong pansinin.
17:47.2
Kung may masamang nangyari raw kay Lola Veronica, isisigaw daw ulit yun.
17:52.4
Bumalik na sa pagkakatulog si Ate Jenny pero hindi pa rin nawala ang kabako.
17:57.1
Kaya kahit may chance na masigawan at masungitan ako,
18:00.3
ay nilakasan ko ang loob ko na kumatok sa kwarto ni Lola Veronica.
18:05.5
Ginabahan ako nang marinig ko ang ungol na matanda.
18:08.4
Mabuti't hindi pala nakalakang pinto kaya binuksan ko na yun.
18:12.2
Nakita ko si Lola Veronica.
18:13.9
Lola Veronica na nakaupo sa may sahig habang namimilipit sa sakit.
18:18.1
Tinanong ko kung ano ang nangyari sa kanya at pagalit niyang sinabi na natapilok siya nang buwaba siya sa kama niya.
18:25.6
Sinisipan niya ang mga kasama niya sa bahay dahil matagal na raw niyang sinabi na babaan ang kama niya pero hindi pa rin ginagawa.
18:34.0
Sobrang sakit daw ng paa niya at pakaramdam niya ay nabalian.
18:38.2
Kumuha ako ng malaking panyo sa kwarto namin ni Ate Jenny at nagpunta ko sa kusina
18:42.5
at doon ako kumuha ng ice cube na binalot ko sa panyo.
18:47.4
Nag-improvise ako ng pang cold compress para sa masakit na paa ni Lola Veronica.
18:53.8
Mabuti po pala at gising pa ako.
18:56.3
Narinig ko po kasi yung sigaw ninyo ang sabi ko.
19:00.5
Tapos yung iba kong kasama rito sa bahay hindi ako narinig mga walang silbi.
19:05.2
Galit na wika ni Lola Veronica.
19:08.2
Tulog na po kasi yata silang lahat.
19:11.2
Pero kaya niyo po bang matulog?
19:12.5
Tulog na o gigisingin ko na si Kuya Vince?
19:17.5
Ang sabi ni Lola Veronica ay sa umaga na niya sasabihin kina Kuya Vince ang nangyari sa kanya.
19:23.9
Ayaw daw niyang makaistorbo.
19:26.2
Kahit paano raw ay nabawasan ang sakit ng paa niya dahil sa ginawa ko.
19:31.6
Hindi man siya nagpasalamat sa akin ay naramdaman ko pa rin ang pasasalamat niya sa akin.
19:37.8
Nang magumaga na ay ako nang nagsabi kay Kuya Vince nang nangyari kay Lola.
19:42.5
Nagpasalamat siya sa akin at dinala nila sa ospital si Lola Veronica para mapatignan kung ano nga ba talaga nangyari sa paa nito.
19:52.5
Bumalik din sila bandang tanghali at na-dislocate pa lang buto niya sa paa kaya hindi muna nakakalakad si Lola Veronica.
20:00.6
Mabuti na lamang at merong nakatagong wheelchair sa bahay na yon kaya yun muna ang ginamit ni Lola Veronica.
20:07.1
Himalaan na ako ang gusto ni Lola Veronica na magtulak ng wheelchair niya.
20:10.9
Nag-request talaga siya na ako ang gagawa noon.
20:14.9
Sabi ko kay Ati Marie ay okay lang kasi ang sabi niya ay pwede namang isa sa mga kasambahay ang gumawa noon.
20:21.7
Naisip ko na baka nahuli ko ang loob ni Lola Veronica dahil sa ako lamang ang tumulong sa kanya noong gabi na naaksidente siya sa kwarto niya.
20:32.5
Nakakainip nga lang kasi kaming dalawang palaging magkasama tapos ay hindi pa siya nagsasalita.
20:38.4
Basta ang gusto niya ay nasa likod lamang ako.
20:40.9
Tiniis ko na lamang kasi pagkatapos ng Pasko ay aalis na kami sa bahay na yon.
20:47.8
Isang araw bago ang Pasko ay tinawag ako ni Kuya Vince at Ati Marie.
20:53.0
Meron daw silang i-offer sa akin at nasa akin kung tatanggapin ko yon.
21:00.7
Kinausap kasi ako ni Mama.
21:03.2
Gusto kanya maging caregiver niya.
21:07.3
Mas malaki ang sasahurin mo kung sa kanya ka magtatrabaho.
21:10.9
Ang sabi pa ni Kuya Vince.
21:13.3
Pero wala po kong alam sa pagiging caregiver, Kuya.
21:17.4
Mga gawaing bahay at pag-aalaga lang ng bata ang kaya ko.
21:23.6
Hindi naman literal na caregiver.
21:26.4
Ikaw lang ang kasama palagi ni Mama.
21:29.0
Ikaw ang kasama niyang kumain.
21:31.5
Kaya naman niyang maligong mag-isa pero babantayan mo siya.
21:35.2
Hindi nga lang ngayon kasi hindi pa okay ang paa niya.
21:37.7
Ikaw din ang magpapainom ng mga gamot at vitamins niya.
21:42.7
Paliwanag pa ni Kuya Vince.
21:45.4
Paano po ang trabaho ko sa inyo?
21:49.0
Huwag mo nang isipin yun, April.
21:51.4
Kaya na ni Jenny ang mga gawain sa bahay.
21:54.6
Kinaya mo nga noon kahit mag-isa ka lang, hindi ba?
21:57.6
Ang wika naman ni Ati Marie.
22:00.3
Nang sabihin sa akin ni Kuya Vince kung magkano ang sweldo ko per month,
22:04.7
ay napanganga ako papadudot.
22:07.7
Halos doble kasi yun ang sinasahod ko sa kanila.
22:11.3
Ang sabi pa nila ay mukhang nagustuhan ako ni Lola Veronica
22:14.0
kasi ako ang tanging tumulong dito nang maaksidente ito.
22:17.9
Bihira raw na may makagaana ng loob si Lola Veronica.
22:22.9
Lalo na at hindi nila kamag-anak.
22:25.7
Noon lang daw yun nangyari.
22:27.4
Kahit nga raw ang mga kasambahay doon na matagal na niyang kasama
22:30.9
ay hindi pa rin ito kasundo.
22:33.2
Sa totoo lang ay nasilaw ako sa mas malaking sahod papadudot
22:36.2
kaya hindi na ako nag-isip at pumayag na ako.
22:40.8
Natuwa naman si Ati Marie sa desisyon ko.
22:43.8
Sabi pa niya ay welcome naman akong magpunta sa bahay nila kapag rest day ko.
22:48.4
Matapos ang Pasko ay sumama pa rin ako pag uwi kina Ati Marie.
22:53.0
Ang usapan kasi ay pagkatapos ng bagong taon ako magsisimulang magtrabaho kay Lola Veronica.
22:59.2
Lumipas sa mga araw at natapos na ang New Year,
23:02.1
inihatid ako ni Kuya Vince sa bahay nila at nagsimula na akong magtrabaho.
23:06.2
Iyong guest room kung saan kami natulog ni Ati Jenny ang naging kwarto ko
23:11.5
para malapit lang ako sa kwarto ni Lola Veronica.
23:15.1
Naging connecting room na ang dalawang kwarto dahil nilagyan nila ng pinto yung dingding
23:20.4
na nagihiwalay sa dalawang kwarto.
23:24.4
Para raw kung sakali na mangyari na naman yung aksidente
23:28.4
ay mabilis kong mapupuntahan si Lola Veronica.
23:32.8
Hindi ako pamilyar sa pagkaalaga ng matanda papadudot
23:35.2
pero para sa mas malaking sahod ay tinanggap ko ang trabaho na yon.
23:40.3
Alam ko na mas mapapabilis ang pag-iipon namin ng asawa ko ng pera
23:44.5
para magkaroon na kami ng sarili naming bahay.
23:48.5
Nung una ay nangangapapa ako at nakakalimutan ko pa ang oras
23:52.2
ng inom ng gamot at vitamins ni Lola Veronica.
23:56.2
Siya pa nga nagpapaalala sa akin.
23:58.7
Pagalit siya palaging magsalita pero alam ko na hindi ibig sabihin noon ay galit siya.
24:03.8
Ganon lang talaga siya.
24:05.2
Hindi na rin ako nahihirapan kasi nakakalakad na siya ng panahon na yon.
24:12.5
Kailangan nga lang siyang alalayan palagi kasi parang simulan ng maaksidente siya.
24:19.5
Ay naapektuhan na ang paglalakad niya.
24:22.8
Matapos ang dalawang buwan ay nasanay na ako sa trabaho kong yon.
24:27.5
Nasanay na rin ako sa ugali ni Lola Veronica.
24:31.2
Hindi ko akalain na magiging kasunduko na si Lola Veronica
24:34.8
at kung minsan ay doon na niya ako pinapatulog sa kwarto niya,
24:39.0
magkatabi kami sa kama niya.
24:41.3
Hindi na rin ako nahirapan sa pag-aalaga at pagbabantay sa kanya.
24:46.0
Mas madali pa siyang alagaan kumpara kay Josh.
24:49.5
Pero kung akala ko ay magiging okay ng lahat ay hindi pala.
24:53.8
Dahil hindi pala kay Lola Veronica magmumula ang problema ko kundi sa mga kaluluwa
24:59.4
na kasama naming naninirahan sa malaking bahay na yon.
25:03.8
Nabanggita sa akin,
25:04.8
ni Lola Veronica ang kababalaghanan ang ngyayari sa bahay nila
25:07.9
pero hindi ko yon pinansin kasi ang akala ko ay hindi yon totoo.
25:12.9
Baka dalalamang ng edad niya kaya kung ano-ano ang mga nasasabi niya.
25:18.2
April, wala ka bang napapansin sa bahay na ito?
25:21.7
Minsan ay tanong sa akin ni Lola habang magkasabay kaming nagme-merienda.
25:27.6
Meron po maganda sa kasobrang laki.
25:30.6
Ang laki panigurado ng naggasos ninyo rito, no? Tugon ko.
25:34.8
Matanda pa sa akin ang bahay na ito pero hindi yan ang ibig kong sabihin.
25:40.5
Sa tagal ko nang nakatira dito ay kabisado ko na ang bahay na ito.
25:45.0
Tuwing gabi ay palagi ako nakakaralig ng mga taong naguusap.
25:49.2
May nagtatawanan, may mga sumisigaw.
25:52.9
Minsan ay tinatawag ang pangalan ko.
25:56.1
Sa tanda ng bahay na ito ay marami na rin mga namatay dito.
26:00.1
Pagkukwento pa ni Lola Veronica.
26:02.9
Naku Lola, kumain na po tayo.
26:04.8
Para pagkatapos ay makapaglakad-lakad tayo pag iiba ko ng usapan.
26:11.5
Hindi kasi ako komportable na pag-usapan ng mga ganong bagay dahil medyo matatakotin ako.
26:17.6
Wala ka ba talagang nararamdaman nakakaiba sa bahay na ito, April?
26:22.0
Dalawang buwang ka na rito, hindi ba?
26:24.2
Tanong pa ni Lola Veronica.
26:27.2
Wala po, maganda po ang dating nitong bahay ninyo sa akin, sagot ko.
26:31.7
Dahil sa wala pa akong nai-experience na kababalaghan sa bahay na iyon,
26:38.0
ay hindi ako natakot sa mga sinabi sa akin ni Lola Veronica Bapadudut.
26:43.3
Kuminsang kasi gano'n na ang isang tao kapag matanda na,
26:46.7
kung ano-ano mga sinasabi nila kahit na hindi naman totoo.
26:51.4
Pero kung si Lola Veronica ang pagbabasehan ay malakas pa siya para sa edad niya.
26:56.9
Kung hindi siguro siya natapilok ay baka nga kaya pa niyang maglakad,
27:01.7
nang hindi inaalalayan.
27:04.5
Lumipas ang ilang araw at naging normal naman ang lahat,
27:07.9
mas lalo pa akong napalapit kay Lola Veronica.
27:11.6
Kapag pala nagustuhan kanya ay masasanay ka na talaga sa paraan at tono ng pagsasalita niya.
27:18.9
Kahit papasigaw siya madalas magsalita ay hindi na ako,
27:22.0
kagaya nung una na nanginginig sa takot sa kanya.
27:26.2
Sabi nga sa akin ng mga kasambahay,
27:28.1
ang galing ko raw kasi nakuha ko ang kiliti ni Lola Veronica.
27:32.5
Sila raw na sobrang tagal na roon ay takot pa rin sa matanda.
27:36.9
Ang sabi ko naman ay kailangan lang talagang intindihin namin si Lola kasi matanda na ito.
27:42.2
Dapat ay maging malawak ang pangunawa namin sa mga nasa ganong edad na.
27:48.0
Hanggang sa nangyari na ang unang beses na may kababalaghan ako na experience sa bahay na yon.
27:53.8
Gabi na mangyari yon, papadudut.
27:56.3
Nakahiga na ako sa kama ko at bukas pa ang ilaw kasi nagbabasa pa ako ng pocketbook.
28:02.5
May isa kasing kasambahay na maraming pocketbook at naimpluensyahan niya ako na magbasa ng mga ganon.
28:08.6
Ina rin kasi ang ginagawa kong pampantok dahil hirap pa rin ako makatulog sa bahay na yon.
28:13.9
Kahit lagpas dalawang buwan na akong nakatira doon.
28:17.2
Siguro ay madaling araw na nang makaramdam ako ng anto kaya tumigil na ako sa pagbabasa at pinatay ko na ang ilaw.
28:24.1
Wala pang isang minuto na nakapikit ako ng may narinig akong sumisigaw na babae.
28:30.6
Pero hindi ko masalit.
28:31.7
Sabihin na si Lola Veronica yon kasi parang sa malayo nang gagaling yung sigaw.
28:38.0
Isa pa ay hindi ko masabi kung sigaw ba yon ni Lola Veronica kasi medyo iba.
28:43.8
Nakinamdam ulit ako at naulit ang sigaw.
28:46.4
Doon ako kinabahan kaya bumango na ako papadudut.
28:50.1
Pinuntahan ko si Lola Veronica sa kwarto niya at binuksan ko ang ilaw pero nakita ko na mahimbing siyang natutulog.
28:57.6
Hinala ko ay guni-guni ko lamang ang sigaw.
29:01.7
Narinig ko o papadudut ng gabing yon.
29:04.4
O baka naman galing sa labas kasi parang malayo nga.
29:08.3
Nang sumunod na gabi ay narinig ko na naman ang sigaw ng babae.
29:12.2
Ganong oras ulit at dalawang beses din.
29:15.6
Hindi ko na sana yon papansinin pero hindi ako matahimik papadudut.
29:20.4
Tumayo pa rin ako at tinignan si Lola Veronica sa kwarto niya.
29:25.7
Kagaya nung nakaraang gabi ay tulog siya nang makita ko.
29:29.7
Sa pangatlong gabi ay narinig ko ulit ang sigaw.
29:34.3
Medyo nagkaroon ako ng hinala na si Lola Veronica talaga ang sumisigaw at pinaglanaroan niya ako o binibiro.
29:41.1
Kaya bago ko pa marinig ang pangalawang sigaw na alam kong mangyayari ay pinuntahan ko na kaagad ang kabilang kwarto pero naabot na kong tulog si Lola Veronica.
29:52.2
Hindi muna ako umalis doon at hinintay kong gumalaw si Lola Veronica pero nanganay na lamang ako sa pagtayo.
29:59.0
At sa paghihintay ay tulog pa rin siya.
30:01.6
Kinabukasan ay hindi na ako nakatiis nakausapin si Lola Veronica tungkol sa pangyayari na yon.
30:10.3
Tatlong magkakasunod na gabi na kasing narinig ko ang babaeng sumisigaw.
30:15.0
Lola ikaw ha? Marunong ka rin palang magbiro? Sabi ko sabay ngiti.
30:21.9
Anong sinasabi mo? Anong marunong magbiro? Ang nagtataka niyang tanong.
30:27.9
Asus? Painosente pa kayo?
30:31.5
Anong sinasabi mo? Anong marunong magbiro? Ang nagtataka niyang tanong.
30:31.6
Ano ba ay hindi ko alam na nagkukunwari kayong sumisigaw tuwing gabi?
30:35.7
Tapos kapag pinupuntahan ko kayo sa kwarto ninyo ay nagtutulog-tulogan kayo? Sagot ko.
30:42.6
Huwag mo nga akong pinagbibintangan. Sa tingin mo ba sa edad kong ito ay magagawa ko pa yung sinasabi mo?
30:49.2
Galit na tanong ni Lola Veronica.
30:52.1
Nakita at naramdaman ko na nagsasabi ng totoo si Lola Veronica, Papa Dudut.
30:57.0
Sa sinabi niya ay naisip ko na wala na talagang kakayahan na gawin niya.
31:01.6
Ibig pong sabihin na hindi kayo yun?
31:06.3
Eh sino po yung babaeng naririnig ko na sumisigaw tuwing madaling araw?
31:10.4
Tatlong gabi ko na po kasi siyang naririnig. Naguguluhan kong sabi.
31:15.8
Naririnig mo rin pala?
31:17.9
Kaya nga maaga ako natutulog kasi madalas sa madaling araw sila nagpaparamdam.
31:23.8
Sa nangyayari sa iyo ngayon, maniniwala ka na ba sa mga sinasabi ko sa iyo dati?
31:29.7
Bakahulugang sabi ni Lola Veronica?
31:31.6
Nanlamig ako sa mga sinabing niya, Papa Dudut.
31:36.7
Pakiramdam ko ay nagyelo ang buong katawan ko.
31:40.4
Marami pang sinabi si Lola Veronica sa akin sa pag-uusap namin yun.
31:45.7
Nung bata pa raw siya ay may mga pagpaparamdam ng mga kaluluwa na siyang nai-experience sa bahay na yon.
31:54.4
Bago tayong magpatuloy, huwag kalimutahan na mag-like, share and subscribe.
31:59.4
Napansin po ng inyong si Papa Dudut na halos kalahati po ng mga nanonood sa atin ay hindi pa po nakasubscribe.
32:08.3
Mas mainam po kung kayo po ay magsusubscribe para matulungan ang paglago ng ating channel para sa mas magaganda pang mga kwento sa Papa Dudut Youtube Channel.
32:19.2
Sa ating pagpatuloy.
32:22.8
May nakita raw si Lola na isang babaeng nakasuot ng itim na damit.
32:31.3
May hawak daw na malaking rosaryo at nakatayo sa may itaas ng hagdanan.
32:37.3
Doon din daw namatay ang mga magulang niya at ang asawa niya.
32:41.1
Kahit daw ang mga ito ay nagpaparamdam din sa kanya.
32:45.2
May mga kaluluwa rin daw doon na hindi niya kilala.
32:49.1
Siguro raw ay ligaw na kaluluwa ang mga yon.
32:52.3
Na nakahanap ng tahanan sa bahay nila.
32:56.5
Tinanong ko siya kung bakit hindi siya natatakot.
32:59.4
O baka pwedeng ipabless niya ang bahay nila.
33:02.5
At baka mawala ang mga kaluluwa na naroon.
33:05.8
Ang sagot naman ni Lola Veronica ay ilang beses na nilang pinabless ang bahay pero hindi umaalis ang mga kaluluwa.
33:13.6
Kahit ang mga paranormal expert na nagpapaalis sa mga kaluluwa ay walang nagagawa.
33:19.1
Kaya tinanggap na lamang nila na kasama na nilang mga yon sa bahay na yon, Papa Dudut.
33:24.3
Nasanay na rin daw sila lalo na siya.
33:26.7
Kung ipapakita raw niya na natatakot siya.
33:29.4
Ay baka gamitin niyo ng mga kaluluwa laban sa kanya.
33:32.8
Hindi raw kasi niya alam kung ano nga ba ang pakay ng mga kaluluwa sa bahay nila.
33:38.0
Kaya mas mabuti na ang nag-iingat.
33:42.2
Sabi pa ni Lola Veronica ay hindi na niya ako pipilitin na maniwala sa kanya.
33:47.9
Sa pagtagal ko raw sa bahay nila ay ako na ang magpapatunay na nagsasabi siya ng totoo.
33:54.0
Hindi na nawala ang mga sinabing yon sa akin ni Lola Veronica, Papa Dudut.
33:58.2
Tinabla na rin ako ng takot kasi nai-imagine ko ang mga ikinikwento niya.
34:03.3
Kaya simula noon ay palagi na akong natutulog sa kwarto ni Lola Veronica.
34:08.3
Sabi ko ay kasalanan niya kung bakit doon na ako matutulog palagi dahil tinatakot niya ako.
34:14.6
Pinayuhan niya akong huwag matakot kasi baka mas lalo akong gambalain ng mga kaluluwa doon.
34:21.9
Pero ang hirap gawin ang mga sinabi niya lalo na sa mga kagaya kong matatakotin.
34:27.5
Simula na rin ako ng matatakot.
34:28.2
Kaya nang sunod-sunod na gabi akong natulog sa kwarto ni Lola Veronica ay hindi ko na marinig yung sumisiga o nababae sa madaling araw.
34:37.4
Kaya medyo bumalik na ang duda ko na baka nga siya lang talaga yon.
34:41.1
At tinatakot niya lamang ako kaya lang ay wala akong makitang dahilan para takutin ako ni Lola Veronica, Papa Dudut.
34:49.4
Nang magkaroon ako ng pagkakataon na makausap ang isa sa mga kasambahay na si Aileen
34:53.8
ay tinanong ko ko agad siya kung meron ba talagang mga multo sa bahay na yon.
35:02.0
May nagpaparamdam o nagpapakita na ba sa'yo?
35:05.9
Tanong ni Aileen sa akin.
35:10.5
Naitanong ko lang kasi hindi ba?
35:12.9
Sabi nila kapag malaking bahay ay may multo palagi.
35:19.4
Tatlong taon pa lang ako dito pero alam mo ba?
35:23.3
Iba talagang pakiramdam ko sa bahay na ito.
35:26.1
Kung hindi lang mas malaki ang sahay.
35:28.2
Ang lahod ko rito ay matagal na akong umalis.
35:31.2
Oo may mga multo rito pero isa pa lang, isa pa lang ang nakita ko.
35:36.4
Yung tatay ni Lola Veronica.
35:39.0
Nakita ko siya na nakatayo sa gitna ng sala tapos nawala agad.
35:43.7
Ikaw ba may nagparamdam na ba sa'yo rito?
35:46.7
Tanong pa ni Aileen.
35:49.3
Wala pa naman at sanay wala.
35:53.1
May mga naikwento pa sa akin ng ibang kasambahay tungkol sa mga nakakakilabot at nakakakilabot.
35:58.2
Nakakatakot na experience nila sa bahay na iyon papadudot.
36:02.4
Alpare-pareha sila ng dahilan kung bakit mas pinili nilang manatili doon.
36:07.0
Yun ay dahil sa mas malaking sahod kumpara sa ibang pinagtatrabahuhan nila.
36:11.6
Hindi ko naman sila masisisi kasi kahit ako ay iyon din ang dahilan.
36:16.2
Sa kabila ng nakaraan kong kababalaghan at mga kwentong narinig ko,
36:20.9
ay mas pinili ko ang magstay sa bahay na iyon dahil meron akong pangarap.
36:26.3
Inisip ko na lamang na wala naman.
36:28.2
Sigurong masamang mangyayari sa akin.
36:31.7
Yung mga matatagal na nga'ng nagtatrabaho doon ay buhay pa rin kasi siguro ay ganun din ang mangyayari sa akin.
36:39.7
Ang ginawa ko ay palagi na lamang ako nagdarasal sa Diyos.
36:43.5
Nabigyan niya ako ng proteksyon laban sa mga kaluluwa na nasa bahay na iyon.
36:48.0
Kailangan ko pang mabuhay ng matagal para sa mga anak ko at asawa ko.
36:51.9
Sa pamilya ko na rin.
36:53.5
Kailangan ko pang makapag-ipo ng pera para sa sarili naming bahay at future investment.
36:58.2
Ang naming lahat.
36:59.5
Kapag meron akong nararamdaman na kakaiba ay nagdarasal kaagad ako.
37:04.5
Hanggang sa nangyari sa akin ang isang bagay na hinding-hindi ko makakalimutan papadudot.
37:09.9
Madaling araw noon ang magising ako.
37:13.0
Magkatabi pa rin kami ni Lola Veronica sa kama niya.
37:16.8
Nakaramdam ako ng pagkauha at hindi ko alam kung bakit nanuno yun ang sobra ang lalamunan ko.
37:22.4
Mababa ako at uminom ng tubig sa kusina at gumamit na rin ako ng banyo.
37:28.2
Nang pabalik na ako sa itaas ay meron akong nakitang babae na naglalakad pababa ng hagdanan.
37:36.0
Ang akala ko ay si Lola Veronica yun.
37:39.1
Kasi magkahubog sila ng katawan at parehas din sila ng tangkad.
37:44.3
Patay lahat ng ilaw kaya hindi ko siya masyadong makita.
37:49.0
Lola bakit ka lumabas ng kwarto? May kailangan ka ba?
37:53.5
Dapat hinintay mo na lamang ako.
37:55.9
Hintay niyo po ako dyan at alalayan ko kayo.
37:58.2
Ang sabi ko, nag-aalala kasi ako na baka mahulog siya sa hagdan.
38:03.7
Hindi siya tumigil sa pagaba kaya nagmamadali na akong naglakad papunta sa hagdanan para salubungin siya.
38:11.6
Pero laking gulat ko nang paakyat na ako ay wala na akong nakitang babae na bumababa sa hagdanan papadudut.
38:19.9
Pakaramdam ko ay nagtayuan lahat ng balahibo sa buong katawan ko at ng oras na yon.
38:25.3
Yun ang tangi kong nararamdaman.
38:28.2
Doon ko nalaman na hindi si Lola Veronica ang nakita ko kundi isa sa mga multo na nasa bahay na yon.
38:38.1
Gusto kong sumigaw dahil sa takot pero naisip ko na makakabulahaw ako ng mga natutulog.
38:44.5
Kaya tumakbo na lamang ako ng mabilis paakyat.
38:47.6
Nang nakapasok na ako sa kwarto ni Lola Veronica ay humiga ka agad ako at nagtalukbong ng kumot.
38:54.3
Nagdasal ako noon at hindi ko na nagawa pang makabalik sa pagtulog.
38:58.2
Hanggang sa mag-umaga na.
39:01.1
Ikinumento ko ang pangyayarang yun kay Aileen at kahit siya ay kinilabutan.
39:05.3
Wala pa raw sa kanila na nakakakita sa babaeng nakita ko na buaba ng hagdanan.
39:11.1
Nagtrabaho pa ako sa bahay ng ilang taon papadudut.
39:14.4
May mga naramdaman pa rin ako pero wala na akong nakita.
39:17.8
Uli na talaga yung babae na buaba ng hagdanan.
39:21.9
At salamat sa Diyos kasi hindi na yon naulit pa.
39:25.5
Nasanay na lamang din siguro ako sa pagtagal ko roon.
39:28.9
Natapos ang trabaho ko sa bahay na yon nang pumanaw si Lola Veronica.
39:33.5
Umabot din ako ng limang taon sa pagkaalaga sa kanya.
39:37.3
Sobra akong nalungkot sa pagkawala niya kasi napalapit na ako sa kanya papadudut.
39:44.0
Kinuha ulit ako ni ate Marie at sa kanila ulit ako nagtrabaho.
39:48.5
Nang mabuntis ako sa pangatlo naming anak ni Dennis ay umuwi muna ako sa probinsya namin.
39:53.9
Hindi na ako bumalik kina ate Marie kasi pinili ko nang maging nanay.
40:00.3
Ayoko kasi na lumaki sila na hindi ako nakakasama.
40:04.0
May naipon naman akong pera kaya nagtayo ako ng sari-sari store sa probinsya namin para kahit papaano ay kumikita ako ng paunti-unti.
40:12.4
Mas okay na yon kesa sa wala.
40:16.2
Nakapagpatayo naman kami ng sarili naming bahay ni Dennis.
40:19.9
Nakatayo yon sa may itaminang bahay ng mga magulang ko.
40:23.6
May malit na lupa pakasiroon.
40:26.2
Matagal nang nangyari yung nakakatatay.
40:28.2
Ang takot na experience ko sa bahay ni Lola Veronica.
40:33.8
Pero hanggang ngayon ay hindi ko pa rin yon makakalimutan at alam ko na habang buhay na yon nasa alaala ko.
40:40.5
Pero hindi lang naman puro katatakutan na alaala ang baon ko mula sa bahay na yon.
40:44.5
Kundi mas marami pa rin.
40:46.7
Ang masaya lalo na yung mga memory ko nakasama ko si Lola Veronica.
40:51.7
Ang buhay ay mahihwaga.
40:58.2
Laging may lungkot at saya sa papatudod stories.
41:08.4
Laging may karamay ka.
41:16.7
Mga problemang kaibigan.
41:23.8
Dito ay pakikinggan ka.
41:30.9
Sa papatudod stories.
41:35.0
Kami'y ay iyong kasama.
41:42.3
Dito sa papatudod stories.
41:47.0
Ikaw ay hindi nag-iisa.
41:53.5
Sa papatudod stories.
41:54.9
Sa papatudod stories.
41:55.7
Ekaw ay hindi nag-iisa.
41:56.7
Ayoko rin sila sa papatudod stories.
41:58.2
May nagmamahal sa'yo
42:05.2
Papadudut Stories
42:10.1
Papadudut Stories
42:18.0
Papadudut Stories
42:28.2
Papadudut Stories
