00:53.1
Tawagin mo na lamang ako sa pangalan na Gene.
00:56.5
Itong isishare ko sa inyo ay nangyayari.
00:58.5
Many years ago na, high school pa ako nito.
01:03.0
Hindi ko ito makakalimutan dahil doon ako unang naka-experience ng isang experience na akala ko ay sa kwento ko lamang mapapakinggan
01:11.9
at sa mga movies ko lamang makikita.
01:15.9
Dalawa lamang kaming magkapatid at masasabi ko na hindi ako ang favorite na anak dahil sa ako ang panganay.
01:23.4
Akala kasi ng mama at papa ko ay hindi na ako masusundan.
01:28.5
Hirapan na silang makabuo after kong ipanganak.
01:31.9
Eleven years old na ako nang masundan ako ng kapatid kong lalaki.
01:36.2
Kaya feeling ko before ay sa kapatid ko na nabuhos ang lahat ng atensyon ng mga magulang ko.
01:42.2
Nang mag-high school ako ay doon na ako nagkaroon ng maraming kaibigan.
01:47.0
Aaminin ko na sa mga friends ko hinanap ang atensyon na hindi ko makuha sa bahay.
01:53.4
Naging attention seeker ako sa madaling salita at gusto ko ay kasama ko lagi.
02:00.2
Kahit pa weekends at walang pasok sa school.
02:03.6
Second year high school ako nang lumipat kami ng bahay sa isang probinsya sa bandang Sarden, Tagalog.
02:11.1
Hindi ko na lamang babanggitin ang exact place Papa Dudut.
02:14.7
Nalipat kasi ng trabaho ang papa ko at matatagalan siya roon.
02:19.0
Taon ang bibilangin at may possibility na doon na talaga magtrabaho si papa.
02:25.0
May palibreng bahay ang company niya habang doon siya.
02:28.5
Kaya sumama na kaming lahat sa kanya.
02:32.5
Gusto rin kasi ni mama na magkakasama kaming lahat.
02:36.7
Nalungkot ako kasi malalayo ako sa mga kaibigan ko.
02:40.6
Manilipat ako sa ibang school pero wala naman akong choice, Papa Dudut.
02:47.1
Hindi pwedeng magpaiwan ako kasi wala akong kasama sa bahay.
02:51.7
Saka papaupahan na kasi ni na mama yung bahay na iiwan namin kasi ayaw nilang ibenta.
02:59.3
Medyo nahirapan ako mag-adjust sa bago kong school.
03:02.8
Malayo yun sa dati kong school kasi sobrang probinsya ang atake ng lugar na yon, Papa Dudut.
03:08.9
Kung meron man akong nagustuhan sa lugar na yon, ay ang ganda nun.
03:13.6
Malapit ang dagat, tatawid lang ng highway, tapos dagat na.
03:18.7
May mga bundok, medyo nanibago ako pero nagustuhan ko rin at wala akong choice kundi ang masanay sa bago naming buhay.
03:28.5
Buong second year high school ay wala akong masyadong kaibigan.
03:33.4
May mga nakakausap ako na mga kaklasiko pero hindi ko sila masabi na kaibigan ko talaga.
03:40.3
Noong nag third year high school na ako ay doon na ako nagkaroon ng mga friends.
03:46.0
Bali na pahiwalay kasi ako sa karamihan ng mga kaklasiko noong third year.
03:51.3
Napunta ako sa lower section dahil siguro sa hindi ako masyadong matalino
03:55.3
at nagpe-perform ng mga kaklasiko.
03:57.4
Pero nalipat man ako sa lower section ay doon ko naman nakinlala si Nadonna at Maya.
04:06.8
Silang unang kumausap sa akin nang mapunta ako sa section na yon at doon na ako nagsimulang sumama sa kanila palagi.
04:14.6
Kahit na isang taon na ako sa lugar na yon, ay hindi ko pa yon na-explore.
04:20.1
Kapag walang pasok ay nasa bahay lamang ako o kaya ay nagpupunta.
04:26.1
Kasama si na mama na ako.
04:27.2
Kasama si na mama na ako.
04:27.4
Kasama si na mama sa bayan para mamasyal.
04:30.2
Si papa naman ay isa gabi lang namin nakakasama kasi simula umaga ay nagtatrabaho na siya.
04:36.7
Wala rin akong kaibigan sa first year namin kaya naman tinama din akong lumabas.
04:42.8
May ilang beses kaming nag-swimming sa dagat pero hindi ako masyadong nag-i-enjoy kasi sina mama at kapatid ko ang kasama ko.
04:50.5
Pero nag-iba ang lahat. Nagmaging kaibigan ko na si Nadonna at Maya papadudut.
04:55.4
Isinama kasi nila ako.
04:56.8
O sa kung saan-saan.
04:58.8
Namamasyal kami sa bayan kapag walang pasok sa eskwelahan.
05:02.8
Sila rin ang kasama ko kapag tumatambay kami sa dagat at nagsiswimming.
05:07.6
Kahit paano ay nahanap ko sa kanila yung atensyon na hindi ko nakukuha sa mga magulang ko ng time na yon.
05:15.6
Kasi masyado silang nakatutok sa bunso kong kapatid.
05:19.5
Hindi kasi ako yung klase ng taon na ino-open kung ano ang nararamdaman.
05:24.7
Kaya hindi ko yon sinasabi kinamangalaman.
05:26.8
At ang mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga m
05:56.8
Nakalakad-lakad lamang kami. Meron pala doong maliit na pier o pantalan na nakikita ko na may mga dumadaong na malalaking bangka na sa pagkakaalam ko ay nagdadala ng mga isda sa lugar na yon.
06:12.2
Tapos meron din a lighthouse na hindi ko pa napupuntahan.
06:17.5
Medyo malayo kasi yung pier sa lugar kung saan kami nagsiswimming papadudut.
06:22.3
Sinabi sa akin ni Donna na pwede kaming manghingi ng isda sa mga manging isda.
06:29.0
Sa mga dumadaong na malalaking bangka kaya ng umagang yon ay inaya nila ako na magpunta sa pier.
06:35.7
Sumama ko sa kanila hindi dahil sa libreng isda kundi para mapuntahan ko na rin ang pier papadudut.
06:43.0
Pagdating namin sa pier ay nakahingi kami ng isda sa dalawang bangka na naroon.
06:50.3
Tuwang tuwa ako kasi may manging isda.
06:52.3
May uuwi akong pangulam sa amin.
06:54.7
Hindi ko kasi akalain na pwede pala yon kasi doon sa dating lugar na tiniterhan namin ay hindi ka makakakuha ng libreng isda at halos lahat ay dapat nabayaran.
07:06.2
Nang makita ko ng malapitan yung lighthouse ay nalaman ko na na hindi pala yon sobrang taas.
07:12.2
Kagaya ng akala ko noong nakikita ko yon sa malayo.
07:16.0
Ang ganda din noon.
07:17.7
Tinanong ko si Donna at Maya kung pwede bang umakyat doon.
07:21.0
Pwede naman daw pero...
07:22.3
Takot daw sila sa heights kaya hindi sila umakyat doon papadudut.
07:28.4
Kahit sandali lang titignan lang natin ang view sa itaas.
07:32.3
Pilit ko sa kanilang dalawa.
07:35.0
Huwag na may kwento kasi na merong multo sa parola.
07:38.8
Baka mamaya ay may magpakita pa sa iyo dyan.
07:41.0
Ang sabi pa ni Maya.
07:43.4
Hindi naman totoo ang multo eh.
07:45.7
Naku nagdadahilan lang kayo kasi takot kayo sa mataas.
07:50.0
Hindi ko na pinilit pa si Donna na umakyat kami sa lighthouse.
07:55.2
Ayaw ko rin kasi na ako lang mag-isa.
07:57.3
Kaya naisip ko na aakyat din kaming tatlo doon kapag napilit ko silang dalawa.
08:03.5
Nang umuwi ako ay natuwa naman si na mama sa mga dalakong isda.
08:07.4
Sinabi ko kung saan yon galing at ang sabi niya ay
08:10.0
namimigay nga raw ng isda ang ibang manging isda sa pier tuwing umaga.
08:14.4
Maganda raw yon kasi sariwa pa pero pinag-ingat niya ko.
08:18.1
Kapag daw may hindi magandang hihingin na kapalit ang mga manging isda ay huwag na huwag akong papayag.
08:25.0
Pero sinabi ko na mababait naman yung mga manging isda na nagbigay sa amin ang libreng isda.
08:30.2
At wala silang hiningi na kapalit na kahit na ano papadudot.
08:35.0
Simula nang makita ko yung lighthouse ay nagkaroon na ako ng kagustuhan na maakyat yon.
08:40.7
Kaya nang isang araw na wala akong pasok sa school ay nagpunta ko sa pier.
08:44.9
Ang sabi ko kahit mag-isa ako ay aakyat ako doon.
08:48.1
Tutal ay ayaw naman ni Nadonna at Maya ay kahit ako nalang mag-isa.
08:54.1
Nakabukas naman ang pinto noon sa iba ba kaya inisip ko na bukas talaga yon.
08:59.4
Sa kahit na sinong gustong umakyat.
09:01.9
Papasok na sana ako nang may tumawag sa akin.
09:05.6
Ining anong gagawin mo dyan?
09:08.1
Tanong ng isang may edad na lalaki.
09:11.2
Akyat po bakit po? Bawal po ba?
09:15.7
Hindi naman ikaw lang mag-isa?
09:22.7
Mag-iingat ka ha.
09:23.9
Hindi mo ba alam na merong mga nagmumulto dyan?
09:26.8
Baka magpakita sila sayo.
09:28.6
Ang sabi ng lalaki.
09:32.6
Kaya walang multo.
09:34.1
Medyo pabirukong sagot at umakyat na ako.
09:37.9
Ang naisip ko ay tinatakot lamang ako ng lalaki na yon.
09:41.5
Hindi ko alam kung ano ba siya doon.
09:44.0
Gawa pala sa bakal yung hagdanan sa loob ng lighthouse.
09:48.1
Dibay naman pero maingay kapag tumatapak sa mga baitaang dahil siguro sa luma na yon.
09:54.2
May kapitan naman yon na bakal din sa gilid.
09:57.6
Nilalagpasan ko yung mga baitaang na butas at sobra na ang kalawang.
10:02.6
Baka kasi maaksidente pa ako.
10:05.2
Mas natakot pa nga ako na maaksidente kesa sa makakita ng multo.
10:09.5
Kasi sigurado ako na hindi ako makakakita ng multo doon kasi hindi ako naniniwala sa ganon papadudot.
10:16.2
Saka kung totoo man ang mga multo,
10:17.8
o ay hindi naman siguro sila magpapakita sa akin sa ganong oras na umaga.
10:22.6
Safe naman akong nakakiyad sa itaas.
10:25.4
Dahil sa hindi ako takot sa heights ay nai-enjoy ko ang itaas ng lighthouse, papadudot.
10:31.0
Kahit na hindi yon sobrang taas ay kitang kita ko pa rin ang halos buong lugara sa ibaba.
10:35.9
Lalo na ang malawak na dagat.
10:38.7
May bakal na harang sa itaas na hanggang dibdib ko.
10:41.8
Kaya hindi ako natatakot na mahulog doon.
10:44.8
Tapos ang lakas pa ng hangin kaya kahit matindi,
10:47.6
kaya ang sikat ng araw ay presko pa rin.
10:51.4
Nagustuhan ko ang itaas ng parola at alam ko na mauulit pa ang pagakyat ko roon, papadudot.
10:57.4
Buwaba na rin ako, makalipas ang ilang minuto.
11:00.5
Wala kong naramdaman na kakaiba sa unang beses na pagakyat ko doon.
11:05.7
Kaya mas lalo akong nakumbinse na walang multo doon.
11:09.5
Baka panakot lamang yon para walang masyadong umakyat sa lighthouse.
11:13.6
Nang pumasok na ako sa school ay sinabi ko kina Donna at Maya,
11:17.6
na umakyat ako sa lighthouse.
11:20.4
Wala namang multo doon, saka hindi siya ganung kataas kaya next time ay sumama na kayo sa akin.
11:26.2
Dapat inilalabanan ninyo ang fear of height ninyo, panginggan nyo ko sa mga kaibigan ko.
11:31.9
Talagang umakyat ka roon ng mag-isa, Gene? Grabe ka? Ang tapang mo? Ang sabi pa ni Maya.
11:39.4
Kayo lang naman ang matatakotin, saka safe naman sa itaas kasi may mga harang.
11:44.8
Tinalo ko pa kayo, kayo ang taga rito.
11:47.6
Ang takot umakyat doon, ang nakatawak upang sabi.
11:51.5
Kasi nga alam namin ang mga nakakatakot na kwento sa parola na yon, ang sabi pa ni Donna.
11:58.0
Tinanong ko sila kung ano ba ang sinasabi nilang kwento tungkol sa parola.
12:02.3
Ang sabi nila Donna at Maya, noong ginagawa daw ang parola ay meron daw isang trabahador na naaksidente doon.
12:09.5
Pero may nakapagsabi raw na hindi raw aksidente ang nangyari kasi sinadya daw napatayin yung trabahador
12:15.2
para mailagay yung dugo sa simentong ginagawa.
12:17.6
Paggamit sa pagtayo ng ibabang bahagi ng parola para raw maging matiba yung lighthouse.
12:24.0
Kaya kahit sobrang tagal na raw ng parola at ilang malalakas na bagyo na,
12:28.0
ang dumating sa lugar na yon ay hindi man lang nagkakaroon ng damage o sira ang parola.
12:33.9
Medyo tinawanan ko pa nga ang kwento nilang yon.
12:37.0
Kasi ang sabi ko ay ang alam ko ay sa tulay lamang ginagawa.
12:41.4
Yung nagbubuhos ng dugo, saka sa pagkakalam ko ay dugo ng batang ginagamit.
12:47.6
At nagbubuhos kong ginagamit ni Nadonna na yon daw talaga ang nangyari noong itinayo ang lighthouse.
12:51.9
Kaya raw kung minsan ay nagpaparamdam yung kaluluwa ng trabahador na yon.
12:57.7
May ilan daw nakakarinig ng lalaking sumisigaw at umiiyak lalo na kapag gabi.
13:03.6
Gabi raw kasi nangyari yon para raw walang makakitang tao.
13:08.4
Sa totoo lang kung iisipin ko na totoo ang nangyaring yon ay nakakatako talaga.
13:13.5
Napaka brutal kasi ng ginawa sa lalaki na yon.
13:16.1
Pero dahil sa hindi naman personal na nakita ng mga kaibigan ko ang pangyayari sa mga kwento nila
13:22.2
At kwento lang din naman yun ang mga matatanda ay medyo nagkaroon ako ng duda kung may katotohanan ba ang kwento na yun
13:30.3
Ayaw ko kasing maniwala tapos ay tatakutin ko lang din ang sarili ko
13:36.4
May isa pa palang kwento si Nadonna at Maya tungkol sa lighthouse
13:41.3
Dati raw ay merong nagpatiwakal na babae doon papadudut
13:45.0
Pero hindi pa rin ako naniwala kasi kinuwento lang din sa kanila at hindi pa sila pinapanganak noong nangyari yun
13:52.3
Nabuntis daw yung babae at tinakbuhan ng nakabuntis dito
13:56.4
Sa takot daw ng babae na maggalit ang mga magulang nito
14:00.2
At maging lamanang usap-usapan ng mga tao ay mas pinili nitong wakasan ang sarili niyang buhay
14:05.9
Umakit daw ito sa parola at tumalon
14:09.7
Simula raw noon ay may mga nagsasabi na meron silang nakikita na babaeng nakatayo
14:14.3
Sa itas ng parola tuwing gabi o kaya ay sa madaling araw
14:18.0
Hindi ba kapag namamatay ang isang tao ay umakit na sa langit ang kaluluwa?
14:23.5
Baka naman namamalikmata lamang yung mga nakakakita sa sinasabi nilang multo
14:29.4
Hindi lahat ng kaluluwa ay ganun kapag kasi hindi maganda ang cause of death
14:34.5
O kaya masyadong negative yung emosyon nila
14:37.8
Nang namatay ay hindi agad silang umaalis
14:40.4
Para bang may unfinished business pa sila dito?
14:43.3
Paliwanag pa ni Donna
14:45.3
Sa kabilangan ng mga kwentong narinig ko ay hindi ako napigilan noon
14:51.0
Na magpunta at tumakyat sa lighthouse Papadudut
14:53.9
Para sa akin ay wala akong dapat na ikatakot lalo na
14:57.7
At nakapagbibigay ng kakaibang relaxation and peace of mind
15:01.7
Sa akin kapag nasa itas ako ng lighthouse
15:06.6
Malakas ang hangin at sobrang payapa pa
15:09.8
Nakakapag-isip ako ng maayos
15:12.8
Nakakapag-isip ako ng maayos
15:13.3
At nakapagmuni-muni ako
15:14.4
Ilang beses pa akong umakyat sa parola
15:17.4
Nang walang nangyayaring masama sa akin
15:20.2
Umakyat lang naman ako roon kapag maliwanag pa
15:24.2
Minsan umaga, minsan ay sa hapon
15:27.5
Hindi ako nagpapaabot doon ng dilim kasi madilim kapag bababa na
15:32.5
Baka magkamali ako ng tapak
15:35.0
At ang matapakan ko
15:36.7
Ay isang baitang nakalawang ina
15:39.5
Isang umaga pagkatapos naming magalmusal
15:42.6
Ay nagpaalam ako ng maayos
15:43.3
At nagpaalam ako kay mama
15:44.0
Na pupunta ako sa dagat para maglakad-lakad
15:47.2
Pero ang totoo ay pupunta ako sa lighthouse
15:50.2
Talagang naging paboritong tambayan ko na yun, Papa Dudut
15:54.5
Gumili rin muna ako ng tsitserya para meron akong makakain kahit papaano sa itas
16:00.0
Pag-akyat ko ay nakaupo lamang ako sa gilid habang nakalaylay ang mga paako
16:05.4
Hindi kasi ako malulain kaya kayang kaya kong gawin yun
16:09.7
Habang nasa ganun akong posisyon
16:12.2
Ay mayroon ako ng mga mga mga mga mga mga mga
16:13.3
At may narinig akong umakyat
16:14.6
Hindi ko naman yun binigyan ng pansin kasi alam ko
16:17.7
Na hindi lang ako ang pwedeng umakyat doon
16:20.3
Kahit sino naman ay pupwede
16:22.3
Palakas ng palakas yung tunog ng umaakyat
16:26.5
Maingay kasi talaga kapag tinatapakan ang mga baitang ng hagdan doon
16:31.8
Hanggang sa pakiramdam ko ay malapit na yung umakyat
16:34.8
Lumingon na ako at ninintay ko kung sino ang papasok
16:38.4
Pero lumipas ang ilang minuto ay wala akong nakitang dumating na tao
16:42.5
Tumayo ako at sinasabi ko na mayroon ako sa gilid habang nakakain
16:43.3
At sumilip sa pinto na papasok sa itaas
16:45.7
Pero wala talaga akong nakitang tao papadudut
16:50.0
Nang bumalik ako sa pagkakaupo ay bigla akong kinilabutan
16:54.3
Nagtaasa ng balahibo ko sa braso
16:57.3
Pati na sa bato ko
16:59.3
Yung parang may sobrang lamig na hangin na yumakap sa akin
17:03.9
Ganon ang pakiramdam ko ng sandaling yun
17:07.7
Hanggang sa nakita ko si Nadonna at Maya sa ibaba
17:13.3
Inatawag nila ako at kinakawayan
17:15.3
Sumenyas pa sila na buwaba ako
17:17.7
Pero sinisigawan ko sila na umakyat sila kung gusto nila
17:20.9
Maya mayang ay umakyat na silang dalawa
17:23.4
Pero hindi sila makaupo sa gilid
17:25.7
Nakasanda lang malapit sa may pinto
17:28.4
At hindi man lang nila kayang magpunta
17:30.4
Sa gilid kahit safe naman
17:32.6
Binino ko pa sila na mga duwag sila
17:36.8
At kung uupo sila sa tabi ko ay bibigyan ko sila ng chicherya na kinakain ko
17:41.0
Nakumbinsi ko naman sila na umakyat sila sa gilid
17:41.4
At hindi sila makaupo sa gilid
17:41.5
Nakumbinsi ko naman sila na umakyat sila
17:41.9
Nakumbinsi ko naman sila na umupo sa gilid ko.
17:45.3
Pakaramdam daw nila ay kinikiliti ang mga paa nila kaya umalis na rin sila.
17:49.9
Alam ninyo sinasign ninyo ang chance na makakita ng ganito kagandang view.
17:54.7
Sabi ko sa mga kaibigan ko.
17:57.6
Nakakatakot kaya rito? Baka mamaya itulak tayo ng multo ng babaeng tumalun dito no?
18:03.3
Sambit pa ni Maya.
18:05.0
May harang naman kaya hindi kayo mahuhulog.
18:08.6
Sa kaumagang umaga natatakot kayo sa multo? Ang tawa ko pa.
18:14.4
Sinabi ko kina Donna at Maya na dapat ay i-conquer nila ang kanilang takot sa matataas na lugar.
18:20.8
Kaya doon muna kami tatambay sa itaas ng parola.
18:24.5
Ang sabi ko pa akong multo naman ang kinakatakot ay nila yung wala silang dapat na ikatakot kasi ilang beses na akong umakyat.
18:31.4
Pero walang multo na nagpapakita sa akin doon.
18:35.2
Teka, kayo ba yung umakyat kanina tapos hindi tumulog?
18:38.6
Wala ba siguro kayo kasi natakot kayo no? Tanong ko.
18:43.8
Ha? Kanina lang kami umakyat nung nakita ka namin? Ang sabi pa ni Maya.
18:49.3
Nako, ginod joke time ninyo ako. Narinig ko na umakyat kayo. Hindi ako pwedeng magkamali no? Get ko.
18:56.9
Promise seryoso, ngayon pa lang kami umakyat.
19:00.0
Hindi kayo multo yung narinig mong umakyat kanina, Jean?
19:03.1
Ang natatakot na wika pa ni Maya.
19:06.1
Sige, takutin mo pa ang sarili mo.
19:10.4
At doon na nga nagkatakotan si na Maya at doon na Papa Dudut.
19:15.5
Hanggang sa nag-decide sila na buwaba na, iba na raw kasi ang pakiramdam nila.
19:20.8
Baka raw nagpapanamdam na sa akin yung isa sa dalawang multo na naroon sa parola.
19:26.0
Tinawanan ko sila kasi ang seryoso nila.
19:28.6
Kahit ayaw ko pa sanang buwaba ay sumama na ako sa pagbaba sa kanila at naligo na lamang kami sa may dagat.
19:35.3
Hindi ko talaga maintindihan kung bakit natatakot ang mga kayo.
19:38.6
Ibigin ko sa isang kwento na walang kasiguraduhan.
19:42.1
Kung totoo nga ba o hindi.
19:44.3
Para kasi sa akin ay walang dapat na ikatakot sa lighthouse na yon.
19:48.2
Maliba na lamang siguro sa risk na pwede kang maaksidente sa pag-akyat.
19:52.8
Dahil hula ko ay may mga baitang sa hagdana na kapag natapakan ay bibigay na.
19:59.3
Pero kung usapang multo ay wala talagang dapat na ikatakot doon.
20:03.5
Iyon ang nasa isipan ko ng mga panahon na yon.
20:05.8
Nang hindi pa ako nakaka-experience.
20:08.6
Ang kababalaghan sa parola.
20:11.5
Lumipas pa mga buwan nang mag-birthday ang kapatid kong bunso ay ipinaghanda siya ni na mama at papa.
20:19.2
Nagkaroon ng children's party sa bahay.
20:22.2
May paklaon pa nga.
20:23.5
Naging excited ako kasi magkabuan kami ng birthday ng kapatid ko.
20:28.8
Nauna lang siya sa akin ng limang araw.
20:31.8
Siyempre dahil sa pinaghandaan ng birthday ng bunso namin
20:34.7
ay nag-expect ako na ganun din ang mangyayari sa birthday ko.
20:38.6
Pero na-disappoint lamang ako.
20:42.5
Nang isang araw before ang birthday ko ay tinanong ko si na mama at papa kung meron ba akong handa.
20:47.8
Ang sabi nila ay baka kakain na lamang kami sa labas sa may bayan.
20:52.6
Naubos na raw kasi ang pera nila dahil sa birthday ng bunso kong kapatid.
20:58.6
Hindi ko alam kung saan ako nakakuha ng lakas ng loob.
21:02.6
Para maglabas ng sama ng loob.
21:05.7
Para naman pong hindi ninyo ako anak eh.
21:08.6
Buti pa yung kapatid ko pinag-party ninyo.
21:11.8
Ako kakain lang sa labas.
21:16.0
Jean, hindi ka pa marunong makaintindi.
21:18.9
Wala tayong budget para maghanda kagaya ng birthday ng kapatid mo.
21:23.3
Saka nung ganong edad mo rin naman ay pinaghandaan ka namin ng ganun.
21:26.9
Ang sabi pa ni mama.
21:29.3
Kahit na palibasa, paborito nyo po siya.
21:32.9
Nagtatampukong wika.
21:35.1
Wala kaming paborito sa inyo ng kapatid mo.
21:37.7
Mas kailangan lang niya ng atensyon kasi bata pa siya.
21:42.0
Paliwanag ni papa.
21:43.9
Hindi na lamang ako nagsalita pagkatapos na sabihin nyo ni papa.
21:48.3
Ngayon ay nagets ko na ang point nila.
21:50.7
Pero dahil sa medyo, bata pa ako ng time na yon ay iba pa ang iniisip ko.
21:55.8
Ang paniniwala ko talaga ay mas paborito nila ang bunso kong kapatid kesa sa akin papadudut.
22:03.0
Dinibdib ko ng sobra ang bagay na yon.
22:05.8
At hanggang sa mismong,
22:07.7
araw ng birthday ko ay nagtatampo pa rin ako.
22:10.7
Bago ko umalis ng bahay ay sinabi sa akin ni mama
22:13.7
na pag uwi ko ng hapon ay pupunta kami sa bayan para kumain at i-celebrate ang birthday ko.
22:20.1
Nag-oo na lamang ako kahit ang plano ko ay huwag sumama sa kanila
22:23.2
kasi hindi nila naibigay yung kagayang celebration ng birthday ng bunso kong kapatid.
22:28.7
Ang naisip ko ay ipakita at iparamdam sa kanila
22:31.4
na nagtatampo ako at aware ako na meron silang favoritism.
22:36.6
Pagdating sa school,
22:37.7
ay tinanong ako ni Nadonna at Maya kung may handa ba ako.
22:42.0
Baka raw may pakain sa bahay after ng school pero ang sabi ko ay wala.
22:46.8
Inilibre ko na lamang silang dalawa ng spaghetti noong mag-recess na kami papadudut.
22:52.5
Nang uwi na kami noong hapon ay sinabi ko ki Nadonna at Maya na mauna na sila sa pag-uwi
22:58.5
kasi meron pa akong gagawin sa library kahit wala naman talaga.
23:03.4
Pinauna ko lang sila na makauwi para makapunta ako sa parola.
23:07.7
Mag-isa ako nagpunta sa parola para mag-emote-emote.
23:12.1
Ayaw ko kasi talagang umuwi ka agad sa bahay namin kasi yun yung way ko ng pagrebelde,
23:19.1
yung way ko ng pagsasabi sa kanila na nagtatampo ako.
23:24.0
Para malaman nila mama at papa na ayoko nang basa na lamang nila kong ikain sa labas sa birthday ko.
23:30.9
Ganon talaga ako noong bata pa ako.
23:33.2
Masyado nga siguro akong mababaw.
23:36.1
Alas 6 na siguro ng gabi.
23:37.7
Sabi nang makarating ako sa lighthouse.
23:40.4
Medyo padilim na kasi noon habang umakyat ako ay hindi ko naisip yung mga kwento na merong nagmungulto roon.
23:47.7
Mas nangibabaw kasi sa akin ang tampo ko.
23:50.6
Pagdating sa itaas ay natatandaan kong madilim na noon papadudot.
23:55.2
Umupo lamang ako sa gilid habang nakatingin sa dagat habang ako ay nag-iisip.
24:01.8
Basta super emote ako noon at feeling ko ay sobra kong kawawa.
24:06.1
Naisip ko rin na sa oras na yon ay nagtataka na si na mama at papa kung bakit hindi pa ako umuwi sa bahay.
24:14.2
Siyempre nag yes ako na uuwi ako kasi kakain kami sa bayan.
24:18.3
Kaya ina-expect nila na uuwi ako kagad.
24:21.3
Pero ibang ginawa ko.
24:23.4
Yun din ang reason kung bakit hindi ako sumabay sa pag-uwi ni na Donna at Maya kasi sigurado ako na tatanungin ni na mama ang mga kaibigan ko na yon.
24:32.4
At least kampante ako na hindi alam ni na Donna kung nasa.
24:36.1
Ang gusto ko kasi yung mamuti ang mga mata nila.
24:41.8
Ng mga magulang ko sa paghahanap sa akin.
24:45.2
Hindi rin kasi nila alam na tambayan ko ang lighthouse na yon papadudot.
24:50.0
Kahit na nilalamig na ako sa itaas ay hindi pa rin ako umalis doon.
24:55.0
Hindi ko nga rin alam kung bakit ako tumagal ng halos isang oras sa itaas.
25:00.1
Kasi mainipin din ako ng very light papadudot.
25:03.5
Hamang nandun ako sa itaas.
25:05.2
Ay may narinig na naman ako na umaakyat sa hagdanan pero sa pagkakataon na yon ay mahina lang.
25:12.1
Yung parang ingat na ingat kung sino man ang umaakyat.
25:16.3
Naisip ko na dapat lang talaga na magingat siya kasi madilim na.
25:19.9
Baka sumala siya sa pagkakaapak at maaksidente pa siya.
25:23.9
Pero nang pakiramdam ko ay malapit na sa itaas yung umaakyat ay nawala na yung ingay na naririnig ko.
25:31.9
Nagdaka ko kasi na expect ko na meron taong umaakyat.
25:35.2
Pero wala naman pala.
25:37.4
Tumayo na naman ako para i-check yung hagdanan pero dahil sa madilim na ay wala kong makita masyado.
25:43.9
Ipinagkibit balikat ko na lamang yon at inisip ko na guni-guni ko lamang o baka naman ay hindi talaga yon tunog ng hagdanan.
25:52.8
Wala pa rin akong takot na nararamdaman ng sandaling yon kaya bumalik pa rin ako sa pagkakaupo sa may gilid at tumingin na naman sa malayo.
26:01.4
Nagulat na lamang ako nang may biglang tumawag sa pangalan ko sa iba ba.
26:05.2
At nang tumingin ako roon ay naanigan ko sina Donna at Maya.
26:11.5
Sinisigawan nila ako na buwaba na.
26:14.1
Nagkaroon ako ng hinala na tinanong na nina mama ang mga kaibigan ko kung nasan ako.
26:19.7
Nakalimutan ko na alam nga pala nina Donna na sa lighthouse ang paborito kong tambayan.
26:27.0
Buwaba na rin ako kasi medyo hindi ko na kinaya ang lamig.
26:31.4
Pagkababa ko ay nalaman ko na tama ang hinala ko.
26:35.2
Nagpatulong pala si mama sa kanilang dalawa.
26:38.6
Nahanapin ako kasi alas syete na ng gabi ay hindi pa ako umuwi.
26:43.3
Pinawi ako nina Donna dahil nag-aalala na raw ang mama ko at papa ko sa akin.
26:49.5
Ayaw ko pa sana pero tinakot ako ni Donna na isusumbong niya ako kay mama na nasa parola ko.
26:55.4
Napansin ko na si Donna lamang ang nagsasalita ng oras na yon.
26:59.5
Si Maya ay tahimik lang at parang takot na takot na hindi ko maintindihan.
27:05.2
tinakot ko na malaman nila mama na mahilig akong tumambay sa parola at pagbawalan nila akong magpunta roon.
27:12.1
Kasi delikado ay sumama na ako sa mga kaibigan ko pa uwi.
27:16.5
Sa paglalakad namin ay napansin ko pa rin ang pananahimik ni Maya at parang may kung anong gumugulo sa isipan niya papadudut.
27:25.2
Yung parang may gusto siyang sabihin pero hindi niya magawang sabihin.
27:30.0
Uy Maya okay ka lang ba? Ang tahimik mo kanina pa.
27:33.1
Hindi na ako nakatiis at...
27:35.2
Sinit ako na siya.
27:37.1
Donna wala ka bang nakita kanina sa parola?
27:39.7
Tanong ni Maya sa seryosong tono.
27:43.6
Malamang may makikita ako kasi hindi ako bulag.
27:46.9
Sagot pa ni Donna.
27:50.3
Nung tingnan natin si Jean sa itaas habang nasa iba ba tayo ay wala ka bang nakitang kakaiba?
27:55.5
Ang sabi pa ni Maya.
27:57.9
E ano ba kasing nakita mo?
27:59.7
Ayaw mo pa kaming diretsuhin ang turan pa ni Donna.
28:03.2
Nung tingnan ko kasi si Jean sa itaas.
28:05.2
May nakita akong babae na nasa tabi niya.
28:11.7
Nakasuot siya ng puting damit na mahaba.
28:15.0
Umaalon pa nga sa hangin yung buhok niya.
28:18.7
Hindi ko na nga lang nakita yung mukha niya kasi medyo madilim na.
28:22.8
May takot na turan pa ni Maya.
28:26.2
Hay nako pinagtutulungan niyo na naman ako na takutin o.
28:30.5
Para hindi na ako pupunta sa lighthouse.
28:32.6
Hindi yan uobra sa akin kasi hindi ako naninilala.
28:35.2
Na may multo doon ang natatawa ko pang sabi.
28:40.8
E ganit ni Maya na nagsasabi siya ng totoo at hindi sila nag-usap ni Donna para lamang takutin ako.
28:47.4
Sigurado raw siya na nakita niya at nakatayo lang daw doon yung babae.
28:52.1
Tapos nang nakababa na ako ay biglang nawala.
28:56.2
Sinabi ko na paano yun mangyayari e mag-isa lamang ako sa itaas ng lighthouse.
29:02.0
Wala akong kasama kung ganun daw ay baka.
29:05.2
Wala raw yun yung babaeng nagpatiwakal doon papadudot.
29:09.2
Sinabihan nila ako na huwag na akong akyat sa parola kasi meron daw kwento na nagahanap ng kadamay ang kaluluwa ng babaeng yun.
29:17.1
Baka raw kapag nasa itaas ako ay itulak ako ng babae para meron na itong kasama sa parola.
29:24.2
Hindi ako naniniwala sa sinabi ni Maya dahil ang nasa isipan ko ay paraan lamang nila yun.
29:30.8
Para takutin ako at huwag nang magpunta sa parola.
29:33.9
Nang makawi ako sa bahay ay nasahan ko na mapapagalitan ako pero hindi yun ang nangyari.
29:41.0
Sinalubong ako din ang mama at papa na nag-aalala kasi akala raw nila ay kung ano na ang nangyari sa akin.
29:49.5
Saan ka ba nagpunta Jean? Hindi ba at lalabasan na tayo ngayong gabi?
29:53.5
Tanong pa ni mama.
29:55.7
Sa tabi-tabi lang po.
29:57.7
Sorry po kung pinag-worry ko kayo.
30:00.5
Pero huwag na po kayong mag-alala.
30:01.8
Huwag na tayong lumabas kasi gabi na.
30:04.7
Okay lang kahit na hindi po natin i-celebrate ang birthday ko.
30:09.0
Malamig na tugon ko.
30:11.6
Talagang nang sandaling yun ay meron pa rin akong tampo sa mga magulang ko papadudot.
30:17.0
Taimik lamang ako nang nagdi-dinner na kami.
30:20.6
Magsasalita lang ako kapag tinatanong nila ako at sobrang tipid ng mga sagot ko sa kanila.
30:26.5
Nang gabing yun ay dinalaw ako ng isang kakaibang panaginip.
30:30.9
Umakyat daw ako sa lighthouse isang gabi.
30:33.9
Pero kahit gabi na sa panaginip ko ay maliwanag sa parola.
30:39.0
Paggating ko sa itaas ay merong isang napakagandang babae na tinawag ang pangalan ko.
30:45.0
Pinapalapit niya ako sa kanya at sinabi niya na meron siyang hinihintay doon.
30:49.8
Pero ilang araw na siyang naghihintay ay hindi pa rin dumarating.
30:55.0
Hindi ko alam kung papaano pero ang bilis ng switch ng eksena sa panaginip ko.
31:01.7
Bigla na lamang akong inihulog ng babae.
31:05.8
Sigaw ako ng sigaw habang nahuhulog ako.
31:09.5
Sato na bumagsakang katawan ko sa ibaba ay nagising ako papadudot.
31:15.5
Nang magising ako ay para talaga akong nahulog mula sa mataas na lugar.
31:20.3
Ang sakit ng dibdib ko.
31:22.9
At medyo nahihirapan pa akong huminga.
31:25.9
Wala akong takot na nararamdaman kahit pag ganoon kasama ang panaginip ko.
31:31.1
Nasisiko pa ang mga kakaibigan kong sinamanginip.
31:33.7
At mayat doon na kasi palagi nilang ikinagkwento sa akin yung multo ng babae sa parola.
31:41.5
Pati tuloy sa panaginip ko ay nadadal ako ang kwento nila na hindi ko pa pinapaniwalaan ng time na yon.
31:50.6
Nagpatuloy pa rin ako sa pagpunta sa parola papadudot.
31:55.0
Wala pa rin nakapigil sa akin kasi wala pang nangyayaring hindi maganda.
32:00.2
Dahil sa mas na-appreciate ko ang lugar na yon.
32:03.7
Nung isang beses na pumunta ako roon ng gabi ay may mga pagkakataon na gabi akong nagpupunta doon.
32:12.7
Mas tahimik, mas malamig at mas magandang view para sa akin.
32:16.6
Kapag nandun kasi ako ay lalo na kapag gabi ay may kapayapaan akong nararamdaman.
32:24.0
Hanggang sa mag-fourth year ako ay tumatambay pa rin ako sa lighthouse.
32:28.7
Hindi na ako pinipigilan ni Nadonna at Maya kasi alam nila na hindi ako magpapapigil.
32:33.7
Sa kapag pinagbabawalan nila ako ay sinasabi ko na maraming beses na akong nagpupunta roon.
32:40.1
Pero walang masamang nangyayari sa akin at kahit na dulo ng buhok ng multo ay wala akong nakikita.
32:48.0
Hindi ko na ay kinuwento sa kanila yung ilang beses na may narinig akong umaakyat sa agdana ng parola.
32:54.8
Tapos ay wala namang tao.
32:56.9
Alam ko kasi nabibigyan nila yon ng ibang kahulugan.
32:59.6
Pero may isang beses na nakita ko ang lalaki na unang kumalakay.
33:03.7
Ang sabi niya ay mag-iingat ako kasi baka raw makatuwan ako ng mga kaluluwa sa parola at kung ano ang gawin sa akin.
33:15.2
Hindi ko pinansin ang babala niya kasi para sa akin ay wala naman akong dapat na ikatakot.
33:20.9
Kaya lang kung akala ko na magiging okay na ang lahat at walang masamang mangyayari sa akin sa pagakyat ko sa parola ay nagkamali ako papadudot.
33:31.1
Dumating ang time na nagkaroon na naman ako ng tampok.
33:33.7
Kaya lang ako kinamama at papa.
33:35.5
Medyo nauuso na kasi ng panahon na yon ng cellphone at ilang mga kaklasiko ang meron ng cellphone.
33:41.6
May cellphone na rin kami noon pero para na yon sa lahat at isa lang ang meron kami.
33:47.7
Naingit ako sa mga kaklasikong may cellphone kaya nag-request ako kinamama at papa na baka pwede naman nila akong ibili ng sarili kong cellphone.
33:55.7
Kasi matataas naman ang mga grades ko.
33:58.5
Napunta na kasi ako noon sa first section at ang sabi ni papa ay hindi niya ako mabibili.
34:03.7
Kasi wala silang pera.
34:06.1
Siyempre matampuhin ako kaya dinamdam ko ang sinabi niyang yon.
34:11.3
Medyo nag-rebelde ako at sinadya ako na umuwi palagi ng late sa bahay bilang sign ng pagdadabog ko.
34:18.9
Papadudot na pagsabihan na rin ako nilang mama sa ugali kong yon pero hindi ko sila pinapansin.
34:24.9
Ang gusto ko ay maramdaman nila na meron akong malaking tampo sa kanila dahil sa hindi pantay na trato nila sa amin ang kapatid ko.
34:32.0
Hanggang sa nagkaroon ako ng secret boyfriend, isa sa pinagbabawal ng mga magulang ko ay magkaroon ako ng boyfriend kasi baka raw mabuntis ako ng maaga.
34:43.3
Pero sinuway ko sila nang may manligaw sa akin sa school ay sinagot ko yon, si Polo.
34:50.0
Kahit sina Donna at Maya ay hindi alam na meron akong boyfriend.
34:54.4
Talagang naging magaling ako noon sa pagtatago.
34:57.7
Ang naging tagpuan namin noon ni Polo ay ang lighthouse.
35:00.6
Kapag gusto namin mag-usap ng kaming dalawa lamang ay doon kami nagpupunta at isang araw ay nagkaroon kami ng away ni Polo.
35:09.3
Paano ay nagselos ako sa sinasabi niyang best friend niya na babae na kaklase niya.
35:14.5
Panayang suyo sa akin ni Polo pero hindi ako nagpapasuyo kasi ang gusto ko noon ay huwag na siyang makipagkaibigan sa best friend niya.
35:23.3
Sobrang toksiko pala noon papadudot.
35:26.3
Hanggang sa tumigil na si Polo sa pagsuyo sa akin dahil siguro,
35:30.6
sa hindi niya kayang gawin ang pinapagawa ko sa kanya.
35:34.2
Nag-break na kami at sobra akong nasaktan kasi first boyfriend ko siya.
35:38.8
May isang beses na pumunta ako sa lighthouse ng gabi para umiyak.
35:44.1
Hindi kasi ako makaiyak sa bahay kasi makikita o mapapakinggan ako ni na mama at papa.
35:51.0
Sa itaas ako umiyak ng umiyak, sa gitna ng pag-iyak ko.
35:55.2
Ay narinig ko naman yung tunog na parang may umaakit sa hagdanan.
36:00.6
Pero sa pag-iyak kasi ang iniisip ko ay mayroong paakyat na tao.
36:04.9
Nakakahiya kung may makakita sa akin na umiiyak doon.
36:09.8
Tuloy lamang yung pagtunog ng hagdanan pero kagaya ng mga dating nangyari,
36:15.6
na kagaya noon ay wala kong nakitang taong pumasok sa itaas.
36:20.3
Hindi ko alam pero ibang naging pakiramdam ko ng oras na yon papadudot.
36:25.1
Para bang mas mabigat at kinikilabutan ako.
36:29.3
Nag-decide akong sumilip sa pag-iyak.
36:30.5
Nag-decide akong sumilip sa pag-iyak.
36:30.5
Nag-decide akong sumilip sa pag-iyak.
36:30.6
Nag-decide akong sumilip sa pinto at hindi kaagad ako nakagalaw sa nakita ko sa pagsilip ko na yon.
36:36.0
May nakita kasi akong siluwet ng isang babae sa may gitnang parte ng hagdanan.
36:41.5
Medyo madilim kaya hindi ko alam kung nakaharap o nakatalikod ba siya sa akin.
36:46.9
Nakatayo lamang siya roon papadudot.
36:51.2
Hanggang sa bigla na lamang siyang umakyat ng sobrang bilis palapit sa akin.
36:56.6
Doon ako nakaramdam ng takot at kakaiba sa pagakyat niya at hindi ko nakikita.
37:00.5
Na humahakbang ang mga paa niya.
37:03.3
Yung parang lumulutang lamang siya papadudot.
37:06.6
Napasigaw ako at lumayo ako sa pinto at napaupo ako at hindi ko alam ang gagawin.
37:12.3
Iyak ako ng iyak habang nanginginig ang buong katawan ko.
37:16.5
Lumipas nga ang ilang minuto pero walang babaeng umakyat sa kinakaroonan ko.
37:21.1
Naisip ko na kailangan ko ng umalis doon.
37:23.9
At nagkaroon ako ng hinala na baka yung kaluluwa ng babaeng nagpatuwakal sa parola.
37:29.5
Ang nagpakita ko.
37:30.4
At ang nagpakita sa akin.
37:32.2
Siguro nga ay totoo siya.
37:34.9
Nang sumilip ulit ako at hindi ko na nakita yung babae ay doon ako tumakbo ng mabilis pababa.
37:41.9
Mabuti at hindi ako na aksidente kahit na hindi naging maingat ang pagbaba ko.
37:47.9
Safe akong nakauwi sa amin papadudot pero namumutla ako.
37:52.2
Nagdaka si mama sa itsura ko at nang tinanong niya kung ano ang nangyari ay hindi ko sinabi sa kanya ang katotohanan.
37:59.6
Kasi baka si mama siya.
38:00.4
At nakapagalitan niya ako.
38:02.3
Ang sabi ko na lamang ay hinabul ako ng aso.
38:05.9
Simula nang mangyari yun ay never na ako nagpunta sa lighthouse na yun papadudot.
38:11.0
Natakot na talaga ako na baka makita ko ulit yung babae.
38:14.7
Baka kung ano ang mangyari sa akin sa susunod.
38:18.2
Nang nag-college na ako ay doon ko na rin natanggap na hindi nga siguro talaga ako ang paboritong anak.
38:24.2
Pero hindi ibig sabihin ay hindi ako mahal ng mga magulang ko.
38:27.7
Hindi na naman sila nagkulang sa pagbibigay ng mga katotohanan.
38:30.4
Kailangan ko lalo na sa pag-aaral ko.
38:33.8
Nakatapos ako ng college at nang magkaroon ako ng trabaho ay may naging kaibigan ako na nakakakita ng mga kaluluwa.
38:42.3
Ikinuwento ko sa kanya ang naging experience ko sa lighthouse.
38:45.8
Ang sabi niya sa akin ay baka na-attract ng negative emotion ko ang kaluluwa na nasa lighthouse.
38:51.4
Kaya kahit na hindi bukas ang third eye ko ay nakita ko yung babae na yun.
38:55.6
Until now kapag naaalala ko ang pangyayaring yun.
38:59.2
Ay kinikilabutan.
39:00.4
Kinikilabutan pa rin ako.
39:01.9
Sigurado kasi ako namulto at hindi tawang babaeng nakita ko ng gabing yun.
39:07.7
Kaya naging leso na sa akin ang bagay na yun.
39:10.8
Kapag ilang beses ka nang pinagsabihan na delikado ang isang lugar o bagay.
39:16.5
Ay huwag mo nang pupuntahan.
39:18.7
O huwag mo nang gagawin.
39:20.8
Totoo rin pala yung marirealize mo lang na mali talaga ang ginagawa mo kapag may nangyari na sa iyong hindi maganda.
39:27.9
Sa huli mo na marirealize na dapat pala.
39:30.4
Ay nakinig ka na lamang sa kanila, sa mga nakakatanda at sa mga magulang mo.
39:41.6
Importante ang pagkakaroon ng pantay na pagtrato at pagtingin sa mga magulang sa kanilang mga anak.
39:48.4
Ito'y upang maiwasan ang ingitan at pagtatampon ng ibang mga anak na pakaramdam nila ay hindi sila masyadong nabibigyan ng atensyon.
39:56.1
Maari kasi itong makaapekto sa kanilang paglaki at hanapin nila.
40:00.1
Sa ibang atensyon at pagmamahal na hindi nila nararamdaman sa inyong tahanan.
40:06.8
Sa mga anak naman na pakaramdam nila ay hindi sila paborito, maging open ka sa iyong mga magulang tungkol sa iyong nararamdaman.
40:15.8
Huwag kang mahihiyang magsabi sa kanila dahil magulang mo sila.
40:19.5
At dapat na maging bukas ang pangunawa ng mga magulang sa pakikinig sa kanilang mga anak.
40:25.1
Ang bawat problema ay mas madaling mabibigyan ng solusyon.
40:28.8
Kung open kayo sa isa't isa at meron kayong malawak na pangunawa sa nararamdaman ng bawat isa.
40:37.5
Huwag pong kalimutan na mag-like, mag-share at mag-subscribe.
40:41.8
Maraming salamat po sa inyong lahat.
40:58.8
Papadudut Stories
40:60.0
Laging may karamay ka
41:05.7
Mga problemang kaibigan
41:14.3
Dito ay pakikinggan ka
41:21.1
Sa Papadudut Stories
41:26.3
Kami ay iyong kasama
41:30.7
Dito sa Papadudut Stories
41:38.3
Ikaw ay hindi nag-iisa
41:42.7
Dito sa Papadudut Stories
41:51.3
May nagmamahal sa'yo
41:56.3
Papadudut Stories
42:02.3
Papadudut Stories
42:10.0
Papadudut Stories
42:16.6
Papadudut Stories
42:16.9
Hello mga ka-online!
42:22.3
Ako po ang inyong si Papadudut.
42:24.5
Huwag kalimutan na mag-like, mag-share, at mag-subscribe.
42:25.9
At mag-subscribe sa kanilang mga mga ka-online.
42:26.0
Papadudut Stories
42:26.1
Papadudut Stories
42:26.1
Papadudut Stories
42:26.2
Papadudut Stories
42:26.3
Share at mag-subscribe.
42:28.3
Pindutin ang notification bell para mas maraming video ang mapanoodin nyo.
42:33.0
Maraming maraming salamat po sa inyong walang sawang pagtitiwala.
