01:00.0
Mga horror stories kesa sa mga love stories.
01:03.4
Anyway, meron din kasi akong naging experience na mahirap paniwalaan at mahirap kalimutan.
01:11.9
Ilang taon na ang nakakalipas na mangyari ito sa akin.
01:17.2
Estudyante pala mga ako noon sa isang state university sa Maynila.
01:22.4
Ang totoo niyan, bago pala mga ako pumasok sa university na yon,
01:26.5
na hindi ko nababanggitin pa ang pangalan ay alam ko na,
01:30.0
ang mga kwentong kababalaghan na bumabalot doon.
01:35.7
Mga white ladies,
01:40.3
mga kapre, tikbalang at kahit nga yung lalaking pogot na nakasuot ng military uniform,
01:46.8
ay narinig ko na.
01:49.7
Pero Papadudut, hindi ako masyadong naniniwala sa mga kwentong yon hanggat hindi ko na-experience.
01:56.4
Kaya kahit naabutin ako ng gabi sa university,
02:00.0
ayos lang sa akin.
02:02.4
Although, Papadudut, nararamdaman ko ang kakaibang bigat sa pakiramdam
02:06.8
kapag nagagawi ako sa ilang lugar sa aming sintang paaralang.
02:13.8
Kapag ganun daw kasi, ay sinyalis na raw yon
02:16.3
nang mayroong unseen force sa paligid.
02:22.5
Samantala isang gabi kung saan ay malamig ang simoy ng hangin
02:25.6
na naglalakad akong mag-isa sa kalye
02:27.7
sa loob ng university park.
02:30.0
Premises, tanging ang liwanag na nanggagaling sa buwan lamang.
02:35.4
Ang nagsisilbing ilaw ko ay walang makikitang mga estudyante
02:38.8
na pag-alagala dahil bukod sa sabad noon.
02:43.3
Pinapaniwalaan na delikado ng lumabas ng ganitong oras.
02:50.9
Naiinip kong tanong sa aking kaibigan na tawagin mo na lamang sa pangalang Ray.
02:57.4
Akala ko ba magkikita tayo dun sa Sunken Garden?
03:00.0
Paalala ko sa kanya.
03:02.8
Nagbago ang isip ko, Lenny.
03:05.4
Naalala ko kasi na delikado na pala ang Sunken Garden kapag ganitong oras.
03:10.4
Sagot sa akin ni Ray.
03:12.5
Meron daw kasing paniniwala na may isang lalaking baliw
03:16.2
na gumagala ng ganitong oras upang balaan ang bawat taong makikita niya
03:22.2
na mag-ingat kay kamatayan.
03:25.9
At kung sakaling hindi mo raw sundin ang sinasabi niya ay magiging isa kang
03:29.9
malamig na bangkay.
03:32.2
O di kaya'y mawawala sa katinuan.
03:35.7
Mula sa pagkakaupo ko ay tumayo ako at dinukot ang aking cellphone sa aking bulsa.
03:41.6
At tinawagan ang aking kaibigan na nangako sa aking sasamahan ako pag uwi.
03:47.5
Pero mukhang nauna na siyang umuwi sa akin at iniwan ako sa ere.
03:53.6
Masasamahan mo ba ako o hindi?
03:56.0
Naiinis kong tanong sa kanya.
03:59.5
Kasi kung umuwi ka na, sabihin mo na kaagad sa akin para makauwi na ako.
04:04.2
Dagdag ko pa sa kanya.
04:06.8
Pero papadudot bigla na lamang nawala yung boses ng kaibigan ko mula sa kabilang linya.
04:12.4
Tanging ugong ng kung anong bagay ang mauulunigan ko.
04:18.6
Sasamahan mo ba ako o hindi na?
04:21.2
Pagulit ko sa tanong ko sa kanya.
04:24.3
Tanging ugong at ugong pa rin ang tanging maririnig.
04:29.5
Sa inis ko ay pinatay ko na lamang ang tawag at hinayaan ko na siya, papadudot.
04:34.3
Palingon-lingon akong naglakad, sinhipat ang bawat daraanan.
04:40.3
Umahanap ng sagot sa misteryosong nakapaloob sa oras na alas 10 ng gabi sa University Grounds.
04:48.8
Hanggang sa isang nakakasilaw na liwanag ang biglang sumalubong sa akin sa daanan.
04:55.8
Ewan ko, papadudot.
04:57.7
Pero bigla akong nawalan ng malalaman.
04:59.5
Hindi ko alam kung saan ang galing ang liwanag na yon, basta bigla na lamang akong na-knock out nito.
05:08.2
Pero makalipas siguro ng ilang minuto ay muli akong nagising.
05:13.3
Natagpuan ko ang sarili kong nakahandusay na sa kalsada.
05:18.6
Buti na lamang at walang sasakyang dumaraan.
05:22.1
Kaya bigla akong tumayo at kinuha ako ang aking gamit at nagpatuloy ako sa paglalakad.
05:28.4
Napatigil ako sa paglalakad.
05:29.5
Paglalakad sa harapan ng isang matandang puno na sa itsura nito ay hindi mo tatangkaing lapitan pa.
05:36.8
Mataas, madahon, may mga ilang sangang nakalaylay at may buta sa gitna na hindi ka magdadalawang isip na sabihin pinaninirahan ito ng kung anumang nilalang.
05:54.5
Hindi ang nakakatakot na itsura nito ang nagpatigil at nakakuha ng atensyon ko.
05:59.5
Hindi ang isang lalaki na nakaupo malapit dito.
06:02.5
Nakatulala siya sa kawalan at may kung anong parang ibinubulong.
06:07.6
Nilapitan ko siya.
06:09.6
Nanatini siyang nakatulala na animo ba ay hindi napapansin na lumapit ako.
06:15.3
Naging malinaw sa akin ang mga bagay na sinasabi niya.
06:19.5
Manunundo na naman si kamatayan.
06:22.5
Narinig kong sabi ng lalaki.
06:25.3
Nanlamig ako pagkaraang marinig ko yun at hindi ko rin maiwasan noon.
06:29.5
Nakilabutan sa kanyang sinasabi.
06:34.4
Ibubuk ako palang sana ang aking bibig para sana tanungin siya.
06:39.2
Nang bigla na lamang siyang napatitig sa akin.
06:42.8
Titig na may kahalong lubhang, pagkatakot.
06:47.2
Na sa buong buhay ko ay ngayong ko lamang nakita.
06:51.1
Dahan-dahan ay unti-unti niyang tinaas.
06:54.7
Ang kanyang kanang kamay na sa wari ko ay may itinuro sa likuran.
06:59.5
Nasa likod mo si kamatayan, magingat ka.
07:04.6
Seryoso niyang sabi at saka siya mabilis na tumakbo palayo.
07:10.0
Naiwan akong walang ideya at walang lakas ng loob na isipin pa akong ano nga ba ang posibleng sumunod na mangyari.
07:18.1
Bala ko sana siyang sundaan pero natigilan ako.
07:22.1
Dahil nakita ko sa pinanggalingan niya ang cellphone ng kaibigan ko na dapat ay sasama sa akin.
07:29.5
Agad ko itong pinulot.
07:33.3
Pagpindot ko ay takot ang una kong naramdaman dahil nakalagay sa screen nito ang mga katagang magingat ka kay kamatayan
07:40.7
na sa tingin ko ay isinulat gamit ang pulang tinta.
07:49.0
Kinabukasan araw ng linggo iba talaga ang pakiramdam ko ng araw na yon.
07:54.8
Ewan ko ba pero para akong nasa simulasyon.
07:58.7
May mga mga mga mga mga mga mga.
07:59.4
Anong nangyayari sa harapan ko na parang imposibleng mangyari pero hindi ko na lamang yon pinansin.
08:05.6
Nagpatuloy ako sa aking araw na pagkatapos maligo ay magbibihis ako at gagala pagkatapos magsimba.
08:15.2
Pero habang nagbibihis ako,
08:17.6
ng aking damit ay tumunog ang aking cellphone at nabasa ko sa isang GC
08:21.8
ang isang balita ang kumakalad sa loob at labas ng university ukol sa kaibigan kong si Ray.
08:29.4
Nanatag po ang nakatulala at wala na sa katinuan.
08:34.3
Pinuntahan ko siya sa kanilang bahay pero nasa gate pa lamang ako ay nakaramdam na ako ng kakaiba.
08:40.7
Parang may mali pero hindi ko matukoy kung ano.
08:44.6
Mamayang kaunti ay bigla na lamang lumitaw sa likuran ko ang mama ni Ray at binalaan niya na huwag na raw akong tumuloy.
08:53.5
Takot at kabaang nababanaag ko sa kanyang muka at nagmatigas ako.
08:58.0
Pinilit kong pumasok hanggang ako.
08:59.4
Pagkapasok na pagkapasok ko sa kwarto niya ay bumungad sa akin ang mga nakakalat na papel sa may sahig.
09:11.5
Nakatitig siya sa mga ito kaya naman pumulot ako ng isa pa upang tingnan kung ano nga ba ang nakaguhit dito.
09:19.3
Halos mapaatras ako nang makita ko.
09:22.7
Ang nakaguhit isang itim na kabaong isang nakahud na itim na nila lang.
09:27.2
At ang pangalan ko.
09:29.4
Ang malinaw kong nakita.
09:32.5
Kamatayan ko ang sa tingin ko ay ibig sabihin ito.
09:39.5
Ikaw na ang isusunod niya.
09:41.9
Biglang sigaw niya habang direkt ang nakatingin sa akin.
09:45.9
Puno ng takot ang kanyang mga mata gaya ng lalaking nakita ko kagabi.
09:51.1
Hindi ko na nagawa pa siyang lapitan at lumabas na lamang ako sa kwarto.
09:55.2
Dalang iginuhit niya.
09:57.0
Ipinakita ko ito sa mama niya at halata sa kanyang mga nakikita.
09:59.4
Ipinakita ko ito sa mama niya na hindi na siya nagulat pa.
10:02.8
Niyakap na lamang niya ako at on the spot ay nakaramdam ako ng matinding kilabot dahil sa lamig na mga kamay ng mama ni Ray.
10:11.8
Yun ang dahilan Lenny.
10:14.5
Kaya ayaw kong makita mo ang aking anak.
10:18.2
Nangangamba kasi ako na baka matakot ka lamang.
10:21.7
At ayaw kong malaman mo na ikaw ang isusunod ni kamatayan.
10:26.4
Misteryosong wika ng nanay ni Lenny.
10:30.2
Nagtaka naman ako sa sinabing nyo ng matanda.
10:33.4
Ano pong ibig sabihin ninyo?
10:35.7
Alam nyo po ba kung paano ako mamamatay o sisa ko?
10:40.5
Pero hindi na sumagot ang mama ni Ray at sa halip ay bigla na lamang itong natulala sa gitna ng kawalan.
10:47.1
Sinubukan kong kunin ang kanyang atensyon pero papadudot ay wala talaga.
10:51.8
Hindi na niya ako pinansin na parabang hindi na ako nag-iexist ng mga oras na yon.
10:57.4
Dahil doon ay umuwi ako sa bahay at nadatnang kong wala sinang mama at papa.
11:03.8
Bala ko sanang tawagan si mama para malaman kung nasaan sila pero parang biglang may pumigil sa akin.
11:10.5
Napansin kong may kahong kulay itim sa tabi ng TV.
11:14.6
Kulay sa larawang iginuhit ng aking kaibigan.
11:18.8
Binuksan ko ito at isang puting damit ang laman na may kasamang maikling mensahe na isuot ko raw ito bago sumapit ang alas 12.
11:28.2
Nag-taka ko pagkatapos noon hanggang sa narealize kong may mali talaga sa mundong ginagalawang ko.
11:36.9
Pilit kong inalam kung ano ang mali pero hindi ko yon makuha-kuha.
11:41.7
Sa kabilang banda kinagabihan bago mag alas 12.
11:46.5
Dumating si na mama at papa na nakasuot ng napaka-formal na kasuotan.
11:52.6
Hindi ko maisip kung ano ang dahilan kung bakit takot ang nararamdaman ko.
11:57.4
Idagdag pa na nakasuot din ako ng formal na damit.
12:02.6
Sinabihan nila ako na alis na raw kami at iahatid daw nila ako kung saan yun ang hindi ko paalam.
12:10.6
Sinimula nga paanda rin ni papa ang kotse.
12:14.8
Sa hindi malamang dahilan ay napatingin ako sa salamin para aninagin ang mukha ni na mama at papa.
12:22.0
Pero wala akong nakita papa dudot.
12:24.3
Sinubukan kong aninagin ang refleksyon ko sa salamin.
12:27.4
Isang nakangiting mukha ang nakita ko.
12:31.1
Mukha ng nasa iginuhit ng kaibigan ko.
12:35.9
Katakatakang inihinto ni papa ang sasakyan sa loob ng university.
12:41.0
Sa paggaba namin sa sasakyan ay nakita ko kaagad na nakahilera ang mga malalapit na tao sa buhay ko.
12:48.7
Dalawang hilera sila na sa tingin ko ay sinadyan nilang bigyan daan sa gitna.
12:53.8
May mga hawak silang mga puting kandila na nagbibigay ilan.
12:57.4
Sa daraanan na mayroon namang nagkalat na iba't ibang bulaklak na tuwing sumasapit lamang ang buwan ng Nobyembre makikita.
13:07.8
Inawakan ako ni na mama at papa sa magkabila kong braso at dahan-dahang kami naglakad sa gitna ng mga tao.
13:16.1
Tahimik silang lahat papa dudot walang nagsasalita maging si na mama at papa.
13:21.2
Sa bandang gitna ng lalakaran ay napahinto kami sa paglalakad.
13:27.4
Ang maliwanag kong nakita na sa dulo pala ng lalakaran ay makikita ang puno na nakita ko kagabi.
13:35.2
Kung sana ay nakita kong muli yung lalaki.
13:38.5
Pero hindi kagayaan ng kagabi ay hindi na siya nakatulala at nakaupo bagkos ay nakapikit ang kanyang mga mata.
13:45.3
At nakabigte sa puno kasama ang kaibigan ko.
13:50.0
Mga wala na silang buhay.
13:53.0
Sa iba ba na mga paa nila ay may isang kulay itim na kabaong.
13:57.4
Kabaong na kamukhang kamukha ng nasa larawan.
14:04.1
Sobrang takot ang naramdaman ko lalo na nang bumukas ang kabaong at lumabas mula rito.
14:10.0
Ang tinatawag nilang si kamatayan.
14:13.2
Nakakatakot ang itsura nito kaya wala akong magawa noon.
14:17.9
Kundi ang pumikit na lamang.
14:20.8
Mamayang kaunti ay nagsalita si kamatayan.
14:23.9
Unti-unti kong dinilat ang aking mga mata.
14:26.4
Doon ay nakita kong inilahad niya sa akin ang kanyang kama ay tanda ng sinasabing sumama na ako sa kanya.
14:37.1
Hindi ako lumapit sa kanya at tinangka kong umatras pero hindi ko na nagawang ihakbang ang mga paa ko dahil mahigpit ang hawak sa akin nilang mama at papa.
14:47.4
Pilit ako ng laban.
14:49.2
Hindi ako makakilos at hindi rin ako makasigaw.
14:53.1
Tanging pag-iyak lamang ang kaya kong gawin.
14:56.4
Nang makalapit siya sa akin ay agad akong binitawan nilang mama at papa.
15:02.4
Binuhat niya ako at dahan-dahang inihiga sa kabaong na itim na siyang pinanggalingan niya.
15:08.7
Bago pa man niya isara ang takip ay bigla siyang nagsalita papadudot.
15:14.3
Ako si kamatayan. Sinusundo na kita.
15:19.7
At sa kanya dahan-dahang sinarado ang takip.
15:24.3
Gusto kong sumigaw noon papadudot.
15:26.4
At pumalag pero hindi kumagawa kasi parang may pumipigil noon sa aking katawan.
15:33.5
At saka pagkaraan akong may pasok sa loob ng kabaong ay nawala ang aking boses.
15:39.5
Kaya kahit anong pilit kong sigaw ay wala akong naririnig na ingay.
15:45.0
Samantala ay wala na akong matanaw na anumang liwanag mula sa labas.
15:49.8
Wala rin ni katiting na pag-asa akong nakita.
15:53.0
Patuloy ako sa pag-iyak.
15:54.5
Patuloy sa pagdarasal na sana ay makaligtas pa ako.
16:00.2
At patuloy sa pagpipilit na makagalaw.
16:03.5
Hanggang sa unti-unti ay naigalaw ko ang aking mga paat kamay.
16:08.2
Marahas kong tinanggal ang takip ng pinaghigaan sa akin at bumungad sa akin ang napakaputi at nakakasilaw na liwanag.
16:18.8
Dok, dok, nagising na ang anak namin.
16:22.1
Narinig kong sigaw ng babae mula sa tabi ko.
16:24.5
Pinagmas lang kong mabuti ang paligid at puti ang mga ilaw.
16:29.5
Puti ang mga kortina.
16:31.4
Mga taong nagbabantay sa gilid ng higaan ko.
16:35.4
Hanggang sa napagtantukong nasa ospital pala ako, papadudot.
16:40.0
Napabuntong hininga ako.
16:41.8
Isa palang napakahabang bangungot ang nangyari sa akin.
16:45.6
Na kung hindi ako lumaban ay marahil ay kasama na ako ni kamatayan.
16:51.5
Tanong ko nun sa aking ina.
16:53.1
Pero nang makita ko ang aking mga paat,
16:54.5
aking mga kamay at paa na nakasemento ay alam kong mayroong kakaibang nangyari sa akin.
17:02.4
Nahitinran ka ng isang kotse, Lenny.
17:05.8
Natagpuan ka na lamang ng mga nagja-jagging noong umaga na nakahandusay ka sa kalye at duguan.
17:11.8
Kaya agad ka nilang dinala sa ospital.
17:14.2
Sagot sa akin ng aking ama.
17:16.5
Lenny, sobrang mo kaming pinag-alala.
17:19.0
Ilang araw ka rin walang malay.
17:21.0
Sabi pa ng doktor sa amin ay baka mabaldado ka.
17:23.9
Pagkatapos nito at hindi ka na makabalik pa sa dati.
17:28.0
Nag-aalala lang sabi ni mama habang umiiyak.
17:32.3
Huwag po kayong mag-alala, mapa.
17:34.2
Lalakasan ko po ang loob ko.
17:38.0
Yun naman ang naging assurance ko sa kanila.
17:41.2
Hanggang sa bigla kong maalala ang aking kaibigan at tinanong ko ang mga magulang ko kung may nabalitaan sila.
17:48.5
At naging bala ko sa aking narinig.
17:51.0
Naaksidente din pala ang kaibigan ko hit and run.
17:55.3
Pero hindi siya katulad ko na nakaligtas.
17:58.3
Namatay ito matapos mapuruhan ang ulo.
18:01.0
Pagkaraang tumilapo ng malayo.
18:03.1
Matapos masagasaan ng rumaragasang kotse.
18:07.2
Mamayang kaunti ay dumating ang mga polis.
18:09.6
At narinig ko ang usapan nila ng mga magulang ko na nahulin raw ang driver ng rumaragasang kotse na nakasagasa sa akin.
18:17.9
At ang nakakagulat pa ay ito rin daw ang nakasagasa sa aking kaibigan noong gabing yon.
18:23.3
Kung saan ay namatay ito.
18:26.3
Dahil doon, ay agad akong nakiramay sa naiwang pamilya ng aking kaibigan sa pamamagitan ng pagmemessage sa kanila sa Facebook.
18:35.3
And to my surprise ay nadiskubre ko papadudot na ang nanay pala ng kaibigan ko.
18:40.4
Na nakita ko sa aking panaginip ay matagal na rin palang patay.
18:44.8
Samantala ilang araw ang lumipas ay nakalabas na ako ng ospital.
18:49.7
Pero hindi nagayang ng normal na buhay ko ang naging buhay ko.
18:53.3
Marami na akong nakikitang ako lang ang nakakakita.
18:57.3
At napag-isip-isip ko na pareho lang tayong lahat pantay-pantay sa mata ni kamatayan.
19:04.2
Hindi porket malapit ng mamatay ang isang tao ay siya lang ang binabantayan niya.
19:09.0
Lahat tayo ay sinusubaybayan niya.
19:11.4
Kahit sabihin mo na parang bata ka pa.
19:14.8
Malakas ka pa at nag-iingat ka.
19:17.9
Kapag oras mo na ay oras mo na.
19:20.2
Hindi mo lang nakikita pero nasa tabi mo lang.
19:23.3
Nakayakap sa iyo at hinihintay ka kung kailan niya makukuha ang buhay mo.
19:30.4
Nakita ko na siya.
19:32.7
Ikaw nakita mo na ba si kamatayan?
19:38.4
Papadudot isa ito sa mga experience kong hindi ko makakalimutan.
19:42.9
Oo alam kong bangungot lamang ang lahat nang nakita ko dahil nga sa nag-agaw buhay ako.
19:49.5
Pero sa tuwing naaalala ko ito ay hindi ko talaga mapigilang matakot.
19:53.3
Para bang nagkaroon ako ng takot na mamatay dahil ayokong makita si kamatayan o mas kilala bilang Grim Reaper.
20:02.9
Dahil kung ididescribe ko ang kanyang itsura.
20:05.8
Mas nakakatakot pa siya sa mga depiction nito sa pelikula.
20:10.0
Basta ayokong nang idescribe isa-isa kasi kinikilabutan talaga ako.
20:15.5
Kaya sa mga nakikinig ngayon ay hindi natin alam kung kailan tayo mamamatay.
20:20.6
Kaya palagi tayong mag-ingat lalo na.
20:23.3
Kapag aalis tayo ng ating mga tahanan.
20:27.3
Huwag kalimutang magdasal sa Panginoon at palaging hingin ang kanyang proteksyon.
20:32.9
Laban sa mga nilalang na gustong manakit sa atin.
20:37.1
Papadudot hanggang dito na lamang ang aking kwento.
20:41.0
Sana'y makarating po ito sa inyong programa at maraming salamat at magandang gabi sa inyong lahat.
20:47.9
Lobos na nagpapasalamat,
20:53.3
Huwag kalimutan mga ka-online na mag-like, mag-share at mag-subscribe.
20:58.6
Magandang gabi po sa inyong lahat.
21:13.2
Ang buhay ay mahihwaga.
21:18.9
Mahihwaga at mag-subscribe.
21:21.1
Laging may lungkot at saya.
21:27.2
Sa papadudot stories.
21:31.4
Laging may karamay ka.
21:39.3
Mga problemang kaibigan.
21:44.5
Mga problemang kaibigan.
21:46.5
Dito ay pakikita.
21:53.2
Sa papadudot stories.
21:57.2
Kami ay iyong kasama.
22:05.1
Dito sa papadudot stories,
22:09.3
Ikaw ay hindi nag-iisa.
22:18.9
Papadudut Stories, may nagmamahal sa'yo
22:26.3
Papadudut Stories
22:32.5
Papadudut Stories
22:40.2
Papadudut Stories
22:48.9
Papadudut Stories
