01:00.0
Nanilbihan siya noon bilang yaya sa mag-asawang
01:05.0
Kapwa mga guro ang mga ito at may anak na si Angel
01:09.5
Paslit pa yun at ang edad ay apat na taong gulang
01:14.3
Ang tirahan ng mga ito ay nasa katabing baryo lang
01:19.4
Medyo masakit tumanong isipin na
01:23.0
Hinaalagaan niya ay ang anak ng ibang pamilya pero
01:27.4
Ang kanyang sariling anak ay halos hindi
01:30.0
Hindi na niya mapagtuunan ng pansin
01:31.5
Magpaganon pa man
01:34.5
Wala siyang magagawa dahil
01:36.7
Yun lamang ang tanging paraan para mabuhay sila
01:40.7
Mabait at maalaga itong si Manang Mel sa anak ng mag-asawang guro
01:45.8
Nakikita naman ang mag-asawa na para na ring sariling anak ng ginang ang bata
01:54.1
Tinaasan ang sahod ni Manang Mel
01:58.4
Kahit papanay makakatulong
01:60.0
Na rin sa sariling mga anak ni Manang Mel na
02:02.3
Na ulila na sa padre de familia
02:04.8
Ang bahay ng pinagsisilbi ang pamilya nito ni Manang Mel ay napakalaki
02:11.1
Gawa ng ancestral house umano ito
02:14.9
Isang palapag lamang umano yun
02:18.4
Na namanan ni Rudy sa kanyang magulang
02:21.0
Na kumakailan lamang ay namayapa na rin
02:24.3
Pero galing pa talaga umano ito sa kanununuan nila
02:28.5
Ang naturang bahay
02:30.0
Wala naman kasing ibang susunod doon dahil bugtong na anak lamang si Rudy
02:34.9
Maraming mga puno sa bandang likuran ng bahay na ito
02:40.7
Iba't ibang klase yun
02:42.7
At doon ay pinapasyal ni Manang Mel si Angel
02:45.8
Bali, tumatakas sa magyaya kasi nga
02:49.4
Mainit doon sa bahay
02:51.8
Ginawan pa nga ni Manang Mel ng duyan si Angel
02:55.2
At doon na minsan pinapatulog tuwing tanghali
02:60.0
Napakapresko ng hangin sa lugar
03:01.7
At napakagandang tambayan
03:04.2
Matatanaw doon ang ilang kabahayan sa likod
03:08.2
Bali na sa mataas na antas na lupa
03:11.5
Doon nakatirik ang bahay na yun
03:17.0
May lumapi tumano kay Manang Mel
03:19.8
Residente lamang din sa lugar na isang matandang lalaki
03:24.2
Sinabihan si Manang Mel na huwag tumambay sa may likuran dahil
03:30.0
May mga elemento o manong naninirahan doon
03:33.7
Madalas o manong nagpapakita ang mga ito
03:36.9
Pero hindi naniniwala noon ang ginang
03:40.7
Paano ba naman kasi?
03:44.1
Wala naman siyang nakikitang kakaiba sa may likuran
03:46.5
Matagal na o manong siyang tumatambay doon kasama ang bata
03:50.9
Pero pinilit o manong ng tao na
03:54.6
Marami na o manong nabati sa lugar na yun
03:58.7
Katunayan ay kinakalimutan
03:60.0
At takutan o manong nila yun
04:01.2
Dahil kung ano-ano na lamang ang nagpapakita
04:04.7
Kung ayaw o manong maniwala ni Manang Mel
04:09.0
Nasa kanya na o manong yun
04:12.0
Sinabi naman ito ni Manang Mel sa mag-asawa na si Nanita at Rudy pero
04:18.1
Ayon kay Mang Rudy ay huwag daw maniwala
04:21.5
Alam nyo naniniwala talaga ako sa kababalagan pero
04:28.0
Wala namang kakaiba dyan sa may likuran
04:30.0
Sabi pa ni Manang Mel noon
04:35.3
Mga pakanayan ng mga magnanakaw
04:37.8
Lumang diskarte na yan
04:39.9
Baka sinabi nila yun dahil may plano sigurong akitin yung bahay
04:44.1
Paglilinaw pa ni Rudy
04:46.6
Si Nida o Mano ay medyo nag-aalangan
04:51.1
Ayon sa kanya ay parang totoo ang sinasabi ng tao
04:55.8
Pero wala naman siyang magagawa dahil
04:58.9
Asawa ni Rudy ay mag-aalangan siya
04:60.0
At magagawa niya na mismo ang hindi naniniwala doon
05:02.1
Binaliwala na lamang nila yun
05:05.8
At nagpatuloy pa rin si Manang Mel sa pagtambay sa may likuran
05:10.1
Umaga hanggang hapon yun
05:14.0
Doon naglalaro si Angel
05:16.4
Tumatakbo at walang humpay sa kakatawa
05:19.8
Doon lang din kasi masaya ang bata
05:23.5
Para bang may kakaibang hati dumano ang lugar na yun kay Angel
05:30.0
Hanggang sa isang araw nun
05:33.1
May bata o manong napapadaan sa lugar
05:36.5
Babae ito at siguro ay nasa edad 7 anyos
05:40.8
Hindi ito dumadaan sa daanan mismo ng mga tao
05:46.5
Kung hindi doon pa sa loob ng kakahuyan
05:50.3
Humihinto pa ito sa isang puno
05:54.2
Tapos ay nakatanaw sa kanila
05:56.7
Inayaan lang naman ang mga tao sa isang puno
05:60.0
Sa pagkakalang galang bata lamang yun
06:05.1
Pero nang tumagal ay napansin ni Manang Mel
06:09.3
Na unti-unting lumalapit sa kanilang batang ito
06:13.2
Hanggang sa umabot na sa puntong
06:16.1
Nakikipaglaro na ito kay Angel
06:19.0
Nagtatakaman pero hindi na sinita ni Manang Mel
06:25.1
Tutal ay wala namang ginagawang hindi maganda
06:30.0
Hanggang sa araw-araw nang nangyayari
06:32.6
At yung batang nagpapakita
06:35.4
Madalas ay pumupuslit sa isang malaking puno ng akasya
06:40.1
Doon ito umuupo habang nakatitig kay Angel
06:45.1
Lumalapit naman si Angel dito
06:48.3
Hanggang sa nakasanayan na lamang ni Manang Mel
06:52.1
Isang araw, hindi na bumalik pa ang batang yun
06:59.1
Pero ang ipinapakita
06:60.0
Nagtataka ni Manang Mel
07:01.2
Si Angel ay nagpupupunta pa rin doon sa malaking puno ng akasya
07:06.5
At parang may kinakausap
07:09.0
Tapos maya-maya lang ay tatakbo ito na parabang
07:15.2
Napapakunot ng mukha si Manang Mel
07:19.6
Paano ba naman kasi?
07:23.4
Ang kinikilos ng binabantayan niyang bata
07:25.8
Ay katulad ng nakikita niya habang nakikipaglaro niya
07:30.0
Ito sa galang paslit nun
07:31.7
Na parabang naroon pa rin ito kahit wala naman
07:37.9
Tinatawag pa ni Angel ang pangalan nito
07:41.1
Nagtanong si Manang Mel kay Angel kung anong ginagawa nito at sino ang tinatawag
07:47.9
Hanggang sa ganun na lang umano ang gulat ni Manang Mel
07:52.4
Dahil ang sabi ni Angel
07:55.1
Yung kaibigan daw niyang laging nagpupupunta sa lugar
07:60.0
Yung batang babae umano
08:02.4
Naguguluhan noon si Manang Mel
08:06.7
Hanggang sa niloko niya na lamang ang sarili na baka
08:10.7
Imahinasyon lamang ito ni Angel
08:13.3
Ganoon naman ang mga paslit diba?
08:16.8
Kinakausap ang sarili
08:18.1
Pero nang maglaon
08:21.1
Parang meron nga talagang kalaro ang bata
08:24.4
Nakikita niya ang pagalaw ng mga tuyong dahon
08:28.7
At nang maglalaw niya ang mga tuyong dahon
08:29.5
At nang maglalaw niya ang mga tuyong dahon
08:29.6
At nang maglalaw niya ang mga tuyong dahon
08:30.0
At nang maglalaw niya rin ang kalusko sa lugar na parabang
08:32.3
May ibang tao doon na hindi nakikita
08:36.1
Nakaramdam ng takot si Manang Mel
08:40.2
Gusto niyang sabihin ito kay Nida at Rudy
08:43.7
Kaso ang problema
08:46.2
Baka hindi naman maniwala ang mga ito
08:50.3
Kaya ang ginawa na lamang ni Manang Mel
08:52.8
Ay ilayo si Angel sa likod ng bahay
08:55.8
Yun nga lang talaga ay umiiyak ito
08:60.0
Hindi magkamayaw sa kakaiyak
09:01.5
Gusto lamang ni Angel na doon sa likod gawa ng
09:05.3
Naroro o numano ang kalaro niya
09:08.7
Nakita pa ni Manang Mel yung tao na minsang nag-abiso sa kanya
09:13.4
Sinubukan niya itong kausapin kaso
09:17.0
Hindi naman na kumikibo yun
09:19.4
Dire-direcho lamang ng lakad at hindi siya pinapansin
09:23.8
Ilang araw ang nakalipas
09:28.5
Nagmungkahi itong si Rudy
09:30.9
Na sa bakasyon o mano ay pupunta sila ng Burakay
09:34.3
Mananatili ng ilang araw doon
09:37.5
At maliligo sa dagat
09:39.5
Sa susunod na linggo na umano yun
09:42.8
Natuwa naman si Angel
09:47.2
Makakapasyal na daw sila sa beach
09:49.8
Makalipas ang isang linggo
09:55.9
Sumakayo mano sila ng ilang araw
09:58.5
At habang nasa biyahe
10:01.5
Nakatulog si Angel
10:03.7
Kalong-kalong ito ni Manang Mel
10:07.3
Bigla na lamang nagsalita ang bata habang nakapikit ang mga mata
10:12.4
Tinawag ang pangalang
10:17.9
Kumunot ang mukha ni Manang Mel
10:21.7
Pinapik niya ang bata pero
10:24.6
Ayaw nitong magising
10:28.5
Napakahimbing umano ng pagkakatulog nito
10:30.8
Naiisip niyang hanggang sa pagtulog ay kalaro ni Angel ang nagnangalang Ana na yun
10:37.0
Dumating na sila sa Burakay ng bandang hapon
10:41.9
Nagising na si Angel at agad silang pumunta sa hotel
10:45.8
Kung saan sila mananatili
10:48.2
Dalawang kwarto ang kinuha ni Rudy para sa kanila ni Nida
10:53.0
At para kay Manang Mel at kay Angel ang isa
10:58.5
Nagpahinga muna sila ng sandali
11:00.5
Dahil na rin sa pagod at layo ng biyahe
11:04.3
Magkakatabing silid lamang yun at alam ni Manang Mel na tulog ang mag-asawa sa kabila
11:10.1
Ilang saglit lang
11:12.2
Nag-aya umano si Angel ng pasyal
11:15.2
Hindi naman tumanggi si Manang Mel nun
11:18.4
Maging siya ay gusto din noong makapamasyal
11:23.6
At isa ito sa kilalang lugar na madalas puntahan ng mga dayo at turista
11:28.5
Tuwang-tuwa si Angel
11:31.2
Naglaro umano ito sa buhangin
11:33.8
Ilang distansya lamang sa bahay kung saan sila nanatili
11:38.2
Ginagala ni Manang Mel ang kanyang paningin sa napakagandang tanawin
11:44.5
Hanggang sa nakailingan niya na lamang na nagsasalita itong si Angel
11:50.4
Yun bang habang nakaupo sa buhangin
11:53.9
Parang may kausap sa may harap
11:56.1
Ganun na lang ang gulat ni Manang Mel nang marinigang
12:01.2
Masaya dito Ana ano?
12:06.1
Maligo tayo sa dagat mamaya
12:10.1
Hinayaan niya lang yun
12:12.5
Pero sa maniwala man kayo o sa hindi
12:16.4
Yung buhangin umano ay may hulma
12:20.9
Nang tapak ng bata
12:25.8
Mismo ito ni Angel
12:27.1
Na kung iisipin ay napaka imposible umano
12:31.4
Dahil nga galing lamang haytay yun
12:34.6
At sariwa dapat yun
12:36.8
Pero bakit may tapak ng bata?
12:42.0
Hindi naman umano pwedeng galing yun kay Angel
12:44.5
Dahil nasa tabi niya ito at hindi lumilipat ng pwesto
12:53.1
Babalik na lang tayo kapag kasama na yung mga magulang mo
12:55.8
Sabi ni Manang Mel
12:58.2
Pero tumanggi si Angel
13:01.0
Maglalaro pa umano siya at malapit lang naman daw ang inuupahang bahay nun
13:06.1
Palagi pa rin itong tinatawag ang pangalang Ana
13:13.8
Hindi maganday maglaro ka ng may kinakausap ha
13:16.9
Sino ba talaga yung Ana na yan?
13:20.7
Yan ba yung batang nakita ko?
13:25.8
Diba sinabi ko naman po sa inyo na sasama siya sa atin?
13:30.0
Makakalimutin ka naman Manang
13:33.8
Dahil gusto din niyang mamasyal
13:36.2
Iba na umano ang pakiramdami Manang Mel nun
13:41.3
Naniniwala siyang may iba nang nangyayari
13:45.8
At kung hindi siya nagkakamali
13:48.3
Sumunod din ang kung anong alimento na yun
13:52.5
Ano bang pakay nito?
13:55.8
Ano bang pwedeng gawin umano ni Manang Mel nun?
14:02.3
Maya maya pa ay kinalabit na siya ni Angel at nagyaya na rin itong umuwi nun
14:06.4
Doon na nakahinga ng magaan si Manang Mel
14:10.6
Takip silim na noon
14:13.1
Bumalit na sila sa kanilang kwarto sa hotel
14:16.2
Pagdating nila doon
14:19.1
Agad namang humiga si Manang Mel
14:21.8
Habang si Angel ay naglalaro mag-isa
14:25.8
Nabati umano ang pamamahinga ng ginang
14:29.6
Nang muling marinig na may kinakausap si Angel
14:33.3
At sa puntong yun Sir Seth
14:36.5
May sumasagot na bata
14:39.6
Natakot si Manang Mel at agad niyang kinarga si Angel
14:44.4
At lumabas sila ng kwarto
14:46.1
Kumatok sa pinto sa may kabila
14:49.8
Pinagbuksa naman sila ng mga magulang ng bata
14:53.3
Kita sa muka ang pagtataka ng mga ito
14:57.3
Dahil balisa si Manang Mel noon
15:03.6
Nabanggit ko naman sa inyo yung mga
15:06.0
Sinabi ng tao sa likod ng bahay, diba?
15:09.9
Parang totoo, Rudy
15:10.8
May bata ako nung nakita at nakikipaglaro ito sa anak niyo
15:14.7
Bigla na lang naglaho yung batang yun
15:17.5
Kinukutuban akong iba yun
15:21.1
Kung hindi ako nagkakamali
15:23.3
Itong kalaro ni Angel mag-isa
15:25.2
Hindi ko man nakita pero
15:27.7
Dama kong kasama to ng anak nyo
15:30.7
Dagdag pa ng ginang
15:34.0
Kasama nga daw nila ang kalaro ni Angel hanggang doon sa may lugar
15:41.3
Parang napapangunahan kayo ng takot eh
15:44.3
Natural lang naman sa bata na may imaginary friend, diba?
15:49.0
May masama ba sa pakiramdam niyo, Manang?
15:51.6
Ipapatingin natin sa doktor yan
15:53.3
Hindi ito kalokohan, Rudy
15:56.3
Diba yung sabi ko nga nakita ko din yung paslit na kalaro niya?
16:01.9
Pero kalaro pa rin ni Angel kahit hindi ko na nakikita
16:05.7
Maniwala ka sa akin
16:08.0
Kahit dun sa baybayin nararamdaman kong kasama niya yun
16:11.6
Kaya ako napasugod dito
16:14.3
Nung nasa silid kami
16:16.5
Naririnig kong may sumasagot kay Angel
16:23.3
Hindi totoo yung mga ganyan
16:25.3
Baka sobrang stress lang po kayo
16:28.0
Masyado nyo sigurong iniisip yung sinabi ng tao kaya hindi maalis-alis sa inyo yun
16:32.8
Hindi na lamang nagsalita pa si Manang Mel
16:37.3
Tama ang hinala niya
16:40.1
Hindi nga maniniwala ang tatay ng bata noon
16:43.8
Pero sinida noon ay mahalatang nababagabag
16:48.7
Naririnig pa ni Manang Mel na naguusap ang mag-asawa
16:55.5
Baka totoo ang sinasabi ni Manang Mel pero
16:58.9
Imbis na makumbinsi ang asawa nito
17:02.0
Mas lalo pa itong nagalit noon
17:04.8
Guru o mano sila at hindi pwedeng maniwala sa mga bagay
17:10.1
Na hindi naman talaga umiiral
17:12.2
Sumasalamin o mano sa kanila ang edukasyon
17:16.0
Tama naman si Rudy
17:21.2
Pero papano kung totoo talaga
17:24.3
Si Manang Mel ay tinatagan na lamang niya ang sarili
17:29.2
Sa kabila ng kahilahilakbot na tagpong yun
17:31.7
Habang nasa bakasyon sila
17:35.6
Patuloy pa rin itong si Angel sa kakalaro ng walang kasama
17:39.5
Pero may kinakausap
17:41.9
Patuloy rin naririnig ni Manang Mel na may sumasabat dito pero
17:46.7
Hindi niya nakikita
17:51.8
Bangungot ang bakasyon yun
17:54.2
Imbis na aliwin ang sarili
17:57.1
Natatabunan ito ng pagkatakot
18:00.2
Makalipas ang isang linggo ay umuwi sila
18:04.8
Bumalik na sa pagtatrabawa mag-asawa
18:08.3
Siyempre dating gawin
18:11.2
Si Manang Mel ang kasama ni Angel
18:14.1
Pero mas natatakot na siya dahil
18:16.9
Alam niya sa sarili na doon nakatira ang elementong kaibigan ni Angel
18:21.3
Pero kasi si Angel si Manang Mel na may sumasabat dito
18:23.9
Hindi na pumunta pa sa likod ng bayang ginang
18:27.7
Si Angel na lamang umano ang pumupunta doon
18:32.3
Bumabalik na manumanong ang bata kapag nagsawa na sa kakalaro
18:39.9
Napili na noon ni Manang Mel na lumapit sa isang albularyo
18:44.0
Dinala niya ang bata doon
18:46.9
Inutu niya lang ito na papasyal sila sa magandang lugar
18:50.3
Itago na lamang natin sa pangalang gadorang albularyo
18:57.4
At doon ay lumabas ang isang imahe
19:01.5
Para maging malinawa
19:04.6
Ang proseso umano ng pagtatawas
19:07.7
Tubig sa may batya
19:10.1
At dalawang klase ng kandila yon
19:13.0
Itim at puti umano yon
19:17.0
Sabay sinindihan at pinatak ang lusaw doon sa pinainan
19:20.3
Ikot na tubig sa may batya
19:21.8
Ito bang binabantayan mong bata Mel?
19:26.8
Delikado yung kalagayan niya
19:32.5
Kita mo ba yung patak ng kandila?
19:36.7
Puro itim ang lumabas
19:38.1
Hindi magandang pangitain ito
19:42.0
Sa ngayon ay obserbahan muna natin yung paslit
19:44.9
Hindi pa man ganun kadikit sa kanyang elemento
19:49.3
Sabiyan mo ako kapag
19:50.3
May nangyaring mas malalah
19:51.6
Tumangulang si Manang Mel
19:55.5
Si Angel naman noon ay panaytanong
19:58.6
Kung ano ba ang ginagawa ng tao
20:00.4
Pero hindi ito sinasagot ni Manang Mel
20:03.8
Ngumiti lamang siya dito at hinapuha pang ulo nito
20:13.1
Ang pag-uwing yon
20:15.4
Ay may nangyari ng hindi inaasahan
20:20.3
Habang naghuhugas o manonang pinagkainan si Manang Mel
20:24.4
Bigla na lamang sumigaw si Angel
20:27.7
Takot na takot ito na agad naman niyang nilapitan at tinanong kong bakit
20:33.0
Pero hindi nagsasalita ang bata
20:36.8
Nangininig ang kamay nito at namumutla
20:40.6
Dapit hapon na noon
20:43.7
At ilang saglit lang ay darating na mga magulang ng paslit
20:53.9
Inaaway ka ba ng kaibigan mo?
20:57.0
Uwi ka ni Manang Mel noon
20:58.1
Sinubukan niya umanong sakya ng bata sa kung anong nakikita nito na hindi niya nakikita
21:03.8
Para umanong makasagot ang bata ng
21:07.3
Hindi nagdadalawang isip noon
21:09.6
Kumunta sila ng sala
21:13.5
At umupo ang dalawa sa lumang muebles
21:16.2
Pero hindi nagsasalita ang mga magulang ng paslit
21:17.7
Pero hindi pa rin nagsasalita si Angel
21:19.8
Nakatuon umano ang atensyon nito sa sulok ng bahay
21:24.9
Nang tingnang maigi ni Manang Mel ang parte na yon
21:30.2
Gulat na gulat siya
21:33.7
Nang makakita siya ng isang napakapangit na nilalang
21:38.5
Parang bata ito pero
21:46.7
Nagsisisigaw sa takot na nilalang na mga magulang ng paslit
21:48.5
Napadasal pa ito at niyakap si Angel noon
21:51.8
Walang anu-anu ay bigla na lamang umanong gumapang sa sayg patungo sa kanila ang nilalang
21:59.5
Tumigil sa mismong harapan nilang dalawa
22:03.7
Napapikit na lamang na mga mata si Angel
22:07.5
Habang si Manang Mel ay kitang kita ang nanlilisik na mga mata
22:12.3
Nang nilalang na yon
22:14.3
Galit na galit ito na para bang nilalang na yon
22:17.7
Nang gigigil at gusto silang saktan
22:19.9
Hanggang sa walang anu-ano
22:24.0
Nagiba na umano ang pakiramdam ni Manang Mel
22:27.9
Nagbukas bigla ang telebisyon
22:31.7
Gumalaw ang lugar
22:34.2
Naglaglagan na mga figurin
22:37.2
Maliban pa dyan ay umusog ang mga silya at lamesa
22:42.0
Para umanong hihimatayin si Manang Mel sa pagkakataong ito
22:47.7
Bigla nalang lumundag ang nilalang
22:51.4
Tumikit sa maykisame na parang butiki
22:54.9
Kung hindi nagkakamali si Manang Mel
22:59.3
Ay ito na yung kalaro ni Angel na nagpanggap na bata noon
23:04.1
Dalidaling binuhat ni Manang Mel si Angel
23:08.2
Papasok sana sila ng silid pero
23:12.4
Bigla na naman gumapang ang elemento
23:14.8
At humarang sa kanila sa ibabaw naman
23:21.4
Kung may sakit daw si Manang Mel sa puso noon,
23:25.2
baka sumakabilang buhay na siya kaagad.
23:28.9
Ano bang kailangan mo sa bata?
23:31.7
Huwag mo siyang saktan.
23:33.8
Sa ngala ng Diyos, umalis ka dito.
23:37.6
Tumatawa na lamang umano ang nilalang.
23:41.4
Gusto niya lang umanong magkaroon ng karamay.
23:44.0
Gusto niyang ipagiganti ang pagpaslang sa kanya.
23:50.1
Mamamatay umano sila.
23:52.8
Mamamatay silang lahat.
23:55.7
Ipinagkait umano sa kanya ang kabataan at buhay.
24:00.4
Pinaslang uman siya ng walang awa noon.
24:07.7
Pero walang kinalaman yung pamilyang nakatira dito.
24:11.4
Huwag mo silang idamay.
24:14.0
Sagot ni Manang Mel.
24:16.5
Dalidali itong pumasok sa may loob.
24:21.3
Hindi naman sumunod pa ang nilalang.
24:24.1
Pero patuloy umano sa pagkalampag ang mga kagamitan sa may sala.
24:30.2
Kumuha ng rosarito si Manang Mel sa may altar at pinasuot niya ito sa bata.
24:36.2
Nananalangin ang ginang na sana ay lumayan na sila ng kung anumang nilalang na yon.
24:44.0
Hanggang sa walang ano-ano ay biglang nagkaroon ng katahimikan.
24:49.2
Nakiramdam si Manang Mel.
24:52.2
Bigla na lamang umanong pumihit ang doorknob.
24:56.2
Unti-unting bumukas ang pintuan.
25:00.1
Rinig ni Manang Mel ang langit-ngit ng pintong yon.
25:04.5
Pumungad doon ang bata.
25:07.7
Nakasuot ng saya.
25:10.4
Ito na yung bata na nakita ni Manang Mel sa kakaw yan.
25:14.0
Hindi na ito parang impakto.
25:17.3
Pero lumuluha naman ito ng dugo.
25:20.9
Maraming mga pasa.
25:23.0
At nanlilisik ang mga mata.
25:27.1
Napatalukbong si Angel ng kumot.
25:30.1
Panay pagmamakaawa ni Manang Mel.
25:33.3
Hanggang sa bigla na lamang umanong humangin ng pagkalakas-lakas nun.
25:42.2
Nasa loob sila ng bahay.
25:44.0
Pero tila ba may malakas na hangin na galing sa may sala.
25:48.8
Papasok ng silid.
25:52.2
Lumutang ang bata palapit sa kanila.
25:56.2
Umiiyak na si Manang Mel na mga sandaling ito.
26:00.6
Naiisip niya noon na baka katapusan na nilang dalawa ni Angel.
26:05.9
Maya-maya ay bigla na lamang may kumatok sa may pintuan.
26:10.0
Sa bulwagan mismo ng bahay.
26:12.6
Kasabay nito ang pagkakataon.
26:14.0
Pagkawala ng elemento at pagpayapan ng lugar.
26:18.2
Manang! Manang! Buksan niyo! Dito na po kami!
26:23.9
Diyos ko po! Salamat po!
26:26.8
Paparating na ako, Rudy! Sandali lang!
26:30.9
Tumungo ito sa main door.
26:33.3
Nakikita niya ang loob ng bahay na masahol pa sa binagyo.
26:37.3
Halos lahat ng kagamitan ay nasira.
26:41.2
Pagkabukas ng pintuan ay agad niniyakap ni Manang Mel.
26:44.0
At sinabi nito ang buong pangyayari noon.
26:49.6
Hindi pa naniwala noon si Rudy pero pagpasok nito sa loob ng bahay,
26:54.9
ay ganoon na lamang ang gulat niya nang makita ang naggalat na kagamitan.
27:01.8
Sinida naman noon ay napatakip ng bibig.
27:05.0
Mabilis na tumakbo patungo sa silid kung saan naroon si Angel.
27:10.2
Sabi ko naman sa inyo, meron dito eh.
27:14.0
Hindi kayo naniniwala.
27:16.5
Ayan, makikita naman yung paligid, di ba?
27:19.8
Kung alam nyo lang yung nangyari kanina, Diyos ko po.
27:24.1
Doon na nabuo ang paniniwala ng mag-asawa.
27:28.2
Lalo na ng pinatotohanan nito ni Angel.
27:31.4
Nakakala niya ay mabait na kaibigan si Ana pero pumangit umanong bigla mo ka noon.
27:38.7
Hindi tao yun, anak.
27:42.2
Gusto kanyang saktan.
27:44.0
Magdaga naman ito ni Manang Mel na hindi lamang si Angel ang gustong saktan ng nilalang
27:51.3
kung di silang lahat na naroon.
27:56.0
Naaalala niya ang nabanggit ng elemento.
27:59.6
Narinig din ni Angel na siyang pinatotohanan ng bata.
28:05.1
Gaganti umano ito sa pumatay sa kanya.
28:10.1
Patay na pala si Ana, nanay.
28:12.9
Nananakot po siya.
28:14.0
Akala kong mabait tapos sinama ko pa siya sa bakasyon natin doon pa sa may dagat po.
28:23.0
Napapailing na lamang ang padre de familia ng mga sandaling yun.
28:27.4
Humingi ito ng tawad kay Manang Mel.
28:30.6
Nakasiguro siyang ang hirap ng pinagdaanan ng ginang Peroa.
28:35.0
Sa kabila ng lahat ay naging matatag ito at niligtas ang kanilang anak.
28:41.2
Nagmungkay si Manang Mel na pupuntahan niya ang albulanan.
28:44.0
Pumayag naman ang mag-asawa.
28:49.0
Umalis kagad si Manang Mel.
28:51.6
Gabi na ito nakabalik at kasama ng albularyo.
28:56.0
Wala nang pag-uusap na nangyari.
28:59.2
Dalidaling inikot ni Gador ang buong paligid ng bahay.
29:03.6
Dala nito ang maliit na gasera.
29:06.5
Sumusunod lamang noon ang mag-asawa.
29:09.4
Maging si Manang Mel habang karga-karga nito si Angel.
29:14.0
Maya-maya pa ay biglang humito ang albularyo.
29:19.2
Tumingin ito sa may kakahuyan.
29:22.3
Naroroon mano ang presensya ng elemento sa malaking puno ng akasya.
29:31.1
Doon naalala ni Manang Mel
29:32.5
na doon lagi nananatili ang kaibigan ni Angel na si Ana.
29:40.2
Lumapit doon ang albularyong si Gador.
29:42.3
Nilapag ang gasera sa lupa at gumuhit ng malaking bilog.
29:48.5
Sa guwit na yon ay may kung anong binudbod si Gador.
29:53.0
Doon siya banda sa gilid mismo ng puno.
29:57.9
Ilang minuto ang nakalipas,
30:00.5
may mga binanggit tumano na kataga ang albularyo.
30:04.7
Parang baliw itong nagpapaikot-ikot doon sa bilog.
30:08.9
Tapos ay biglang hampas ng palad sa lupa.
30:12.3
Nang makailang beses.
30:16.5
Hanggang sa loob mismo ng bilog na yon,
30:20.7
lumitaw ang imahe ng isang bata.
30:25.4
Tagusan ito na parang isang kaluluwa.
30:30.9
Ito yung nakita ni Manang Mel na itsura ni Anne
30:33.5
habang nakabungad sa kanila sa pintu ng silid noon.
30:38.7
Dumudugo ang mga mata.
30:41.2
Maraming pasasakit.
30:42.3
Pero sa pagkakataong yon,
30:46.6
hindi ito galit tingnan.
30:50.1
Napakaamo umano ng mukha noon.
30:54.3
Kung hindi ako nagkakamali,
30:57.7
dito siya pinatay
30:58.6
at dito din inilibing.
31:03.1
Ang pangalan mo ba ay Ana Iha?
31:06.4
Pwede bang mag-usap tayo?
31:09.2
Bakit gusto mong saktan yung pamilya na wala namang kinalaman sa pagkakataon?
31:12.3
Ano bang nangyari?
31:19.4
Yun lang naman yung hinahanap mo, di ba?
31:21.8
Ang malaman kung papano ka pinatay.
31:24.8
Sino ang pumatay at saan ka inilibing?
31:30.8
Alam niya umano na matagal na panahon na yon.
31:34.2
At kung hindi siya nagkakamali,
31:36.1
ay panahon pa ng gera nangyari.
31:39.7
Siguro ay hindi matahimik ang kaluluwa.
31:42.3
Dahil walang alam ang magulang sa nangyari sa kanya.
31:53.3
Tumitig ang bata dito kay Rudy.
31:57.1
Kamag-anak umano siya ni Rudy.
32:00.5
Kapatid umano siya ng lola niya
32:02.6
na pinatay ng kanilang ama.
32:07.4
Pinatay siya ng walang dahilan.
32:09.5
Anak umano siya sa labas ng kanyang ina.
32:14.7
Anak ng isang kabit.
32:18.2
Dagdag pa ng bata ay hindi naman umano totoo yon.
32:22.5
Matinong baba ay umano ang kanyang nanay.
32:25.8
Kaya kinamumuhian umano nang nilalang ang angkan nila.
32:31.0
Alam ito mismo ng kanyang lola pero,
32:37.9
Umiiyak ang nilalang naito.
32:39.5
Habang paulit-ulit na tinatanong kung ano ang naging kasalanan niya.
32:47.0
Wala siyang kasalanan.
32:49.6
Bakit ganoon kalupit sa kanyang buhay?
32:53.2
Parang pinagsaklo ba umano ng langit at lupa mag-asawa sa revelasyong yon.
32:58.5
Lalong-lalo na si Rudy.
33:01.2
Naalala niya kasi na minsang may nabanggit ang kanyang nanay noong nabubuhay pa ito.
33:06.4
Na ang kapatid umano ng lola niya.
33:09.5
Matayin ng tatay ng lola nila dati.
33:12.6
At inilibing sa may likuran.
33:15.3
Tapos ay tinaniman ng puno ng akasya.
33:19.0
Kung kailan umano ay tinanimang akasya,
33:22.5
yun din ang araw ng pagkamatay.
33:25.8
Malupit umano na ama ang tatay ng lola ni Rudy.
33:30.0
Dayuan ito na nakapangasawa ng Pilipino.
33:33.7
Kumbaga kastila umano yon.
33:36.0
Hindi naman may pagkakaila dahil parang ang mistiso itong si Rudy.
33:39.5
Awang-awa sila kay Ana.
33:44.7
Napaiyak si Manang Mel.
33:47.0
Napaluhod sa lupa si Rudy at nanghingi ng tawad sa nangyari.
33:53.3
Lola, ako na po yung humihingi ng tawad sa kung anumang kalupitan ang sinapit mo.
34:00.1
Ito na, alam ko na yung nangyari sayo.
34:04.2
Wala ka nang dapat pang ipaintindi sa amin.
34:07.4
Malinaw na sa akin ang lahat.
34:13.7
Matapos umanong makapagsalita ni Rudy,
34:17.4
ngumiti ang bata at unti-unting naglaho.
34:24.5
inakala niyang hindi totoo ang lahat pero
34:26.8
nakaukit pala sa kanilang hinerasyon
34:30.4
ang isang malaging na trahedya.
34:35.6
Yung tatay ng lola nila ay namatay din umano sa digmaan.
34:39.5
Pero nag-iwan ng alaalang nakakapanghilakpot.
34:45.3
Sapat na yun, Rudy.
34:47.6
Wala na ang presensya na dito.
34:50.9
Magpasalamat ka kay Mel.
34:52.8
Kung hindi pa dahil sa kanya,
34:54.9
abay mananatiling lihim ang lahat at patuloy sa panggagambalay ang kaliluwa ni Ana.
35:01.0
Sumalangit na wang kanyang kaliluwa.
35:05.3
Akala ko'y matatagalan ako dito.
35:08.4
Mabuti na lang at may kunikipag.
35:09.5
Mabuti na lang at may kaanak pa pala ito at ikaw yun.
35:39.5
Mabuti na lang at may kaanak pa pala ito at ikaw yun.
35:39.9
Mabuti na lang at may kaanak pa pala ito at ikaw yun.
35:39.9
Mabuti na lang at may kaanak pa pala ito at ikaw yun.
35:40.0
Maluwag na sa kalooban niya
35:41.5
na malaman niyong lahat ng ito.
35:46.6
Matapos sabihin niyo ni Cador
35:48.1
nag-ayos na ito ng gamit niya.
35:52.7
Umuwi ng albularyo.
35:55.1
Si Manang Mel naman ay gumaan na ang pakiramdam.
35:58.2
Ganon din ang pasasalamat na mag-asawa kay Manang Mel.
36:02.3
Dapat ay pinaniwalaan nung manon nila kaagad ito.
36:07.0
Tinaasan pa na mag-asawa ang sahod kay Manang Mel.
36:09.5
Pero tumanggi na ang matanda.
36:14.5
Napakabait daw talaga na mag-asawa sa kanya.
36:17.7
Maging ang mga anak ni Manang Mel
36:19.4
nakakapag-aral at lahat ng pangangailangan
36:22.7
ay natustusan ng mga ito.
36:26.6
Ang tagpong yun ay nanatili sa alaala ng ginang
36:30.0
hanggang sa ngayon.
36:33.3
Si Angel naman ay nasa abroad na
36:35.0
kasama ang kanyang mga magulang.
36:38.1
Doon nila piniling tumira
36:39.2
dahil mas malaki yung mano
36:40.8
ang sahod ng guru doon.
36:43.6
Ang bahay naman ay pinagkatiwala
36:47.3
Pinapadala na lamang siya ng sahod buwan-buwan.
36:51.0
Kasama ni Manang Mel
36:51.9
ang kanyang anak na bunso.
36:54.3
Ang ibang anak niya kasi
36:55.2
may mga pamilya na.
36:58.1
Bagamat naging tahimik
37:01.0
particular sa pagpaparamdam ni Ana.
37:04.4
Yung bahay na yun naman oh.
37:07.2
May iba pang elemento
37:08.5
ayon kay Manang Mel.
37:09.2
Pero hinahayaan niya lamang ito.
37:15.0
sanay na sanay na ito.
37:18.2
Simpleng pagpaparamdam lamang umano
37:19.9
hindi katulad ng naranasan niya noon
37:24.2
Na para bang may sadimonyo yun.
37:39.2
Pagpaparamdam lamang ito.
