ANG MGA BATANG GINABI DAHIL SA NAWAWALANG SARANGGOLA | Aswang True Story
01:22.3
Madalas pang umuwi tayo ng pawisan at napapagalitan pa ng mga magulang natin.
01:28.5
Partikular ito sa mga batas.
01:32.9
Iba na kasi ang panahon ngayon.
01:35.5
Bihira ka nalang makakita ng mga batang nakikipaghabulan sa lansangan.
01:40.6
Halos lahat ay nakatutok ng muka sa cellphone
01:42.8
na para sa akin na wala namang magandang na idudulot.
01:50.0
Kung hindi ako nagkakamali,
01:53.1
ang edad ko pa noon ay nasa labing tatlong taong gulang.
01:57.9
Nangyari ito sa tagong lugar.
02:00.8
Sa may kalbayog summer.
02:06.2
sobrang sigla ko noon kabataan.
02:09.0
Kung ano-ano na lamang ang kaprichuan,
02:12.4
kalokohan at iba pa ang inatupag ko.
02:16.3
Basta nahihimay ko noon kung anong totoong diwa ng kabataan.
02:21.8
Marami din akong barkada.
02:24.3
Araw-araw akong pinapagalitan ng magulang ko.
02:28.0
Hanggang sa dumating ang panahon,
02:33.0
Maging ang mga kaibigan kong itago na lamang natin sa pangalang RRR Trio.
02:38.8
Sa layo ng ginagala namin noon,
02:42.2
napunta kami sa lugar kung saan dito ay unang naranasan namin.
02:47.5
Ang kahila-hilakbot.
02:52.9
Lahat ng ito ay nangyari dahil lamang sa isang saranggola.
02:58.1
Napigtas kasi ang tali at hinanap namin.
03:00.0
Kung saan lupalop na punta ang saranggola ngayon.
03:03.7
Dahil nga sa sobrang abala,
03:05.9
ay hindi na namamalaya namin na sobrang layo na pala at inabot na kami ng gabi.
03:12.3
Sa dulo ito ng malawak na sakahan at palayan.
03:16.5
Nakita namin doon ang saranggola.
03:19.4
Nasa itaas ito ng matayog na puno ng Himilena.
03:24.2
Itong si RR ang umakyat noon.
03:27.5
Basta madilim na.
03:30.0
sa bigla na lamang nagsisisigaw si RR
03:32.2
at nakita ko kung papano siya
03:35.1
nagpadaustos pababa ng punong yun.
03:39.5
Tumakbo ito ng mabilis at sinabing umuwi na raw kami.
03:45.1
Kami na lang ni Rio noon.
03:47.6
Takang-taka kami noon.
03:50.1
Sa naaalala ko ay tinanong ko si Rio kung anong kinatatakutan ni RR.
03:55.7
Naggibit-balikat naman ito.
03:58.5
Hindi niya rin umanualam.
04:00.0
Ako na lamang umano ang umakyat.
04:03.7
Gawa ng saranggola ko naman daw yun.
04:11.5
May mga sanga namang makakapitan kaya hindi hirap sa pag-usad.
04:16.4
Natatanong ko ng saranggola noon.
04:19.5
Katunayan na isang sanga na lang ay maaabot ko na ito pero
04:22.7
pagkasampa ko sa sangang yun.
04:28.0
Meron akong nakitang tao.
04:30.0
Walang kahirap-hirap itong nakatungtong at hindi man lamang nawawala ng balanse.
04:38.9
Nakahubot-hubad yun.
04:42.0
Bigla na lamang umupo at tumuad.
04:49.3
hindi ako nakaramdam ng takot kasi nga baka,
04:52.7
baka tao lang eh.
04:55.7
Basta parang maigit isang metro yung layo namin.
05:00.0
Pero noong naging malinaw na sa akin ang muka niya,
05:04.8
parang gusto kong tumalun sa punong yun.
05:09.9
Nakakatakot ang muka nito.
05:13.3
Bumubuka-buka ang bibig.
05:16.3
Kitang-kita ko ang maliliit,
05:19.4
pantay at matutulis na mga ngipin.
05:24.1
Hindi ko makita ang mata.
05:26.7
Dali-dali akong lumundag noon sa isang sanga.
05:30.0
Sabay kapit sa isa pang sanga
05:32.9
at nagpadaustos na pababa.
05:38.0
Damang-dama ko noon ang sakit sa dibdib at braso ko.
05:50.9
Nang makarating ako sa baba,
05:54.0
hindi ako maggamayaw sa kakatakbo.
05:57.7
Si Rio ay parang hindi pa naniwala.
06:00.0
Hanggang sa lumundag yung nilalang na yon sa harapan niya.
06:05.7
Doon pa lamang ito tumakbo.
06:09.3
Wala siyang lingon-lingon noon.
06:12.2
Takbo lang kahit walang pinatutunguan.
06:16.3
Hindi ko naalintana noon kung anong nakakapatid sa mga paako.
06:21.1
Nagkanda, dapada pa.
06:23.4
Nagkanda, ungas-ungas sa mukha ko pero
06:25.4
takbo pa rin ako ng takbo.
06:28.3
Hanggang sa makarating kami,
06:32.0
Doon ay bumungad sa amin si RR.
06:35.3
Dilat na dilat ang mga mata nito.
06:38.7
Nakatukod ang mga kamay sa tuhod niya.
06:45.0
Nakita niyo rin, no?
06:47.3
Hindi ako nakapagsalita.
06:50.2
Basta matapos makapagpahinga noon ay umuwi na kami.
06:56.5
sa mga panahon yun ay panhakot ng literal sa atin ang mga aswang na yan.
07:00.0
Buhay na buhay sa isip natin yan.
07:03.0
Paano ko makita pa, diba?
07:06.0
Sinong mag-aakala na makakakita ako ng aswang?
07:11.0
Kami na mga kaibigan ko.
07:14.0
Ang masaklap dyan sir, sa't alam mo,
07:18.0
akala ko ay hanggang doon lamang.
07:21.0
Hanggang doon lang sa puno kung saan sumabit ang saranggola.
07:26.0
Pero hindi pa pala.
07:29.0
Meron pa palang magaganap noon.
07:32.0
May kaganapan na siyang pati ang mga magulang namin at iba pa.
07:40.0
Baon naming tatlong magkakaibigan yung pangyayaring yun.
07:45.0
Nang ikwento namin ito sa mga kaibigan namin.
07:49.0
May ibang naniniwala.
07:52.0
May iba namang hindi.
07:54.0
Pinagtatawanan pa kami noon.
07:57.0
Sabi ko naman, kung ayaw maniwala, bakit hindi punta ng lugar na pinunta namin sa gabi?
08:05.0
Kaso, humaantong sa initan ng ulo eh.
08:10.0
Kamuntikan pa nga ako magkaroon ng kasuntukan noon.
08:13.0
Uso pa naman yung hawakan mo yung tenga.
08:16.0
Nang nakarating sa mga magulang namin ang nangyari, lalo na sa akin ay napuno ng latay ang binti ko.
08:26.0
Mula sa tatlong pirasong walistingting.
08:30.0
Yung tenga ko ay namamaga noon dahil sa paulit-ulit na pinipingot.
08:35.0
Sa mga sumunod na araw ay hindi na ako nakakalabas ng bahay.
08:42.0
Grounded kumbaga.
08:45.0
Siguro ay umabot pa yun ng isang linggo.
08:48.0
Alam niyo, sana ay nakinig ako sa mga magulang ko.
08:54.0
May pagkamatigas din kasi ang ulo ko noon.
08:57.0
Ano ba yung nakain ko at nagkasundo kami nila Rio at RR na puntahan ulit ang lugar.
09:05.0
Pero hindi na sa gabi.
09:08.0
Sa may araw talaga.
09:10.0
Ang nagudyok sa akin ito ay ang panunuyan ng ilan pang mga kaibigan namin na hindi talaga totoo.
09:18.0
Kumbaga, gusto ko silang bigyan ng proweba.
09:22.0
Ang alamin kung sino ang aswang na yun.
09:26.0
At kung saan ba nakatira.
09:29.0
Pero dahil doon nga nagpakita ay malaki ang posibilidad na doon din ito nakatira noon.
09:35.0
Ang kailangan lamang naming gawin ay ang alamin kung sino yun.
09:40.0
Ito lang po ay ang mga tumatakbo sa isip ko na siya namang kinagat ka agad ng mga kaibigan ko.
09:46.0
Sa pagkakaalala ko ay araw ito ng Sabado.
09:51.0
Hindi naman kami makakapunta kung may klase.
09:55.0
Nagkakatulakan pa kami noon sa masusukal na lugar gawa ng iniisip nga ng mga kasama ko na baka naroroon lamang ito at nakadapa.
10:06.0
Nakikita na namin ang puno ng Himilena.
10:11.0
Tinatanaw-tanaw namin doon kung may bahay ba.
10:15.0
Meron pero medyo may kalayuan.
10:19.0
Mga isang hektare ang layo.
10:22.0
Tapos magkakasunod yon patungong palayan.
10:26.0
Hanggang sa nakarating na nga kami mismo sa may kakahuyan.
10:31.0
Sinipat namin ang burol.
10:34.0
Paakyat ang lugar na yon at may nakita kaming isang bahay.
10:38.0
Payak na bahay lamang ito.
10:41.0
Halata naman na may nakatira gawa ng malinis doon.
10:46.0
Lumapit kami sa isip.
10:48.0
Lumapit kami ng lumapit doon.
10:51.0
May nakita kaming babae na nakatalikod.
10:55.0
Nagliligpit ito ng mga panggatong.
10:59.0
Dumaan kami ng pasimple pero ang mga mata namin noon ay nakagilid sa taong yon.
11:07.0
Hanggang sa bigla na lamang itong huminto sa ginagawa.
11:12.0
Lumingon ito sa amin.
11:14.0
Nakasimangot ang mukha na parabang galit na galit.
11:17.0
Tumayo pa ito at akmang lalapit pero bago pa kami malapitan, tumakbo na kami.
11:28.0
Nang makarating kami sa baba, doon na lumabas ang iba't ibang opinion naming tatlo.
11:35.0
Hindi kaya yon ang aswang.
11:38.0
Parang yon na yon.
11:41.0
Yung mukha kasi nito ay parang kakain ng tao.
11:48.0
Ganun ka ba ba kami mag-isip noon?
11:51.0
Sa bagay bata pa naman.
11:54.0
Ngayon, dahil nga may proweba na hindi umano, ipinagkalat namin ito sa mga kaibigan namin.
12:03.0
Mabilis lamang ang pagkalat noon hanggang sa napagalaman namin na yung babaeng yon, madalang lang talagang makita sa may baba.
12:13.0
Walang kasama sa bahay.
12:16.0
Mag-isa lamang ito.
12:18.0
Habang tumatakbo ang araw ay dahan-dahan namang nabubura sa isip ko noon.
12:24.0
Sa isip namin noon ang mga kaganapan.
12:28.0
Pero malaki pa rin ang naging epekto noon kasi nga hindi na kami noon naglalaro tuwing gabi.
12:35.0
Hanggang sa may nangyari ulit.
12:39.0
Pero sa pagkakataong ito,
12:41.0
kay RR nagmumula ang kwento.
12:45.0
Sumugod sa amin ang mga magulang ni RR.
12:49.0
Ayon dito, ang anak daw nilang bunso ay ayaw lumabas ng silid na para bang may kinatatakutan.
12:58.0
Ano ba umano at baka may problema sa aming magkakaibigan?
13:03.0
Bunso kasi itong si RR tapos yung mga kapatid niya ay puro babae.
13:09.0
Dagdag pa ni Manong Tev na tatay ni RR.
13:14.0
Tinanong nila ang anak nila kung anong kinatatakutan pero ayaw naman umanong magsalita.
13:21.0
Kaya napasugod sila sa amin.
13:24.0
Ang tatay Samuel ko naman noon tinititigan ako.
13:30.0
Umiling-iling ako siyempre.
13:33.0
Halata naman na sa tingin pa lang.
13:36.0
Alam mo nang isang tanong ito kung may alam ba ako.
13:38.0
Malay ko dyan tay.
13:42.0
Ah Manong Tev, pwede ko po bang makausap si RR?
13:47.0
Puntahan mo sa bahay. Baka magsalita yung kapag ikaw yung kausap.
13:53.0
Parek Samuel, nalaman kong binalikan pala ng mga batang to yung lugar kung saan sila nakakita nang nakakatakot daw ah.
14:01.0
Titigas na mga ulo eh. Alam mo na ba ito pre?
14:06.0
Hindi ko nainalaman.
14:07.0
Hindi ko nainantay noon na sumagot pa ang tatay.
14:10.0
Kumaripas ako ng takbo patungo sa bahay nila RR.
14:14.0
Alam ko naman kasing yari na naman ako noon.
14:18.0
Nang makarating ako sa bahay nila RR, bumungad sa akin ang ate niya.
14:25.0
Dalidali akong nagtanong kung nasaan si RR.
14:29.0
Ayaw naman sa babae. Nasa kubeta o mano at kanina pa nasa loob noon.
14:35.0
Hindi pa lumalabas. Para na nga umanong baliw dahil hindi nagsasalita.
14:42.0
Dalidali kong tinungo si RR. Tinatawag ko ito hanggang sa sumagot at sinabing,
14:49.0
Ako ba daw ang nasa labas noon? Ang pangalan ko daw ba ay Earl?
14:55.0
Naloko na. Parang nabaliw na talagang kaibigan ko.
15:00.0
Marang itong nagbukas ng pintuan.
15:04.0
Hinatak niya ako patungo sa silid nila ng mga kapatid niya.
15:08.0
Umupo kami sa gilid ng bintana. Tapos ay may itinuro ito sa labas.
15:16.0
Isang puno ng duhat yon.
15:20.0
Sabi niya sa akin,
15:24.0
Earl! Earl dyan o! Dyan! Nakita mo ba yung sangang yan? Dyan ko siya nakita ulit.
15:37.0
Dagdag pa nito ay nautusan umano siya ng nanay niya na magigib sa maggiripo.
15:42.0
Sa baba mismo noon.
15:45.0
Bigla na lamang umanong may umalog.
15:48.0
Nakita niya ito. Nakita din siya nito.
15:53.0
Hindi lamang umano isang beses yon. Maraming maraming beses pa umano.
16:00.0
Sa loob ng isang gabi.
16:02.0
Maraming beses niya itong nakita.
16:05.0
Sumilip pa umano ang nilalang na yon.
16:09.0
Sa mismong bintana kung saan siya nagpapahinga.
16:15.0
Galit na galit umano ito.
16:18.0
Sinabi niya umano ito sa mga kapatid niya.
16:21.0
Pero hindi naman umano nila nakikita yon.
16:25.0
Tinawag pa siyang nababaliw na.
16:29.0
Hindi ko alam kung nagsasabi ba siya.
16:31.0
Hindi ko alam kung nagsasabi ba siya ng totoo Sir Sep.
16:34.0
Malikot ang mga mata ni RR noon.
16:38.0
Parang hindi ko na siya kilala.
16:41.0
Naawa ako at baka natroma nang sagad itong kaibigan ko.
16:46.0
Nagpaalam ako sa kanya.
16:49.0
Pero hinawakan niya ako sa kamay.
16:54.0
Ang sabi ay manghingi daw kami ng pasensya sa pagpapakalat ng balita na,
16:59.0
aswang yung babae niyon.
17:01.0
Baka yun umano ang dahilan kung bakit hindi siya nilulubayan.
17:06.0
Baka umano mamayang gabi.
17:09.0
Magpakita ulit sa kanya yon.
17:12.0
Kung hindi naman,
17:14.0
baka sa aming dalawa umano ni Rio.
17:18.0
Umiling ako at umalis.
17:21.0
Umiiyak siya habang papalayo ako.
17:24.0
Hinawat naman siya ng ate niya.
17:27.0
Hanggang sa nakasalubong ko ang mga magulang ni RR,
17:31.0
nagtanong ito sa akin kung may sinabi ba daw si RR.
17:35.0
Tumangu naman ako at sinabi ko ang lahat
17:38.0
na natatakot ito sa may aswang.
17:43.0
Yan yung napapalaan niyo sa katigasan ng ulo niyo!
17:48.0
puntahan mo nga si Mang Simon,
17:50.0
iyong albularyo nang maipatingin nitong si RR.
17:53.0
Uwi ka ni Manong Tebnon.
17:56.0
Alam kong galit ito sa akin siguro.
17:59.0
Nagpitigil lamang makabitaw ng mabigat na salita dahil
18:03.0
siyempre bata pa ako eh.
18:06.0
Dumerecho na ako ng lakad nun.
18:10.0
Nakayoko at nang makalayo.
18:15.0
Nang makarating ako sa bahay ay isang katutak na sermon ang inabot ko.
18:20.0
Hindi na lamang ako nagsalita.
18:23.0
Pumasok na lamang ako sa silid ko.
18:25.0
At doon nagkubli nun.
18:28.0
Sa panahong yun ay ako palang ang anak ng mga magulang ko.
18:33.0
Awang-awa ako kay RR as in,
18:36.0
dahil lamang sa akin ay nagkaganon siya.
18:39.0
Ang masaklap ay baka hindi na gumaling pa nun.
18:46.0
naririnig kong parang nagtatalo ang nanay at tatay ko sa labas ng bahay.
18:52.0
Pagkalabas ko para masuri kong araw,
18:54.0
narinig ko ang pangalan ni Rio sa kanila.
19:01.0
Nagkasakit umano si Rio.
19:04.0
Ang daming bukol na tumubo sa katawan niya.
19:08.0
Dahil na rin sa pagkabagabag,
19:11.0
nagtanong ako kung anong sakit.
19:14.0
At ayon sa aking nanay as ring,
19:16.0
kinukulang umano.
19:19.0
Yung albularyo din umano na tumingin kay RR,
19:24.0
At si RR ay totoong ginagambala umano ng aswang.
19:29.0
Earl, ano ba tong nangyayari?
19:33.0
Anong kalukuhan bang pinagagagawa niyo?
19:36.0
Totoo ba yung sinasabi niyong nakakita kayo ng aswang?
19:40.0
Nagmarinig ko ang mga sinabi ni nanay.
19:44.0
Hindi ako nagdalawang isip na tumango.
19:47.0
Ayaw naman kasi nila akong paniwalaan nun.
19:50.0
Sabi ko naman kasi sa inyo,
19:53.0
taga doon no, doon namin nakita sa dulo ng sakahan.
19:57.0
Pati ba naman ikaw astring?
20:00.0
Naniniwala ka sa mga sinasabi ng mga batang to?
20:04.0
Ayon naman kay nanay,
20:07.0
totoo na may aswang talaga noon pa.
20:10.0
Palibasa daw kasi si tatay, hindi lumad na taga roon sa amin.
20:18.0
dumating si Mang Simon sa amin.
20:21.0
Yung sakit nga daw ni Rio ay kulam at ang may kagagawan isang aswang.
20:29.0
Ito ang naririnig kong pag-uusap nila sa may biranda namin.
20:34.0
Naroroon si nanay at tatay.
20:37.0
Dagdag pa ng albularyo.
20:40.0
Huwag umano muna akong palabasin ang bahay dahil malamang sa malamang.
20:46.0
Baka ako nang isusunod.
20:49.0
Ilang saglit lang ay natahimik na sila.
20:54.0
Si nanay ay pumasok sa may silid ko.
20:57.0
Nakita kong sobrang nag-aalala ang mukha niya.
21:01.0
Meron siyang ipinasuot sa aking kwintas noon at ang sabi ni nanay astring,
21:06.0
bigay umano ito ng albularyo.
21:09.0
Pangontra umano ito sa aswang.
21:12.0
Bote yun na maliit na pangalala.
21:15.0
Bote yun na maliit na parang may lamang langis.
21:19.0
Mainit-init pa ito.
21:22.0
Sabi pa ni nanay astring ay huwag ko umanong tatanggalin.
21:26.0
Inaalam umano ng albularyo kung saan nakatira ang aswang.
21:31.0
Muli kong tinuro kung saan ito nakatira.
21:35.0
Ayon naman umano sa kanya.
21:38.0
Susubukan umanong puntahan ng mga gamot na ito.
21:43.0
Hindi ako nagsalita noon.
21:46.0
Balot na balot ako ng hilakbot.
21:49.0
Hindi ko alam kung may mangyayari din ba sakin lalo't may impluensya na ng albularyo.
21:56.0
Tiyak na totoo ang mga sinasabi nito.
22:00.0
Hindi talaga ako lumalabas ng bahay noon.
22:05.0
Naririnig ko pa sa nanay na maging yung ibang kabataan sa amin.
22:10.0
Inaabisuan na rin ang kanilang sariling bahay.
22:12.0
Ilang araw ang lumipas, walang mga kaganapan.
22:20.0
Si RR ay napapailalim sa isang medikasyon.
22:24.0
Abang si Rio naman, gumaling na sa sakit.
22:28.0
Pero hindi na rin umano ito madalas nagsasalita.
22:32.0
Nagkukubli din ito sa loob ng silid.
22:36.0
Sa silid mismo ng kanyang mga magulang.
22:39.0
Kumpiyansa na umano ito.
22:41.0
Kumpiyansa na ako noon na parabang hindi na nag-aalala.
22:45.0
Yung mga magulang ko ay hindi na ganoon kabibigat ang mga muka.
22:53.0
Siguro, milubayan na kami ng aswang.
22:57.0
Ang tanong ko lang kay nanay noon.
23:00.0
Kung kamusta na si Mang Simon?
23:04.0
Ang sabi ng nanay ko, wala na siyang balita pero,
23:09.0
nakikita niya naman umano ito sa sariling bahay.
23:15.0
Naging kampante ako noon, Sir Seth.
23:18.0
Iniisip ko na talaga na wala na.
23:21.0
Bagay na nagkamali ako.
23:27.0
habang naghuhugas ako ng pinggan,
23:31.0
nakita kong may dumaan na tao sa likuran ng bahay.
23:35.0
Yung banggera kasi sa lababo.
23:38.0
May maliit na bintana doon.
23:43.0
Para maging malinaw sa inyo, Sir Seth.
23:46.0
Isang palapag lang yung bahay namin.
23:49.0
May dalawang silid yun.
23:51.0
At gaya ng iba ay mayroon itong silong.
23:54.0
Yung sala, karugtong na nito ang kusina.
23:59.0
Nakabukod naman ang banyo sa may likuran.
24:02.0
Tapos may mga malapit kaming kapitbahay.
24:05.0
Sila RR at Riyo ay nasa magkakabilang toko.
24:12.0
Habang si Riyo naman ay sa hilaga.
24:15.0
At nasa gitna ang nasa amin.
24:20.0
Tapos yung likod ng bahay namin.
24:25.0
At ang lagusan nito,
24:27.0
yung sakahan kung saan sa kabilang dulo.
24:31.0
Doon namin nakita ang aswang.
24:35.0
Balik tayo sa kwento.
24:38.0
Yung taong nakita ko ay hindi ko naman pinagtunan ng pansin.
24:42.0
Pero ang ipinagtataka ko lang.
24:45.0
Bakit may tao samantalang wala namang daanan doon?
24:52.0
Nang matapos na ako sa paghuhugas ng pinggan.
24:56.0
Kasunod na nito ang paghuhugas ng katawan para na rin matulog.
25:01.0
Nasa likuran ng gripo.
25:04.0
Bitbit ko ang balde na may lamang tabo.
25:07.0
Toothbrush at sabon.
25:10.0
Ipit-ipit naman sa kilikili ko noon ang tuwalya habang patungong gripo.
25:16.0
Kinakaban ako gawa ng madilim.
25:20.0
At limitado ang natatanaw ko noon.
25:23.0
Nagmamadali pa ako noon.
25:28.0
Dalawang hilamos.
25:30.0
Dalawang buhos ng tubig sa paa.
25:33.0
Tapos tuwalya na.
25:35.0
Hanggang sa nakarinig ako ng kakaibang tunog.
25:40.0
Para itong hikbi ng asong galit.
25:49.0
Parang sobrang laki niya.
25:51.0
Nanigas ako noon.
25:54.0
Tinatanaw ko kung saan nagmumula ang tinig na iyon.
25:58.0
Hindi naman na ito nasundan pa.
26:01.0
Hanggang sa noong nililigpit ko na ang kagamitan.
26:04.0
Muli ko na namang narinig ang tinig na iyon.
26:09.0
At sa pagkakataong ito.
26:12.0
Nasa gilid ko na mismo.
26:15.0
Pagangat na pagangat ko ng tingin.
26:20.0
Ganoon na lamang ang pagkawindang ko ng...
26:25.0
Bumungad sa akin ang isang tao.
26:28.0
Nakabuhagag ang buhok niya.
26:31.0
Nakadipa ang kamay.
26:33.0
Dilat na dilat ang mga mata at para akong dadakmain.
26:38.0
Walang anu-anong kumaripas ako ng takbo noon.
26:43.0
Papasok ng bahay.
26:45.0
Sinar ako ang pinto at sumandal doon.
26:48.0
Tinawag ko sila nanay.
26:51.0
Mabilis naman silang lumabit at sabi ko.
26:54.0
Nakakita ako ng aswang sa gripo.
26:58.0
Hinawi naman ang nanay ang katawan ko at nang mabuksan ako.
27:02.0
Tinignan niya ang likuran.
27:07.0
At ang sabi nito.
27:09.0
Wala naman umano siyang nakikita noon.
27:12.0
Meron nga nanay. Diyan oh.
27:15.0
Diyan ko po siya nakita.
27:17.0
Para akong sasakmalin eh.
27:22.0
Umiling ang nanay at sinara ang pintuan.
27:25.0
Ayon sa kanya'y matulog na lang umano ako.
27:28.0
Baka umano dala lamang ito ng kakataon.
27:30.0
Baka umano dala lamang ito ng kakaisip ko ng kung ano-ano noon.
27:35.0
Hindi na lang ako nagsalita.
27:38.0
Pumasok na lamang ako ng silid.
27:41.0
Nagtalukbong ako ng kumot.
27:44.0
Naririnig kong naguusap sila nanay at tatay sa may sala.
27:49.0
Ilang saglit lang ay dama ko ng naroroon na sila sa silid nila.
27:53.0
May isang oras siguro.
27:56.0
Nakarinig ako ng kagaskas sa dingding.
27:58.0
Kasabay nito ang mahinang pagsitsit.
28:02.0
Tapos parang may umaagas na tubig noon na parang tunog batis.
28:09.0
Bukod pa dyan, sobrang baho sir Seth.
28:14.0
Kahit nakakumot ako noon, sobrang baho talaga.
28:20.0
Ultimong sila nanay, naririnig kong parang nagrereklamo sa amoy.
28:27.0
Hanggang sa unti-unting gumagalaw noon ang kahoy pangsara.
28:34.0
Ito yung parihaba kung saan nasa pagitan ng dalawang bintana.
28:39.0
Iniipit ito para hindi magbukas ang bintana pero...
28:43.0
Gumagalaw-galaw yon.
28:46.0
Hanggang sa nalaglag ito.
28:49.0
At kusang bumukas ang bintanang yon?
28:52.0
Hindi ako makagalaw.
28:55.0
Nakasilip lamang ako sa siwang ng kumot.
29:00.0
Nang tuluyang magbukas ang bintana, merong dumungaw doon.
29:07.0
Siyempre walang iba kung hindi yung aswang na nakita ko sa may likod.
29:14.0
Walang anuanong nagkumahog ako ng takbo patungo sa silid ng mga magulang ko.
29:20.0
Sabay soksok sa pagitan nilang dalawa habang nakaiga.
29:25.0
Umiiyak ako noon.
29:27.0
Gulat na gulat naman ang mga magulang ko.
29:30.0
Tinanong ako ni tatay kung anong nangyari.
29:35.0
Sinabi ko kung anong nakita ko.
29:38.0
Dalidaling tumayo ang aking ama.
29:41.0
Tinungo ang silid ko.
29:43.0
Sumunod naman kaagad si nanay noon.
29:46.0
Sumigaw ang tatay ko noon tapos nakita kong bumalik ito ng silid nila.
29:51.0
At kinuha ang bolo na nakasabit sa may dingding.
29:54.0
Astring! Huwag kang lalapit sa bintana!
30:00.0
O sige! Pumasok ka! Pumasok ka nung magkamatayan tayo!
30:05.0
Sabi ni tatay nang bumalik na ito sa silid ko.
30:10.0
Sumilip naman ako noon at nakita ko ang aswang Sir Seth.
30:15.0
Nakaangat na ang isang paan ito sa may bintana.
30:19.0
Parang papasok na talaga ito sa loob noon.
30:22.0
Inaaambahan naman ito ng pagtaga ni tatay hanggang sa hinataw niya ito pero mabilis itong nakailag.
30:33.0
Ang tinamaan lang ay yung haligis sa pagitan ng dalawang bintana ng iyon.
30:39.0
Lumabas ng bahay si tatay noon.
30:43.0
Nagsisisigaw ito ng tulong hanggang sa nabulabog ng lugar.
30:49.0
Maging ang mga magulang ng kayo.
30:51.0
Maging ang mga magulang ng kaibigan ko ay dumating.
30:57.0
Kita mismo ng dalawang mga mata niya.
31:01.0
Natutuwang aswang.
31:04.0
Ang daming tao noon na may bitbit ng kanika nilang itak.
31:09.0
Ultimong baril ay may nakita rin ako.
31:13.0
Hanggang sa nagkasundo at pinuntahan nila ang lugar kung saan dito kami nakakita nang nila lang.
31:19.0
Yung bahay mismo ng babae na nakatira doon ang pinuntirian nila.
31:24.0
Umaga na nang dumating si tatay.
31:29.0
Naroroon naman umano ang babae pero hindi naman umano nasaan yung aswang iyon.
31:35.0
Parang napaka inosente pa dahil bumungandag maraming tao at kakagising pa lamang nito.
31:43.0
Gulong gulo ang isip ko noon.
31:49.0
Hindi yung babaeng iyon ang aswang.
31:57.0
Na mga panahon iyon ay sobrang alarma na ng lugar.
32:02.0
Lahat na mga tao doon ay nag-iingat.
32:05.0
Parang gusto ko nangang tumigil sa pag-aaral noon gawa nang.
32:09.0
Paglabas pa lang ng bahay.
32:12.0
Natatakot na ako.
32:14.0
Makalipas pa lang.
32:16.0
Makalipas pa ang isang linggo.
32:20.0
Wala nang nagpaparamdam.
32:23.0
Gumaling na si RR pero hindi na ito lumalabas ng bahay.
32:27.0
Habang ang pamilya naman nila Rio.
32:30.0
Pansamantalang bumuklod sa bahay na kumon.
32:34.0
Ito yung bahay ng angka nila kung saan maraming nakatira.
32:39.0
Naroroon ang halos lahat ng pinsan ni Rio.
32:43.0
Ang mga kapitbahay din.
32:45.0
Mga tiyo niya lang at tiyabasta.
32:51.0
Nang tumungtong na ako ng edad labing limang taong gulang.
32:55.0
Akala ko wala na.
32:59.0
Pero mali pa rin ako.
33:02.0
Isang beses noon.
33:04.0
Habang papauwi ako mula sa eskwelahan.
33:08.0
Sumaglit ako sa bahay ng kaklase ko.
33:11.0
Magkakasabay kasi kami noon.
33:13.0
Babae itong kaklase ko tapos may crush ako sa kanya pero tinatago-tago ko lang.
33:21.0
Itago na lamang po natin yung crush ko noon sa pangalang Junalyn.
33:30.0
Tapos lagi kaming magkatandem noon sa mga proyekto.
33:33.0
Kaya madalas kami magkasama.
33:36.0
Kung ano-ano na lamang ang topic.
33:39.0
Pero hindi talaga ako nagpapahalata na gusto ko siya noon.
33:41.0
Parang akong bakla noon gawan ang nakikipagharutan din ako sa kanya.
33:44.0
Tulak-tulak kapag nagkakabiruan.
33:47.0
Pero kapag nakakahawak ako sa kanya, nako, para ako nakokuryente.
33:52.0
Habang nakatambay ako sa kanila.
33:57.0
Hindi ko na namamalaya noon na gabi na.
34:00.0
As in wala lang talaga.
34:03.0
Hanggang sa bigla nalang sinabi sa akin ng pabiglang.
34:06.0
At hindi ko na namamalaya.
34:09.0
Hanggang sa bigla nalang sinabi sa akin ang pabiro ni Junalyn.
34:12.0
Umuwi na umano ako.
34:15.0
At baka bagati ng aswang.
34:18.0
Doon ay muling nabuhay sa isipan ko ang aswang.
34:22.0
Kaya't walang sabi-sabing umalis ako sa bahay nila Junalyn.
34:26.0
Napakalayo pa naman ang amin noon.
34:29.0
Kailangan pang maglakad noon ang mga kalahating oras.
34:33.0
Napapamura na lamang ako sa isipan ko habang binabagtas ko ang kalsada.
34:37.0
Na may panakanakang poste.
34:42.0
Pasipat-sipat ako noon sa bawat gilid.
34:45.0
Nagtatayuan ang balahibo ko sa katawan.
34:49.0
Hanggang sa may napansin akong taong papasalubong sa akin.
34:54.0
Yumukuha ko noon pero yung mga mata ko.
34:58.0
Nakatoon sa kanya.
35:01.0
Bigla na lamang yung kumabig sa gilid at naglaho.
35:05.0
Huminto ako at hinagilap ito.
35:08.0
Hanggang sa may kumalabit sa akin noon.
35:14.0
Nakita ko yung babaeng na pagbintangan naming aswang.
35:20.0
Napatigil pa ako saglit sa paghinga.
35:23.0
Gulat na gulat ako noon.
35:26.0
Tinitigan niya ako sa mata.
35:28.0
Hanggang sa ngumisi ang babaeng yon.
35:31.0
At may sinabi sa akin.
35:34.0
Na hindi niya umano o makakalimutan ang ginawa namin noon.
35:41.0
Walang ano-ano ay bigla niya akong hinatak.
35:44.0
Sa lakas at bilis ng pangyayari ay hindi ko magawang makapanglaban.
35:50.0
Kahit anong pagpupumiglas ko ay hindi ako nakakawala sa kanya.
35:56.0
Sabi ko pa ipakawalan niya ako pero hindi yon nagsasalita.
36:02.0
Hanggang sa makarating kami sa masukal.
36:05.0
Doon niya ako binitawan.
36:08.0
Pero nang humarap ito sa akin.
36:11.0
Ganoon na lamang ang panlalaki ng mga mata ko.
36:15.0
Nakasimangot ito naggalit na galit.
36:18.0
Hanggang sa ilang saglit lang ay nakarinig ako ng tinig na pamilyar sa akin noon.
36:25.0
Sa kakahuyan ito nang gagaling.
36:28.0
Paglingon ko ay nakita kong mayroong papa.
36:30.0
Napamura ako habang umiiyak dahil ang nakikita ko ng mga sandaling yon.
36:37.0
Walang iba kundi yung aswang.
36:43.0
Hindi ko maintindihan.
36:46.0
Hindi kaya ang babae at yung aswang mag-asawa.
36:51.0
Yung paglapit sa akin ng aswang.
36:54.0
Pabilis ng pabilis.
36:57.0
Paglapit sa akin ng aswang.
36:59.0
Umatras ako noon pero bigla namang dinakma noon ang babae ang kwelyo ko.
37:05.0
Tinulak ako patungo sa isang puno.
37:08.0
Halos mapaduwal ako doon.
37:16.0
Hindi ako makapalag.
37:19.0
Hanggang sa dinungaw noong aswang ang muka nito sa akin at ang sabi.
37:24.0
Hindi na raw ako makakauwi pa.
37:27.0
Umiyak ako noon at nagmamakaawa.
37:32.0
Kako ay huwag nila akong patayin.
37:35.0
Humingi ako ng kapatawaran sa pambubulabog sa kanila.
37:39.0
Yun lang naman ang naiisip kong dahilan kung bakit ginagambala kami ng nilalang na ito.
37:45.0
Lalaki itong aswang.
37:48.0
Pero naniniwala ako na maging ang babae na yon.
37:52.0
May kung ano ding tinatagong sikreto.
37:55.0
Hindi ako pinakawalan.
37:59.0
Kinaladkad ako sa liblib.
38:02.0
Nagsisisigaw ako at humihingi ng tulong pero walang sumasaklolo sa akin.
38:07.0
Para bang ako lang ang nakakarinig sa sinasabi ko?
38:11.0
Hanggang sa sobrang liblib na noon.
38:15.0
Saka palang huminto at inihampas ako sa isang puno.
38:20.0
Malakas yon kaya sobrang nasaktan ako na
38:23.0
para bang nabali ang balikat ko?
38:27.0
Narinig kong naguusap ang dalawa pero hindi ko maiintindihan yon.
38:32.0
Pero habang naguusap sila,
38:35.0
panaititig sa akin ng nilalang.
38:38.0
Gigil na gigil ang panganito na para bang gusto akong lapain.
38:43.0
Parang sasabog ng dibdib ko sa tindi ng kilabot.
38:47.0
Hanggang sa nakita ko yung babae na
38:51.0
bigla itong tumango.
38:53.0
Naglaka dito hanggang naglaho.
38:57.0
Naiwan doon ang nilalang.
39:00.0
Nakangisi ito habang nakatitig sa akin.
39:03.0
Sinuntok ako sa sikmura.
39:06.0
At dahil sa lakas noon ay napasuka talaga ako.
39:10.0
Nagmamakaawa akong huwag patayin pero hindi tumitigil ang nilalang.
39:15.0
Hanggang sa natumba ako sa lupa.
39:18.0
Hinila niya ang paako sabay-taba.
39:26.0
Inangat ako ng nilalang.
39:29.0
Binuka nito ang bibig niya.
39:31.0
Panay-piglas ako noon.
39:34.0
Kakagati niya ako.
39:37.0
Hanggang sa nadulas ang pagkakahawak sa akin kung kaya naman nakawala ako.
39:42.0
At kahit sobrang sakit ng katawan ko ay pinilit ko talagang tumakbo.
39:47.0
Pero nakasunod lamang ito.
39:49.0
Hindi ko alam kung siniswerte ako noon.
39:54.0
May napadaan na tatlong katao.
39:57.0
Isang milagro iyon.
40:00.0
May napadaan na siya namang dahilan kung bakit pansamantalang nagtago ang nilalang na iyon.
40:05.0
Ako naman, hinagaw ko ang pagkakataon at humingi ng tulong.
40:11.0
Dalawa ang binata.
40:15.0
Habang iyong isa ay sakto na sa edad ng tatlong lalaki.
40:18.0
Lumapit ang mga ito sa akin at nagtanong kung anong problema at ang sabi ko naman ay inaaswang ako.
40:27.0
Kinalagkad po ako dito. Diyan po. Diyan. Ayun o.
40:35.0
Nakita kong kumaripas ng takbo yung aswang palayo noon.
40:40.0
Hinabol noong dalawang binata.
40:43.0
Ang isa ay may hawak-hawak na itak.
40:46.0
Habang iyong matanda naman ay inaalalayan ako noon patungo sa kalsada.
40:51.0
Tagaibang baryo pala ang mga napadaan na iyon.
40:55.0
Nagtanong ang mga ito sa akin kung nasaan ang bahay ko dahil ihahatid daw ako.
41:01.0
Sinabi ko naman ito.
41:04.0
Nang makabalik yung dalawang humahabol.
41:07.0
Doon pa lamang ako hinatid ng mga ito.
41:10.0
Napakarami kong galos.
41:13.0
Nang makarating sa bahay.
41:14.0
Bumungad sa akin ang mga magulang ko na sobrang nag-aalala.
41:19.0
Sinabi ko naman ang lahat na binagat ako ng aswang.
41:23.0
At sinabi kong yung babaeng nakatira doon sa burol.
41:27.0
Aswang yon. At may kasama pang isa.
41:31.0
Si tatay ay kinausap yung nagatid sa akin at humingi ng tulong.
41:36.0
Pinunta niya rin ang albularyo noong si Mang Simon.
41:40.0
Muli na namang nangyari ang pagsugod ng ilang mga katao kasama ng tatay ko patungo sa tirahan ng aswang.
41:47.0
At doon ay nakumpirma ang tinatagong sikreto nito.
41:53.0
Ito ay batay sa sinabi ng aking ama.
41:59.0
Gawa ng hindi na ako sumasama noon dahil sobrang sakit na ng pakiramdam ko.
42:06.0
Naabutan noong mano nila ang dalawang tao doon.
42:09.0
Isang babae at isang matanda.
42:15.0
Hindi sila mag-asawa at yung matanda.
42:18.0
Ito yung aswang na nakita namin sa itaas ng puno.
42:21.0
Humamak sa bahay namin at kumulam kay Rio.
42:26.0
Naaktuhan pang nasaan yung aswang niyong matanda noong makarating sila kung kaya naman pinagtulungan ng mga tao yon.
42:34.0
Nakatakas yung babae pero yung matanda.
42:40.0
Nakorner sa bahay.
42:42.0
Yung babae o mano ay kumpirmadong aswang din dahil lumundag na lamang sa bintana palabas.
42:49.0
At sobrang bilis naglaho.
42:52.0
Tinugis ng mga tao yung babae pero hindi na nila naabutan.
42:57.0
Yung matanda naman, matapos mapatay ay sinunog ang labi doon sa loob ng bahay.
43:03.0
Ultimong yung bahay o mano.
43:10.0
Matapos ng pangyayari, ang sabi o mano ni Mang Simon na posibleng bumalik yung babae.
43:17.0
Sobrang tinik o mano ng mga aswang.
43:20.0
Kaskas o mano ang tawag sa kanila.
43:23.0
O sa Tagalog, kubot.
43:26.0
Kaya pala sobrang nahirapan si Mang Simon kasi ang galing umasta na parang tao lang.
43:32.0
Magaling itago ang sarili.
43:34.0
Hindi mo iisipin aswang kasi nga ang mga kubot ay hindi natatakot sa pangontra at kayang makisalamuha sa mga tao ng hindi na paghahalatang aswang.
43:46.0
Pero sobrang delikado o mano ng mga ito.
43:50.0
Namumuhay lang naman daw yun ang tahimik kong iisipin pero siyempre hindi pa rin mapagkakatiwalaan.
43:58.0
Pero nang dahil sa amin o mano.
44:01.0
Kasama ng mga kaibigan ko.
44:03.0
Nabulabog o nagalit namin naman ngayon.
44:07.0
Lalo na nang ipagsabi ang kanilang pagkatao.
44:11.0
Sobrang swerte lang daw namin kasi nga hindi talaga kami napatay dahil parabang balak talaga kaming patay ng mga aswang na yon.
44:21.0
Pakiramdam ko noon.
44:25.0
Kami ang ginamit na instrumento ng Panginoon para mabunyag ang sikreto nila.
44:32.0
Ilang beses din yung pagtatangkang yon pero hindi nagtagumpay.
44:38.0
Yung sa bahay pa lang namin.
44:41.0
Lalo na nung binagat ako.
44:44.0
Matapos noon ay hindi na ako nagpakumpiyansa pa.
44:48.0
Hindi ako umuuwing gabi.
44:51.0
Takot na takot na ako sa dilim.
44:54.0
Makakita nga lang ako ng liblib na lugar na ko.
44:57.0
Nagtatayuan ang balahibo ko.
45:00.0
Lagi kong naaalala ang engkwentro ko sa aswang noon.
45:05.0
Lahat ng ito dahil lang sa saranggola.
