01:13.9
Madalas pa siyang binubuli ng kanyang mga pinsan.
01:17.4
Kung kaya't kung sino ang nagpapakita sa kanya ng kagandahang pakikitungo, dun siya sasama.
01:25.5
Gawa na din siguro ng pangungulila sa pagmamahal ng ama't ina.
01:31.6
Ibang pamilya na tanggap siya.
01:35.7
Minsan, tuwing may pagtitipon sa kanilang lugar, ay nakikita niyang inaalagaan ng mga magulang ang kanilang anak.
01:43.3
Tumatabi siya dito.
01:45.1
Nagbabaka sakaling mapansin din siya at matikman niya lamang ang pag-aalaga ng isang ina.
01:50.2
O hindi kaya isang ama.
01:52.6
Pero bibihira lamang ito mangyari na inaalagaan din siya ng ibang tao.
02:00.0
Isang araw, pumunta sa bahay nila ang tiyahin na kapatid ng namatay niyang ama.
02:08.2
May daladala itong tinapay na may palaman na star margarine.
02:12.5
May kasama pang soft drinks yun.
02:14.8
Kung kaya't tuwang-tuwa siya habang kinakain yun.
02:18.7
Dun lamang niya naramdaman na may kamag-anak pala siyang nagmamahal sa kanya.
02:23.3
At bago ito umalis ay niyakap pa siya at binigyan ng 20 pesos ang kanyang lola nanay.
02:30.0
Sinabi ng kanyang tiyahin na para ito sa kanya.
02:33.3
Pambili ng gatas at kanyang pagkain.
02:36.6
Na mga panahon na yon, ang 20 pesos or set ay napakalaki ng halaga.
02:41.8
Hindi kagaya ngayon ng 20.
02:43.9
Baryan na lang talaga.
02:47.5
Walang mapagsidlan ng kasiyahan si Mina ng mga sandaling yon.
02:51.8
Lalo na't sinabi ng kanyang tiyahin na babalik ito sa susunod na araw.
02:57.0
Panay naman ang pasasalamat at yakap ni Mina sa kanyang tiyahin.
02:59.6
Makalipas ang dalawang araw ay bumalik na ito.
03:06.4
May daladala itong mga damit, biskwit at tinapay na may palaman din na star margarine ulit.
03:13.3
Laking tuwa na naman ang batang si Mina.
03:16.5
Pinagmamalaki niyang may pamilya siya at nagmamahal ng tunay sa kananon.
03:21.4
Yun ang kanyang tiyahin sa ama.
03:24.0
Natawagin na lamang natin sa pangalang Sita.
03:28.2
Bago ulit ito umalis, si Mina ay umalas sa kanyang tiyahin.
03:29.6
Kasi nagsabi ito na babalik siya sa linggo.
03:32.5
At gaya ng dati ay binili na nito ang kanyang lola-nanay ng 20 pesos para sa kanyang pagkain.
03:40.0
Laki namang pasalamat nito sa kanyang tiyahin at muli.
03:43.8
Pagsapit ng linggo ay muli itong bumalik.
03:47.5
Sa pagkakataong yon ay may daladala itong mangga.
03:51.2
Prutas na noong oras na yon ay hindi alam ni Mina kung ano ang lasa.
03:56.4
Dahil hindi nakakabili ng prutas na ito ang kanyang lola-nanay.
03:59.6
Maliban sa prutas na mangga, ay may daladala din itong bangus na isda.
04:07.0
Muli, masayang-masaya si Mina.
04:11.4
Hanggang sa isang araw, kinausap siya ng kanyang tiyahin.
04:16.6
Gusto siya nitong kunin para pag-aaralin.
04:20.2
Pagkarinig niya ng salitang pag-aaralin siya ay mas gusto na niyang sumama ng araw na yon mismo.
04:25.0
Pero sinabihan naman siya ng kanyang lola-nanay na,
04:29.6
sa susunod na balik na lamang ng kanyang tiyasita.
04:33.6
Pumayag naman si Mina.
04:36.7
Pagkaalis ng kanyang tiyasita ay kagad na niyang sinukot ang damit.
04:41.5
Mga pinaglumaan yon ng kanyang pinsan pero,
04:44.7
kasyang-kasyang sa kanya.
04:47.1
At para sa kanya ay ang bango-bango nun at bagong-bago pa.
04:52.6
Hindi naman kasi siya nakakaranas mabila ng bagong damit.
04:57.0
Ang kanyang mga damit ay puro pinaglumaan ng kanyang mga damit.
04:59.6
Pagkaalis naman siya ng mga pinsan.
05:02.6
Buwan-buwan ay may natatanggap ang mga ito na bagahe galing Manila.
05:07.8
Lingid sa kaalaman ni Mina na ang mga bagahe na yon,
05:11.4
na may maraming laman na iba't ibang pagkain.
05:15.3
Damit at mga laruan ay para sa kanya.
05:19.2
Ang buong akala niya ay galing yon sa isa pang kapatid ng nanay niya na nagtatrabaho din sa Maynila.
05:25.7
Hindi niya alam na ang lahat ng yon.
05:33.2
Lumipas ang ilang araw,
05:35.4
bumalik ulit ang kanyang tiyas Sita.
05:38.3
Sa pagkakataong ito
05:39.5
ay nakapagbihis na si Mina.
05:43.1
ang bigay nito sa kanyang damit.
05:46.0
Dinala niya rin ang dalawang
05:47.0
pares na damit na bigay nito
05:48.4
at dalawang piraso ng pambaba.
05:52.4
Dalawang piraso lamang
05:53.3
ang kanyang damit panlob.
05:55.2
Pero hindi naman siya nagre-reklamo.
05:58.3
Bata pa lamang siya
06:01.6
karami ang kanyang damit.
06:05.9
Maiyak-iyak siyang nagpaalam
06:07.3
sa kanyang lola nanay
06:08.5
at sa kanyang lolo tatay.
06:12.3
ay wala namang magawa
06:15.8
gusto nilang makapag-aral
06:20.6
ang kanyang buhay
06:25.0
Makalipas ang ilang sandali,
06:27.7
umalis na si Mina
06:30.1
at ang asawa nitong
06:31.8
tawagin na lamang
06:32.8
natin sa pangalang Lario.
06:36.9
Malungkot na masayang
06:38.0
sumusunod sa mag-asawa
06:42.6
sa kanyang lola nanay
06:46.1
dahil ang alam niya
06:48.2
ng kanyang tiya at tiyo.
06:59.0
sa bahay ng mga ito
07:01.6
Pagdating nila sa bahay
07:10.8
May pritong galunggong.
07:13.0
May adobong baboy
07:13.9
na may halong manok
07:19.2
ang kanyang magiging silid.
07:22.5
na parang bodega.
07:24.8
May maliit na papag
07:26.8
ay maraming damik
07:28.9
naman na nakatupi noon.
07:32.5
ng kanyang tiyahin
07:33.3
na para yun sa kanya.
07:36.2
ang tuwa ni Mina noon.
07:39.4
gamit ang naroon.
07:40.9
Meron din mga panloob
07:42.3
na mga anim na piraso.
07:45.0
May pinaglumaang bag
07:46.2
at gamit sa paralan
07:47.3
ng kanyang pinsan na babae.
07:52.8
sobra-sobra na yun.
07:55.8
Pero ang ipinagtataka niya,
07:57.3
ang dating malambing na boses
08:00.1
ng kanyang tiyasita,
08:05.1
Sinabihan siya nitong
08:06.9
at sa kanya na lahat
08:08.5
na nasa kanyang papag
08:09.8
kailangan niyang manong
08:13.0
tuwing umaga at hapon.
08:15.4
Siya ang mag-aalaga
08:16.2
sa mga manok at baboy.
08:18.8
Siya din ang maglalako
08:19.7
ng gulay na tinitinda
08:20.9
ng kanyang tiyanon.
08:23.6
Kailangan niya ding tumulong
08:24.7
sa lahat ng gawaing bahay.
08:26.0
Maliban na lamang
08:28.0
sa pagluluto dahil
08:29.1
hindi pa siya marunong.
08:32.6
Tumangon naman ng pag-asang-ayon
08:35.3
ng sinabi ng kanyang tiyan.
08:41.3
kakainan muna kaming mag-anak, ha?
08:43.7
Pagsilbihan mo kami, ha?
08:50.0
Sagot ng paslit nun.
08:52.5
Kahit gutom na gutom na
08:53.7
at natatakam sa ulam
08:54.8
ay tiniis na lamang niya
08:55.8
ang gulay na tiyan.
08:56.0
Pinagsilbihan niya
08:58.4
ng maigyang mag-anak.
09:01.0
Sa awa naman ng Diyos
09:02.0
pagkatapos ng mga itong kumain
09:03.6
ay doon na siya sinabihan
09:05.8
ng kanyang tiyan na maghapunan na.
09:09.0
Saka pa lamang siya nakakain nun.
09:11.6
Pero konting ulam na lamang
09:15.1
Pero para sa kanya
09:15.9
ay masarap na iyon
09:16.6
at kasyang-kasya na sa kanya.
09:19.8
Humusa lang pa sa salamat
09:20.8
at paggabay ang batang si Mina
09:22.2
bago nagsimulang kumain.
09:23.5
Nasa kalagitnaan siya
09:27.7
nang sinigawan siya
09:29.8
ng kanyang tiyahin na
09:30.8
bilisan umano ang pagkain
09:33.1
dahil kailangan na niyang
09:34.9
at magastos sa kuryente.
09:38.8
Aakit na kasi ang mga ito
09:39.9
para magpahinga na.
09:42.0
Kaya binilisan ni Mina
09:47.4
ay muli siyang nagusal
09:48.5
ng gabay at pasasalamat
09:51.6
Kasabay ng pagpatak
09:52.7
ng mumunting buto
09:53.5
at nagtil ng kanyang luha
10:01.6
Lumipas ang mga araw
10:03.5
sa kanyang tiyahin.
10:05.7
Alas 4.30 ng umaga
10:08.2
na malapit sa ilog.
10:10.6
Kailangan niyang punuin
10:11.5
ang dalawang malalaking
10:12.5
banga na mas mataas
10:17.1
ng upuan para maabot niya
10:18.4
ang pinakabungangan
10:19.4
ng banga na iyon.
10:21.6
Malit lamang kasi
10:23.0
at nasa 6 na taong gulang
10:27.5
Pero ang kanyang trabaho
10:29.0
ay hindi nahamak.
10:31.6
Pagkatapos niyang magigib
10:32.7
ay magpapakain pa ito
10:33.8
ng mga alaga nilang manok.
10:36.2
At pagsapit ng alas 5.30
10:40.5
ng gulay na galing
10:41.6
sa tanim ng kanyang tiyahin.
10:45.0
Kailangan niya itong
10:45.8
mapaubos bago siya umuwi nun
10:47.5
meron siyang nakatatdang
10:49.6
oras ng paglalako.
10:52.0
Hindi siya pwedeng
10:56.0
nakaatang nagawain
10:57.2
bago siya pumasok
11:00.5
tapusing lahat iyon
11:04.1
ng kanyang tiyahin.
11:07.3
Minsan dahil sa bata
11:08.2
ay napapalaro ito
11:09.1
sa daan kapag uwi
11:11.8
At kapag nangyari iyon
11:15.6
ang natatanggap niya.
11:20.0
pag natalo sa sugal
11:28.7
Ganito ang kanyang
11:29.3
pagdidisiplina na natanggap
11:35.1
ay iniiwasan niyang
11:36.0
makipaglaro sa mga kaibigan
11:40.2
pinagpasalamat niya
11:41.7
ay ang hindi siya
11:43.4
hinahaya ang magutom
11:46.2
tinitipid sa pagtain
11:51.1
hiling tuwing gabi
11:57.6
Gabay at pasasalamat
12:05.1
Buwan ng Tagulanon
12:11.3
na mga panahon na yon
12:13.8
ay nasa paaralan nito.
12:16.6
Alas dos pa lamang
12:17.4
ng hapon ay dumidilim
12:19.2
na animo'y babagsak
12:21.4
ang isang malakas
12:27.4
ang patak hanggang
12:28.2
sa alas tres kwarenta'y
12:32.0
ang isang napakalakas
12:36.0
ang pag-aalala ni Mina
12:37.1
sa kanyang mga alagang
12:39.8
Bumabaha kasi sa kanila.
12:42.2
Kailangang iligpit
12:43.1
ang dalawang inahin
12:44.0
na may mga sisiyo
12:44.9
at ilagay sa mas mataas
12:47.3
ng kanilang kulungan.
12:50.8
kapag hindi niya yon
12:53.2
na parusan na naman
12:54.6
ang aabutin niya.
13:03.4
na ang tubig noon.
13:05.4
Lampas tao na yon.
13:09.0
ay maliit na bata
13:15.2
ay sinisiguan siyang
13:17.7
Gawa ng tatangayin siya
13:18.9
ng umiikot na tubig
13:24.1
kapag napakalakas
13:28.9
Umiikot na mabilis
13:32.8
Pero magpaganon pa man
13:35.0
ang kanyang payo.
13:37.7
sa kanyang kilikili
13:38.8
na ipinatong niya
13:39.8
sa kanang shoulder bag.
13:44.0
pwede siyang mapahamak
13:46.4
sa kanyang gagawin.
13:50.0
ikinatatakot niya
13:52.2
ang galit na mukha
13:53.2
ng kanyang tiyahin.
13:55.7
Lakas loob niyang
13:56.6
nilusong ang umaapaw
14:00.9
Bago siya lumusong
14:02.1
ay ang mga sigawan
14:06.3
niyang naririnig.
14:08.7
Sinisigawan siyang
14:09.5
huwag nang tumawid
14:10.5
dahil mamamatay siya
14:11.5
kapag gagawin niya yon.
14:14.2
Natatangayin siya
14:19.2
habang nilulusong
14:21.1
ang galit na galit
14:26.1
wala na siyang narinig
14:28.5
pagkatapos niyang
14:30.0
lumubog sa tubig.
14:32.6
Ipinikit na lamang
14:34.8
ang kanyang mga mata.
14:37.7
Pero sa hindi malamang
14:39.1
may naramdaman ito
14:44.0
nagbubuhat sa kanya
14:45.1
sa ilalim ng tubig noon.
14:49.6
Hindi maintindihan
14:52.9
ay may umaalalay siya
14:54.6
hanggang sa makatawid siya
14:59.5
Nang makahawak na siya
15:00.5
sa ugat ng Madre de Cacaua
15:02.2
ay napabulong na lamang
15:04.4
umano siya ng mga kataganga.
15:10.1
Kahit hindi naman siya
15:11.2
sigurado kung ang ama niya
15:12.4
nga ba ang tumulong
15:16.5
Sa kaloob-looban niya
15:23.0
ang kanyang matagal
15:23.8
ng pumanaw na ama.
15:27.2
Ayon kasi sa kwento
15:28.4
ng kanyang lola-nanay
15:32.1
sa patay na sapang yon
15:33.3
nang minsan itong
15:35.9
at naabutan ng baha
15:38.8
Kung kaya't malakas
15:39.6
ang kanyang paniniwala
15:42.4
ang kanyang tagapagligtas.
15:47.4
Na makita ng mga tao
15:48.5
na umaahon na si Mina
15:54.0
Hindi sila makapaniwalang
15:55.8
ang maliit na paslit
15:59.2
ang agos ng tubig.
16:03.1
sa kanilang nasaksihan.
16:06.1
Kagad na pagkasampan
16:07.7
ay kaagad na tumakbo
16:08.5
ang batang si Mina
16:11.3
At hindi nga siya
16:14.4
ay nagpuputakan na.
16:18.6
ng kanilang kinalalagyan.
16:22.2
ng dinakip ni Mina
16:24.9
Inilagay sa batsya.
16:27.1
Inilikas niya ito
16:27.9
sa mataas na bahagi
16:30.9
Pero dahil sa baha
16:35.2
Hindi na niya alam
16:35.9
kung saan pumunta
16:39.9
Pagkawin ang kanyang
16:40.8
tiyahin galing sa sugalan
16:42.0
ay hindi nga siya
16:45.6
ang kanyang tinamo
16:46.3
dahil sa mga nawalang
16:47.9
Tinanggap na lamang
16:50.6
ng tinanggap ni Mina
16:51.6
mga palo at latay
16:52.9
na kanyang natamo.
16:56.9
nilagnat si Mina.
17:09.6
sa kanyang higaan
17:11.4
ng mainit na tubig.
17:14.4
Hinaluan niya yun
17:20.8
Wala naman siyang
17:21.9
nakitang gumagawa
17:27.0
sa kanyang isipan.
17:30.9
ng kanyang ginawa
17:33.3
sa kanyang higaan
17:36.2
ang labing limang minuto.
17:38.7
Unti-unti na siyang
17:45.2
ang kanyang pakiramdam
17:46.2
at tuluyan na siyang
17:52.5
ay nararamdaman ni Mina
17:54.3
basta-bastang napapagod.
17:58.2
kahit anong klaseng
17:59.7
ang kanyang ginawa
18:05.1
dinaramdaman mga ito.
18:08.4
ang kanyang pagkilos
18:11.8
ang kanyang tiyahin
18:12.7
at dahil sa bilis
18:14.7
ng kanyang pagtatrabaho
18:18.2
ng kanyang tiyahin
18:19.1
kung saan man ito
18:19.8
maglaku ng kanyang paninda.
18:23.1
Naglalaku kasi ito
18:24.1
ng mga pangmerienda
18:26.6
ng kanilang pananim na palay.
18:34.7
ng kanyang abuela.
18:37.3
Kasalukuyo namang
18:38.0
nagaani ang mga ito
18:39.1
ng kanilang pananim na palay
18:40.5
nang dumaan sila noon.
18:43.5
Tinawag ito ni Mina
18:48.4
ng pinipignay ha?
19:00.7
Gustong gusto niyang
19:01.5
yumakap at magsumbong
19:03.4
ng mga oras na yun
19:04.7
hindi siya pinapayagan
19:07.1
ng kanyang tiyahin
19:07.9
na lumapit sa mga ito.
19:12.1
kinukurt si Mina.
19:15.5
pagwi nila galing
19:19.5
ng kanyang tiyuhin.
19:21.8
Kakauwi pa lamang
19:23.2
sa kanyang trabaho.
19:26.0
Isa itong inunyero
19:27.0
tagagawa ng kalsada
19:29.8
ang kanyang proyekto
19:37.9
araw lamang din itong
19:38.9
nananatili sa kanila.
19:43.2
minsan ay isang linggo.
19:46.3
Na mga pananatili
19:58.8
Habang naghahaponan
20:08.6
ng pipig sa Pasko.
20:13.3
ang kanyang tiyo noon
20:14.1
pero ang sabi nito
20:18.0
kung ano ang suot
20:19.8
at dalam mong damit
20:20.5
nang pumunta ka dito
20:22.8
ang isusuot mong damit
20:24.1
ang pwede mong dalin
20:24.9
na damit pa uwi ah.
20:27.8
Nagpasalamat naman
20:29.3
ang sinabi ng tiyo niya.
20:36.0
Sa ping naglalako
20:37.9
sa lugar ng kanyang mga lolo
20:39.1
ay sumasakay sila
20:50.2
nalang pagkaganon
20:51.0
at wala pang 20 minutos
20:52.6
sa kaso ni Mina noon
20:55.2
matagal na lakaran yun
21:03.7
ang lalakarin niya
21:04.7
ay dadaan na lamang siya
21:07.0
sa may shortcut noon.
21:09.1
Sa ilog na kung saan
21:10.8
pwede niyang baybay
21:17.5
ay ang patay na sapa
21:21.8
Doon na lamang siya
21:22.5
dadaan para hindi siya
21:28.2
ng kanyang lalakarin.
21:31.1
iniisip niya na lamang
21:32.2
ay ang makauwi siya
21:35.2
mararanasan pang muli
21:37.1
ng kanyang tiyanon.
21:42.4
ng mga oras na yon.
21:44.8
Pero maswerte siya
21:45.7
at may mga umaani
21:46.8
ng mais na tumatawid
21:52.6
Tinanong din siya
21:54.2
uuwi sa kanyang lola
21:59.1
niyang pananatili
22:00.0
sa kanyang tiyahin.
22:06.1
makarating sa kanyang tiyahin
22:08.1
magkwento pa siya
22:14.5
dahil meron na itong
22:15.4
kawayin na ginawa
22:23.3
tumawid at nagsimulang
22:26.0
kung saan nakatira
22:31.7
Hindi may paliwanag
22:33.0
ang tuwa na kanyang
22:37.4
ang kanyang lalakarin
22:44.5
na siya sa may lugar.
22:46.9
Dali-dali na lamang
22:48.7
kahit ang haling tapat
22:50.9
ng araw ay dihamak
22:52.0
hindi na niya yon
22:56.5
Lalo na nang makatawid
22:57.7
na siya sa unang sityo.
23:04.0
sa eskwela pa uwi
23:04.8
ay okay na siya doon.
23:08.2
na uhaw na ang paslit
23:09.2
pero hindi niya yon
23:11.3
masyadong nararamdaman.
23:14.5
Alas tres ng hapon
23:15.6
na siya nakarating
23:16.2
sa bahay ng kanyang lolo
23:20.9
ng nilagang saging
23:21.9
at umiinom ng kape
23:27.4
Pagkakita sa kanya
23:28.3
ng kanyang lolo-tatay
23:29.7
ay siyang pagbagsak
23:32.6
sa kinatatayuhan niya.
23:35.5
Napasigaw ang kanyang lola-nanay
23:37.0
sa galit at pag-aalala
23:40.2
Kagad siyang dinaluhan
23:41.1
ang kanyang lolo.
23:43.6
papasok ng bahay.
23:44.3
At pag-aalala siya.
23:44.4
At pag-aalala siya.
23:44.4
At pag-aalala siya.
23:44.5
At hinilot-hilot nito
23:45.6
ang kanyang sintido
23:46.5
hanggang sa maliliit
23:51.6
Nagkatinginan ng dalawang
23:54.2
sa nakitang bakas
23:56.4
ng mga palo at latay
23:57.9
sa maliit na braso
24:01.4
Pati sa likod nito
24:07.7
ang kanyang lola-nanay.
24:11.3
Oo at binubuli siya
24:12.4
ng kanyang mga pinsan
24:16.7
na sinasaktan siya
24:19.1
At lalo nang hindi siya
24:23.5
ang kanyang lolo at lola.
24:27.4
Pagkabalik ng ulirat ni Mina
24:29.0
ay kagad nila itong
24:30.5
ng maligamgam na tubig.
24:34.4
na nagugutom ito.
24:36.9
kaagad itong binigyan
24:40.8
ng kamoting kahoy.
24:44.1
Nang magkaroon na
24:46.8
saglit na matulog
24:50.8
ang kanyang lolo-tatay.
24:53.6
Pinagpahinga niya
25:00.8
sa kanyang kalamnan.
25:07.0
ang kanyang lola.
25:10.0
nito ang buhok niya
25:10.8
at tinanong kung ano
25:19.3
ang kanyang lola-nanay
25:25.0
at niyakap na lamang
25:26.3
habang tinatanong siya
25:30.2
ng dalawang taon.
25:38.2
tuwing naroon sila
25:42.4
ng kanyang tiyahin
25:59.5
ng kanyang pagtitiis.
26:03.2
Ikinuwento ni Mina
26:04.5
ng kanyang pinagdaanan
26:06.1
ng kanyang tiyahin noon.
26:11.4
sa kanyang salaysay.
26:14.0
umiiyak naman siyang
26:20.8
ng buhay at ligtas.
26:24.1
Nagsabi ang kanyang lolo
26:25.3
na patawarin siya
26:26.9
kapag nagkita sila
26:27.9
ng kanyang tiyahin
26:34.8
Lumipas ang Pasko
26:37.7
Hindi na bumalik pa
26:39.6
ng kanyang tiyah.
26:40.3
Diyarnas ng tangali.
26:46.1
Nakatulog si Mina noon.
26:49.0
Napapanaginipan niya
26:49.8
ang kanyang tiyan
26:50.7
na nilapitan siya
26:51.7
at inagupit ng palo
26:54.5
na lagi nitong ginagamit
26:56.7
sa pagpaparusa sa kanya.
26:59.7
Nagsisisigaw si Mina.
27:02.1
Kagad siyang ginising
27:03.8
tiyahin na kapatid
27:07.8
ang paslit papunta
27:13.0
tungkol sa kanyang panaginip.
27:16.4
Nagmamakaaway ito
27:17.3
na huwag siyang ibigay
27:19.2
kapag pumunta sa bahay.
27:23.1
Hindi na yung pupunta
27:26.8
Sabi naman ni Mina noon
27:31.5
siguradong sigurado ito.
27:34.6
Hindi man may paliwanag
27:36.3
kung ano ang nangyari
27:43.8
Nararamdaman noon
27:44.6
na papanaginipan na nito
27:46.0
mga hindi kaaya-ayang
27:52.6
Lalo na sa mga taong
27:54.9
at maging sa kanyang
27:58.2
Nararamdaman niya
27:59.7
ang hindi magagandang
28:14.0
at may mga pagkain pa.
28:16.9
Tila ba napakabait
28:21.5
At ang sabi pa nito
28:24.2
ng tatlo pang araw
28:27.2
susunduin na nito
28:28.9
pabalik sa kanila
28:33.8
ang lola ni Mina.
28:55.7
nagdadamunang dumating
29:03.0
at pinagmamalupitan
29:09.8
Nang ilang anak nito
29:12.7
ang kanilang ina.
29:15.9
ay takot na takot
29:18.3
ng kanilang bahay.
29:20.8
Kinuha ng matanda
29:21.7
ang mga dalang damit
29:22.6
at pagkain ni Sita
29:28.4
Pinalayas niya ito
29:34.8
na si tatay lolo.
29:38.8
naabutan siya nito
29:52.4
magkikita silang muli
30:00.8
Dali-daling umalis
30:01.9
pagkarinig sa sinabi
30:06.2
nilagnat na naman
30:09.8
na panaginipan niya
30:11.0
ang kanyang pinsan
30:11.9
na tumatakbo palayo
30:13.0
habang hinahabol ito
30:17.7
Ang pinsan niyang ito
30:19.3
ng dihamak sa kanya.
30:22.9
ang kanyang atidaling
30:26.3
sa isang mayaman na pamilya
30:29.8
Sumisigaw si Mina
30:31.8
ang kanyang atidaling.
30:40.7
Kagad naman siyang
30:41.7
ginising ng kanyang lola.
30:47.4
ang kanyang lagnat.
30:50.4
Sinabihan siya nitong
30:51.3
magdasal bago muling matulog.
30:54.2
Sinunod naman yun
30:59.5
habang nakikipaglaro
31:06.1
ng kanyang lola nanay
31:07.2
kung kaya't nalaman niya
31:09.8
ay ang kanyang atidaling
31:10.9
at doon ay sinaysay nito
31:14.6
sa bahay ng kanyang
31:19.6
gaasain ng kanyang
31:24.8
pero pinahabol siya nito
31:27.1
sa dalawa nitong tauhan
31:33.5
ng nakaparadang sasakyan
31:34.9
at doon siya sumiksik
31:37.0
sa ilalim ng van na yon.
31:45.1
paglabas sa ilalim
31:47.7
ay aksidente niyang nakita
31:49.2
ang pinsan nitong driver
31:50.4
ng isang negosyante
31:58.1
May dideliver kasi
31:59.1
itong produkto sa rohas.
32:03.5
Napunta ang atensyon
32:07.7
ang unang kaganapan
32:08.9
na nakakapanaginip ito
32:10.4
ng mga hindi kaaya-aya
32:12.3
na nangyayari nun.
32:17.0
ng kanyang lolo at lola
32:19.8
sa kanilang lugar.
32:23.3
sa malayong barangay
32:25.2
at ito ay si Guyang.
32:30.6
Paparating pa lamang sila
32:33.2
sa kanyang tahanan.
32:36.5
nitong sinalubong.
32:43.1
ang kung sino man
32:48.7
ang puso ni Mina.
33:00.7
hindi matuloy-tuloy
33:07.7
Ang batang si Mina
33:09.6
ay nakatingin lamang
33:14.3
kung ano ang ibig
33:19.9
Maliban sa babaylan
33:23.0
na tinuran ni Mina
33:24.1
ay ang mga katagang
33:32.6
ng mga manggagamot.
33:40.4
ng hintuturo nito
33:55.4
papasok ng bahay.
34:06.1
ang kanilang apo.
34:15.7
na kanyang tatahakin.
34:30.2
muna itong gamutin
34:32.0
bago kitaggabayan
34:36.4
man na gustuhin mo
34:51.0
sa mata ng musmos.
34:55.5
ng kanyang lola nanay
34:56.8
na mga panahon na yon
35:04.9
ang sariling anak
35:08.1
ang kanyang lolo.
35:12.5
at walang kulang.
35:17.8
ng paslit na yon.
35:22.2
ng kanyang lola nanay.
35:37.2
Pagsapit ng pasokan
35:52.4
Isang ordinaryong
35:58.2
umuwi ng pananghalingan
35:59.3
dahil may baon ito.
36:04.8
ang kanyang lola nanay
36:10.0
matangkad na babae.
36:14.8
kamukhang kamukha niya.
36:17.5
Nang makalabas na
36:19.2
ay kagad siya nitong
36:20.1
sinalubong at niyakap.
36:29.3
ay tinitigan ng babae
36:33.9
Habang ilang ulit
36:35.5
ang salitang nanay.
36:39.7
pinakamasayang karawan
36:43.8
habang naglalakad
36:46.7
Nagpapababa siya rito
36:47.7
kapag ramdam niyang
36:49.3
sa pagdarga sa kanya.
36:52.0
Pinapakilala niya
36:54.0
ang makakasalubong nila.
36:56.6
Kahit kilala nila
36:58.6
ay tila masaya din
37:04.3
Dumobli pang saya
37:07.9
sa kanyang karawan.
37:10.1
Pagkain na hindi nilang
37:15.3
Lumipas ang isang buwan
37:17.1
ay bumalik ang ina ni Mina
37:20.5
Dinala siya nito.
37:22.4
Doon siya nag-aral.
37:25.2
at nagkaroon ng trabaho.
37:29.8
ang naiwang lola,
37:36.2
gawa ng katandaan.
37:37.2
Naikwento pa ni Mina
37:39.8
ang kanyang naging buhay
37:46.2
nakatagong gabay.
